*🎼വിവേകചൂഡാമണിയില്‍  നിന്നും*

ദേഹം ഭാര്യ പുത്രൻ എന്നിവയിലുള്ള മോഹമാകുന്ന മഹാമൃത്യുവിനെ ജയിച്ച് കീഴടക്കൂ. ദേഹാദികളിലുള്ള മോഹം കളഞ്ഞ് മുനികൾ പരമമായ വിഷ്ണുപദം പ്രാപിക്കുന്നു.

ദേഹത്തിലുള്ള
ആസക്തിയും അഭിമാനവും മൂലം അതിന്റെ സുഖസൗകര്യങ്ങൾ വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിന് കൂടുതൽ കൂടുതൽ വിഷയവസ്തുക്കൾ തേടുന്നതിലും നേടുന്നതിലുമായിരിക്കും പ്രായേണ സാമാന്യജനങ്ങളുടെ നിരന്തരശ്രമം. ഭോഗ്യവസ്തുക്കൾ കൂടുന്തോറും ജീവിതം സുഖസമ്പൂർണ്ണമാണെന്നാണവരുടെ ധാരണ. ദേഹം എന്നതു കൊണ്ട് സ്ഥൂലശരീരത്തെ  മാത്രമല്ല ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്. സൂക്ഷ്മശരീരവും (മനസ്സും ബുദ്ധിയും)
കൂടി അതുൾക്കൊള്ളുന്നു. ദേഹത്തിലുള്ള മോഹം വെടിയു എന്നതിന് ശരീരമനോബുദ്ധികളിലുള്ള താദാത്മ്യാഭിമാനം വെടിയു എന്നർത്ഥമാണ്.

ഭാര്യ എന്നതുകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് വിവാഹിതനായ
നിങ്ങളുടെ ജീവിതസഖി മാത്രമല്ല സ്വന്തം സുഖത്തിനു വേണ്ടി
നിങ്ങൾ ആരെ ആശ്രയിക്കുന്നുവോ ആ ആൾ നിങ്ങളുടെ ഭാര്യ ആരെല്ലാം നിങ്ങളെ ആശ്രയിക്കുന്നുവോ അവർ നിങ്ങളുടെ മക്കൾ
എന്നത്രെ തത്ത്വശാസ്ത്രത്തിന്റെ ദൃഷ്ടിയിൽ അതിന്നർത്ഥം. ലോകമാകുന്ന ചങ്ങലയിലെ കണ്ണികളാണ് വ്യക്തികൾ. അവർ പരസ്പരം
ബന്ധിക്കപ്പെട്ടാണിരിക്കുന്നത്. നാമോരോരുത്തരും സുഖസൗകര്യങ്ങൾക്കുവേണ്ടി മറ്റു പലരേയും ആശ്രയിച്ച് നില്ക്കുന്നു. വേറെ ചിലർ നമ്മെ ആശ്രയിച്ചും നില്ക്കുന്നു. ഇങ്ങനെയുള്ള പരസ്പര ബന്ധങ്ങളെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന സാങ്കേതികപദമാണ് ദാരസുതന്മാർ.

പരസ്പരബന്ധമാകുന്ന നൂലാമാലയിൽ കുടുങ്ങി പലതിനോടും ആസക്തി വളർത്തുക കാരണം ജീവന്റെ അടിമത്തച്ചങ്ങലയ്ക്ക് ബലം കൂടിക്കൂടി വരും. അതിന്റെ കുരുക്കിൽപ്പെട്ട് ഞെരുങ്ങി
ശ്വാസം മുട്ടി അവശനായിത്തീർന്ന സാധകന്റെ ആദ്ധ്യാത്മിക
ജിജ്ഞാസയും പുരോഗതിയും തടയപ്പെടുന്നതുതന്നെ മഹാമൃത്യു.

ദേഹാദികളിലുള്ള താദാത്മ്യാഭിമാനം വെടിഞ്ഞവരാണ് മുനികൾ (മനനശീലർ). വിഷയതൃഷ്ണയെ ജയിച്ച്, പരമപദം പ്രാപിച്ച് അവർ പരമാനന്ദമനുഭവിക്കുന്നു. വിഷ്ണോഃ പരമം പദം 
(വിഷ്ണുവിന്റെ പരമപദം) എന്നതിന് സർവ്വവ്യാപിയായ
പരബ്രഹ്മമെന്നർത്ഥം.

സ്വന്തം സമനില തെറ്റാതെ തന്റെ ചുറ്റുപാടുമുള്ള എല്ലാറ്റിനോടും ആരോഗ്യകരമായ ബന്ധം സ്ഥാപിക്കാൻ സമർത്ഥനാണ് വിവേകിയായ സാധകൻ. എല്ലാവരിലും സ്നേഹമുള്ള അയാൾ സമുദായത്തിൽ തനിക്കുള്ള കടമകൾ ഭംഗിയായി നിറവേറ്റുന്നു. കർത്തവ്യങ്ങളായ ലൗകികവ്യവഹാരങ്ങൾ ചെയ്യുമ്പോഴാവട്ടെ, ഒന്നിനോടും ബന്ധിക്കപ്പെടാതെ -- ഒന്നിലും
കുടുങ്ങാതെ ജാഗ്രത പാലിച്ചു കൊണ്ട് അയാൾ സ്വതന്തനായി നിലകൊള്ളുന്നു. സ്വന്തം വളർച്ചയ്ക്കും പുരോഗതിക്കും വിഘ്നം നേരിടാത്തവിധം അയാൾ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നു. ഉള്ളിൽ തല പൊക്കുന്ന അധാർമ്മിക പ്രവണതകളെ -- മൃഗീയവാസനകളെ -- അപ്പപ്പോൾ
എതിർത്തു തോല്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ബാഹ്യലോകവുമായി
ബുദ്ധിപൂർവ്വകമായ ബന്ധം പുലർത്തി വിവേകപൂർവ്വം ലോകവ്യവഹാരം ചെയ്യുന്ന മനനശീലരായ മനുഷ്യർ നിർവിഘ്നമായി ലക്ഷ്യത്തിന് നേരെ കുതിച്ച് സർവ്വതന്ത്രസ്വതന്ത്രമായ വിഷ്ണുത്വം അനുഭവിക്കും.

(സ്വാമി ചിന്മയാനന്ദ)