ഭഗവദ്ഗീത :കർമയോഗം
പ്രഭാഷണം -22

ജീവതോ യസ്യ കൈവല്യം
വിദേഹേ സ ച കേവലാ:

ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ, ശരീരത്തിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ ശരീരം അല്ലാത്ത സ്ഥിതി.. ആ അമൃതവസ്തുവിനെ അകമേക്ക്‌ കാണണം!!!

യഥാർത്ഥത്തിലുള്ള സത്തയെ... ഞാൻ ഉണ്ട് എന്നുള്ള അനുഭവത്തിനെ തെളിഞ്ഞു കാണണം...

ശരീരം മനസ്സ് ബുദ്ധി മുതലായതിൽ നിന്നും വേർപിരിച്ചു കാണാൻ സാധിക്കുന്നതിനാണ് ഭഗവാൻ ബ്രാഹ്മീസ്ഥിതി എന്ന് പറഞ്ഞത്... അവിടെ മമതയും അഹന്തയും ഒന്നും തൊട്ട് തീണ്ടാത്ത അനുഭവസ്ഥിതി....

സ്ഥിത്വാസ്യാം അന്തകാലേപി ബ്രഹ്മനിർവാണമൃച്ഛതി


മരണകാലത്തിൽ......
അന്തകാലം എന്ന് വെച്ചാൽ മരണസമയം എന്ന് മാത്രമല്ല ഇപ്പൊ അറിഞ്ഞാൽ ഇപ്പൊ ശരീരം വിട്ട് പോകും..

എപ്പോൾ ജ്ഞാനം ഉണ്ടാകുന്നോ ആ സമയത്ത് തന്നെ ഒരു പാമ്പ് തന്റെ ചട്ടയെ അഴിച്ചു കളയുന്ന പോലെ ഈ ദേഹം ഞാൻ അല്ലാ എന്നുള്ള അനുഭവം ഉണ്ടായിക്കഴിഞ്ഞു..

അതിനാൽ താൻ  ശൈവസിദ്ധാന്തത്തിൽ  ജ്ഞാനത്ത്ക്ക്
ചാവാമൽ ചാവ് എന്ന് പറയുന്നത്... ശരീരം ഇരുക്കറ പൊഴുതേ  ഇരുക്കിറ  മൃത്യു.

ദേഹം ഉള്ളപ്പോൾ തന്നെ ദേഹം ഞാൻ അല്ലാ ഞാൻ പ്രജ്ഞ ആണെന്നുള്ള അനുഭവം... നാമദേവന്റെ ഒരു പാട്ടിൽ എവിടെയോ നാമദേവൻ പറയുന്നൂ ജീവി ച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെഎനിക്ക്  ഗുരു കൃപ ചെയ്തപ്പോൾ മരണത്തിനെ ഞാൻ കണ്ടു...
അത് ശരീരത്തിന്റെ മരണം...

ശരീരം തന്നെ  മരണത്തിന് മറ്റൊരു പേര് ആണ്...

രമണ ഭഗവാൻ talks ഇൽ ഒരിടത്തു പറയുന്നു *body is another name for death*.. and I am... *the I is another name for LIBERATION*

FREEDOM...

അപ്പൊ ശരീരത്തിൽ നിന്നും സ്വരൂപത്തിലേക്കു ശ്രദ്ധ തിരിയുക.... അതാണ്‌
*അസതോമാ സത് ഗമയ*
*തമസോമാ ജ്യോതിർ ഗമയ*
*മൃത്യോർ മാ അമൃതം ഗമയ*

ശരീരം ആണ് അസത്..
ശരീരം ആണ് തമസ്സ്
ശരീരം ആണ് മൃത്യു

അത് condemnation അല്ലാ..
അത് നമുക്ക് സത്തിനെ കണ്ടെത്തിയാൽ പ്രകാശത്തിനെ കണ്ടെത്തിയാൽ, അമൃതത്തിനെ കണ്ടെത്തിയാൽ, ഇത് natural ആയിട്ട്  നമ്മളെ ബാധിക്കാതെ പോകയും ചെയ്യും..
അപ്പോഴേ ശരീരത്തിനോടുള്ള നമ്മുടെ ബന്ധം  പൂർണമായി natural  ആകയുള്ളൂ.... 😊😊

ശ്രീ നൊച്ചൂർ ജി
Parvati