രഘുവംശം സര്ഗഃ 11 കാലിദാസകൃതം ॥
കൌശികേന സ കില ക്ഷിതീശ്വരോ രാമമധ്വരവിഘാതശാന്തയേ ।
കാകപക്ഷധരമേത്യ യാചിതസ്തേജസാം ഹി ന വയഃ സമീക്ഷ്യതേ ॥ 11-1॥
കൃച്ഛ്രലബ്ധമപി ലബ്ധവര്ണഭാക്തം ദിദേശ മുനയേ സലക്ഷ്മണം ।
അപ്യസുപ്രണയിനാം രഘോഃ കുലേ ന വ്യഹന്യത കദാചിദര്ഥിതാ ॥ 11-2॥
യാവദാദിശതി പാര്ഥിവസ്തയോര്നിര്ഗമായ പുരമാര്ഗസംസ്ക്രിയാം ।
താവദാശു വിദധേ മരുത്സഖൈഃ സാ സപുഷ്പജലവര്ഷിഭിര്ഘനൈഃ ॥ 11-3॥
തൌ നിദേശകരണോദ്യതൌ പിതുര്ധന്വിനൌ ചരണയോര്നിപേതതുഃ ।
ഭൂപതേരപി തയോഃ പ്രവത്സ്യതോര്നംരയോരുപരി ബാഷ്പബിന്ദവഃ ॥ 11-4॥
തൌ പിതുര്നയനജേന വാരിണാ കിംചിദുക്ഷിതശിഖണ്ഡകാവുഭൌ ।
ധന്വിനൌ തമൃഷിമന്വഗച്ഛതാം പൌരദൃഷ്ടികൃതമാര്ഗതോരണൌ ॥ 11-5॥
ലക്ഷ്മണാനുചരമേവ രാഘവം നേതുമൈച്ഛദൃഷിരിത്യസൌ നൃപഃ ।
ആശിഷം പ്രയുയുജേ ന വാഹിനീം സാ ഹി രക്ഷണവിധൌ തയോഃ ക്ഷമാ ॥ 11-6॥
മാതൃവര്ഗചരണസ്പൃശൌ മുനേസ്തൌ പ്രപദ്യ പദവീം മഹൌജസഃ ।
രേചതുര്ഗതിവശാത്പ്രവര്തിനൌ ഭാസ്കരസ്യ മധുമാധവാവിവ ॥ 11-7॥
വീചിലോലഭുജയോസ്തയോര്ഗതം ശൈശവാച്ചപലമപ്യശോഭത ।
തൂയദാഗമ ഇവോദ്ധ്യഭിദ്യയോര്നാമധേയസദൃശം വിചേഷ്ടിതം ॥ 11-8॥
തൌ ബലാതിബലയോഃ പ്രഭാവതോ വിദ്യയോഃ പഥി മുനിപ്രദിഷ്ടയോഃ ।
മംലതുര്ന മണികുട്ടിമോചിതൌ മാതൃപാര്ശ്വപരിവര്തിനാവിവ ॥ 11-9॥
പൂര്വവൃത്തകഥിതൈഃ പുരാവിദഃ സാനുജഃ പിതൃസഖസ്യ രാഘവഃ ।
ഉഹ്യമാന ഇവ വാഹനോചിതഃ പാദചാരമപി ന വ്യഭാവയത് ॥ 11-10॥
തൌ സരാംസി രസവദ്ഭിരംബുഭിഃ കൂജിതൈഃ ശ്രുതിസുഖൈഃ പതത്രിണഃ ।
വായവഃ സുരഭിപുഷ്പരേണുഭിശ്ഛായയാ ച ജലദാഃ സിഷേവിരേ ॥ 11-11॥
നാംഭസാം കമലശോഭിനാം തഥാ ശാഖിനാം ച ന പരിശ്രമച്ഛിദാം ।
ദര്ശനേന ലഘുനാ യഥാ തയോഃ പ്രീതിമാപുരുഭയോസ്തപസ്വിനഃ ॥ 11-12॥
സ്ഥാണുദഗ്ധവപുഷസ്തപോവനം പ്രാപ്യ ദാശരഥിരാത്തകാര്മുകഃ ।
വിഗ്രഹേണ മദനസ്യ ചാരുണാ സോഽഭവത്പ്രതിനിധിര്ന കര്മണാ ॥ 11-13॥
തൌ സുകേതുസുതയാ ഖിലീകൃതേ കൌശികാദ്വിദിതശാപയാ പഥി ।
നിന്യതുഃ സ്ഥലനിവേശിതാടനീ ലീലയൈവ ധനുഷീ അധിജ്യതാം ॥ 11-14॥
ജ്യാനിനാദമഥ ഗൃഹ്ണതീ തയോഃ പ്രാദുരാസ ബഹുലക്ഷപാഛവിഃ ।
താഡകാ ചലകപാലകുണ്ഡലാ കാലികേവ നിബിഡാ ബലാകിനീ ॥ 11-15॥
തീവ്രവേഗധുതമാര്ഗവൃക്ഷയാ പ്രേതചീവരവസാ സ്വനോഗ്രയാ ।
അഭ്യഭാവി ഭരതാഗ്രജസ്തയാ വാത്യയേവ പിതൃകാനനോത്ഥയാ ॥ 11-16॥
ഉദ്യതൈകഭുജയഷ്ടിമായതീം ശ്രോണിലംബിപുരുഷാന്ത്രമേഖലാം ।
താം വിലോക്യ വനിതാവധേ ഘൃണാം പത്രിണാ സഹ മുമോച രാഘവഃ ॥ 11-17॥
യച്ചകാര വിവരം ശിലാഘനേ താഡകോരസി സ രാമസായകഃ ।
അപ്രവിഷ്ടവിഷയസ്യ രക്ഷസാം ദ്വാരതാമഗമദന്തകസ്യ തത് ॥ 11-18॥
ബാണഭിന്നഹൃദയാ നിപേതുഷീ സാ സ്വകാനനഭുവം ന കേവലാം ।
വിഷ്ടപത്രയപരാജയസ്ഥിരാം രാവണശ്രിയമപി വ്യകമ്പയത് ॥ 11-19॥
രാമമന്മഥശരേണ താഡിതാ ദുഃസഹേന ഹൃദയേ നിശാചരീ ।
ഗന്ധവദ്രുധിരചന്ദനോക്ഷിതാ ജീവിതേശവസതിം ജഗാമ സാ ॥ 11-20॥
നൈരൃതഘ്നമഥ മന്ത്രവന്മുനേഃ പ്രാപദസ്ത്രമവദാനതോഷിതാത് ।
ജ്യോതിരിന്ധനനിപാതി ഭാസ്കരാത്സൂര്യകാന്ത ഇവ താഡകാന്തകഃ ॥ 11-21॥
വാമനാശ്രമപദം തതഃ പരം പാവനം ശ്രുതമൃഷേരുപേയിവാന് ।
ഉന്മനാഃ പ്രഥമജന്മചേഷ്ടിതാന്യസ്മരന്നപി ബഭൂവ രാഘവഃ ॥ 11-22॥
ആസസാദ മുനിരാത്മനസ്തതഃ ശിഷ്യവര്ഗപരികല്പിതാര്ഹണം ।
ബദ്ധപല്ലവപുടാഞ്ജലിദ്രുമം ദര്ശനോന്മുഖമൃഗം തപോവനം ॥ 11-23॥
തത്ര ദീക്ഷിതമൃഷിം രരക്ഷതുര്വിഘ്നതോ ദശരഥാത്മജൌ ശരൈഃ ।
ലോകമന്ധതമസാത്ക്രമോദിതൌ രശ്മിഭിഃ ശശിദിവാകരാവിവ ॥ 11-24॥
വീക്ഷ്യ വേദിമഥ രക്തബിന്ദുഭിര്ബന്ധുജീവപൃഥുഭിഃ പ്രദൂഷിതാം ।
സംഭ്രമോഽഭവദപോഢകര്മണാമൃത്വിജാം ച്യുതവികങ്കതസ്രുചാം ॥ 11-25॥
ഉന്മുഖഃ സപദി ലക്ഷമണാഗ്രജോ ബാണമാശ്രയമുഖാത്സമുദ്ധരന് ।
രക്ഷസാം ബലമപശ്യദംബരേ ഗൃധ്രപക്ഷപവനേരിതധ്വജം ॥ 11-26॥
തത്ര യാവധിപതീ മഖദ്വിഷാം തൌ ശരവ്യമകരോത്സ നേതരാന് ।
കിം മഹോരഗവിസര്പിവിക്രമോ രാജിലേഷു ഗരുഡഃ പ്രവര്തതേ ॥ 11-27॥
സോഽസ്ത്രമുഗ്രജവമസ്ത്രകോവിദഃ സംദധേ ധനുഷി വായുദൈവതം ।
തേന ശൈലഗുരുമപ്യപാതയത്പാണ്ഡുപത്രമിവ താഡകാസുതം ॥ 11-28॥
യഃ സുബാഹുരിതി രാക്ഷസോഽപരസ്തത്ര തത്ര വിസസര്പ മായയാ ।
തം ക്ഷുരപ്രശകലീകൃതം കൃതീ പത്രിണാം വ്യഭജദാശ്രമാദ്ബഹിഃ ॥ 11-29॥
ഇത്യപാസ്തമഖവിഘ്നയോസ്തയോഃ സാംയുഗീനമഭിനന്ദ്യ വിക്രമം ।
ഋത്വിജഃ കുലപതേര്യഥാക്രമം വാഗ്യതസ്യ നിരവര്തയന്ക്രിയാഃ ॥ 11-30॥
തൌ പ്രണാമചലകാകപക്ഷകൌ ഭ്രാതരാവവഭൃഥാപ്ലുതോ മുനിഃ ।
ആശിഷാമനുപദം സമസ്പൃശദ്ദര്ഭപാടലതലേന പാണിനാ ॥ 11-31॥
തം ന്യമന്ത്രയത സംഭൃതക്രതുര്മൈഥിലഃ സ മിഥിലാം വ്രജന്വശീ ।
രാഘവാവപി നിനായ ബിഭ്രതൌ തദ്ധനുഃശ്രവണജം കുതൂഹലം ॥ 11-32॥
തൈഃ ശിവേഷു വസതിര്ഗതാധ്വഭിഃ സായമാശ്രമതനുഷ്വഗൃഹ്യത ।
യേഷു ദീര്ഘതപസഃ പരിഗ്രഹോ വാസവക്ഷണകലത്രതാം യയൌ ॥ 11-33॥
പ്രത്യപദ്യത ചിരായ യത്പുനശ്ചാരു ഗൌതമവധൂഃ ശിലാമയീ ।
സ്വം വപുഃ സ കില കില്ബിഷച്ഛിദാം രാമപാദരജസാമനുഗ്രഹഃ ॥ 11-34॥
രാഘവാന്വിതമുപസ്ഥിതം മുനിം തം നിശംയ ജനകോ ജനേശ്വരഃ ।
അര്ഥകാമസഹിതം സപര്യയാ ദേഹബദ്ധമിവ ധര്മമഭ്യഗാത് ॥ 11-35॥
തൌ വിദേഹനഗരീനിവാസിനാം ഗാം ഗതാവിവ ദിവഃ പുനര്വസൂ ।
മന്യതേ സ്മ പിബതാം വിലോചനൈഃ പക്ഷ്മപാതമപി വഞ്ചനാം മനഃ ॥ 11-36॥
യൂപവത്യവസിതേ ക്രിയാവിധൌ കാലവിത്കുശികവംശവര്ധനഃ ।
രാമമിഷ്വസനദര്ശനോത്സുകം മൈഥിലായ കഥയാംബഭൂവ സഃ ॥ 11-37॥
തസ്യ വീക്ഷ്യ ലലിതം വപുഃ ശിശോഃ പാര്ഥിവഃ പ്രഥിതവംശജന്മനഃ ।
സ്വം വിചിന്ത്യ ച ധനുര്ദുരാനമം പീഡിതോ ദുഹിതൃശുല്കസംസ്ഥയാ ॥ 11-38॥
അബ്രവീച്ച ഭഗവന്മതങ്ഗജൈര്യദ്ബൃഹദ്ഭിരപി കര്മ ദുഷ്കരം ।
തത്ര നാഹമനുമന്തുമുത്സഹേ മോക്ഷവൃത്തി കലഭസ്യ ചേഷ്ടിതം ॥ 11-39॥
ഹ്രേപിതാ ഹി ബഹവോ നരേശ്വരാസ്തേന താത ധനുഷാ ധനുര്ഭൃതഃ ।
ജ്യാനിഘാതകഠിനത്വചോ ഭുജാന്സ്വാന്വിധൂയ ധിഗിതി പ്രതസ്ഥിരേ ॥ 11-40॥
പ്രത്യുവാച തമൃഷിര്നിശംയതാം സാരതോഽയമഥവാ ഗിരാ കൃതം ।
ചാപ ഏവ ഭവതോ ഭവിഷ്യതി വ്യക്തശക്തിരശനിര്ഗിരാവിവ ॥ 11-41॥
ഏവമാപ്തവചനാത്സ പൌരുഷം കാകപക്ഷകധരേഽപി രാഘവേ ।
ശ്രദ്ദധേ ത്രിദശഗോപമാത്രകേ ദാഹശക്തിമിവ കൃഷ്ണവര്ത്മനി ॥ 11-42॥
വ്യാദിദേശ ഗണശോഽഥ പാര്ശ്വഗാന്കാര്മുകാഭിഹരണായ മൈഥിലഃ ।
തൈജസസ്യ ധനുഷഃ പ്രവൃത്തയേ തോയദാനിവ സഹസ്രലോചനഃ ॥ 11-43॥
തത്പ്രസുപ്തഭുജഗേന്ദ്രഭീഷണം വീക്ഷ്യ ദാശരഥിരാദദേ ധനുഃ ।
വിദ്രുതക്രതുമൃഗാനുസാരിണം യേന ബാണമസൃജത്വൃഷധ്വജഃ ॥ 11-44॥
ആതതജ്യമകരോത്സ സംസദാ വിസ്മയസ്തിമിതനേത്രമീക്ഷിതഃ ।
ശൈലസാരമപി നാതിയത്നതഃ പുഷ്പചാപമിവ പേശലം സ്മരഃ ॥ 11-45॥
ഭജ്യമാനമതിമാത്രകര്ഷണാത്തേന വജ്രപരുഷസ്വനം ധനുഃ ।
ഭാര്ഗവായ ദൃഢമന്യവേ പുനഃ ക്ഷത്രമുദ്യതമിവ ന്യവേദയത് ॥ 11-46॥
ദൃഷ്ടസാരമഥ രുദ്രകാര്മുകേ വീര്യശുല്കമഭിനന്ദ്യ മൈഥിലഃ ।
രാഘവായ തനയാമയോനിജാം രൂപിണീം ശ്രിയമിവ ന്യവേദയത് ॥ 11-47॥
മൈഥിലഃ സപദി സത്യസംഗരോ രാഘവായ തനയാമയോനിജാം ।
സംനിധൌ ദ്യുതിമതസ്തപോനിധേരഗ്നിസാക്ഷിക ഇവാതിസൃഷ്ടവാന് ॥ 11-48॥
പ്രാഹിണോച്ച മഹിതം മഹാദ്യുതിഃ കോസലാധിപതയേ പുരോധസം ।
ഭൃത്യഭാവി ദുഹിതുഃ പരിഗ്രഹാദ്ദിശ്യതാം കുലമിദം നിമേരിതി ॥ 11-49॥
അന്വിയേഷ സദൃശീം സ ച സ്നുഷാം പ്രാപ ചൈനമനുകൂലവാഗ്ദ്വിജഃ ।
സദ്യ ഏവ സുകൃതാം ഹി പച്യതേ കല്പവൃക്ഷഫലധര്മി കാങ്ക്ഷിതം ॥ 11-50॥
തസ്യ കല്പിതപുരസ്ക്രിയാവിധേഃ ശുശ്രുവാന്വചനമഗ്രജന്മനഃ ।
ഉച്ചചാല ബലഭിത്സഖോ വശീ സൈന്യരേണുമുഷിതാര്കദീധിതിഃ ॥ 11-51॥
ആസസാദ മിഥിലാം സ വേഷ്ടയന്പീഡിതോപവനപാദപാം ബലൈഃ ।
പ്രീതിരോധമസഹിഷ്ട സാ പുരീ സ്ത്രീവ കാന്തപരിഭോഗമായതം ॥ 11-52॥
തൌ സമേത്യ സമയേ സ്ഥിതാവുഭൌ ഭൂപതീ വരുണവാസവോപമൌ ।
കന്യകാതനയകൌതുകക്രിയാം സ്വപ്രഭാവസദൃശീം വിതേനതുഃ ॥ 11-53॥
പാര്ഥിവീമുദവഹദ്രഘൂദ്വഹോ ലക്ഷ്മണസ്തദനുജാമഥോര്മിലാം ।
യൌ തയോരവരജൌ വരൌജസൌ തൌ കുശധ്വജസുതേ സുമധ്യമേ ॥ 11-54॥
തേ ചതുര്ഥസഹിതാസ്ത്രയോ ബഭുഃ സൂനവോ നവവധൂപരിഗ്രഹാഃ ।
സാമദാനവിധിഭേദനിഗ്രഹാഃ സിദ്ധിമന്ത ഇവ തസ്യ ഭൂപതേഃ ॥ 11-55॥
താ നരാധിപസുതാ നൃപാത്മജൈസ്തേ ച താഭിരഗമന്കൃതാര്ഥതാം ।
സോഽഭവദ്വരവധൂസമാഗമഃ പ്രത്യയപ്രകൃതിയോഗസംനിഭഃ ॥ 11-56॥
ഏവമാത്തരതിരാത്മസംഭവാംസ്താന്നിവേശ്യ ചതുരോഽപി തത്ര സഃ ।
അധ്വസു ത്രിഷു വിസൃഷ്ടമൈഥിലഃ സ്വാം പുരീം ദശരഥോ ന്യവര്തത ॥ 11-57॥
തസ്യ ജാതു മരുതഃ പ്രതീപഗാ വര്ത്മസു ധ്വജതരുപ്രമാഥിനഃ ।
ചിക്ലിശുര്ഭൃശതയാ വരൂഥിനീമുത്തടാ ഇവ നദീരയാഃ സ്ഥലീം ॥ 11-58॥
ലക്ഷ്യതേ സ്മ തദനന്തരം രവിര്ബദ്ധഭീമപരിവേഷമണ്ഡലഃ ।
വൈനതേയശമിതസ്യ ഭോഗിനോ ഭോഗവേഷ്ടിത ഇവ ച്യുതോ മണിഃ ॥ 11-59॥
ശ്യേനപക്ഷപരിധൂസരാലകാഃ സാംധ്യമേഘരുധിരാര്ദ്രവാസസഃ ।
അങ്ഗനാ ഇവ രജസ്വലാ ദിശോ നോ ബഭൂവുരവലോകനക്ഷമാഃ ॥ 11-60॥
ഭാസ്കരശ്ച ദിശമധ്യുവാസ യാം താം ശ്രിതാഃ പ്രതിഭയം വവാസിരേ ।
ക്ഷത്രശോണിതപിതൃക്രിയോചിതം ചോദയന്ത്യ ഇവ ഭാര്ഗവം ശിവാഃ ॥ 11-61॥
തത്പ്രതീപപവനാദിവൈകൃതം പ്രേക്ഷ്യ ശാന്തിമധികൃത്യ കൃത്യവിദ് ।
അന്വയുങ്ക്ത ഗുരുമീശ്വരഃ ക്ഷിതേഃ സ്വന്തമിത്യലഘയത്സ തദ്വ്യഥാം ॥ 11-62॥
തേജസഃ സപദി രാശിരുത്ഥിതഃ പ്രാദുരാസ കില വാഹിനീമുഖേ ।
യഃ പ്രമൃജ്യ നയനാനി സൈനികൈര്ലക്ഷണീയപുരുഷാകൃതിശ്ചിരാത് ॥ 11-63॥
പിത്ര്യവംശമുപവീതലക്ഷണം മാതൃകം ച ധനുരൂര്ജിതം ദധത് ।
യഃ സസോമ ഇവ ഘര്മദീധിതിഃ സദ്വിജിഹ്വ ഇവ ചന്ദനദ്രുമഃ ॥ 11-64॥
യേന രോഷപരുഷാത്മനഃ പിതുഃ ശാസനേ സ്ഥിതിഭിദോഽപി തസ്ഥുഷാ ।
വേപമാനജനനീശിരശ്ഛിദാ പ്രാഗജീയത ഘൃണാ തതോ മഹീ ॥ 11-65॥
അക്ഷബീജവലയേന നിര്ബഭൌ ദക്ഷിണശ്രവണസംസ്ഥിതേന യഃ ।
ക്ഷത്രിയാന്തകരണൈകവിംശതേര്വ്യാജപൂര്വഗണനാമിവോദ്വഹന് ॥ 11-66॥
തം പിതുര്വധഭവേന മന്യുനാ രാജവംശനിധനായ ദീക്ഷിതം ।
ബാലസൂനുരവലോക്യ ഭാര്ഗവം സ്വാം ദശാം ച വിഷസാദ പാര്ഥിവഃ ॥ 11-67॥
നാമ രാമ ഇതി തുല്യമാത്മജേ വര്തമാനമഹിതേ ച ദാരുണേ ।
ഹൃദ്യമസ്യ ഭയദായി ചാഭവദ്രത്നജാതമിവ ഹാരസര്പയോഃ ॥ 11-68॥
അര്ഘ്യമര്ഘ്യമിതി വാദിനം നൃപം സോഽനവേക്ഷ്യ ഭരതാഗ്രജോ യതഃ ।
ക്ഷത്രകോപദഹനാര്ചിഷം തതഃ സംദധേ ദൃശമുദഗ്രതാരകാം ॥ 11-69॥
തേന കാര്മുകനിഷക്തമുഷ്ടിനാ രാഘവോ വിഗതഭീഃ പുരോഗതഃ ।
അങ്ഗുലീവിവരചാരിണം ശരം കുര്വതാ നിജഗദേ യുയുത്സുനാ ॥ 11-70॥
ക്ഷത്രജാതമപകാരവൈരി മേ തന്നിഹത്യ ബഹുശഃ ശമം ഗതഃ ।
സുപ്തസര്പ ഇവ ദണ്ഡഘട്ടനാദ്രോഷിതോഽസ്മി തവ വിക്രമശ്രവാത് ॥ 11-71॥
മൈഥിലസ്യ ധനുരന്യപാര്ഥിവൈസ്ത്വം കിലാനമിതപൂര്വമക്ഷണോഃ ।
തന്നിശംയ ഭവതാ സമര്ഥയേ വീര്യശൃങ്ഗമിവ ഭഗ്നമാത്മനഃ ॥ 11-72॥
അന്യദാ ജഗതി രാമ ഇത്യയം ശബ്ദ ഉച്ചരിത ഏവ മാമഗാത് ।
വ്രീഡമാവഹതി മേ സ സമ്പ്രതി വ്യസ്തവൃത്തിരുദയോന്മുഖേ ത്വയി ॥ 11-73॥
ബിഭ്രതോഽസ്ത്രമചലേഽപ്യകുണ്ഠിതം ദ്വൌ രുപൂ മമ മതൌ സമാഗസൌ ।
ധേനുവത്സഹരണാച്ച ഹൈഹയസ്ത്വം ച കീര്തിമപഹര്തുമുദ്യതഃ ॥ 11-74॥
ക്ഷത്രിയാന്തകരണോഽപി വിക്രമസ്തേന മാമവതി നാജിതേ ത്വയി ।
പാവകസ്യ മഹിമാ സ ഗണ്യതേ കക്ഷവജ്ജലതി സാഗരേഽപി യഃ ॥ 11-75॥
വിദ്ധി ചാത്തബലമോജസാ ഹരേരൈശ്വരം ധനുരഭാജി യത്ത്വയാ ।
ഖാതമൂലമനിലോ നദീരയൈഃ പാതയത്യപി മൃദുസ്തടദ്രുമം ॥ 11-76॥
തന്മദീയമിദമായുധം ജ്യയാ സംഗമയ്യ സശരം വികൃഷ്യതാം ।
തിഷ്ഠതു പ്രധവമേവമപ്യഹം തുല്യബാഹുതരസാ ജിതസ്ത്വയാ ॥ 11-77॥
കാതരോഽസി യദി വോദ്ഗതാര്ചിഷാ തര്ജിതഃ പരശുധാരയാ മമ ।
ജ്യാനിഘാതകഠിനാങ്ഗുലിര്വൃഥാ ബധ്യതാമഭയയാചനാഞ്ജലിഃ ॥ 11-78॥
ഏവമുക്തവതി ഭീമദര്ശനേ ഭാര്ഗവേ സ്മിതവികമ്പിതാധരഃ ।
തദ്ധനുര്ഗ്രഹണമേവ രാഘവഃ പ്രത്യപദ്യത സമര്ഥമുത്തരം ॥ 11-79॥
പൂര്വജന്മധനുഷാ സമാഗതഃ സോഽതിമാത്രലഘുദര്ശനോഽഭവത് ।
കേവലോഽപി സുഭഗോ നവാംബുദഃ കിം പുനസ്ത്രിദശചാപലാഞ്ഛിതഃ ॥ 11-80॥
തേന ഭൂമിനിഹിതൈകകോടി തത്കാര്മുകം ച ബലിനാധിരോപിതം ।
നിഷ്പ്രഭശ്ച രിപുരാസ ഭൂഭൃതാം ധൂമശേഷ ഇവ ധൂമകേതനഃ ॥ 11-81॥
താവുഭാവപി പരസ്പരസ്ഥിതൌ വര്ധമാനപരിഹീനതേജസൌ ।
പശ്യതി സ്മ ജനതാ ദിനാത്യയേ പാര്വണൌ ശശിദിവാകരാവിവ ॥ 11-82॥
തം കൃപാമുദുരവേക്ഷ്യ ഭാര്ഗവം രാഘവഃ സ്ഖലിതവീര്യമാത്മനി ।
സ്വം ച സംഹിതമമോഘമാശുഗം വ്യാജഹാര ഹരസൂനുസംനിഭഃ ॥ 11-83॥
ന പ്രഹര്തുമലമസ്മി നിര്ദയം വിപ്ര ഇത്യഭിഭത്യപി ത്വയി ।
ശംസ കിം ഗതിമനേന പത്രിണാ ഹന്മി ലോകമുത തേ മഖാര്ജിതം ॥ 11-84॥
പ്രത്യുവാച തമൃഷിര്ന തത്ത്വതസ്ത്വാം ന വേദ്മി പുരുഷം പുരാതനം ।
ഗാം ഗതസ്യ തവ ധാമ വൈഷ്ണവം കോപിതോ ഹ്യസി മയാ ദിദൃക്ഷുണാ ॥ 11-85॥
ഭസ്മസാത്കൃതവതഃ പിതൃദ്വിഷഃ പാത്രസാച്ച വസുധാം സസാഗരാം ।
ആഹിതോ ജയവിപര്യയോഽപി മേ ശ്ലാഘ്യ ഏവ പരമേഷ്ഠിനാ ത്വയാ ॥ 11-86॥
തദ്ഗതിം മതിമതാം വരേപ്സിതാം പുണ്യതീര്ഥഗമനായ രക്ഷ മേ ।
പീഡയിഷ്യതി ന മാം ഖിലീകൃതാ സ്വര്ഗപദ്ധതിരമോഘലോലുപം ॥ 11-87॥
പ്രത്യപദ്യത തഥേതി രാഘവഃ പ്രാങ്മുഖശ്ച വിസസര്ജ സായകം ।
ഭാര്ഗവസ്യ സുകൃതോഽപി സോഽഭവത്സ്വര്ഗമാര്ഗപരിഘോ ദുരത്യയഃ ॥ 11-88॥
രാഘവോഽപി ചരണൌ തപോനിധേഃ ക്ഷംയതാമിതി വദന്സമസ്പൃശത് ।
നിര്ജിതേഷു തരസാ തരസ്വിനാം ശത്രുഷു പ്രണതിരേവ കീര്തയേ ॥ 11-89॥
രാജസത്വമവധൂയ മാതൃകം പിത്ര്യമസ്മി ഗമിതഃ ശമം യദാ ।
നന്വനിന്ദിതഫലോ മമ ത്വയാ നിഗ്രഹോഽപ്യയമനുഗൃഹീകൃതഃ ॥ 11-90॥
സാധയാംയഹമവിഘ്നമസ്തു തേ ദേവകാര്യമുപപാദയിഷ്യതഃ ।
ഊചിവാനിതി വചഃ സലക്ഷ്മണം ലക്ഷ്മണാഗ്രജമൃഷിതിരോദധേ ॥ 11-91॥
തസ്മിന്ഗതേ വിജയിനം പരിരഭ്യ രാമം
സ്നേഹാദമന്യത പിതാ പുനരേവ ജാതം ।
തസ്യാഭവത്ക്ഷണശുചഃ പരിതോഷലാഭഃ
കക്ഷാഗ്നിലങ്ഘിതതരോരിവ വൃഷ്ടിപാതഃ ॥ 11-92॥
അഥ പഥി ഗമയിത്വാ കൢപ്തരംയോപകാര്യേ
കതിചിദവനിപാലഃ ശര്വരീഃ ശര്വകല്പഃ ।
പുരമവിശദയോധ്യാം മൈഥിലീദര്ശനീനാം
കുവലയിതഗവാക്ഷാം ലോചനൈരങ്ഗനാനാം ॥ 11-93॥
ഇതി ശ്രീരഘുവംശേ മഹാകാവ്യേ കവിശ്രീകാലിദാസകൃതൌ
സീതവിവാഹവര്ണനോ നാമൈകാദശഃ സര്ഗഃ ॥
Encoded and Proofread by Arvind Kolhatkar akolhatkar at rogers.com
BHAGAVAD GITA AND MANAGEMENT Management has become a part and parcel in everyday life, or in any other organization where a group of human beings assemble for a common purpose, management principles come into play through their various facets like management of time, resources, personnel, materials, machinery, finance, planning, priorities, policies and practice. THE ESSENCE AND MESSAGE OF HOLY GITA IS A TOOL FOR EFFECTIVE MANAGEMENT
No comments:
Post a Comment