_*ശ്രീരാമകൃഷ്ണോപദേശം*_

ഉപാധികളില്ലാത്ത ഭക്തിയാണ് പ്രേമഭക്തി. അല്പ സമയംപോലും ഇത്തരം ഭക്തർക്ക് ഭഗവദ് സ്മരണ മാറുകയില്ല. സർവ്വ പ്രവൃത്തികളും ഒരേ ബിന്ദുവിൽ കേന്ദ്രികരിച്ചാണ്. ഗോപികമാരെ നോക്കൂ ശ്രീകൃഷ്ണനെ അക്രൂരൻ രഥത്തിലിരുത്തി മഥുരക്ക് കൊണ്ടുപോകാൻ പുറപ്പെട്ടു. ഇതു കണ്ട് ഗോപികൾ രഥചക്രത്തെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു, ചിലർ തേരിനു മുൻപിൽ കിടപ്പായി. ശ്രീകൃഷ്ണൻ സ്വേഛയാ പോകുന്നതാണെന്ന് അവർ അറിയിരുന്നില്ല. ശ്രീകൃഷ്ണന്റെ പദവിയോ മറ്റു സ്ഥാനമാനങ്ങളോ ഒന്നും ഗോപികളുടെ മനസ്സിൽ വിഷയമല്ല. കറകളഞ്ഞ പ്രേമഭക്തി മാത്രം. രാധ സ്വന്തം കൈകളെ കൊണ്ട് ശ്രീകൃഷ്ണന്റെ ചിത്രമെഴുതി. പക്ഷേ കാലുവരച്ചില്ല . മഥുരക്ക് ഓടിപ്പോയാലോ എന്നു പേടിച്ച്. എന്തൊരു ഭാഗ്യമാണ് ഈ ഭക്തി നോക്കൂ.