*നിങ്ങളിൽ എത്രപേർക്ക് അത് അറിയാം..*

 *ചോദ്യം: ഇന്ത്യാ വിഭജനം എത്ര തവണ നടന്നു?*

 *ഉത്തരം- ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണം 61 വർഷത്തിനിടെ ഏഴ് തവണ.*

 *1876-ൽ അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ ഇന്ത്യയിൽ നിന്ന് വേർപെട്ടു.

 *1904-ൽ നേപ്പാൾ,*

 *1906-ൽ ഭൂട്ടാൻ,*

 *1907-ൽ ടിബറ്റ്,*

 *1935-ൽ ശ്രീലങ്ക,*

 *1937ൽ മ്യാൻമർ (ബർമ)*

 *ഒപ്പം...*

 *1947-ൽ പാകിസ്ഥാൻ.*

 *അഖണ്ഡ ഭാരതത്തിന്റെ ഇന്ത്യയുടെ വിഭജനം*

 അഖണ്ഡ ഇന്ത്യ ഹിമാലയം മുതൽ ഇന്ത്യൻ മഹാസമുദ്രം വരെയും ഇറാൻ മുതൽ ഇന്തോനേഷ്യ വരെയും വ്യാപിച്ചു.  1857-ൽ ഇന്ത്യയുടെ വിസ്തീർണ്ണം 83 ലക്ഷം ചതുരശ്ര കിലോമീറ്ററായിരുന്നു, അത് ഇപ്പോൾ 33 ലക്ഷം ചതുരശ്ര കിലോമീറ്ററാണ്.

 *ശ്രീ ലങ്ക*

 1935-ൽ ബ്രിട്ടീഷുകാർ ശ്രീലങ്കയെ ഇന്ത്യയിൽ നിന്ന് വേർപെടുത്തി. ശ്രീലങ്കയുടെ പഴയ പേര് സിൻഹാൽദീപ് എന്നായിരുന്നു.  സിൻഹൽദീപ് എന്ന പേര് പിന്നീട് സിലോൺ എന്ന് പുനർനാമകരണം ചെയ്യപ്പെട്ടു.  അശോക ചക്രവർത്തിയുടെ ഭരണകാലത്ത് ശ്രീലങ്കയുടെ പേര് താമ്രപർണി എന്നായിരുന്നു.  അശോക ചക്രവർത്തിയുടെ മകൻ മഹേന്ദ്രയും മകൾ സംഘമിത്രയും ബുദ്ധമതം പ്രചരിപ്പിക്കാൻ ശ്രീലങ്കയിലേക്ക് പോയി.  ഏകീകൃത ഇന്ത്യയുടെ ഭാഗമാണ് ശ്രീലങ്ക.

 *അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ*

 അഫ്ഗാനിസ്ഥാന്റെ പുരാതന നാമം ഉപഗണസ്ഥാൻ എന്നും കാണ്ഡഹാറിന്റേത് ഗാന്ധാരം എന്നും ആയിരുന്നു.  അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ ഒരു ശൈവ രാജ്യമായിരുന്നു.  മഹാഭാരതത്തിൽ വിവരിച്ച ഗാന്ധാരം അഫ്ഗാനിസ്ഥാനിലാണ്, അവിടെ നിന്നാണ് കൗരവരുടെ അമ്മ ഗാന്ധാരിയും മാതൃസഹോദരൻ ശകുനിയും.  ഷാജഹാന്റെ ഭരണകാലം വരെ കാണ്ഡഹാറിന്റെ വിവരണം, അതായത് ഗാന്ധാരം.  അത് ഇന്ത്യയുടെ ഭാഗമായിരുന്നു.  1876-ൽ റഷ്യയും ബ്രിട്ടനും തമ്മിൽ ഗണ്ഡമാക് ഉടമ്പടി ഒപ്പുവച്ചു.  ഉടമ്പടിക്ക് ശേഷം അഫ്ഗാനിസ്ഥാനെ ഒരു പ്രത്യേക രാജ്യമായി അംഗീകരിച്ചു.

 *മ്യാൻമർ (ബർമ)*

 മ്യാൻമറിന്റെ (ബർമ) പുരാതന നാമം ബ്രഹ്മദേശ് എന്നായിരുന്നു.  1937-ൽ ബ്രിട്ടീഷുകാർ മ്യാൻമറിന് അതായത് ബർമ്മയ്ക്ക് ഒരു പ്രത്യേക രാജ്യത്തിന്റെ അംഗീകാരം നൽകി.  പുരാതന കാലത്ത് ഹിന്ദു രാജാവായ ആനന്ദവ്രതനായിരുന്നു ഇവിടെ ഭരണം നടത്തിയിരുന്നത്.

 *നേപ്പാൾ*

 നേപ്പാൾ പുരാതന കാലത്ത് ദേവദാർ എന്നാണ് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്.  ശ്രീബുദ്ധൻ ജനിച്ചത് ലുംബിനിയിലും അമ്മ സീത ഇന്ന് നേപ്പാളിലെ ജനക്പൂരിലുമാണ് ജനിച്ചത്.  1904-ൽ ബ്രിട്ടീഷുകാർ നേപ്പാൾ ഒരു പ്രത്യേക രാജ്യമാക്കി.  നേപ്പാളിനെ ഹിന്ദുരാഷ്ട്രമായ നേപ്പാൾ എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്.  നേപ്പാളിനെ ഹിന്ദു രാഷ്ട്ര നേപ്പാൾ എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്.  കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് വരെ നേപ്പാളിലെ രാജാവിനെ നേപ്പാൾ നരേഷ് എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്.  നേപ്പാളിൽ 81 ശതമാനം ഹിന്ദുക്കളും 9 ശതമാനം ബുദ്ധമതക്കാരുമുണ്ട്.  അശോക ചക്രവർത്തിയുടെയും സമുദ്രഗുപ്തന്റെയും ഭരണകാലത്ത് നേപ്പാൾ ഇന്ത്യയുടെ അവിഭാജ്യ ഘടകമായിരുന്നു.  1951-ൽ നേപ്പാളിലെ മഹാരാജ ത്രിഭുവൻ സിംഗ് അന്നത്തെ ഇന്ത്യൻ പ്രധാനമന്ത്രി പണ്ഡിറ്റ് ജവഹർലാൽ നെഹ്‌റുവിനോട് നേപ്പാളിനെ ഇന്ത്യയുമായി ലയിപ്പിക്കാൻ അപേക്ഷിച്ചെങ്കിലും ജവഹർലാൽ നെഹ്‌റു ഈ നിർദ്ദേശം നിരസിച്ചു.

 *തായ്‌ലൻഡ്*

 1939 വരെ തായ്‌ലൻഡ് ശ്യാം എന്നറിയപ്പെട്ടിരുന്നു. പ്രധാന നഗരങ്ങൾ അയോധ്യ, ശ്രീ വിജയ് മുതലായവയായിരുന്നു. മൂന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ശ്യാമിൽ ബുദ്ധക്ഷേത്രങ്ങളുടെ നിർമ്മാണം ആരംഭിച്ചു.  ഇന്നും നിരവധി ശിവക്ഷേത്രങ്ങൾ ഈ നാട്ടിൽ ഉണ്ട്.  തായ്‌ലൻഡിന്റെ തലസ്ഥാനമായ ബാങ്കോക്കിലും നൂറുകണക്കിന് ഹിന്ദു ക്ഷേത്രങ്ങളുണ്ട്.

 *കംബോഡിയ*

 അഖണ്ഡ ഇന്ത്യയുടെ ഭാഗമായിരുന്ന കംബോജ് എന്ന സംസ്‌കൃത നാമത്തിൽ നിന്നാണ് കംബോഡിയ ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്.  ഇന്ത്യൻ വംശജരായ കൗണ്ഡിന്യ രാജവംശം ഒന്നാം നൂറ്റാണ്ട് മുതൽ ഇവിടെ ഭരിച്ചു.  ഇവിടെ ആളുകൾ ശിവനെയും വിഷ്ണുവിനെയും ബുദ്ധനെയും ആരാധിച്ചിരുന്നു.  സംസ്കൃതമായിരുന്നു ദേശീയ ഭാഷ.  ഇന്നും കംബോഡിയയിൽ, ചേത്, വിശാഖ്, ആസാധ തുടങ്ങിയ ഇന്ത്യൻ മാസങ്ങളുടെ പേരുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു.  ലോകപ്രശസ്തമായ അങ്കോർവാട്ട് ക്ഷേത്രം വിഷ്ണുവിന് സമർപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു, ഇത് ഹിന്ദു രാജാവായ സൂര്യദേവ് വർമ്മനാണ് നിർമ്മിച്ചത്.  ക്ഷേത്രത്തിന്റെ ചുവരുകളിൽ രാമായണവും മഹാഭാരതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചിത്രങ്ങളുണ്ട്.  അങ്കോർവത്തിന്റെ പുരാതന നാമം യശോധർപൂർ എന്നാണ്.

 *വിയറ്റ്നാം*

 വിയറ്റ്നാമിന്റെ പുരാതന നാമം ചമ്പദേശ് എന്നാണ്, അതിന്റെ പ്രധാന നഗരങ്ങൾ ഇന്ദ്രപൂർ, അമരാവതി, വിജയ് എന്നിവയായിരുന്നു.  നിരവധി ശിവ, ലക്ഷ്മി, പാർവതി, സരസ്വതി ക്ഷേത്രങ്ങൾ ഇപ്പോഴും ഇവിടെ കാണാം.  ഇവിടെ ശിവലിംഗവും ആരാധിച്ചിരുന്നു.  യഥാർത്ഥത്തിൽ ശൈവ വിശ്വാസികളായിരുന്ന ആളുകളെ ചാം എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്.

 *മലേഷ്യ*

 മലേഷ്യയുടെ പുരാതന നാമം മലായ് ദേശ് എന്നായിരുന്നു, ഇത് പർവതങ്ങളുടെ നാട് എന്നർത്ഥമുള്ള സംസ്‌കൃത പദമാണ്.  രാമായണത്തിലും രഘുവംശത്തിലും മലേഷ്യയെ വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്.  മലയാളത്തിൽ ശൈവമതം ആചരിച്ചിരുന്നു.  ദുർഗ്ഗാദേവിയേയും ഗണപതിയേയും ആരാധിച്ചു.  ഇവിടുത്തെ പ്രധാന ലിപി ബ്രാഹ്മിയും സംസ്കൃതം പ്രധാന ഭാഷയും ആയിരുന്നു.

 *ഇന്തോനേഷ്യ*

 ഇന്തോനേഷ്യയുടെ പുരാതന നാമം ദിപന്തർ ഭാരത് എന്നാണ്, ഇത് പുരാണങ്ങളിലും പരാമർശിക്കപ്പെടുന്നു.  ദീപന്തർ ഭാരതം എന്നാൽ ഇന്ത്യയിലുടനീളമുള്ള സമുദ്രം എന്നാണ്.  ഹിന്ദു രാജാക്കന്മാരുടെ രാജ്യമായിരുന്നു അത്.  ഏറ്റവും വലിയ ശിവക്ഷേത്രം ജാവ ദ്വീപിലായിരുന്നു.  ക്ഷേത്രങ്ങൾ പ്രധാനമായും ശ്രീരാമനെയും കൃഷ്ണനെയും കൊത്തിവച്ചതായിരുന്നു.  സംസ്കൃതത്തിലെ 525 ശ്ലോകങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഏറ്റവും പഴയ ഗ്രന്ഥമാണ് ഭുവനകോശം.

 ഇന്തോനേഷ്യയിലെ പ്രമുഖ സ്ഥാപനങ്ങളുടെ പേരുകളും മുദ്രാവാക്യങ്ങളും ഇപ്പോഴും സംസ്കൃതത്തിലാണ്:

 ഇന്തോനേഷ്യൻ പോലീസ് അക്കാദമി - ധർമ്മ ബീജാക്ഷണ ക്ഷത്രിയ

 ഇന്തോനേഷ്യ ദേശീയ സായുധ സേന - ത്രി ധർമ്മ ഏക് കർമ്മ

 ഇന്തോനേഷ്യ എയർലൈൻസ് - ഗരുഡ എയർലൈൻസ്

 ഇന്തോനേഷ്യ ആഭ്യന്തര മന്ത്രാലയം - ചരക് ഭുവൻ

 ഇന്തോനേഷ്യയിലെ ധനകാര്യ മന്ത്രാലയം - നഗർ ധന് രക്ഷ

 ഇന്തോനേഷ്യ സുപ്രീം കോടതി - ധർമ്മ യുക്തി

 *ടിബറ്റ്*

 ടിബറ്റിന്റെ പുരാതന നാമം ത്രിവിഷ്ടം എന്നായിരുന്നു, അത് രണ്ട് ഭാഗങ്ങളായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടു.  1907-ൽ ചൈനയും ബ്രിട്ടീഷുകാരും തമ്മിലുള്ള കരാറിന് ശേഷം ഒരു ഭാഗം ചൈനയ്ക്കും മറ്റൊന്ന് ലാമയ്ക്കും നൽകി. 1954-ൽ ഇന്ത്യൻ പ്രധാനമന്ത്രി ജവഹർലാൽ നെഹ്‌റു ചൈനീസ് ജനതയോട് ഐക്യദാർഢ്യം പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതിനായി ടിബറ്റിനെ ചൈനയുടെ ഭാഗമായി അംഗീകരിച്ചു.

 *ഭൂട്ടാൻ*

 1906-ൽ ബ്രിട്ടീഷുകാർ ഇന്ത്യയിൽ നിന്ന് ഭൂട്ടാനെ വേർപെടുത്തുകയും ഒരു പ്രത്യേക രാജ്യമായി അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്തു.  ഭൂട്ടാൻ എന്ന സംസ്‌കൃത പദമായ ഭൂ ഉത്താൻ എന്ന വാക്കിൽ നിന്നാണ് ഉയർന്നത്.

 *പാകിസ്ഥാൻ*

 1947 ഓഗസ്റ്റ് 14 ന് ബ്രിട്ടീഷുകാർ ഇന്ത്യയെ വിഭജിക്കുകയും കിഴക്കൻ പാകിസ്ഥാൻ, പടിഞ്ഞാറൻ പാകിസ്ഥാൻ എന്നിങ്ങനെ പാക്കിസ്ഥാൻ നിലവിൽ വരികയും ചെയ്തു.  മുഹമ്മദലി ജിന്ന 1940 മുതൽ മതത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഒരു പ്രത്യേക രാജ്യം ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്നു, അത് പിന്നീട് പാകിസ്ഥാനായി മാറി.  1971ൽ ഇന്ത്യയുടെ സഹകരണത്തോടെ പാകിസ്ഥാൻ വീണ്ടും വിഭജിക്കുകയും ബംഗ്ലാദേശ് നിലവിൽ വരികയും ചെയ്തു.  പാക്കിസ്ഥാനും ബംഗ്ലാദേശും ഇന്ത്യയുടെ ഭാഗമാണ്*.

 നിങ്ങളിൽ എത്ര പേർക്ക് ഈ ചരിത്രം അറിയാം?

 ചരിത്രം അറിയാനും ഷെയർ ചെയ്യാനും വായിക്കണം....