സാധന പഞ്ചകം

വേദോ നിത്യമധീയതാം തദുദിതം കര്‍മ സ്വനുഷ്ഠീയതാം

തേനേശസ്യ വിധീയതാമപചിതിഃ കാംയേ മതിസ്ത്യജ്യതാം ।

പാപൌഘഃ പരിധൂയതാം ഭവസുഖേ ദോഷോഽനുസന്ധീയതാ-

മാത്മേച്ഛാ വ്യവസീയതാം നിജഗൃഹാത്തൂര്‍ണം വിനിര്‍ഗംയതാം ॥ 1॥


സങ്ഗഃ സത്സു വിധീയതാം ഭഗവതോ ഭക്തിര്‍ദൃഢാഽഽധീയതാം

ശാന്ത്യാദിഃ പരിചീയതാം ദൃഢതരം കര്‍മാശു സന്ത്യജ്യതാം ।

സദ്വിദ്വാനുപസൃപ്യതാം പ്രതിദിനം തത്പാദുകാ സേവ്യതാം

ബ്രഹ്മൈകാക്ഷരമര്‍ഥ്യതാം ശ്രുതിശിരോവാക്യം സമാകര്‍ണ്യതാം ॥ 2॥


വാക്യാര്‍ഥശ്ച വിചാര്യതാം ശ്രുതിശിരഃപക്ഷഃ സമാശ്രീയതാം

ദുസ്തര്‍കാത്സുവിരംയതാം ശ്രുതിമതസ്തര്‍കോഽനുസന്ധീയതാം ।

ബ്രഹ്മാസ്മീതി വിഭാവ്യതാമഹരഹര്‍ഗര്‍വഃ പരിത്യജ്യതാം

 ദേഹേഽഹമ്മതിരുജ്ഝ്യതാം ബുധജനൈര്‍വാദഃ പരിത്യജ്യതാം ॥ 3॥


ക്ഷുദ്വ്യാധിശ്ച ചികിത്സ്യതാം പ്രതിദിനം ഭിക്ഷൌഷധം ഭുജ്യതാം

സ്വാദ്വന്നം ന തു യാച്യതാം വിധിവശാത് പ്രാപ്തേന സന്തുഷ്യതാം ।

ശീതോഷ്ണാദി വിഷഹ്യതാം ന തു വൃഥാ വാക്യം സമുച്ചാര്യതാ-

മൌദാസീന്യമഭീപ്സ്യതാം ജനകൃപാനൈഷ്ഠുര്യമുത്സൃജ്യതാം ॥ 4 ॥


ഏകാന്തേ സുഖമാസ്യതാം പരതരേ ചേതഃ സമാധീയതാം

പൂര്‍ണാത്മാ സുസമീക്ഷ്യതാം ജഗദിദം തദ്ബാധിതം ദൃശ്യതാം ।

പ്രാക്കര്‍മ പ്രവിലാപ്യതാം ചിതിബലാന്നാപ്യുത്തരൈഃ ശ്ലിഷ്യതാം

പ്രാരബ്ധം ത്വിഹ ഭുജ്യതാമഥ പരബ്രഹ്മാത്മനാ സ്ഥീയതാം ॥ 5॥


॥ ഇതി പരമഹംസപരിവ്രാജകാചാര്യശ്രീമച്ഛങ്കരാചാര്യവിരചിത

സാധന പഞ്ചകം സമ്പൂര്‍ണം ॥