ഒരിക്കല്‍ ഒരു രാജാവ് തന്റെ അയല്‍രാജ്യത്ത് സൌഹൃദ സന്ദര്‍ശനം നടത്തി.
അയല്‍ രാജ്യത്തെ രാജാവ് നമ്മുടെ രാജാവിനെ രണ്ടു നല്ല പഞ്ചവര്‍ണ്ണ തത്തകളെ സമ്മാനമായി നല്‍കി.
തിരികെ എത്തിയ രാജാവ് ഉദ്യാനത്തില്‍ രണ്ടു തത്തകള്‍ക്കും വേണ്ടി സൌകര്യങ്ങള്‍ ഒരുക്കി കൊടുത്തു, എന്ന് മാത്രമല്ല രണ്ടു തത്തകളെയും പരിശീലിപ്പിക്കുന്നത് പരിശീലകനെയും നിയമിച്ചു.
കുറച്ചു നാളുകള്‍ക്ക് ശേഷം പരിശീലകന്‍ രാജാവിനോട് വന്നു പറഞ്ഞു,
രാജന്‍ തത്തകളില്‍ ഒന്ന് നന്നായി പറക്കുന്നുണ്ട്‌ എന്നാല്‍ ഒരു തത്ത ഇരിക്കുന്ന മരക്കൊമ്പില്‍ തന്നെ നീങ്ങുന്നു എന്നല്ലാതെ പറക്കുന്നില്ല, എന്നാല്‍ കഴിയും വിധം ഞാന്‍ എല്ലാം ശ്രദ്ധിച്ചു പക്ഷെ പറപ്പിക്കുവാന്‍ സാധിക്കുന്നില്ല.
ഇത് കേട്ട് ആകെ വിഷമിച്ച രാജാവ് മറ്റുള്ള രാജ്യങ്ങളിലെ പരിശീലകരെയും മറ്റും കൊണ്ട് വന്നു, പരിശ്രമം തുടര്‍ന്നു, രണ്ടാമത്തെ തത്തയെയും പറപ്പിക്കുവാന്‍.
എന്നാല്‍ എല്ലാവരും പരാജയപ്പെടുക ആണ് ഉണ്ടായത്.
ആകെ നിരാശന്‍ ആയ രാജാവ് വിളംബരം പുറപ്പെടുവിച്ചു, തത്തയെ പറപ്പിക്കുന്ന വ്യക്തിക്ക് ആയിരം സ്വര്‍ണ്ണ നാണയം നല്‍കുന്നത് ആയിരിക്കും എന്ന്.
അടുത്ത ദിവസം ഉറക്കമുണര്‍ന്നു ഉദ്യാനത്തിലേക്ക്‌ നോക്കിയാ രാജാവ് കാണുന്നത് രണ്ടു തത്തകളും ഉയര്‍ന്നു പറക്കുന്നത് ആണ്.
രാജാവിന് സന്തോഷം അടക്കാന്‍ ആയില്ല.
രാജാവ് ഭ്രുത്യനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു ആരാണ് തത്തയെ പറപ്പിച്ചത് എന്ന് അന്വേഷിച്ചു അയാളെ കൂട്ടി കൊണ്ട്വരുവാന്‍.
ഭ്രുത്യനോട് ഒപ്പം വന്നത് ഒരു പാവം കര്‍ഷകന്‍ ആയിരുന്നു.
കര്‍ഷകനോട് രാജാവ് ചോദിച്ചു എങ്ങിനെ ആണ് തത്തയുടെ അസുഖം മാറിയത് എന്ന്.
കര്‍ഷകന്‍ പറഞ്ഞു, ഞാന്‍ തത്തകള്‍ ഇരിക്കുന്ന മരത്തിന്റെ കൊമ്പുകള്‍ എല്ലാം മുറിച്ചു കളഞ്ഞു.
ഇരിക്കാന്‍ സ്ഥലം ഇല്ലാതെ അവ പറന്നു എന്ന്.
കര്‍ഷകന് പ്രഖ്യാപിച്ച പാരിതോഷികം നല്‍കി രാജാവ് പറഞ്ഞു വിട്ടു.
സാരാംശം: ഇന്നത്തെ കാലത്ത് വളരെ പ്രസക്തി ഉള്ള ഒരു ചിന്ത ആണ് ഈ കഥയില്‍ ഉള്ളത്. ഇന്ന് കുട്ടികളെ അധികവും ലാളിച്ചു വളര്‍ത്തുന്നത് ആണ് കണ്ടു വരുന്നത്. അവരില്‍ സ്വയംപര്യാപ്തത വളര്‍ത്തേണ്ടത് അവരുടെ ഭാവിക്ക് വളരെ അത്യാവശ്യം ആണ് എന്ന് മറക്കരുത്..
Mohan