അശരീരം വാ വസന്തം ന പ്രിയാ പ്രിയേ സ്പൃശതഃ പരിപൂർണ്ണമായ സൗഖ്യം പരിപൂർണ്ണമായ ശാന്തി അതിനെയാണ് നമ്മുടെ ഉപനിഷത്തുക്കൾ മുക്തി എന്ന് പറയുന്നത്. അല്ലാതെ മരിച്ച് കഴിഞ്ഞ് നേടേണ്ട ഒരു സ്ഥിതിയല്ല. ഇവിടെ ശരീരത്തിലിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ നേടിയെടുക്കേണ്ടതായ വസ്തു. ആ മുക്തി മാർഗ്ഗത്തിൽ സഞ്ചരിക്കുന്നതിന്റെ പേരാണ് അദ്ധ്യാത്മ സാധന. യാ മുക്തി ഹേതുഹു അവിചിന്ത്യ മഹാ വൃതാത്വം. അഭ്യസ്യസേ സുനിയതേന്ത്രിയ തത്ത്വ സാരേഹി. മോക്ഷാർത്ഥിഭിഃ മുനിരിഭ അസ്ഥ സമസ്ഥ ദോഷേഹി വിദ്യാസീസ ഭഗവതി പരമാഹി മായ ദേവി മാഹാത്മ്യത്തിലെ ഒരു ശ്ലോകമാണ്. ഈ ശ്ലോകത്തിൽ ദേവി ആരാണെന്ന് വച്ചാൽ ഏതൊരു വിദ്യ കൊണ്ടാണ് മനുഷ്യൻ സമ്പൂർണ്ണമായും സ്വതന്ത്രൻ ആകുന്നത് . ഏത് വിദ്യ കൊണ്ടാണ് മനുഷ്യന്റെ ദോഷങ്ങളൊക്കെ അസ്തമിച്ച് സമ്പൂർണ്ണമായ ശാന്തി, ആനന്ദം, സംതൃപ്തി അനുഭവപ്പെടുന്നത്. ശരീരത്തിലിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ അനന്തമായ സത്യത്തിന്റെ അനുഭവമുണ്ടാക്കുന്ന വിദ്യയാണ് ദേവി. ബ്രാഹ്മീ എന്ന് പേര് ,അവൾക്ക് ശാരദ എന്ന് പേര് .അതു കൊണ്ടാണ് ശങ്കരാചാര്യർ ശ്രിംഗേരിയിൽ ഒരു മഠം സ്ഥാപിക്കുന്നതിന് പകരം ശാരദാ പീഠം സ്ഥാപിച്ചത്. ബ്രഹ്മവിദ്യാ സ്വരൂപിണിയായ ദേവിയെ അവിടെ പിടിച്ചിരുത്തി. ഇതിന് ചുറ്റുമിരുന്ന് പൂർണ്ണമായ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനായി സന്യാസികൾ യത്നിക്കട്ടെ എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടാണ് ആ ശാരദാ പീഠത്തിലെ സങ്കല്പം.