*ഒരു സന്യാസി തന്റെ അനുയായികളോടൊപ്പം ഒരു മരത്തിന്റെ ചുവട്ടിലിരുന്ന് കൃഷ്ണ കഥ പറയുകയും ഭജനയും കീർത്തനയും ചെയ്യുമായിരുന്നു.*🌹🙏 ആ രാജ്യത്തെ രാജാവ് ആവഴി കടന്നുപോയി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മന്ത്രിമാരും നിരവധി പ്രജകളും ഒരു വലിയ ഘോഷയാത്രയിൽ രാജാവിനെ അനുഗമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. രാജാവ് ആ സാധുവിനെ ചൂണ്ടി തന്റെ മന്ത്രിയോട് ചോദിച്ചു, അവൻ ആരാണ്? അവൻ എന്താണ് ചെയ്യുന്നത്? മന്ത്രി പറഞ്ഞു, മഹാരാജ്, അവൻ ഒരു വിഡ്ഢിയാണ്. അയാൾക്ക് ബുദ്ധിയൊന്നുമില്ല, അയാൾ എന്തൊക്കെയൊ പറഞ്ഞ് ജനങ്ങൾക്ക് അസ്വസ്ഥതകൾ മാത്രം സൃഷ്ടിക്കുന്നു. അന്നു രാത്രി രാജാവ് ചിന്തിച്ചു, ഓ, എന്റെ രാജ്യത്ത് ചില വിഡ്ഢികൾ ഉണ്ട്. ഏറ്റവും വലിയ വിഡ്ഢിക്ക് ഞാൻ സമ്മാനങ്ങൾ നൽകും. പിറ്റേന്ന് രാവിലെ അദ്ദേഹം തന്റെ മന്ത്രിയെ വിളിച്ച് ഒരു സ്വർണ്ണ നാണയം നൽകി, ഇതാണ് എന്റെ രാജ്യത്തെ ഏറ്റവും വലിയ വിഡ്ഢിക്കുള്ള സമ്മാനം. രാജകൽപ്പനയനുസരിച്ച് മന്ത്രി വിഡ്ഡിയെ അന്വേഷിക്കാൻ തുടങ്ങി. മന്ത്രി പലരോടും ചോദിച്ചു, നിങ്ങൾ ഒരു വിഡ്ഢിയാണോ? ആളുകൾ ചിരിച്ചു, തങ്ങൾ വിഡ്ഢിയാണെന്ന് അംഗീകരിക്കാൻ ആരും തയ്യാറായില്ല. ദിവസം മുഴുവൻ അന്വേഷിച്ചിട്ടും ആരെയും കണ്ടെത്താനാകാതെ, മന്ത്രി ക്ഷീണിതനും നിരാശയനുമായി. ഒടുവിൽ മന്ത്രി സമാധാനപരമായി മന്ത്രം ചൊല്ലിക്കൊണ്ടിരുന്ന സാധുവിന്റെ അടുത്തെത്തി. അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ, ഒരു വിഡ്ഢിയെ കണ്ടെത്താനാകാത്തതിന്റെ വേദനയെക്കുറിച്ച് മന്ത്രി പറഞ്ഞു, രാജാവിൻ്റെ ശിക്ഷയെ ഭയപ്പെട്ടു. സാധു ചോദിച്ചു, എന്തുകൊണ്ടാണ് രാജാവ് നിങ്ങൾക്ക് ശിക്ഷ നൽകുമെന്ന് നിങ്ങൾ ഭയക്കുന്നത്? ശരി, ഞാൻ ഏറ്റവും വലിയ വിഡ്ഢിയാണ്. മന്ത്രി സന്യാസിക്ക് നാണയം നൽകി, അദ്ദേഹം അത് അൽപ്പം ദൂരെ കണ്ട മാലിന്യ കൂമ്പാരത്തിലേക്ക് എറിഞ്ഞു. സാധു സ്വർണനാണയം ചവറ്റുകുട്ടയിൽ എറിഞ്ഞുവെന്ന് മന്ത്രി കരുതി, തീർച്ചയായും സന്യാസി ഏറ്റവും വലിയ വിഡ്ഢി തന്നെയാണ്. മന്ത്രി കൊട്ടാരത്തിലെത്തി മുഴുവൻ സംഭവവും രാജാവിനെ അറിയിച്ചു. ഏതാനും വർഷങ്ങൾ കടന്നുപോയി. വൃദ്ധനായ രാജാവ് സുഖമില്ലാതെ കിടപ്പിലായി. രാജാവിന് ഇനി അധികകാലം ജീവിതമില്ലെന്ന് വൈദ്യന്മാർ വിധിയെഴുതി. സന്യാസി കൊട്ടാരത്തിലെത്തി രാജാവിന്റെ അടുക്കൽ ചെന്നു. ഒഴിവാക്കാൻ കഴിയാത്ത മരണം അടുത്തെത്തിയെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ രാജാവ് വിലപിക്കുന്നത് കണ്ട് അദ്ദേഹം രാജാവിനോട് പറഞ്ഞു. മഹാരാജൻ, അങ്ങ് ഇഹലോകവാസം വെടിയാൻ പോകുന്നു, പക്ഷേ അങ്ങ് വെട്ടിപ്പിടിച്ചതും, അധർമ്മത്തിലൂടെ ശേഖരിച്ചതുമായ ധാരാളം സമ്പത്ത് അങ്ങേക്കുണ്ട്. ഈ സമ്പത്ത് മുഴുവൻ നിങ്ങളോടൊപ്പം വരുമോ? ഈ സമ്പന്നതയെല്ലാം നിങ്ങൾ കൂടെ കൊണ്ടുപോകുന്നില്ലേ? ഇല്ല, അതെങ്ങിനെ സാദ്ധ്യമാകും, രാജാവ് പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ നിങ്ങളെ പിന്തുടരേണ്ട യഥാർത്ഥ സമ്പത്ത് നിങ്ങൾ സമ്പാദിച്ചിട്ടില്ല, അവ ഭക്തി ധനം, പരമാർത്ഥ ധനം, പ്രേമ ധനം, തുടങ്ങിയവയാണ്. ഭൗതിക സമ്പത്ത് നാശത്തിന് വിധേയമാണ്. ഈ ലോകത്തിൽ മനുഷ്യ ജന്മം ലഭിച്ചിട്ടും യഥാർത്ഥ സമ്പത്ത് സമ്പാദിക്കാൻ ശ്രമിക്കാത്തവനാണ് വിഡ്ഢി. നിങ്ങൾ ഈ രാജ്യത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ വിഡ്ഢിയാണ്, അതിനാൽ നിങ്ങൾ ഈ സ്വർണ്ണ നാണയത്തിന് അർഹനാണ്. രാജാവിനെപ്പോലെ നാമെല്ലാവരും സമ്പത്തും മറ്റ് സമ്പന്നതയും ശേഖരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന വിഡ്ഡികളാണ്. ഒടുവിൽ മരണസമയത്ത്, ഒരു ചെറിയ സൂചി പോലും കൊണ്ടുപോകാൻ നമ്മൾക്ക് കഴിയില്ല. നമ്മൾ ശേഖരിക്കുന്ന പുണ്യം മാത്രമെ മരണത്തിന് ശേഷം നമ്മളെ അനുഗമിക്കുകയുള്ളൂ. അതിനാൽ ഒരു നായയെപ്പോലെ ജോലി ചെയ്യുന്നതിനുപകരം, ഭഗവാനോടുള്ള പ്രേമ ധനം (കൃഷ്ണനോടുള്ള സ്നേഹം) ശേഖരിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച ചിന്തിക്കുക. കാരണം അവസാന ശ്വസനസമയത്ത് മറ്റൊന്നും നമ്മെ പിന്തുടരുകയില്ല. ഭൗതിക ലോകത്തുള്ള എല്ലാവരും തന്റെ കുടുംബത്തെ എങ്ങനെ പരിപാലിക്കണം, തന്റെ സമ്പത്ത് എങ്ങനെ സംരക്ഷിക്കാം എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകളിലാണ്. നമ്മുടെ സമ്പത്ത് സുരക്ഷിതമാക്കാൻ ഞങ്ങൾ വിവിധ മാർഗങ്ങൾ ആസൂത്രണം ചെയ്യുന്നു (നിക്ഷേപങ്ങൾ, സ്വത്ത്, ഭാവിയിൽ ഞങ്ങളുടെ കഠിനാധ്വാനം ആസ്വദിക്കണോ വേണ്ടയോ എന്ന് കൃഷ്ണന് മാത്രമേ അറിയൂ), എന്നാൽ മരണം നമ്മുടെ ജീവിതത്തെ പിടിച്ചെടുക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ എല്ലാ ശ്രമങ്ങളും ഉടൻ തന്നെ ഇല്ലാതാകും. നമ്മൾ ഒരു ദിവസം മരിക്കേണ്ടതുണ്ടെന്ന കാര്യം നാം മറക്കുന്നു, മരണത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ രക്ഷപ്പെടാനാവില്ല. നമ്മൾ വന്നു, നമുക്ക് പോകേണ്ടതുണ്ട്. ഇപ്പോൾ നമ്മൾ ആവശ്യത്തിന് പണം സമ്പാദിക്കും, പിന്നെ പ്രായമാകുമ്പോൾ അത് ആസ്വദിക്കും എന്ന് ചിന്തിക്കുന്ന നമ്മൾ വിഡ്ഢികളാണ്. ഈ ഭൗതിക ലോകത്തിലെ ഒന്നും കൃഷ്ണന്റെ സേവനത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ അധികകാലം ആസ്വദിക്കാനാവില്ല. ഭൗതികവസ്തുക്കൾ എത്ര ആകർഷകമാണെങ്കിലും ശാശ്വതമായ സ്വത്തായിരിക്കുകയില്ല. അതിനാൽ ഒരാൾ സ്വമേധയാ അത്തരം സ്വത്തുക്കൾ ഉപേക്ഷിക്കണം, അല്ലെങ്കിൽ ഈ ഭൗതിക ശരീരം ഉപേക്ഷിക്കുമ്പോൾ ഒരാൾ അത്തരം സ്വത്തുക്കൾ ഉപേക്ഷിക്കണം. ഭൗതികമായ എല്ലാ സ്വത്തുക്കളും താൽക്കാലികമാണെന്നും അത്തരം സ്വത്തുക്കളുടെ ഏറ്റവും നല്ല ഉപയോഗം ഭഗവാൻ്റ സേവനത്തിൽ ഏർപ്പെടുന്നതാണ് എന്ന് ഭക്തിയുള്ള മനുഷ്യന് അറിയാം. ശ്രീമദ് ഭാഗവതം 3.30.3 ൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നതുപോലെ, യദ് അധ്രുവസ്യ ദേഹസ്യ / സാനുബന്ധസ്യ ദുർമതി ധ്രുവാനി മന്യതേ മോഹദ് / ഗൃഹ -ക്ഷേത്ര-വസുനി ച വഴിതെറ്റിയ ഭൗതികവാദിക്ക് തന്റെ ശരീരം തന്നെ അസ്ഥിരമാണെന്നും ആ ശരീരവുമായി ബന്ധമുള്ള വീട്, ഭൂമി, സമ്പത്ത് എന്നിവയുടെ ആകർഷണങ്ങളും താൽക്കാലികമാണെന്നും അറിയില്ല. അജ്ഞതയാൽ മാത്രം, എല്ലാം ശാശ്വതമാണെന്ന് അദ്ദേഹം കരുതുന്നു. 🌹ഹരേ കൃഷ്ണാ 🙏