*ജീവിതാഭിനയം*

   _ഭാഗം 8_

സുഷുപ്തി / ഗാഢനിദ്ര എന്ന വിസ്മയാവസ്ഥ പ്രതിദിനം നാം ആസ്വദിക്കുന്നു. സുഷുപ്തിയും, സ്വപ്നാവസ്ഥയുമൊക്കെ നൽകുന്ന പാഠങ്ങൾ തത്വചിന്തയിൽ പ്രധാനമാണ്. സുഷുപ്തിയെ മറന്ന് ജാഗ്രത്തിൻ്റെ ഉത്തരവാദിത്വ ഭാരങ്ങൾ പേറുന്നുവെന്നതാണ് ജീവിതത്തിൻ്റെ ദൗർഭാഗ്യം. ഒരാൾ സുഷുപ്തിയിലാരുമല്ലാത്ത അവസ്ഥയിലാവുന്നു. ദേശ കാല പരിധിക്കപ്പുറത്തുള്ള ആനന്ദം മാത്രമാണ് സുഷുപ്തിയിലെ അനുഭവം. നിരുപാധികമായ ഉൺമയിലേക്ക് ഉന്മുഖരാവാൻ സുഷുപ്ത്യവസ്ഥാ ചിന്തനം സഹായിക്കും. സ്വാനുഭൂതി സമ്പന്നന്മാരായ ഋഷീശ്വരന്മാർ സുഷുപ്തി വിഷയകമായി അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള പാഠങ്ങൾ മനന വിധേയമാക്കാൻ ഉത്സാഹിക്കണം.

സുഷുപ്തിയിൽ നിന്ന് ജാഗ്രത്തിലേക്കുണരുന്നതോടെ  വ്യത്യസ്ത വ്യക്തിവിശേഷങ്ങളായി മാറി മാറി അഭിനയിക്കാനുള്ള  ദൗത്യമാണ് വന്നു ചേരുന്നത്.  സ്വരൂപത്തെ ആവോളം ഓർമിച്ചു കൊണ്ട് ദൗത്യങ്ങൾ നിർവ്വഹിക്കാൻ കഴിയണം. അപ്പോൾ ജീവിതാഭിനയം ഏറ്റെടുത്ത ഭാരമാവില്ല, മറിച്ച് ആവിഷ്കാര നിർവൃതി സമ്പന്നമാവും.

*പ്രതികരണങ്ങൾ മറുപടികൾ*

S :-

ആദ്യം ജീവിതത്തിൽ അഭിനയത്തെക്കുറിച്ച് കേട്ടപ്പോൾ അങ്ങിനെയൊന്നും ചെയ്യാറില്ലല്ലോ എന്നാണ് തോന്നിയത്.

പക്ഷെ പിന്നീട് വിശകലനം  ചെയ്യുമ്പോൾ ബന്ധങ്ങൾ നല്ല രീതിയിൽ നിലനിർത്തുന്നതിന് അങ്ങിനെ ചെയ്യാറുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലായി, പക്ഷെ കഷ്ടപ്പെട്ട് ചെയ്യുന്നതല്ല മറ്റുള്ളവരോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ട് അവരെ വേദനിപ്പിക്കാതിരിക്കാനും ചെയ്യുന്നതാണ്

സ്വാമി :-

ജീവിതമുണ്ടോ അത് അഭിനയമാണ് എന്നതാണ് അടിസ്ഥാനപരമായി തിരിച്ചറിയേണ്ട കാര്യം. അവിടെ സ്വാത്മാനന്ദം പണയം വെക്കാതിരിക്കാനും, മറ്റുള്ളവർക്ക് വേദന നൽകാതിരിക്കാനും കരുതൽ പുലർത്തുന്നത് ഉത്തമം.  

A :-

1. അഭിനയ കല എന്ന വിഷയത്തിൽ എൻ്റെ ഒരു നിരീക്ഷണം പങ്കുവെക്കട്ടെ.

നമ്മുടെ പുരാണേതിഹാസങ്ങളിൽ  ദൈവിക സമ്പത്തിയുള്ള ശ്രീരാമചന്ദ്രൻ, ശ്രീകൃഷണൻ എന്നീ അവതാരങ്ങളെല്ലാം അഭിനയമില്ലാതെ ഋജുത്വ പാതയിൽ മുന്നേറുന്നു. 

ആസുരിക സമ്പത്തിയുളള രാവണൻ, ഭിക്ഷുവായി അഭിനയിച്ച് സീതയെ അപഹരിച്ചു. മാരീചൻ പൊൻമാനായി അഭിനയിച്ച് സീതാദേവിയെ മോഹിപ്പിച്ചു.  വാത്സല്യമേറിയ മാതാവായി അഭിനയിച്ച് ശ്രീകൃഷ്ണനെ വധിക്കാൻ പൂതന സമീപിച്ചു. വയറുവേദന അഭിനയിച്ച്  വളർത്ത് മാതാവ് ശ്രീ. അയ്യപ്പ സ്വാമിയെ പുലിപ്പാൽ ശേഖരിക്കാൻ ഘോരവനത്തിലേക്ക് അയച്ചു.

2. സൂക്ഷ്മ തലത്തിൽ ഓരോരുത്തരും ഏകമായ ആത്മാവിന്റെ ആവിഷ്കാര നടന പ്രക്രിയയിലെ കഥാപാത്രങ്ങളാണെന്ന തത്വം അംഗീകരിക്കാമെന്ന്  കരുതുന്നു.

സ്വാമി :- 

1. ശ്രീരാമനും, ശ്രീകൃഷ്ണനും, എല്ലാം അഭിനയിക്കുകയായിരുന്നു. അവതാരമെടുക്കുക എന്നതു തന്നെ അഭിനയ നിശ്ചയത്തോടെയുള്ള ഇറങ്ങി വരവല്ലേ. അതിനു പിറകിൽ കാരുണ്യം പുലർത്തിപ്പോന്നുവെന്നതാണ് മാതൃക. രാവണാദികൾക്ക് പ്രേമാദരാനുകമ്പ ഉള്ളിലുണ്ടായിരുന്നില്ല. സങ്കുചിത സ്വാർത്ഥം അവരെ ഭരിച്ചു എന്നതാണ് ന്യൂനത.

 

2. തീർച്ചയായും ഈ ബോധ്യം അഭിനയത്തെ ശ്രേഷ്ഠമാക്കും. 

Aj :-

ബോധപൂർവ്വം തന്നെ അന്തഃ പ്രവണതകളെ തൃപ്തിപ്പെടുത്തി ജീവിച്ചു കൂടെ?

അല്ലെങ്കിൽ വാസന ചുരുളഴിയുന്നതെങ്ങനെ?

സ്വാമി :-

ബോധപൂർവ്വം എന്നതുകൊണ്ട് *ആത്യന്തിക ലക്ഷ്യബോധം + പ്രേമാദരാനുകമ്പ - ഈ ചേരുവ ഉറപ്പാക്കണം.* അങ്ങിനെ വരുമ്പോൾ അന്തഃ പ്രവണതകൾ പൂർണമായും അടിച്ചമർത്തുകയോ, നിഷേധിക്കുകയോ ചെയ്യില്ല. ജീവിത വൈവിധ്യമാകട്ടെ നിലനില്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

(യസ്ത്വിന്ദ്രിയാണി മനസാ നിയമ്യാരഭതേർജ്ജുന

കർമേന്ദ്രിയൈർകർമയോഗം അസക്തഃ സ വിശിഷ്യതേ. (ഭഗവദ്ഗീത 3/ 7 ) 

ആരൊരാളാണോ, ഇന്ദ്രിയങ്ങളെ വിവേക യുക്തമായ മനസ്സുകൊണ്ട് നിയന്ത്രിച്ച് കർമേന്ദ്രിയങ്ങളാൽ കർമയോഗം അനുഷ്ഠിക്കുന്നത്, ആ അനാസക്തൻ ശ്രേഷ്ഠനാകുന്നു)

Al :-

1. അഭിനയ ജീവിതം എന്നത് മറ്റുള്ളവരെ പറ്റിച്ച് നടക്കുന്ന ജീവിതമാണെന്ന മുൻവിധി തിരുത്തി, *അഭിനയജീവിതമേയുള്ളൂ എന്ന വിശാലമായ തിരിച്ചറിവിലേക്ക്*  നയിച്ചതിന് നന്ദി.

2. ഈ വേഷപ്പകർച്ച ചിലരുടെ കാര്യത്തിൽ വളരെ  സങ്കീർണ്ണമായി മാറുകയാണ്.

എന്തായാലും ഒരു പാട് വേഷപ്പകർച്ചകൾ ദിവസവും കാണാറുണ്ട്. അത്ഭുതപ്പെടാറുണ്ട്. .... 

എല്ലാം അഭിനയം തന്നെയാണ്. എന്നാൽ ആ അഭിനയം സങ്കീർണ്ണവും ദുഃഖദായകവും ആവാൻ കാരണം childhood experiences, heridiary, trauma etc ആണെന്നു മനസിലാക്കണം എന്നു വ്യക്തമായി. സങ്കീർണതയെ കുറച്ചു കൊണ്ടുവരാൻ സഹായിക്കുക എന്നതാണ് മനഃശാസ്ത്രരംഗത്ത് നടക്കേണ്ടത്. അതൊരുത്തമ സേവനമായിരിക്കും.

കൂട്ടത്തിൽ  Real Self നെക്കുറിച്ചു കൂടി ഒരു പരിചയപ്പെടുത്തൽ സാധിച്ചാൽ അത് കൂടുതൽ ഉപകാരവും ആശ്വാസവും ആവും .....

സ്വാമി: -

1. ഈ വിശാലമായ തിരിച്ചറിവ് കൂടുതൽ പേരിലേക്ക് എത്തിക്കാൻ ഉദ്യമിക്കൂ. അഭിനയം നന്നാക്കാനുതകുന്ന (സ്വാത്മാനന്ദം നിലനിർത്തിക്കൊണ്ടുള്ള ആവിഷ്ക്കാരം) ചർച്ചകൾ നടക്കട്ടെ. 

2. ഒന്നാമത്തെ സംഗതി സങ്കീർണ്ണതകളുണ്ട് എന്ന് മനസ്സിലാക്കാനും, അംഗീകരിക്കാനുമുള്ള ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. *പരിഹരിക്കാൻ കഴിയും എന്ന വസ്തുതയും പലർക്കും അറിയില്ല.* അതു കൊണ്ട് ഉള്ള സങ്കീർണ്ണതകളെ കൂടുതൽ കലുഷിതമാക്കി ജീവിതത്തെ ഉന്തിതള്ളി നയിക്കുന്ന അവസ്ഥയുണ്ടാവുന്നു. 

അവരവർക്കു തന്നെ പരിഹരിക്കാൻ കഴിയാതെ വരുമ്പോൾ ഇക്കാര്യത്തിൽ സമർത്ഥരായവരുടെ സഹായം തേടാൻ സങ്കോചം പുലർത്തേണ്ടതില്ല. ഇത്തരം കാര്യങ്ങളിൽ *സാനുകമ്പം ഇടപെടുന്നതിൽ വൈദഗ്ദ്ധ്യം നേടിയവർ ചില ഉചിതമായ ഔഷധങ്ങൾ (Medicines) നിർദ്ദേശിക്കുന്നെങ്കിൽ അതും സ്വാഗതാർഹമാവണം.* 

ശരീരത്തിനു രോഗം വരുമ്പോൾ  പരിഗണനയും, ചികിത്സയും നൽകുന്നതു പോലെയാണ് മനസ്സിൻ്റെ കാര്യത്തിലും എന്ന് സമൂഹം അംഗീകരിക്കുന്നില്ലെന്നത് സങ്കടകരമാണ്. എത്രയോ കുടുംബങ്ങൾ ഈ വൈകല്യം കൊണ്ട് നരകാവസ്ഥയിലേക്ക് അധഃപതിച്ചു പോവുന്നുണ്ട്. 

 *മനഃശാസ്ത്ര വിദഗ്ധർക്ക് അനുകമ്പയോടൊപ്പം സുഷുപ്ത്യവസ്ഥാ അവബോധം / ആത്മീയ തത്വബോധം കൂടി ഉണ്ടായാൽ ഇടപെടലുകളെ കൂടുതൽ സഫലമാക്കാൻ സാധിക്കും.*  

 (തുടരാം ... )

പ്രേമാദരപൂർവ്വം

സ്വാമി അദ്ധ്യാത്മാനന്ദ

26th November 21

 . മുണ്ട് മാഹാത്മ്യം....

..............

ഉടനടിയുടുക്കാം ഉട നടിയഴിക്കാം

 മുടുക്കാം മറിച്ചു മുടുക്കാം

തുടക്കാം വിരിക്കാം പുതക്കാം കിടക്കാം

തലയിലും കെട്ടാം തരുവതിൽ കേറാം.

മടിയിലോ ചെറിയ ചില സാധനം വക്കാം

എളിയിലോ ചെറിയ ചില സാധനം തിരു കാം .

ദാനം കൊടുക്കാം പാപം കുറക്കാം

വിനയം നടിക്കാം സ്ഥാനം പിടിക്കാം.

മന്ത്രിക്കുടുക്കാം തന്ത്രിക്കുടുക്കാം

തറ്റുമുടുക്കാം താറു മുടുക്കാം.

ഭാരം വഹിക്കാം ഭാണ്ഡമതു കെട്ടാം

ഭാര്യക്കു നൽകി സ്നേഹവും നേടാം

പാടത്തു ടുക്കാം പന്തലുകെട്ടാം

പല തരക്കാർക്കുള്ള കൊടിയുമുണ്ടാക്കാം.

കാവിയാക്കീടുകിൽ കാശിക്കു പോകാം

കരിനിറമാക്കുകിൽ കരിമലയിലേറാം.

കൈകാൽ മുറിഞ്ഞാൽ കീറിയതു കെട്ടാം

കേശമു വെട്ടുകിൽ ക്ലേശം കുറക്കാം.

കദനമതു വന്നാൽ കരിംകൊടിയാക്കാം

കൗതുകമായൊരു കൗപീനമാക്കാം

അടിയിലുമുടുക്കാം അരയിലും കെട്ടാം

അഗ്നി പകരുവാൻ തിരിയും തെറുക്കാം.

കാറ്റിനതുവീശാം കായം തുടയ്ക്കാം

കാലം കഴിഞ്ഞാൽ നിലവും തുടയ്ക്കാം.

ദേഹി വെടിഞ്ഞാൽ ദേഹവും മൂടാം

ദേഹണ്ഡക്കാർക്കഹോപാലുമരിക്കാം.

തൊട്ടിലുകെട്ടിയാൽ കുട്ട്യേക്കിടത്താം

തവിടുപൊടിയായാൽ തീവെട്ടിയാക്കാം

" മാറ്റു" കുറയുകിൽ" മാറ്റ" തുമാക്കാം

വീണ്ടും കുറഞ്ഞാൽ മറ്റു പലതുമാക്കാം.

നസ്രാണി സ്ത്രീക്ക് ഞ്ഞൊറിഞ്ഞു മൃടുക്കാം

നൂലങ്ങെടുത്താൽ പൂണൂലുമാക്കാം.

കോപ്പി

വെട്ടേണ്ട തയ്ക്കേണ്ട ബട്ടണും തയ്ക്കേണ്ട

വെട്ടിയെടുത്താൽ കൈലേസുമാക്കാം.

ബന്ധിച്ചു നിർത്തുവാൻ" ബൽട്ട"തുംവേണ്ട

ബന്ധു ജനങ്ങൾക്കു നൽകിയാൽ പുണ്യം

പല പല വിധമുള്ള മുണ്ടേ ജയ ജയ

ആചന്ദ്ര താരം ജയ ജയ ജയ ജയ.

...........................

 ആരാണ് ദൈവം? ദ്യോവില്‍ അഥവാ ഈ പ്രപഞ്ചം മുഴുവന്‍ നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന പരബ്രഹ്മം. ആ പരമ ചൈതന്യത്തോടാണ് പ്രാര്‍ത്ഥന. ആ ദൈവം ഞങ്ങളുടെ കൈ വിടാതെ ഞങ്ങളെ കാത്തു കൊള്ളണേ എന്നാണ് പ്രാര്‍ഥിക്കുന്നത്. ഭാരത ചിന്തയിലെ മര്‍ക്കട കിശോര ന്യായം, മാര്‍ജാരകിശോര ന്യായം എന്നിവ ഇവിടെ സ്മരണാര്‍ഹമാണ്. പിതാവിന്‍റെ അഥവാ മാതാവിന്‍റെ വിരലുകളില്‍ പിടിച്ചു കുഞ്ഞു നടക്കുന്നത് മര്‍ക്കട കിശോര ന്യായം. കുരങ്ങിന്റെ കുഞ്ഞു അമ്മയെ പിടിച്ചു ചെര്‍ന്നിരുന്നാണ് സഞ്ചാരം.എന്നാല്‍ പൂച്ച തന്റെ കുഞ്ഞിനെ സ്വയം കടിച്ചു പിടിച്ചു നടക്കുന്നു. ഇത് മാര്‍ജാര കിശോര ന്യായം. ദൈവത്തെ നാമല്ല മറിച്ച് ദൈവം നമ്മെ പിടിച്ചു നടത്തട്ടെ. അതാണ്‌ കൂടുതല്‍ സുരക്ഷിതം.

 *മകരവിളക്കിന്‍റെ സന്ദേശം* 

ശബരിമലയുടെ തത്വം തന്നെ സമത്വമാണ്...പ്രപഞ്ചത്തില്‍ പലയിടങ്ങളിലായി ചിതറിക്കിടക്കുന്ന ഊര്‍ജ്ജം സഞ്ചയിക്കപ്പെട്ടു കുടികൊള്ളുന്ന സ്ഥാനമാണ് ശബരിമല.....നാല്‍പ്പത്തിയൊന്ന് ദിവസത്തെ കഠിന വ്രതത്തോടെ ഇരുമുടിക്കെട്ടുമേന്തി തത്വസോപാനങ്ങളായ പതിനെട്ടുപടികളും ചവിട്ടി സന്നിധാനത്തിലെത്തുന്ന ഭക്തന്‍ ഇവിടെ ഭഗവാനാകുന്നു..ലോകത്തൊരിടത്തും ഇത്തരമൊരു ദേവതാ സങ്കല്പം നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ടോയെന്നറിയില്ല... ഭക്തനും ദേവനും ഒന്നായിത്തീരുന്ന സമത്വസുന്ദരമായ ആരാധനാപുണ്യം ശബരിമലയിലല്ലാതെ എവിടെയാണ് കാണാന്‍ കഴിയുക.. ഇവിടെയിരുന്നു നോക്കുമ്പോള്‍ സമുദ്രത്തിലെ തിരമാലകള്‍ പോലെ ഇടതടവില്ലാതെ ആര്‍ത്തലച്ചുവരുന്ന ഭക്തജനസഞ്ചയത്തെയാണ് കാണാന്‍ കഴിയുക...ഏവരുടെയുമുള്ളില്‍ ഒരേ ചിന്തയും ഒരേ വികാരവും മാത്രം...സ്വാമി അയ്യപ്പ ദര്‍ശനം എന്ന ഒറ്റ ലക്‌ഷ്യം മാത്രം. ഈ ഭക്തപ്രവാഹം അതിന്‍റെ പാരമ്യത്തിലെത്തുന്നത് മകര സംക്രമനാളിലാണ്...ശബരിമല ക്ഷേത്രത്തിന്‍റെ ചരിത്രം കേള്‍ക്കായ കാലം മുതല്‍ നിലനിന്നുപോരുന്ന ആചാരമാണ്...മകര സംക്രമ പൂജ പരശുരാമന്‍ ശബരിമലയില്‍ ശാസ്തൃവിഗ്രഹം പ്രതിഷ്ഠിച്ചത് ഈ ദിനത്തിലാണെന്ന് വിശ്വസിച്ചു പോരുന്നു ..,ഒരു കാലത്ത് കാട്ടു കള്ളന്മാര്‍ നശിപിച്ച ക്ഷേത്രം പുനരുദ്ധീകരിച്ച സ്വാമി അയ്യപ്പന്‍... ഇവിടെ തപസ്സിനിരുന്നെന്നും ഒരു മകര സംക്രമ നാളില്‍ അദ്ദേഹം ശാസ്താവില്‍ വിലയം പ്രാപിച്ചുവെന്നും മറ്റൊറു വിശ്വാസമുണ്ട്..ശബരിമല ക്ഷേത്രം കുടികൊള്ളുന്ന മലനിരകള്‍ മറ്റു പതിനെട്ടു മലകളാല്‍ ചുറ്റപ്പെട്ടു കിടക്കുകയാണ് ...അതില്‍പെട്ട ഒരു മലയാണ് പൊന്നമ്പലമല പൊന്നമ്പലമേട് എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന ഈ മലയിലാണ് ശബരിമലയുടെ മൂലസ്ഥാനം കുടികൊള്ളുന്നതെന്നാണ് വിശ്വാസം..

പ്രാചീനകാലം മുതല്‍ യോഗീശ്വരന്മാരായ മുനിവര്യന്മാര്‍ എകാഗ്രചിത്തരായ് പൊന്നമ്പലമേട്ടില്‍ തപസ്സനുഷ്ടിക്കുകയും വര്‍ഷത്തിലൊരു തവണ മകരസംക്രമനാളില്‍ ശാസ്ത്ര്യപാദങ്ങളില്‍ ദീപാരാദന നടത്തുകയും ചെയ്തുപോന്നിരുന്നു ...ഇതിന്‍റെ പിന്തുടര്‍ച്ചയത്രേ ഇന്നും നിലനില്‍ക്കുന്ന മകരസംക്രമപൂജ. ദക്ഷിണായനത്തില്‍നിന്ന് സൂര്യന്‍ ഉത്തരായനത്തിലേക്ക് കടക്കുന്ന ഈ പുണ്യദിനത്തില്‍ കാലപുരുഷന്‍റെ നേത്രംപോലെ കിഴക്ക് ചക്രവാളത്തില്‍ ഉദിച്ച് പൊങ്ങുന്ന നക്ഷത്രവും മകരജ്യോതിസ്സായി കരുതി ആരാധിക്കപ്പെടുന്നു. പ്രപഞ്ചത്തില്‍ കാണുന്ന സകലതിനെയും ചരാചരങ്ങളായാലും മനുഷ്യ മനസ്സിന് ഉള്‍കൊള്ളാവുന്നതിനുമപ്പുരമുള്ള ശക്തിയായാലും ആരാധിച്ചുപോന്ന രീതിയാണ് ഭാരതസംസ്കാരം ...അപ്രകാരമുള്ള ഒരു സങ്കല്‍പ്പ ആരാധന രീതിയായിരിക്കനം മകരജ്യോതിസ്സിനു പിന്നിലുള്ളത്. ശബരിമല സന്നിധാനത്തും പരിസരത്തും ഒത്തുചേരുന്ന ലക്ഷകണക്കിന് ഭക്തരുടെ അകമഴിഞ്ഞ വിശ്വാസം കേന്ദ്രീകരിക്കുന്ന ബിന്ദുവാണ് മകരജ്യോതിസ്സ്..സ്വാഭാവികമായും അവിടെ ചൈതന്യശക്തി വര്‍ദ്ധിക്കുന്നു . മകരസംക്രമ പൂജയ്ക്ക് ശേഷം മാളികപ്പുറത്തുനിന്ന് ആഘോഷപൂര്‍വ്വം നടത്തുന്ന വിളക്കെഴുന്നെള്ളിപ്പിനാണ് മകരവിളക്ക് എന്ന് പറയുന്നത്...

മകരമാസത്തിലെ ആദ്യ ദിനങ്ങളില്‍ നടക്കുന്ന ഈ എഴുന്നെള്ളത്താണ് യഥാര്‍ഥത്തില്‍ മകരവിളക്ക് എന്നപേരില്‍ അറിയപ്പെട്ടു തുടങ്ങിയത്...വിളക്കുപൂജ ,വിളക്കെഴുന്നള്ളിപ്പ് ,വിളക്കിനെഴുന്നള്ളിപ്പ് ഇവയെല്ലാം ദേവീപൂജയുമായി അഭ്യേദ്യമായ ബന്ധമുള്ള വാക്കുകളാണ് . ശബരിമല ധര്‍മ്മശാസ്താവ് സര്‍വ്വലോക ശാസ്താവാണ് ...ധര്‍മ്മത്തെ നിരന്തം പരിപാലിച് അധര്‍മ്മികളെ ശരിയായ് പാതയില്‍ എത്തിച്ച് നയിക്കുന്നവനാണ് ശാസ്താവ്...പലരും കരുതുന്നപോലെ അദ്ദേഹം ആരെയും ശിക്ഷിക്കാറില്ല...പകരം അധര്‍മ്മചാരികളെ പരിവര്‍ത്തനം വരുത്തി ധര്‍മ്മ മാര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ എത്തിക്കുകയാണ് ചെയ്യാറുള്ളത്...

"സുഹൃദം സര്‍വ്വഭൂതാനാം സര്‍വ്വലോക മഹേശ്വരം " എന്നാണു

സര്‍വ്വ ഭൂതങ്ങളുടെയും ചരാചരങ്ങളുടെയും സുഹൃത്താണ് ശാസ്താവ്...അതേസമയം സര്‍വ്വലോകത്തിന്‍റെയും മഹേശ്വരനുമാണ്...ഇപ്രകാരം വാണരുളുന്ന ശാസ്താവിന്‍റെ സന്നിധാനത്തുനിന്ന് അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ മുന്നില്‍ ദുഖഭാരം ഇറക്കിവയ്ക്കുവാന്‍ എത്തുന്ന ലക്ഷങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം ശാസ്ത്ര്യപാദപൂജയിലേര്‍പ്പെടുമ്പോള്‍ ലഭിക്കുന്ന ശാന്തത ലോക നന്മയ്ക്കായി ഭാവിക്കട്ടെയെന്നു പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു . എന്തിനും ഏതിനും ലാഭം കൊയ്യാനുള്ള വ്യഗ്രതയില്‍ ജീവിതം തന്നെ മറന്നുപോകുന്ന ആധുനിക മനുഷ്യന്‍റെ മനസ്സില്‍ സഹജീവികളോട് ഒരല്‍പം പരിഗണന ഉണ്ടാകുവാന്‍ അയ്യപ്പസ്വാമി തന്നെ അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ...മകരവിളക്കിന്‍റെ മഹത്തായ സന്ദേശവും ഇത് തന്നെയാണ്...

*( ലേഖനം : ..ബ്രഹ്മശ്രീ കണ്oരര് രാജീവര്‌ ..താഴമണ്‍ മഠം ..ശബരിമല തന്ത്രി )🙏*

 ഭക്തി രണ്ടു വിധം.

1. മാർജാര കിശോര മാർഗം

2. മർക്കട കിശോര മാർഗം.

 ആവശ്യങ്ങൾ കൂടി കൂടി വരുന്നത് കൊണ്ട് ആവശ്യങ്ങളും അനാവശ്യങ്ങളും കൂട്ടി കൂട്ടി വച്ചു അതു കാത്തു സൂക്ഷിക്കാൻ ജനങ്ങൾ ബുദ്ധിമുട്ടുന്നു. അതെല്ലാം ഭക്തിക്കു തടസ്സം. അതാണ് ബുദ്ധിമുട്ട് എന്നു പറയുന്നത്.

 ഓം നമഃ ശിവായ🕉️🔱🕉️ ഹര ഹര മഹാദേവ

നിത്യവും ശിവ പഞ്ചാക്ഷര സ്തോത്രം 

ജപിച്ചാൽ...

നമഃശിവായ എന്ന പഞ്ചാക്ഷരമന്ത്രത്തിലെ 

ഓരോ അക്ഷരങ്ങളിൽ തുടങ്ങുന്ന 

സ്തോത്രം ആണ് ശിവ പഞ്ചാക്ഷര 

സ്തോത്രം.  ശ്രീ ശങ്കരാചാര്യനാൽ 

വിരചിതമായ ഈ സ്തോത്രം നിത്യവും 

ജപിക്കുന്നതിലൂടെ മനഃശുദ്ധി 

കൈവരികയും  ജീവിതദുരിതശാന്തി 

ലഭിക്കുകയും ചെയ്യും എന്നാണ് വിശ്വാസം. 

ശിവപ്രീതികരമായ സ്തോത്രത്തിൽ 

പ്രധാനവുമാണിത്. കൂടാതെ ഉദ്ദിഷ്ടകാര്യ സിദ്ധിക്കും തൊഴിൽ തടസ്സങ്ങൾ ‌ 

നീങ്ങുന്നതിനും വിദ്യാർഥികൾക്ക് വിദ്യയിൽ 

തിളങ്ങാനും ഓർമശക്തി വർധിപ്പിക്കാനും 

സഹായകമാണത്രേ ഈ ജപം.*

*സന്ധ്യയ്ക്കു നിലവിളക്കിനു 

മുന്നിലിരുന്നുള്ള ശിവ പഞ്ചാക്ഷര സ്തോത്ര 

ജപം  ഇരട്ടി ഫലദായകമാണ് . അർഥം മനസ്സിലാക്കി ഭഗവൽ രൂപം മനസ്സിൽ ധ്യാനിച്ചുകൊണ്ടാവണംജപിക്കേണ്ടത്.*           

ശിവ പഞ്ചാക്ഷര സ്തോത്രം

****************************

നാഗേന്ദ്രഹാരായ ത്രിലോചനായ

ഭസ്മാംഗരാഗായ മഹേശ്വരായ

നിത്യായ ശുദ്ധായ ദിഗംബരായ 

തസ്മൈ ന-കാരായ നമഃശിവായ

(നാഗത്തെ മാലയായി ധരിച്ചവനും മൂന്നു 

കണ്ണോടു കൂടിയവനും  ശരീരം മുഴുവൻ 

ഭസ്മം ധരിച്ചവനും  മഹേശ്വരനും 

നാശമില്ലാത്തവനും ശുദ്ധനും ദിക്കുകളെ 

അംബരമാക്കുന്നവനും   നകാര -ഭൂമി- 

രൂപിയുമായ ശിവനെ നമിക്കുന്നു. )*

മന്ദാകിനീസലിലചന്ദന ചർച്ചിതായ 

നന്ദീശ്വര പ്രമഥനാഥ മഹേശ്വരായ

മന്ദാരപുഷ്പ ബഹുപുഷ്പ സുപൂജിതായ

തസ്മൈ മ-കാരായ നമഃശിവായ  

*(ഒഴുകുന്ന ഗംഗാജലത്താലും ചന്ദനത്താലും 

അലങ്കരിക്കപ്പെട്ടവനും നന്ദികേശ്വരന്റെയും 

പ്രമഥന്മാരുടെ നാഥനും മഹേശ്വരനും മന്ദാരം 

തുടങ്ങിയ പുഷ്പങ്ങളാൽ പൂജിതനും 

മകാര- ജലം- രൂപിയുമായ ശിവനെ 

നമിക്കുന്നു.)*

ശിവായ ഗൗരീവദനാരവിന്ദ-

സൂര്യായ ദക്ഷാധ്വരനാശകായ

ശ്രീനീലകണ്ഠായ വൃഷധ്വജായ 

തസ്മൈ ശി-കാരായ നമഃശിവായ

*(മംഗള സ്വരൂപനും* *പാർവതീ ദേവിയുടെ 

മുഖമാകുന്ന താമരയ്ക്ക് സൂര്യനായവനും 

ദക്ഷയാഗം മുടക്കിയവനും ഐശ്വര്യമായ 

നീലകണ്ഠത്തോട്  കൂടിയവനും  വൃഷഭത്തെ 

കൊടിയടയാളമാക്കിയവനും ശികാര 

-അഗ്‌നി- രൂപിയുമായ ശിവനെ നമിക്കുന്നു.)*

വസിഷ്ഠ കുംഭോത്ഭവ ഗൗതമാര്യ- 

മുനീന്ദ്രദേവാർച്ചിതശേഖരായ

ചന്ദ്രാർക്കവൈശ്വാനര ലോചനായ 

തസ്മൈ വ-കാരായ നമഃശിവായ

*(വസിഷ്ഠൻ , അഗസ്ത്യൻ , ഗൗതമൻ എന്നീ മുനിമാരാലും ദേവന്മാരാലും 

പൂജിക്കപ്പെടുന്നവനും ചന്ദ്രൻ , സൂര്യൻ , 

അഗ്നി എന്നിങ്ങനെ മൂന്നു കണ്ണുകളോടു 

കൂടിയവനും വകാര- വായു- രൂപിയുമായ 

ശിവനെ നമിക്കുന്നു )*

യക്ഷസ്വരൂപായ ജടാധരായ

പിനാകഹസ്തായ സനാതനായ

ദിവ്യായ ദേവായ ദിഗംബരായ 

തസ്മൈ യ-കാരായ നമഃശിവായ.

*(യക്ഷസ്വരൂപത്തെധരിച്ചിരിക്കുന്ന ജടയോടു കൂടിയവനും പിനാകം കൈകളിലേന്തിയവനും സനാതനായവനും ദിവ്യനും ദേവനും ദിഗംബരനും യകാര - ആകാശം- രൂപിയുമായ ശിവനെ നമിക്കുന്നു.)*

 സർവ്വം നാരായണമർപ്പിതസ്മാസ്തു🙏

മഹാവിഷ്ണുവിന്റെ(വിരാട് പുരുഷന്റെ) അംഗങ്ങൾ

ത്രിലോകങ്ങൾ - ശരീരം 

ഭൂലോകം - പാദങ്ങൾ

ദേവലോകം - ശിരസ്സ് 

ആകാശം - നാഭി 

സൂര്യൻ - നേത്രം

വായു - മൂക്ക് 

ദിക്കുകൾ - ചെവി 

ബ്രഹ്മദേവൻ - ഗുഹ്യസ്ഥാനം

മൃത്യു - അപാനവായു 

ലോകപാലന്മാർ - കൈകൾ 

ചന്ദ്രൻ - മനസ്

യമൻ - പുരികങ്ങൾ

ലജ്ജ - മേൽച്ചുണ്ട്

ലോഭം - കീഴ്ചുണ്ട് 

ജ്യോത്സ്ന - പല്ലുകൾ 

മായ - പുഞ്ചിരി 

വൃക്ഷലതാദികൾ - രോമങ്ങൾ 

മേഘങ്ങൾ - തലമുടികൾ 

ആത്മജ്യോതി - കൗസ്തുഭം 

ആത്മജ്യോതിപ്രഭ - ശ്രീവത്സം 

സ്വമായ - വനമാല 

വേദം - പീതാംബരം 

പ്രണവം - പൂണൂൽ 

ജ്ഞാനയോഗവും അഷ്ടാംഗയോഗവും - മകരകുണ്ഡലങ്ങൾ 

ബ്രഹ്മലോകം - കിരീടം 

അവ്യാകൃതതത്ത്വം - അനന്തൻ 

സത്ത്വഗുണം - പദ്മം 

പ്രാണൻ - ഗദ 

ജലം - ശംഖ് 

തേജസ് - സുദർശനം 

ആകാശതത്ത്വം - ഖഡ്ഗം 

തമോഗുണം - പരിച

കാലതത്ത്വം - ശാർങ്ഗചാപം 

കർമ്മശക്തി - ആവനാഴി 

ഇന്ദ്രിയങ്ങൾ - ശരങ്ങൾ

മനസ് - തേര് 

ശബ്ദാദിതന്മാത്രകൾ - തേരിന്റെ ബാഹ്യരൂപം അനുഗ്രഹസ്വരൂപം - അഭയവരദമുദ്രകൾ ദേവപൂജാസ്ഥാനം - സൂര്യമണ്ഡലം

ദീക്ഷ - ദേവപൂജായോഗ്യത 

ഭഗവൽസേവ - സ്വദുരിതനാശം 

ഭഗസ്വരൂപം - താമര 

ധർമ്മം - ചാമരം

യശസ്‌ - വ്യജനം 

വൈകുണ്ഠം - കുട 

വേദത്രയി - ഗരുഡൻ 

യജ്ഞം - മൂർത്തിസ്വരൂപം 

ചിച്ഛക്തി - ലക്ഷ്മീദേവി 

തന്ത്രമൂർത്തി - വിഷ്വക്സേനൻ

നന്ദാദിഅഷ്ടദ്വാരപാലന്മാർ - അഷ്ടസിദ്ധി

നമ്മുടെ കണ്ണുകൾ ഭഗവൽനേത്രങ്ങളാണ്. നമ്മുടെ പാദങ്ങൾ ഭഗവൽപാദങ്ങളാണ്. ജീവജാലങ്ങളുടെ രൂപത്തിൽ പ്രകടമാകുന്ന ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുന്നതാണ് ഏറ്റവും വലിയ ആരാധന. ഈ ലോകം ഭഗവാനാണ്. ഈശാവാസ്യമിദം സർവ്വം. ഉള്ളിലിരിക്കുന്ന ഭഗവാനെ ജ്ഞാനത്താൽ അർച്ചിക്കണം. കൺമുമ്പിൽ കാണുന്ന ജീവജാലങ്ങളെ സേവയാൽ അർച്ചനചെയ്യണം. ഗുരുകൃപയാൽ വിശ്വംമുഴുവനും ഭഗവൽജ്യോതി എന്ന് കാണുവാൻ ഇടവരട്ടെ.🙏

"yena tena prakāreṇa manaḥ kṛṣṇe niveśayet" Bhakti Rasamrit Sindhu - 1.2.4, Roop Goswami

 

Braj Ras - Bliss of Braj Vrindavan

"yena tena prakāreṇa manaḥ kṛṣṇe niveśayet" Bhakti Rasamrit Sindhu - 1.2.4, Roop Goswami

January 15, 2018

"yena tena prakāreṇa manaḥ kṛṣṇe niveśayet" Bhakti Rasamrit Sindhu - 1.2.4, Roop Goswami

Somehow or other just engage your mind in loving Shri Radha Krishn every moment. This is the only goal of sadhna!

“येन -केन प्रकारेण मन: कृष्णे निवेशयेत || ” भक्ति रसामृत सिंधु - 1.2.4, रूप गोस्वामी

मन को किसी भी प्रकार से श्री राधा कृष्ण में लगाओ, यही साधना है |

Website: www.brajrasik.org

Facebook:  https://www.facebook.com/brajrasik.org

Youtube: https://www.youtube.com/brajrasik

Instagram: https://www.instagram.com/brajrasik

• Home
• Photo Albums
• Leelas
• Dham - Holy Places
• Quotes By Rasik Saints
• Sankirtans by Rasik Saints
• Braj Rasik Saints
• Facebook
• Video Gallery
• Home

Popular Posts

Mohi to bharoso hai tiharo ri kishori radhey|

Mohi to bharoso hai tiharo ri kishori radhey| hou jas adham,tumahi ek janati,aur n janniharo ri kishori radhey| bhukti,mukti nahin mangat keval ,apno jani niharo ri kishori radhey| bhayo tihro jani radhike,hway jeho matvaro ri kishori radhey| puni keh reh avkash vishay ko,char padarth kharo ri kishori radhey| tum "kripalu"sarkar hamari,pyar karo ya maaro ri kishori radhey|| Dainya madhuri. - Jagadguru shri kripaluji maharaj Prem Ras Madira (Dainya Madhuri) O Radha! I have no trust on anybody else except you. You are the only one who knows about my wickedness, no one else can even imagine. I do not seek the material gratifications or liberation, just look at me as your own and I belong to you. Realizing myself acknowledged by you as your own, I will be intoxicated out of joy. Consequently all the sensual desires of this world viz. ‘Dharma’ (Vedic rituals), Kam (passion), mokchha (liberation) will be destroyed automatically. Jagadguru Shri Kripalu Ji says,’

"Vrindavan Ke Vriksh Ko Marham Na Jane Koi, Yahan Daal Daal Aur Paat Paat Pe Shri Radhey Radhey Hoe" - Braj Rasik

"Vrindavan Ke Vriksh Ko Marham Na Jane Koi, Yahan Daal Daal Aur Paat Paat Pe Shri Radhey Radhey Hoe" - Braj Rasik No one knows the true glory of a tree of Vrindavan because every branch and leaf are irrigated by the name “Radhey”. “ वृन्दावन के वृक्ष को मरहम न जाने कोय | यहाँ डाल डाल और पात पात पे श्री 'राधे राधे' होय|| ” वृंदावन के पेड़ की कोई वास्तविक महिमा नहीं जानता क्योंकि हर शाखा और पत्ती "राधे" नाम से सिंचित होती है। Website: www.brajrasik.org Facebook:  https://www.facebook.com/brajrasik.org Youtube: https://www.youtube.com/brajrasik Instagram: https://www.instagram.com/brajrasik

satyam satyam punah - Narada Purana Quote

“ satyam satyam punah satyam satyam eva punah punah vina radha prasadena mat-prasado na vidyate .” - Narada Purana Shri Krishn says:"O Narada! I tell you truly truly, again truly, truly, again and again - without the mercy of “Radharani”, one cannot attain my mercy.” Website: www.brajrasik.org Facebook:  https://www.facebook.com/brajrasik.org Youtube: https://www.youtube.com/brajrasik Instagram: https://www.instagram.com/brajrasik

 Powered by Blogger

Braj Ras - Bliss of Braj Vrindavan

 ശിവതാണ്ഡവ സ്തോത്രം

ജടാടവീഗലജ്ജലപ്രവാഹപാവിതസ്ഥലേ

ഗലേവലംബ്യ ലംബിതാം ഭുജംഗതുംഗമാലികാമ്

ഡമഡ്ഡമഡ്ഡമഡ്ഡമന്നിനാദവഡ്ഡമര്വയം

ചകാര ചംഡതാംഡവം തനോതു നഃ ശിവഃ ശിവമ് 

ജടാകടാഹസംഭ്രമഭ്രമന്നിലിംപനിര്ഝരീ-

-വിലോലവീചിവല്ലരീവിരാജമാനമൂര്ധനി

ധഗദ്ധഗദ്ധഗജ്ജ്വലല്ലലാടപട്ടപാവകേ

കിശോരചംദ്രശേഖരേ രതിഃ പ്രതിക്ഷണം മമ 

ധരാധരേംദ്രനംദിനീവിലാസബംധുബംധുര

സ്ഫുരദ്ദിഗംതസംതതിപ്രമോദമാനമാനസേ

കൃപാകടാക്ഷധോരണീനിരുദ്ധദുര്ധരാപദി

ക്വചിദ്ദിഗംബരേ മനോ വിനോദമേതു വസ്തുനി 

ജടാഭുജംഗപിംഗളസ്ഫുരത്ഫണാമണിപ്രഭാ

കദംബകുംകുമദ്രവപ്രലിപ്തദിഗ്വധൂമുഖേ

മദാംധസിംധുരസ്ഫുരത്ത്വഗുത്തരീയമേദുരേ

മനോ വിനോദമദ്ഭുതം ബിഭര്തു ഭൂതഭര്തരി 

സഹസ്രലോചനപ്രഭൃത്യശേഷലേഖശേഖര

പ്രസൂനധൂളിധോരണീ വിധൂസരാംഘ്രിപീഠഭൂഃ

ഭുജംഗരാജമാലയാ നിബദ്ധജാടജൂടക

ശ്രിയൈ ചിരായ ജായതാം ചകോരബംധുശേഖരഃ 

ലലാടചത്വരജ്വലദ്ധനംജയസ്ഫുലിംഗഭാ-

-നിപീതപംചസായകം നമന്നിലിംപനായകമ്

സുധാമയൂഖലേഖയാ വിരാജമാനശേഖരം

മഹാകപാലിസംപദേശിരോജടാലമസ്തു നഃ 

കരാലഫാലപട്ടികാധഗദ്ധഗദ്ധഗജ്ജ്വല-

ദ്ധനംജയാധരീകൃതപ്രചംഡപംചസായകേ

ധരാധരേംദ്രനംദിനീകുചാഗ്രചിത്രപത്രക-

-പ്രകല്പനൈകശില്പിനി ത്രിലോചനേ മതിര്മമ 

നവീനമേഘമംഡലീ നിരുദ്ധദുര്ധരസ്ഫുരത്-

കുഹൂനിശീഥിനീതമഃ പ്രബംധബംധുകംധരഃ

നിലിംപനിര്ഝരീധരസ്തനോതു കൃത്തിസിംധുരഃ

കളാനിധാനബംധുരഃ ശ്രിയം ജഗദ്ധുരംധരഃ 

പ്രഫുല്ലനീലപംകജപ്രപംചകാലിമപ്രഭാ-

-വിലംബികംഠകംദലീരുചിപ്രബദ്ധകംധരമ്

സ്മരച്ഛിദം പുരച്ഛിദം ഭവച്ഛിദം മഖച്ഛിദം

ഗജച്ഛിദാംധകച്ഛിദം തമംതകച്ഛിദം ഭജേ 

അഗര്വസര്വമംഗളാകളാകദംബമംജരീ

രസപ്രവാഹമാധുരീ വിജൃംഭണാമധുവ്രതമ്

സ്മരാംതകം പുരാംതകം ഭവാംതകം മഖാംതകം

ഗജാംതകാംധകാംതകം തമംതകാംതകം ഭജേ 

ജയത്വദഭ്രവിഭ്രമഭ്രമദ്ഭുജംഗമശ്വസ-

-ദ്വിനിര്ഗമത്ക്രമസ്ഫുരത്കരാലഫാലഹവ്യവാട്

ധിമിദ്ധിമിദ്ധിമിധ്വനന്മൃദംഗതുംഗമംഗള

ധ്വനിക്രമപ്രവര്തിത പ്രചംഡതാംഡവഃ ശിവഃ 

ദൃഷദ്വിചിത്രതല്പയോര്ഭുജംഗമൗക്തികസ്രജോര്-

-ഗരിഷ്ഠരത്നലോഷ്ഠയോഃ സുഹൃദ്വിപക്ഷപക്ഷയോഃ

തൃഷ്ണാരവിംദചക്ഷുഷോഃ പ്രജാമഹീമഹേംദ്രയോഃ

സമം പ്രവര്തയന്മനഃ കദാ സദാശിവം ഭജേ 

കദാ നിലിംപനിര്ഝരീനികുംജകോടരേ വസന്

വിമുക്തദുര്മതിഃ സദാ ശിരഃസ്ഥമംജലിം വഹന്

വിമുക്തലോലലോചനോ ലലാടഫാലലഗ്നകഃ

ശിവേതി മംത്രമുച്ചരന് സദാ സുഖീ ഭവാമ്യഹമ് 

ഇമം ഹി നിത്യമേവമുക്തമുത്തമോത്തമം സ്തവം

പഠന്സ്മരന്ബ്രുവന്നരോ വിശുദ്ധിമേതിസംതതമ്

ഹരേ ഗുരൗ സുഭക്തിമാശു യാതി നാന്യഥാ ഗതിം

വിമോഹനം ഹി ദേഹിനാം സുശംകരസ്യ ചിംതനമ് 

പൂജാവസാനസമയേ ദശവക്ത്രഗീതം യഃ

ശംഭുപൂജനപരം പഠതി പ്രദോഷേ

തസ്യ സ്ഥിരാം രഥഗജേംദ്രതുരംഗയുക്താം

ലക്ഷ്മീം സദൈവ സുമുഖിം പ്രദദാതി ശംഭുഃ 

 ജ്ഞാന-യോഗ-ഭക്തി മാർഗ്ഗങ്ങളിലൂടെ  ഈശ്വരസ്വാരൂപ്യം നേടിയ പ്രാചീന ദേശത്തിലെ സിദ്ധപരമ്പരകൾ പ്രസിദ്ധമാണ്. അതിൽ പ്രധാനപ്പെട്ടവർ പതിനെട്ട് പേരാണ് എന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു. ഭാരതത്തിന്റെ അധ്യാത്മിക ശക്തിവിശേഷത്തിന്റെ ചാലകശക്തികളായി ഈ സിദ്ധരുടെ ജീവസമാധികൾ തമിഴ്നാടിന്റെ പല ഭാഗങ്ങളിലായി സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നു.

1.തിരുമൂലർ

2.രാമദേവർ 

3.കുംഭമുനി (അഗസ്ത്യർ)

4.എടയ്ക്കാടർ

5.ധന്വന്തരി 

6.വാല്മീകി

7.കമലമുനി

8.ഭോഗനാതർ

9.മച്ചമുനി (മത്സ്യേന്ദ്രനാഥ്)

10.കൊങ്കണർ

11.പതഞ്‌ജലി

12.നന്ദിദേവർ

13.കരുവൂരാർ

14.പാമ്പാട്ടി സിദ്ധർ

15.സട്ടൈമുനി

16.സുന്ദരനന്ദദേവർ

17.കൊരക്കർ(ഗോരഖ്നാഥ്)

18.കൊതുംബയ്  

എന്നിവരാണ് ആ പതിനെട്ട് പേർ.

ഇവരുടെ സമാധിസ്ഥലങ്ങളിലാണു ഇന്നുകാണുന്ന പല മഹാക്ഷേത്രങ്ങളും സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത് എന്ന സത്യം അധികമാളുകൾക്കും അറിവുള്ള കാര്യമല്ല. താഴെ പറയുന്ന സ്ഥലങ്ങളാണ് പതിനെട്ടുസിദ്ധന്മാരുടെ സമാധിസ്ഥാനങ്ങൾ എന്നു വിശ്വസിയ്ക്കപ്പെടുന്നു...

1. തിരുമൂലർ- തില്ലയിൽ (ചിദംബരം ശ്രീനടരാജക്ഷേത്രം) സമാധി കൊള്ളുന്നു.

2.രാമദേവർ - അളകർമലയിൽ സമാധി കൊള്ളുന്നു.

3.അഗസ്ത്യർ (കുംഭമുനി) -തിരുവനന്തപുരം ശ്രീപദ്മനാഭസ്വാമിക്ഷേത്രത്തിൽ സമാധി കൊള്ളുന്നു.

4.കൊങ്കണമുനി - തിരുപ്പതി ശ്രീവെങ്കിടചലാപതിക്ഷേത്രസ്ഥാനത്ത് സമാധികൊള്ളുന്നു.

5.കമലമുനി-  തിരുവരാവൂർ ശ്രീത്യാഗരാജമഹാക്ഷേത്രത്തിൽ സമാധികൊള്ളുന്നു  

6.ചട്ടമുനി- ജ്യോതിരംഗം ( ശ്രീരംഗം) ശ്രീരംഗനാഥക്ഷേത്രം സമാധിസ്ഥാനം.

7.കരുവൂരാർ- കരൂർ ശ്രീ കല്യാണ പാശുപതേശ്വര മഹാക്ഷേത്രം സമാധിസ്ഥാനം

8.സുന്ദരാനന്ദർ-  മധുര മീനാക്ഷി ക്ഷേത്രത്തിൽ (കൂടൽ-മധുര) സമാധികൊള്ളുന്നു 

9.വാല്മീകി- എട്ടുകുടി ശ്രീ മുരുഗൻ ക്ഷേത്രം സമാധിസ്ഥാനമത്രെ.

10.നന്തിദേവർ- ശ്രീ കാശി വിശ്വനാഥ ക്ഷേത്രം നന്ദിദേവരുടെ സമാധിസ്ഥാനമത്രെ.

(18 ജീവസമാധികളിൽ തമിഴ്നാടിന് വെളിയിലുള്ള ഏക സിദ്ധപീഠം)

11.പാമ്പാട്ടി സിദ്ധൻ- പതിയിരി ശ്രീശങ്കരൻ കോവിൽ സമാധിസ്ഥനമത്രെ.

12.ഭോഗനാഥർ- പഴനിമല ശ്രീസുബ്രമണ്യക്ഷേത്രം ഭോഗനാഥരുടെ സമാധിസ്ഥാനമത്രെ.

13.മച്ചമുനി /മത്സ്യേന്ദ്രനാഥർ- തിരുപ്പുറംകുണ്ഡ്രം മഹാക്ഷേത്രം മച്ചമുനിയുടെ സമാധിസ്ഥാനമത്രെ.

14.കോരക്കർ(ഗോരഖ്നാഥ്)- പാരൂർ മഹാക്ഷേത്രം സമാധി സ്ഥാനമത്രെ.. (നവനാഥപരമ്പര സ്ഥാപിച്ചത് ഇദ്ദേഹമാണ്)

15.പതഞ്ജലി- ബ്രഹ്മപുരേശ്വര ക്ഷേത്രം തിരുപ്പാട്ടൂർ പതഞ്ജലി മഹർഷിയുടെ  സമാധിസ്ഥാനമത്രെ.

16.ധന്വന്തരി- ജ്യോതിവൈത്തീശ്വരൻ കോവിൽ ധന്വന്തരിമഹർഷിയുടെ  സമാധിസ്ഥനമത്രെ.

17. കുതംബയ്-  മയിലാടുംതുറൈ (തികഴ്മയൂരം/മായാവരം) പെരിയകോവിൽ  സമാധിസ്ഥാനമത്രെ.

18.ഇടയ്ക്കാടർ- തിരുവണ്ണാമല ശ്രീഅരുണാചലശ്വര മഹാക്ഷേത്രം സമാധിസ്ഥാനമത്രെ.

കേരളത്തിലെ ശക്ത്യാരാധനാപ്രധാനമായ 13 ക്ഷേത്രങ്ങൾ (ശാക്തേയക്കാവുകൾ) -

കേരളത്തിന്റെ വടക്കേയറ്റത്തു നിന്നും...

നിലേശ്വരത്തെ മന്നുംപുറത്തു കാവ്

പഴയങ്ങാടിക്കടുത്തുള്ള തിരുവർക്കാട്ടുകാവ് 

വളപട്ടണത്തിലുള്ള കളരിവാതുക്കൽക്കാവ് 

മട്ടന്നൂരിന്നടുത്തുള്ള മാമനിക്കുന്നുകാവ് 

കൂത്തുപറമ്പിന്നടുത്തുള്ള തിരുവഞ്ചേരിക്കാവ് 

വടകരക്കടുത്തുള്ള കളിയാംവള്ളിക്കാവ് 

കൊയിലാണ്ടി കൊല്ലം പിഷാരിക്കാവ്

കോഴിക്കോട് തിരുവലയനാട്ടുകാവ് 

പട്ടാമ്പിക്കടുത്തുള്ള കൊടിക്കുന്നത്തുകാവ് 

അങ്ങാടിപ്പുറത്തുളള തിരുമാന്ധാംകുന്ന്കാവ്

കൊടുങ്ങല്ലൂരിലെ ശ്രീകുരുംബക്കാവ്

തിരുവല്ലയിലെ മുത്തൂറ്റുകാവ്

മാന്നാറുള്ള പനയന്നാർക്കാവ് 

എന്നീ പതിമൂന്ന് കാവുകൾ അഥവാ ശക്തിപീഠങ്ങൾ കേരളഭൂമിയുടെ രക്ഷാകവചങ്ങളായി സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത് പോലെ ഭാരതത്തിന്റെ മറ്റൊരു സംരക്ഷണ കവചമായി തമിഴ് മണ്ണിൽ ഈ സിദ്ധപീഠങ്ങൾ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നു. ആയിരത്താണ്ടുകളായി അധിനിവേശ ശക്തികളുടെ ഗൂഢവും കുത്സിതവുമായ പരിശ്രമങ്ങളും ആക്രമണങ്ങളും ഭാരതഭൂമി അതിജീവിക്കുന്നത് ഇവയുൾപ്പെടെ ഭാരതത്തിന്റെ പല ഭാഗങ്ങളിലായി സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഇത്തരം സിദ്ധ-ശക്തിപീഠങ്ങളുടെ അനുപമശക്തിവിശേഷത്താലാണ്. 🙏

 

ദ്വാദശിപ്പണ സമര്‍പണത്തോടെ ഗുരുവായൂര്‍ ഏകാദശി സമാപന ചടങ്ങുകള്‍ക്ക് തുടക്കമാകും

ഗുരുവായൂര്‍: ഗുരുവായൂര്‍ ക്ഷേത്രത്തില്‍ ദ്വാദശിപ്പണ സമര്‍പണത്തോടെ ഗുരുവായൂര്‍ ഏകാദശി സമാപന ചടങ്ങുകള്‍ക്ക് തുടക്കമാകും. ക്ഷേത്രത്തില്‍ ദ്വാദശിപണ സമര്‍പ്പണത്തിന് വന്‍തിരക്ക് . ഏകാദശി ദിവസമായ ഞായറാഴ്ച അര്‍ദ്ധരാത്രിയോടെ തുടങ്ങിയ പണസമര്‍പ്പണം തിങ്കളാഴ്ച രാവിലെ ഒന്‍പത് വരെ നീണ്ടു. ക്ഷേത്രം കൂത്തമ്പലത്തിലായിരുന്നു ചടങ്ങ് നടന്നത്. ചടങ്ങ് പൂര്‍ത്തിയാക്കി ക്ഷേത്രനട നേരത്തെ അടക്കേണ്ടതിനാല്‍ മുഴുവന്‍ ഭക്തര്‍ക്കും പണസമര്‍പണത്തിന് അവസരം നല്‍കാനായില്ല. 250ഓളം ഭക്തര്‍ക്കാണ് ദ്വാദശി പണം സമര്‍പിക്കാന്‍ അവസരം നഷ്ടപെട്ടത്. ദ്വാദശിപണസമപര്‍പ്പണത്തിനു ശേഷം ഒന്‍പത് മണിയോടെ അടച്ച ക്ഷേത്രനട വൈകുന്നേരം നാലു മണിയോടെയാണ് തുറന്നത്. കുളിച്ച് ഗുരുവായൂരപ്പ ദര്‍ശനം കഴിഞ്ഞാണ് ഭക്തര്‍ വേദജ്ഞര്‍ക്ക് ദക്ഷിണസമര്‍പ്പിച്ചത്. കാണിക്ക സമര്‍പ്പണത്തിന് ഗുരുവായൂരപ്പന്‍ എത്തുന്നു എന്ന വിശ്വാസത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ മേല്‍ശാന്തിയും കൂത്തമ്പലത്തിലെത്തി പണം സമര്‍പിച്ചു.  പെരുവനം, ശുകപുരം, ഇരിങ്ങാലക്കുട എന്നീ ഗ്രാമങ്ങളിലെ ബ്രാഹ്മണരാണ് ദക്ഷിണ സ്വീകരിക്കാനായെത്തിയിരുന്നത്. ദ്വാദശി പണമായി ലഭിച്ച തുക നാലായി ഭാഗിച്ച് ഒരു ഭാഗം ഗുരുവായൂരപ്പന് സമര്‍പ്പിച്ചു. ബാക്കി തുക മൂന്നായി തിരിച്ച് ഓരോ ഭാഗവും മൂന്ന് ഗ്രാമക്കാരും വീതിച്ചെടുത്തു. യാഗാഗ്നി സംരക്ഷിക്കുന്നതിനും വേദപഠനത്തി്‌നുമായാണ് ഈതുക ഉപയോഗിക്കുക. ഭട്ടിപുത്തില്ലത്ത് രാമാനുജന്‍ അക്കിതിരിപ്പാട്, കൈമുക്ക് വൈദികന്‍ രാമന്‍ അക്കിതിരിപ്പാട്, കവപ്രമാറത്ത് ശങ്കരന്‍ നാരായണന്‍ അക്കിത്തിരിപ്പാട്, ചെറുമുക്ക് വല്ലഭന്‍ അക്കിത്തിരിപ്പാട്, നടുവില്‍ പഴേടത്ത് നീലകണ്ഠന്‍ അടിതിരിപ്പാട് എന്നിവരാണ് ദ്വാദശി പണസമര്‍പ്പണം സ്വീകരിക്കാന്‍ ഉപവിഷ്ടരായത്. അഗ്നിഹോത്രികള്‍ക്ക് വസ്ത്രവും, ദക്ഷിണയും നല്‍കി. തുടര്‍ന്ന് ഏകാദശി വ്രതം നോറ്റവര്‍ക്കായി ദ്വാദശി ഊട്ടും നല്‍കി. കാളന്‍, ഓലന്‍, എരിശ്ശേരി, മോര്, വറുത്തുപ്പേരി, പപ്പടം, നെല്ലിക്കഉപ്പിലിട്ടത്. ഇടിച്ചുപിഴിഞ്ഞ പായസം എന്നീ വിഭവങ്ങളോടെയായിരുന്നു ദ്വാദശി ഊട്ട്. പതിനായിരത്തോളം പേരാണ് ഊട്ടില്‍ പങ്കെടുത്തത്. തുടര്‍ന്ന് തന്ത്രി ചേന്നാസ് ഹരി നമ്പൂതിരിപ്പാട്, ചേന്നാസ് സതീശന്‍ നമ്പൂതിരിപ്പാട് എന്നിവരുടെ മുഖ്യ കാര്‍മ്മികത്വത്തില്‍ കീഴ്ശാന്തിമാര്‍ രുദ്രതീര്‍ത്ഥക്കുളവും, ഓതിക്കന്‍മാര്‍ മണിക്കിണറും ശ്രീലകവും പുണ്യാഹം നടത്തി. ചൊവ്വാഴ്ച നടക്കുന്ന ത്രയോദശി ഊട്ടോടെഏകാദശി ചടങ്ങുകള്‍ക്ക് പരിസമാപ്തിയാകും.

 *ലഘുയോഗവാസിഷ്ഠം*

ഭാസവിലാസസംവാദം

സഹ്യാദ്രിയുടെ വടക്കസാനുവില്‍, പ്രസിദ്ധനായ അത്രിമഹര്‍ഷിയുടെ പുണ്യാശ്രമം വിളങ്ങുന്നു. അവിടെ ഒരു കാലത്തു് തുല്യപ്രഭാവശാലികളായ രണ്ട് തപസ്വികള്‍ താമസിച്ചുവന്നു. അവര്‍ക്കു് രണ്ടാള്‍ക്കും ഭാസനെന്നും വിലാസനെന്നും പേരായി ഓരോ പുത്രന്മാരുണ്ടായിരുന്നു. തുല്യപ്രായമുള്ളവരും തുല്യതപസ്സുള്ളവരും തുല്യജ്ഞാനസമ്പന്നരുമായ ആ തപസ്വിബാലന്മാര്‍ അന്യോന്യം വളരെ മൈത്രിയില്‍ വളര്‍ന്നുവന്നു. ഒരേ ചിത്തംതന്നെ രണ്ടായി പകുത്തതുപോലായിരുന്നു അവരുടെ അടുപ്പം. അങ്ങനെ കഴിഞ്ഞുവരവേ, കാലംകൊണ്ട് അവരുടെ രണ്ടുപേരുടേയും പിതാക്കള്‍ കാലഗതിയടഞ്ഞു. വ്യസനാക്രാന്തരായ ഭാസവിലാസന്മാര്‍ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പിതാവിന്റെ ഔര്‍ദ്ധ്വദൈവികകര്‍മ്മങ്ങളൊക്കെ ചെയ‍്തു. അനന്തരം ഏതാനും ദിവസങ്ങള്‍ക്കുശേഷം അവര്‍ തമ്മില്‍പിരിഞ്ഞു വിദൂരസ്ഥലങ്ങളില്‍ വേറെ വേറെ താമസമുറപ്പിച്ചു. കഠിനങ്ങളായ തപോനിഷ്ടകളും തത്വവിചാരവും ആചരിച്ചുകൊണ്ടു് ദിവസങ്ങള്‍ കഴിച്ചുകൂട്ടുയും ചെയ‍്തു.

അങ്ങനെ കുറെക്കാലം ചെന്നപ്പോള്‍ ദൈവഗത്യാ അവരന്യോന്യം കണ്ടുമുട്ടാനിടയായി. അപ്പോള്‍ ഭാസന്‍ വിലാസനോടു പറയുകയാണ്. ഹേ സ്നേഹിതാ! വളരെക്കാലമായല്ലോ നാമന്യോന്യം കണ്ടിട്ട്. ഇത്രക്കാലം അങ്ങെവിടയാണ് താപസിച്ചുവന്നത്? അങ്ങയുടെ തപസ് സഫലമായോ? ചിത്തമാലിന്യങ്ങള്‍ മുഴുവന്‍നീങ്ങി അങ്ങ് ആത്മസ്വരൂപനായി കഴിഞ്ഞോ? അതാണല്ലോ തപസ്സുകൊണ്ടു സാധിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്ന മഹത്തായ കാര്യം. അങ്ങേയ‍്ക്കു ക്ഷേമം തന്നെയോ?” എന്നിങ്ങനെയുള്ള ഭാസവാക്യത്തെകേട്ട വിലാസന്‍ പറയുകയാണ്. “അല്ല ചങ്ങാതി! ഭാഗ്യം, ഇപ്പോള്‍ അങ്ങയെ കാണാന്‍ സാധിച്ചു. മനസ് നശിക്കാതെയും വാസനകളടങ്ങാതെയും സംസാരത്തില്‍നിന്നും കയറാതെയും ക്ഷേമമെന്നുള്ള അവസ്ഥ ആര്‍ക്കാണുണ്ടാവുന്നത്? അതുപോലെ സംസാരത്തില്‍നിന്നു കയറി ആത്മസ്വരൂപനായിക്കഴിഞ്ഞ ഒരാള്‍ക്കെന്തു ദു:ഖമാണ് വരാനുള്ളത്? ഒന്നും തന്നെയില്ല. അതിനാല്‍ ആത്മാനുഭൂതിതന്നെ ജീവിതത്തില്‍ നേടേണ്ടിയിരിക്കുന്ന ഏറ്റവും മഹത്തായ വസ്തു. അതു കിട്ടികഴിഞ്ഞവന്‍ ധന്യന്‍തന്നെ. അതിനുവേണ്ട് മാത്രമുള്ളതാണ് എല്ലാവിധ തപസും.”

ശാസ്ത്രങ്ങള്‍ പഠിച്ചും സജ്ജനങ്ങളുടെ ഉപദേശങ്ങള്‍ കേട്ടും അറിയേണ്ടതിനെ അറിയാതെയും തപോയോഗാദി അനുഷ്ഠാനങ്ങളെക്കൊണ്ടു പ്രാപിക്കേണ്ടതിനെ പ്രാപിക്കാതെയും ആര്‍ക്കാണു് സമാധാനം കിട്ടുന്നത്? ആര്‍ക്കും കിട്ടാന്‍ പോവുന്നില്ല. ലോകത്തിലുള്ള വിവിധങ്ങളായ വിഷയങ്ങളില്‍ ഭ്രമിച്ച് ആത്മവിചാരം ചെയ്യാതെ ആശാപാശങ്ങളെക്കൊണ്ടു ബദ്ധനായി വാര്‍ദ്ധക്യമൃത്യുക്കളില്‍ പതിക്കുന്ന മൂഢന്‍ ആയുസ്സിനെ വെറുതേ നശിപ്പിക്കുയാണ് ചെയ്യുന്നത്. അങ്ങനെ സംഭവിക്കാനിടവരാതെ ഒരുനിമിഷവും വെറുതെക്കളയാതെ ആത്മവിചാരം ചെയ‍്തു സ്വരൂപപ്രാപ്തികൊണ്ടു ധന്യനായിത്തീരുകതന്നെ വേണം. എന്നിങ്ങനെ പലതും സംസാരിച്ച സുകൃതികളായ ആ തപസ്വികള്‍ കാലംകൊണ്ടും ആത്മാനുഭൂതികൊണ്ടും ചാരിതാര്‍ത്ഥരും ജീവന്മുക്തരുമായി അന്ത്യത്തില്‍ വിദേഹകൈവല്യമാകുന്ന പരഗതിയെ പ്രാപിക്കുകയും ചെയ‍്തു.

വസിഷ്ഠന്‍ പറയുകയാണ്: “ഹേ രാമചന്ദ്രാ! വിഷയസംഗംകൊണ്ടു മൂഢനായിത്തീര്‍ന്ന മനസ്സിനെ ജ്ഞാനമൊഴിച്ചു മറ്റൊന്നുകൊണ്ടും ഉണര്‍ത്താനോ സ്വരൂപത്തെ പ്രാപിക്കാനോ സാദ്ധ്യമല്ല. ഒരാള്‍ക്ക് എത്രയൊക്കെ ജ്ഞാനമുണ്ടായാലും മനസ്സുവിഷയാസക്തമാണെങ്കില്‍ തീര്‍ച്ചയായും മൂഢനാണെന്നുതന്നെയാണ് പറയേണ്ടതു്. ജ്ഞാനത്തിന്റെ ലക്ഷണം തന്നെ വിഷയനിവൃത്തിയാണ്. ആസ്ഥിതിക്കു് ജ്ഞാനമുള്ള ഒരാള്‍ക്കെങ്ങനെ വിഷയാസക്തിയുണ്ടാകും? ഒരിക്കലും ഉണ്ടാവാന്‍ വയ്യ. അങ്ങനെ തന്നെ വിഷയനിവൃത്തവും നിര്‍മ്മലവുമാണ് ഒരാളുടെചിത്തമെങ്കില്‍ യാതൊരു ജ്ഞാനവുമില്ലാത്തവനു വെറും സംസാരിയാണങ്കില്‍കൂടി അയാള്‍ മുക്തനാണെന്നു പറയണം. ധാരാളം തപസ്സുചെയ്യുന്ന ഒരാളാണെങ്കിലും മനസ്സുവിഷയാസക്തമാണങ്കില്‍ അയാളുടെ കഠിനമായ തപോനിഷ്ഠകൂടി മിക്കവാറും നിഷ്ഫലമാണന്നു പറയണം. മനസ്സു വിഷയനിവൃത്തമാണങ്കില്‍ യാതൊരു തപസ്സുമില്ലെങ്കില്‍ക്കൂടി അയാള്‍ ശുദ്ധനും മുക്തനുമാണെന്നു പറയണം. അതിനാല്‍ ഹേ രാമചന്ദ്രാ! വിഷയസംഗംതന്നെ മനുഷ്യന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ശത്രു. നിസ്സംഗതയെക്കാള്‍ വലിയ ബന്ധുവുമില്ല.”

എന്നിങ്ങനെ വസിഷ്ഠമഹര്‍ഷി പറഞ്ഞപ്പോള്‍ രാമചന്ദ്രന്‍ ചോദിക്കയാണ് : “ഭഗവാനേ! എങ്ങിനെയുള്ളതാണ് സംഗം? എന്തു കാരണത്താലാണ് അതുണ്ടാകുന്നത്? എന്തു കാരണത്താലാണ് ബന്ധമുണ്ടാകുന്നത്? എങ്ങനെയാണ് മോക്ഷവും സാധിക്കുന്നത് ?” രാമചന്ദ്രന്റെ അവസരോചിതമായ ചോദ്യങ്ങളെ കേട്ടു സന്തുഷ്ടനായ വസിഷ്ഠമഹര്‍ഷി അവയ‍്ക്കു മറുപടി പറയാന്‍ തുടങ്ങി.

“ഹേ രാമചന്ദ്രാ! ദേഹമേതാണ്, ദേഹിയേതാണ് എന്നവിചാരം കൂടാതെ, ദേഹത്തെ താനാകുന്ന ദേഹിയായി തെറ്റിദ്ധരിച്ച്, തന്റെ സുഖത്തിനെന്ന പേരുപറഞ്ഞ് ദേഹധര്‍മ്മങ്ങളെ വളര്‍ത്തലാണ് എല്ലാവിധ വിഷയസംഗങ്ങളുടെയും അടിസ്ഥാനസ്വരൂപം. പ്രസ്തുത വിഷയസംഗംതന്നെ ബന്ധത്തിന്റെയും ഹേതു. അനന്തമായി എങ്ങും നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആത്മതത്വത്തിനു പരിമിതത്വം വരുത്തി, പരിമിതമായ ആ അല്പവസ്തുവാണ് താനെന്നു തെറ്റിദ്ധരിച്ചു തനിക്കു സുഖസമാധാനങ്ങളുണ്ടാക്കി തീര്‍ക്കാനുള്ള പരിശ്രമം തന്നെ സംഗസ്വരൂപം. അപരിച്ഛിന്നനായ തനിക്കു പരിമിതത്വവും, ആനന്ദമയനായ തനിക്കു ദു:ഖാത്മകതയും, ആ ദു:ഖനിവൃത്തിക്കുവേണ്ടിയുള്ള പരിശ്രമവുമൊക്കെ മിത്ഥ്യാസങ്കല്പങ്ങളല്ലാതെ മറ്റെന്താണ്? ജ്ഞാനികള്‍ക്ക് അങ്ങനെയുള്ള മിത്ഥ്യാബോധങ്ങളൊന്നുമുണ്ടാവാന്‍ വയ്യ. താനും ഈ ലോകവുമെന്നു വേണ്ട എല്ല‍ാംതന്നെയും ഒന്നായിരിക്കുന്ന ആത്മാവായിരിക്കെ തള്ളലും കൊള്ളലുമാകുന്ന വ്യവഹാരത്തിനു എവിടെയാണ് സ്ഥാനം? അതുപോലെ ആനന്ദമയനായ തന്റെ സുഖത്തിനുവേണ്ടി എന്തൊരു പ്രയത്നമാണ് ചെയ്യേണ്ടതായിട്ടിരിക്കുന്നത്! ജീവന്മുക്തന്മാരില്‍ അങ്ങിനെയുള്ള തെറ്റിദ്ധാരണകളോ അനാവശ്യപ്രയത്നങ്ങളോ ഒന്നും തന്നെ കാണില്ല. അങ്ങിനെയുള്ള തെറ്റിദ്ധാരണകളും വ്യവഹാരങ്ങളുംതന്നെ ബന്ധം. ജ്ഞാനം കൊണ്ടല്ലാതെ അതെങ്ങിനെ നീങ്ങും?

ഞാന്‍, നീ, അവന്‍, ഇവന്‍, സുഖം, ദു:ഖം, ഇത്യാദി വ്യത്യസ്തഭാവങ്ങളോ രാഗദ്വേഷങ്ങളോ മദമത്സരങ്ങളോ ഒന്നും ഒരു ജ്ഞാനിക്കുണ്ടാവില്ല. അങ്ങിനെയുള്ള ജ്ഞാനിയാണ് മുക്തിക്കധികാരിയായിട്ടിരിക്കുന്നത്. കര്‍മ്മങ്ങളെ ത്യജിക്കുന്നതും സ്വീകരിക്കുന്നതും രണ്ടും ബന്ധകാരണമാണ്. അതിനാല്‍ ജ്ഞാനി കര്‍മ്മങ്ങളെ ത്യജിക്കുകയോ സ്വീകരിക്കുകയോ രണ്ടും ചെയ്യുന്നില്ല. കര്‍മ്മം ചെയ‍്താലും ഇല്ലെങ്കിലും അകര്‍ത്താവായിട്ടിരിക്കുന്നു ജ്ഞാനി. എന്തുചെയ്താലും അനുഭവിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും എപ്പോഴും അകര്‍ത്താവും അഭോക്താവുമായിട്ടിരിക്കുന്നവന്‍ നിസ്സംഗനാണ്. അദ്ദേഹം മുക്തിക്കധികാരിയുമാണ്. അസംഗജീവിതം കൊണ്ടും ഒരാളുടെ എല്ലാകര്‍മ്മബന്ധങ്ങളും അറ്റുപോവും. മാത്രമല്ല, കാലംകൊണ്ടു മുക്തിക്കധികാരിയായിത്തീരുകയും ചെയ്യും.

അതിനാല്‍ ഹേ രാമചന്ദ്രാ! അസംഗിയായിട്ടാണ് ജീവിക്കേണ്ടതു്. ജ്ഞാനികളൊക്കെ അങ്ങനെയാണ് ചെയ്യുന്നത്. വീണ്ടും വീണ്ടും ജനനമരണങ്ങളെ പ്രാപിക്കുന്നതും കൃമികീടാദിയോനികളില്‍ പോകേണ്ടിവരുന്നതുമൊക്കെ സംഗത്തിന്റെ വിലാസമല്ലാതെ മറ്റെന്താണ്! എല്ലാ അറിവുകളും വിവേകമുള്ള മനുഷ്യനായി കുറേക്കാലം ജീവിച്ചിട്ടുപിന്നെ കൃമികീടാദിക്ഷുദ്രജീവിതത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങേണ്ടിവരുന്നതെത്ര കഷ്ടമാണ്! എന്നാല്‍ നിസ്സംഗജീവിതമില്ലാത്തതുകൊണ്ടും നാനാതരത്തിലുള്ള സങ്കല്പങ്ങളുടെ വളര്‍ച്ചകൊണ്ടും തെറ്റിദ്ധാരണകളെകൊണ്ടും പലപ്പോഴും പലര്‍ക്കും അങ്ങനെയൊക്കെ അനുഭവിക്കേണ്ടിവരുന്നു. കര്‍ത്തൃത്വഭോക്തൃത്വങ്ങളും വിഷയസംഗങ്ങളുമാണ് അതിനു് മുഖ്യഹേതു. സമുദ്രത്തില്‍ തിരമാലകളെന്നപോലെയാണ് ആത്മാവാകുന്ന ചിദാകാശത്തില്‍ അവസാനമില്ലാതെ ജീവികള്‍ പൊന്തുകയും താഴുകയും, ജനിക്കുകയും മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത്. അതിന്റെ ഹേതുവാകട്ടെ സംഗം മാത്രവുമാണ്. എത്രശക്തിയുള്ള ഒന്നാണ് വിഷയസംഗമെന്നോര്‍ത്തുനോക്കൂ!

രണ്ടു് പ്രകാരത്തിലുണ്ട് സംഗം. ഒന്നിനു വന്ധ്യയെന്നും മറ്റേതിനു വന്ദ്യയെന്നും പറയും. ആത്മബോധത്തിനു അല്പംപോലും സഹായിക്കാതെ ശരീരാദിവസ്തുക്കളെ വീണ്ടും വീണ്ടും ജനിപ്പിക്കുന്നതും അവിവേകസ്വരൂപവുമായ സംഗത്തെയാണ് അറിവുള്ളവര്‍ വന്ധ്യാസംസക്തിയെന്നുപറയുന്നത്. ആത്മബോധത്തിനു് ഉപകരിക്കുന്നതും പിന്നീടു ശരീരാദിസംബന്ധത്തെ ഉണ്ടാക്കാത്തതും വിവേകസ്വരൂപവുമായ സംസക്തിയെ വന്ദ്യയെന്നുപറയുന്നു. അറിവുള്ളവരൊക്കെ പറയപ്പെട്ട വന്ദ്യാസംസക്തിയില്‍ക്കൂടെയാണ് നീങ്ങികൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. ദേവശ്രേഷ്ഠന്മാരായ ത്രിമൂര്‍ത്തികള്‍ ഈ ജഗത്തിനെ ഭരിക്കുന്നതു വന്ദ്യാസക്തിയെ സ്വീകരിച്ചിട്ടാണ്. അതിനാല്‍ സംഗമുണ്ടെങ്കിലും അതു വന്ധ്യയല്ല, വന്ദ്യയാണെങ്കില്‍ ആപത്തില്ല; കാലംകൊണ്ടങ്കിലും മുക്ത്തനായിത്തീര‍ാം.

ശവത്തെകാണുന്ന കഴുകനെപ്പോലെ വിഷയാലുക്കള്‍ വിഷയങ്ങളെ കാണുമ്പോള്‍ അവ നല്ലതാണെന്നും സുഖപ്രദങ്ങളാണെന്നും തെറ്റിദ്ധരിച്ച് ആസക്തിയോടുകൂടി അവയെ സമീപിക്കുന്നു. അങ്ങനെ വര്‍ദ്ധിച്ച വൈഷയികാശകൊണ്ടു വന്ധ്യാസക്തരായി കഴിയുന്ന മൂഢന്മാര്‍ക്കൊക്കെതന്നെയും നരകമാണാശ്രയം. രൗരവം, കുംഭീഭാകം തുടങ്ങിയ നരകങ്ങള്‍ അവരുടെ വിശ്രമസ്ഥാനങ്ങളാണെന്നു പറയണം. അങ്ങനെ സംഭവിക്കാതിരിക്കണമെങ്കില്‍ വിവേകംകൊണ്ടു വന്ധ്യാസംസക്തിയെ അകറ്റുകതന്നെ വേണം. ചിത്തദൃശ്യവുമായി കൂടിചേരാന്‍ ഇടവരുമ്പോള്‍ വളരെ സൂക്ഷിക്കണം. ഏതെങ്കിലും രൂപത്തിലുള്ള ബന്ധം അതുകൊണ്ടുണ്ടായിത്തീരുകയെന്നതു സ്വാഭാവികമാണ്. ദൃശ്യസമ്പര്‍ക്കത്തിലും ബന്ധമില്ലാതായിത്തീരണമെങ്കില്‍ വേണ്ടത്ര വിവേകത്തെ സംഭരിക്കുകതന്നെ വേണം.

പ്രജ്ഞയെ എപ്പോഴും ഒന്നിനോടും കെട്ടിപ്പിണയാനിടയാക്കരുതു്. എന്തിനെയൊക്കെകാണുമ്പോഴും ഗ്രഹിക്കുമ്പോഴും പ്രവര്‍ത്തിക്കുമ്പോഴും അനുഭവിക്കുമ്പോഴും പ്രജ്ഞ ഒന്നിനോടും ബന്ധപ്പെടാതിരിക്കണം. ശരീരത്തെയോ, ശരീരധര്‍മ്മങ്ങളെയോ, കാലദേശങ്ങളെയോ, ഗൃഹകുടുംബാദികളേയോ, പീതനീലാദിവര്‍ണ്ണങ്ങളേയോ, മധുരതിക്താദിരസങ്ങളെയോ, പൂര്‍വ്വപശ്ചിമാദിദിക്കുകളെയോ എന്നുവേണ്ട ഒന്നിനെയും ഓര്‍മ്മിക്കാതിരിക്കണം. ഏതെങ്കിലും ഒന്നിനെ ഓര്‍മ്മിക്കുന്നുവെന്നുവന്നാല്‍ പ്രജ്ഞ അതുമായി ബന്ധപ്പെടുന്നുവെന്നര്‍ത്ഥമാണ്. അങ്ങനെ ഒന്നിനോടും ബന്ധപ്പെടുത്താതെ എപ്പോഴും ലക്ഷ്യമായ ആത്മസത്തയെതന്നെ സ്മരിച്ചുകൊണ്ട് അതില്‍ത്തന്നെ മഴുകിയും ഇരിക്കണം. ഏതൊരു നിമിഷത്തില്‍ ആ സമ്പ്രദായത്തിനു മുറിവുവരുന്നുവോ, അപ്പോള്‍ പ്രജ്ഞ ദൃശ്യത്തോടു ബന്ധപ്പെടുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. പ്രജ്ഞക്ക് ഒന്നിന്റെയും ഓര്‍മ്മയില്ലാതായിതീരുന്നുവെങ്കില്‍ അത് ഒരുതരം സുഷുപ്തിതന്നെയാണ്. ജാഗ്രത്തിലെ സുഷുപ്തിയെന്നുമാത്രം. നിരന്തരാഭ്യാസം കൊണ്ടു ജാഗ്രല്‍സുഷുപ്തിയില്‍ ദൃഢതകിട്ടുമ്പോള്‍ ക്രമേണ ശരീരാദികളെയും ലോകത്തെതന്നെയും കേവലം വിസ്മരിക്കും. ആ അവസ്ഥയാണ് തുരീയം. ദൃശ്യങ്ങളെ മുഴുവന്‍ മറക്കുന്നതോടെ ദ്രഷ്ടാവാകുന്ന ആത്മാവിനെ അറിയാനും തുടങ്ങും. നിത്യപരിചയം കൊണ്ടു പ്രസ്തുത തുരീയവും വിട്ടു തുര്യാതീതമായ പദത്തിലേക്കുയരുമ്പോള്‍ മുക്തനുമായി.

ഒരു പ്രകാരത്തിലുള്ള ലക്ഷണങ്ങളെകൊണ്ടും തിരിച്ചറിയാന്‍കഴിയാത്ത ഒന്നാണ് ആത്മാവിന്റെ അല്ലെങ്കില്‍ മോക്ഷത്തിന്റെ സ്വരൂപം. അതുപോലെ മുക്തന്റെ സ്വഭാവത്തെയും ഇന്നപ്രകാരത്തിലുള്ളതെന്നാര്‍ക്കും പറയാന്‍ വയ്യ.

കടപ്പാട്

 ദീപാവലി🙏🙏🙏

❤❤❤❤❤❤❤❤

'ദീപാവലി'; പേരു സൂചിപ്പിക്കുന്നപോലെ ദീപങ്ങളുടെ നിര (ദീപം ആവലി). ഏത് ആഘോഷങ്ങള്‍ക്കു പിറകിലും ഒരു കഥയുണ്ടാവുമല്ലോ! ഇവിടെയും  അങ്ങനെതന്നെ. 

ആദ്യമായി ദീപാവലിയാക്കിയത് പാലാഴിമഥനത്തിൽ ചരാചരങ്ങള്‍ക്കു ശ്രീയായി മഹാലക്ഷ്മി ഉയർന്ന ദിവസമാണത്രേ! നഷ്ടമായ ശ്രീയെ തിരിച്ചുലഭിച്ച ആഹ്ലാദത്തിൽ അന്നു മൂലോകവും മഹാലക്ഷ്മിക്കുള്ള ആദരാർത്ഥം ദീപാവലിയാക്കി. 

പിന്നീട് ത്രേതായുഗത്തിൽ ഇതേ ദിവസമാണ് പതിനാലു വർഷത്തെ വനവാസത്തിനുശേഷം ശ്രീരാമചന്ദ്രൻ അയോദ്ധ്യയിൽ തിരിച്ചെത്തിയത്. അതും നഷ്ടമായെന്നു കരുതിയ സീതാദേവിക്കും മറ്റു പരിവാരങ്ങൾക്കുമൊപ്പം!   

 

അടുത്തതായി ദ്വാപരയുഗത്തിൽ നരകാസുരനെ നിഗ്രഹം നടന്നതും ഒരു ദീപാവലി ദിവസത്തിലാണ്.

മഹാക്രൂരനായ അസുരനായിരുന്നു നരകാസുരൻ. ബ്രഹ്മാവിൽനിന്നു വിചിത്രമായൊരു വരവും വാങ്ങിയിരുന്നു ആ അസുരൻ. എന്തായിരുന്നെന്നോ ആ വരം; അമ്മയുടെ കൈയാൽ മാത്രമേ വധിക്കപ്പെടാവൂ എന്ന വരം. പക്ഷേ സ്വന്തം അമ്മ എന്നത് പറയാൻ വിട്ടുപോയി ആ ദുരാത്മാവ്‌. ആ അശ്രദ്ധതന്നെ അയാളുടെ അന്ത്യവും കുറിച്ചു. 

ദേവമാതാവായ അദിതിയുടെ കുണ്ഡലങ്ങൾ മോഷ്ടിച്ച നരകാസുരനിൽനിന്നു അതു വീണ്ടെടുക്കാനാണ് ശ്രീകൃഷ്ണൻ സത്യഭാമാസമേതം എത്തുന്നത്‌. ഒപ്പം മറ്റനവധി ദേവവസ്തുക്കളും നരകാസുരൻ കൈക്കലാക്കിയിരുന്നു. എന്നാൽ സൂര്യനു പ്രഭയും ചന്ദ്രന് ശോഭയുമായിരുന്നു ആ കുണ്ഡലങ്ങൾ മോഷ്ടിച്ചപ്പോൾ കഥ മാറി. 

അങ്ങനെ ഭൂദേവിയുടെ അംശമായ സത്യഭാമയാണ് ആ അസുരനെ നിഗ്രഹിക്കുന്നത്. ഭാഗവതത്തിലൊക്കെ ശ്രീകൃഷ്ണൻ സത്യഭാമാസമേതം നിഗ്രഹിച്ചെന്നു കാണാം. പക്ഷേ തന്റെ ഭർത്താവിനെ നരകാസുരൻ ഉപദ്രവിക്കുന്നതുകണ്ടപ്പോള്‍ സഹിക്കാൻ വയ്യാതെ കൃഷ്ണസുദർശന ചക്രത്താൽ സത്യഭാമതന്നെ ആ അസുരന് അന്ത്യം കുറിക്കുകയായിരുന്നു.    

അദിതിയെന്നതു ഭൂമീദേവി. അപ്പോൾ വെളിച്ചം അല്ലെങ്കിൽ അറിവു നഷ്ടമായ വിശ്വത്തിനു വെളിച്ചം ലഭിച്ചത് ഈ ദീപാവലി ദിനത്തിൽ!    

  

അതുകൊണ്ടുതന്നെ ദീപാവലിയുടെ മൂന്നുദിവസങ്ങളാണ് മുഖ്യം. കഥകള്‍ ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണെങ്കിലും ഇതിലും അന്തർലീനമായ അനവധി തത്ത്വങ്ങള്‍ ഉണ്ട്. വിസ്തരിച്ചാൽ എങ്ങുമെത്തില്ല; അതിനാൽ ചുരുക്കാം..

മുകളിലെ കഥകളൊക്കെ ശ്രദ്ധിച്ചാൽ നഷ്ടങ്ങളിൽനിന്നുള്ള ഉയർതെഴുന്നേല്പാണ് ദീപാവലിയെന്നു കാണാം. ജൈനമത സ്ഥാപകനായ വർദ്ധമാനമഹാവീരനു നിർവ്വാണപ്രാപ്തിയുണ്ടായതും ഒരു ദീപാവലീനാളിലന്നെയാണ്.    

അഞ്ചു ദിവസമാണ് ദീപാവലിയുടെ യഥാർത്ഥ ആഘോഷം. സാധാരണയായി നവരാത്രീമഹോത്സവം  കഴിഞ്ഞു പതിനെട്ടു(18) ദിവസങ്ങൾക്കുശേഷമാണ് ദീപാവലിയുടെ ആദ്യനാളായ ധനത്രയോദശിയെത്തുന്നത്(തനിക്കുവേണ്ടിയുള്ള ദിനം). പിന്നെ നരകചതുർദ്ദശി(സമൂഹത്തിനായുള്ള ദിനം). മൂന്നാംനാൾ അമാവാസി ദിനത്തിലാണ് പ്രധാന ദീപാവലി (അച്ഛനുമമ്മയ്ക്കും). അടുത്ത ദിവസമാണ് ബലിപദ്യമി (ദമ്പതികൾക്കായുള്ള ദിനം). അവിടെ ഹൃദയാവർജ്ജകമായ ഒരു സ്നേഹത്തിന്റെ കഥയുണ്ട്.

 

ഹിമ മഹാരാജാവിന്‍റെ പുത്രൻ ഹൈമനു പതിനാറു വയസ്സില്‍ മരണം സംഭവിക്കുമെന്ന് പ്രവചനമുണ്ടായിരുന്നു . അതുകൊണ്ടു രാജാവ് മകനെ പെട്ടെന്നുതന്നെ വിവാഹം കഴിപ്പിച്ചു. പക്ഷേ മകന്റെ ഭാര്യ എങ്ങനെയോ ഈ വിവരം അറിഞ്ഞു; പക്ഷേ ആ സാധ്വി ആകുലപ്പെട്ടില്ല. പതിനാറു വയസ്സ് തികയുന്ന ദിവസം അവൾ വീടിനുചുറ്റും ധാരാളം ദീപങ്ങള്‍ തെളിയിച്ചു. വാതില്‍ക്കല്‍ ധാരാളം സ്വര്‍ണ്ണനാണയങ്ങളും കൂട്ടിയിട്ടു . ഉറങ്ങാതെ പുരാണകഥകളും പ്രാര്‍ത്ഥനകളുമായി സമയം കഴിച്ചു . സര്‍പ്പത്തിന്‍റെ രൂപത്തില്‍ ഹൈമന്റെ ജീവനെടുക്കാൻ വന്ന യമദേവന്‍ പുരാണാലാപനത്തിൽ മയങ്ങി  സ്വര്‍ണ്ണനാണയത്തിന്മേല്‍ കിടന്നു . അങ്ങനെ മരണദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഇനി തന്റെ ഭർത്താവിന്റെ ജീവൻ എടുക്കാൻ അധികാരമില്ലെന്ന് യമനെ ബോധ്യപ്പെടുത്തി അയച്ചത്രേ! അതിനുശേഷമാണ് ദീപാവലിയുടെ നാലാംനാൾ ദമ്പതികൾക്കായുള്ള ദിനമായി പെരുമനേടിയത്.  

അഞ്ചാം ദിവസം ഭഗിനീഹസ്തഭോജനം (സഹോദരീസഹോദരരുടെ ദിവസം). 

നവരാത്രിക്കു ഉപവാസമാണ് പ്രധാനമെങ്കിൽ ദീപാവലി ഭക്ഷണം സ്വീകരിച്ചുകൊണ്ടാണ് ആചരിക്കേണ്ടത്. എല്ലാം ശ്രദ്ധയും, സ്നേഹവും, ഭക്തിയും, ഐക്യവും, സാഹോദര്യവും വിളിച്ചോതുന്ന ആഘോഷങ്ങൾ. പക്ഷേ കേരളത്തിൽ ദീപാവലി മെല്ലെ എത്തിനോക്കുന്നതേയുള്ളൂ. അതും അന്ധമായ ഒരാചാരം എന്നതിലുപരി മറ്റൊന്നുമില്ല.  

നഷ്ടങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കി, അതിൽനിന്നു നേട്ടങ്ങളിലേക്കുള്ള ഒരു യാത്രയാണ് ദീപാവലി. ഈ സുദിനം നേട്ടത്തിലേക്കുള്ളതാവട്ടെ എന്നാശംസിച്ചുകൊണ്ട്,

പ്രിയ മിത്രങ്ങൾക്കെല്ലാം ദീപാവലി ആശംസകൾ നേർന്നുകൊണ്ട്,

സസ്നേഹം...🙏

💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟

 ഭൂമിയെ രക്ഷിക്കുക.

          നാം കൃഷിയുടെ കാര്യത്തിൽ ഒരു നിഷ്കാമ കർമ്മത്തിന് തയ്യാറാവണം.തിരിച്ചൊന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ വേണം കൃഷി ചെയ്യുവാൻ. *ആകാശം ,അഗ്നി, വായു,* *വെള്ളം, ഭൂമി* *എന്നീ പഞ്ചഭൂതങ്ങളെ ആവാഹിച്ചെടുത്ത് അന്നമുണ്ടാക്കുന്ന* *പ്രക്രീയയാണ് കൃഷി.* അതുകൊണ്ട്തന്നെ അന്നം ബ്രഹ്മമാകുന്നു. അതിനാൽ അത് ആവശ്യത്തിൽ കൂടുതൽ എടുക്കരുത്. അന്നത്തെ നിന്ദിക്കരുത്.അന്നമാണ് മനസ്സായി രൂപാന്തരപ്പെടുന്നത്.അന്നമയകോശമാണ് മനോമയ കോശമായി മാറുന്നത്.ആ അർത്ഥത്തിൽ മനുഷ്യന് അനുദിന ജീവിതത്തിൽ വഴിതെളിക്കേണ്ടുന്ന ഒരു പ്രക്രിയയാണ് കൃഷി.

      *മനോമയകോശത്തിൽ നിന്നാണ് വിജ്ഞാനമയ കോശമുണ്ടാകുന്നത്.* *വിജ്ഞാനമയകോശത്തിൽ നിന്നും* *തേജോമയകോശമയകോശമുണ്ടാകുന്നു. തേജോമയ കോശത്തിൽ നിന്നും* *ആനന്ദമയകോശമുണ്ടാകുന്നു* . അതുകൊണ്ട് നമ്മുടെ ജീവിതം ആനന്ദമയമാകണമെങ്കിൽ നാം കൃഷിയിലേക്ക് മടങ്ങണം.

 *ജൈവകൃഷി*

       ആഡംബരത്തിൽ നിന്നും നമുക്ക് ആനന്ദത്തിലേക്ക് മടങ്ങണമെങ്കിൽ ജൈവകൃഷി രീതിയിലേക്ക് നാം മടങ്ങിപ്പോകേണ്ടതുണ്ട്. അതിന് നാം മണ്ണിലേക്ക് ഇറങ്ങിയേ മതിയാകൂ. പ്രകൃതിയുടെ പാoശാലയിൽ നിന്നും കൃഷിയുടെ ശാസ്ത്രം നാം പഠിക്കാനായി ശ്രമിക്കണം.

കൃഷിയെ സംബന്ധിച്ച് രണ്ടു തരം നിയമങ്ങളാണുള്ളത്

 *1* *.സാമൂഹ്യ നിയമം* 

            സാമൂഹ്യ നിയമം മനുഷ്യൻ ഉണ്ടാക്കിയതാണ്. നിയമം തെറ്റിച്ചാൽ ശിക്ഷ ഉറപ്പാണ്. ശിക്ഷക്ക് ഇളവില്ല.

         

 *2* . *പ്രകൃതി നിയമം* 

          ആരോഗ്യവും ആഹാരവും തൊഴിലും ഉൾക്കൊള്ളുന്നതാണ് പ്രകൃതി നിയമം. പ്രകൃതി നിയമത്തിലും നിയമം തെറ്റിച്ചാൽ ശിക്ഷ ഉറപ്പാണ്. ശിക്ഷക്ക് ഇളവില്ല.

       അതിനാൽ എല്ലാവർക്കും സ്വീകാര്യമായ ഒരു ആത്മീയത നമ്മളിൽ രൂപപ്പെടണം. *വിഭിന്നങ്ങളായ എല്ലാ സംസ്ക്കാരങ്ങളെയും ഒരു പൊതു പ്ലാറ്റ്ഫോമിലേക്ക്* *കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വരുന്ന ഒന്നാണ് കൃഷി* ( Agriculture ). അന്നം വിളയിക്കുന്ന പ്രക്രിയ.

       മനുഷ്യന് വികസനം മാത്രം ഉണ്ടായാൽ പോരാ പുരോഗമനവും ഉണ്ടാകണം. *വികസനം എന്ന് പറയുന്നത് ഭൗതീക സാഹചര്യങ്ങൾ മെച്ചപ്പെടുന്ന* *അവസ്ഥയാണ് എന്നാൽ പുരോഗമനം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ യഥാർത്ഥ* *മനുഷ്യനാകുക* *എന്നതാണ്.* 

           നമ്മുടെ വിദ്യാഭ്യാസ പ്രക്രിയയിലും അതിനനുസരിച്ച് മാറ്റം ഉണ്ടാകണം. കേവല വിദ്യാഭ്യാസം എന്ന് പറയുന്നത് അപ്പത്തിനായുള്ള വിദ്യാഭ്യാസമാണ്. എന്നാൽ സ്വതന്ത്ര ജീവിയായ മനുഷ്യനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഒരു വിജ്ഞാന വിദ്യാഭ്യാസം ഉണ്ടാവണം. അങ്ങനെ കൃഷിയിലൂടെ ഒരു ആത്മീയ സംസ്കാരത്തിന് തുടക്കം കുറിക്കണം. ജൈവകൃഷിയിലൂടെ ഇത് സാദ്ധ്യമാകുകയുള്ളു.

 *എന്താണ് ജൈവകൃഷി ?* 

     ജീവൻ്റെ നിയമങ്ങളെ ആധാരമാക്കിയ കൃഷിയാണ് ജൈവകൃഷി. ജീവൻ നിലനിർത്തുന്നത് സൂഷ്മ ശരീരവും സ്ഥൂല ശരീരവുമാണ്. മണ്ണിനും ജീവനുണ്ട്. മണ്ണിൻ്റെ ജീവനെ പരിപാലിക്കുവാൻ നമുക്ക് കഴിയണം അങ്ങനെയെങ്കിൽ മാത്രമേ നമുക്ക് ജീവനുള്ള ഭക്ഷണം കഴിക്കുവാനാകൂ. ആഹാരവും ആരോഗ്യവും വിദ്യാഭ്യാസവും പരമപ്രധാനമാണ്. ശരീരം പ്രപഞ്ചത്തിൻ്റെ ചെറു പതിപ്പാണ് അതുകൊണ്ട് ജീവൻ നിലനിർത്തുന്നതിന് മണ്ണിൻ്റെ ജീവനെ നില നിർത്തണം.

 *എന്തിനാണ് ജൈവ കൃഷി* ?

      ഈ ലോകത്തിലെ സൃഷ്ടികളും അതിലെ ഓരോ അംശവും പരസ്പര ബന്ധിതമാണ്. ഈ സഹകരണമാണ് നമ്മുടെ നിലനില്പിൻ്റെ ആധാരശില.അതുകൊണ്ട്തന്നെ പ്രകൃതി ഒരു സംരക്ഷണമാണ്. *ഒരു ഉറുമ്പിനേപ്പോലും* *കൊല്ലരുത്.* *ഉറുമ്പൂട്ട് നടത്തുന്ന ഒരു സംസ്കാരമുള്ള* *നാട്ടിലാണ് നാം ജീവിക്കുന്നത്.* 

         നമ്മുടെ മാർക്കറ്റുകളിലേക്ക് ഒന്നു നോക്കൂ.അവിടെ ലഭിക്കുന്നതെല്ലാം വിഷമയമാണ്. അത് മനുഷ്യൻ്റെ ശാരിരിക ആരോഗ്യ തകർച്ചക്ക് കാരണമാകും. ഇന്ന് ഏതെങ്കിലും രോഗവും രോഗിയുമില്ലാത്ത ഒരു വീടെങ്കിലും ചൂണ്ടിക്കാണിക്കാനാകുമോ ?. ഗുണമേന്മയില്ലാത്ത ഭക്ഷണം നമ്മുടെ സമൂഹത്തെ രോഗാതുരമാക്കിത്തീർത്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ട് നഷ്ടപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ശാരീരിക ആരോഗ്യത്തെ നാം തിരിച്ചു പിടിച്ചേ മതിയാകൂ.

 *ശാരീരിക ആരോഗ്യം* 

 *മാനസിക ആരോഗ്യം* 

 *ആത്മീയ ആരോഗ്യം* 

 *കുടുംബത്തിൻ്റെ* *ആരോഗ്യം* 

 *സമൂഹത്തിൻ്റെ ആരോഗ്യം* 

 *കാലാവസ്ഥയുടെ* *ആരോഗ്യം.....* 

 *ഇങ്ങനെ നഷ്ടപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആരോഗ്യത്തെ തിരിച്ചെടുക്കാനാണ് ജൈവകൃഷിയിലേക്ക്* *നാം മടങ്ങണം എന്ന്* *പറയുന്നത്* . അതിനു വേണ്ടിയുള്ള ഒരു ടൂൾ ( പണിയായുധം) ആണ് Ecology. അത് ഒരു താക്കോലാണ്. *Agro* *Ecological Design* നമുക്ക് രൂപപ്പെടുത്തണം.

 *എങ്ങനെയാണ് ജൈവകൃഷി...?* 

     മണ്ണിൻ്റെ PH മൂല്യം കൃത്യമായി അടയാളപ്പെടുത്തി കൃഷി ചെയ്യാൻ ശ്രമിക്കണം. PH മൂല്യം 7 ന് താഴോട്ടുള്ളതാണങ്കിൽ അത് അസിഡിക് സ്വഭാവമുള്ളതും 7 ന് മുകളിലേക്കുള്ളതാണെങ്കിൽ അത് ആൽക്കലൈൻ സ്വഭാവമുള്ളതുമാണ് *അതിനാൽ ന്യൂട്രൽ* *അളവായ  7 ൽ മണ്ണിൻ്റെ*  *PH മൂല്യം നിലനിർത്തി ആരോഗ്യമുള്ള മണ്ണ്* *രൂപപ്പെടുത്തുകയെന്നതാണ്* *ഏറ്റവും* *പ്രധാനപ്പെട്ട സംഗതി.* അതിന് വേണ്ടി മണ്ണിൽ കുമ്മായം ചേർക്കുന്നത് നല്ലതല്ല. കക്ക പൊടിച്ചു ചേർക്കുന്നതാണ് ഉചിതം.കുമ്മായം പൊടിച്ച് ചേർത്താൽ മണ്ണിലുള്ള സൂക്ഷ്മജീവികൾ മുഴുവൻ നശിക്കുന്നതിന് കാരണമാകും.

    *മനുഷ്യ രക്തത്തിൻ്റെ PH മൂല്യവും 7 ആണ്.* അതിൽനിന്നുതന്നെ *മനുഷ്യനും മണ്ണും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം എത്രത്തോളമാണന്ന്* നമുക്കു മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിക്കും.

       മണ്ണിലെ കാർബണിൻ്റ തോതിനെ 3 ശതമാനമായി ഉയർത്തിക്കൊണ്ടുവരുവാൻ സാധിക്കണം. അതിനാൽ ഒരു വസ്തുവും കത്തിച്ചു കളയരുത്. തീയിടൽ ഒഴിവാക്കണം. സൂര്യപ്രകാശം മണ്ണിൽ പതിക്കരുത് .ഈ ഭൂമിയുടെ മൂലധനമായ സൗരോർജ്ജം അത് മൊത്തമായും ഇലകളിൽ തന്നെ പതിക്കണം.എന്നാൽ നാം തീയിടുമ്പോൾ അഥവാ കത്തിക്കുമ്പോൾ അതിലൂടെയുണ്ടാകുന്ന ചാരത്തിൽ ഇലകളിലെ ജീവ ചൈതന്യമെല്ലാം നഷ്ടപ്പെടുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. അത് മണ്ണിൽ പൊടിഞ്ഞു ചേരുമ്പോൾ ആ ഊർജ്ജം മണ്ണിലേക്ക് മാറും. അതിനാൽ സൂര്യപ്രകാശം പച്ചപ്പു കൊണ്ട് പിടിച്ചെടുക്കുവാനായിട്ടു കഴിയണം.

കാർബൺ കമ്പോസ്റ്റിംഗ് നമുക്ക് രൂപപ്പെടുത്തിയെടുക്കണം ജീവികളിലെ അവശിഷ്ടവും, പേപ്പറും, ഇലകളും എല്ലാം മണ്ണിൽ അലിഞ്ഞു ചേരണം. അതിനുതകുന്ന ഒരു മാലിന്യനിർമ്മാർജ്ജന പദ്ധതി പ്രയോഗത്തിൻ വരുത്തണം.

      മണ്ണിൽ യൂറിയായുടെ അളവ് ആവശ്യത്തിനുണ്ടാകണം. അതുപോലെ തന്നെ പ്രോട്ടീൻ്റെ അളവും ധാരാളമായി ഉണ്ടാകണം. *കടലപിണ്ണാക്ക്,* *മത്സ്യത്തിൻ്റെ വെയ്സ്റ്റ്, ഇറച്ചിയുടെ വെയ്സ്റ്റ് മുതലായവ മണ്ണിലിട്ട്* അതിൻ്റെ പ്രോട്ടീൻ ലെവൽ ഉയർത്തണം.

 *കീടങ്ങളും... കീടനാശിനികളും....* 

      കീടങ്ങളെല്ലാം ഒരു തരത്തിൽ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരു തരത്തിൽ ഉപയോഗപ്രദങ്ങളാണ്. പ്രകൃതി തന്നെ കീടങ്ങളെ നിയന്ത്രിച്ചു കൊള്ളും. എന്നാൽ കീടങ്ങളെ നശിപ്പിക്കുന്നതിന്  *ജൈവകൃഷി സമ്പ്രദായത്തൽ മൂന്നു തരത്തിലുള്ള Methods* ഉണ്ട്

 

 *1* . *മിനറൽ മെതേഡ്* 

         ഉപ്പ്, ചാരം, കുമ്മായം എന്നിവയാണ് ഈ രീതിയനുസരിച്ച് ജൈവ കീടനാശിനിയായി ഉപയോഗിക്കുന്നു.

 *2* . *ഓർഗാനിക് മെതേഡ്* 

           രൂക്ഷഗന്ധമുള്ള ഏതു ചെടിയുടെയും വസ്തുക്കൾ ഈ മെതേഡ് അനുസരിച്ച് ജൈവ കീടനാശിനിയായി ഉപയോഗിക്കാം. കൈയ്പുരസമുള്ളതും എരിവുള്ളതുമായ വസ്തുക്കൾ ഉപയോഗിക്കാം. കയ്പ്പുരസമുള്ളതും ഗോമൂത്രവും കൂടി ചേർക്കാം ,എരവിന് കാന്താരി അരച്ചു ചേർക്കാം. *കയ്പ്പും,* *രൂക്ഷഗന്ധവും എരിവുംകൂടി ഒരുമിച്ച് ചേർത്ത്* *ഉപയോഗിക്കമ്പോൾ അത് ഇരട്ടി ഫലം ചെയ്യും.* അഥവാ പനിക്കൂർക്കയുടെ ഇലയും ജീരകവും ഗോമൂത്രവുംകൂടെ  ചേർത്ത് ഓർഗാനിക് മെതേഡിൽ കീടനാശിനി ഉണ്ടാക്കുവാൻ സാധിക്കും.

 *3* . *ബയോളജിക്കൽ മെതേഡ്* 

          നമുക്കറിയാം ജീവികൾ തന്നെ രണ്ട് തരത്തിലുണ്ട്. വെജിറ്റേറിയൻ ജീവികളും നോൺ വെജിറ്റേറിയൻ ജീവികളും. അതിൽത്തന്നെ വെജിറ്റേറിയൻ ജീവികൾ കൃഷിക്ക് ദോഷകരമാണ്. ബയോളജിക്കൽ കൺട്രോളിന് പക്ഷികളെത്തന്നെ പ്രകൃതി ഉപയോഗിക്കുന്നതായി കാണാം. മാടത്ത, മൈന, ഉപ്പൻ, ഓലഞ്ഞാലി, മരംകൊത്തി,തുന്നാരൻ, കാക്കത്തമ്പുരാട്ടി... അങ്ങനെയുള്ള നിരവധി പക്ഷികൾ തന്നെ പ്രകൃതിയിൽ നമ്മുടെ സംരക്ഷകരായി ഇരിക്കുന്നു.

 *കാവ് നിർമ്മാണം* 

       ഒരു നാച്ചുറൽ ഇക്കോ സിസ്റ്റം രൂപപ്പെടുത്തേണ്ടത് ഇന്നത്തെ കാലഘട്ടത്തിൻ്റെ ആവശ്യമാണ്. അതുകൊണ്ട് *ഒരേക്കർ* *ഭൂമിയെങ്കിലും* *സ്വന്തമായിട്ടുള്ള ഒരാൾ 10* *സെൻ്റിലെങ്കിലും ഒരു കാവ്*   *മന:പൂർവ്വമായി* *സൃഷ്ടിച്ചെടുക്കണം* . അതിലൂടെ  ഒരു 'മൈക്രോ ക്ലൈമറ്റ് സിസ്റ്റം' നമുക്ക് ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കാൻ സാധിക്കണം.

 *കുളം നിർമ്മാണം* 

      ഒരു കൾട്ടിവേറ്റഡ് ഇക്കോ  സിസ്റ്റത്തിനു വേണ്ടി നമുക്ക് ഒരു കുളം എല്ലാ പുരയിടത്തിലും ഉണ്ടാകേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. അങ്ങനെ സൂര്യപ്രകാശം മണ്ണിൽ പതിക്കാതെയിരിക്കത്തക്കവിധം ഒരു *Agro* *Ecologilcal  Design* രൂപപ്പെടുത്തണം.

      കൃഷിയുടെ ശാസ്ത്രം 'ECOLOGY 'ആണ്.അത് ജീവിതഗന്ധിയാണ്. " *പ്രഥമപ്രജ കർഷകനാണ്* " ( Farmer First Movement) എന്ന് പ്രഖ്യാപിക്കുന്ന ഒരു പുതിയ Movment ശക്തിപ്പെടണം.

     *മനുഷ്യന് ആനന്ദം തരാത്തത് എല്ലാം അശാസ്ത്രീയമാണ്.* *ആനന്ദം പകരുന്നതുമാത്രമാണ്* *ശാസ്ത്രീയം* . അതിനാൽ എന്തിൻ്റേയും  അടിസ്ഥാനം കൃഷി ആകണം.കൃഷിയനുബന്ധ വ്യവസായം, കൃഷിയനുബന്ധ ടൂറിസം, കൃഷിയനുബന്ധ ആരോഗ്യം.... അങ്ങനെ, കൃഷിയനുബന്ധ ആനന്ദ ജീവിതം രൂപപ്പെടുത്തണം.

      കൃഷി ജീവനുള്ള ഒരു ടൂളാണ്. അർഷഭാരത സംസ്കാരത്തിൻ്റെ ശാസ്ത്രമാണത് !!. ആശയങ്ങൾക്ക് യുക്തിഭദ്രത പകരുന്ന ജീവിതത്തിൻ്റെ ശാസ്ത്രമാണ് കൃഷി. Ecology എന്നത് ഒരു ശാസ്ത്രവും കലയുമാണ്. അതായത് അത് സഹജമായ ഒരു ശാസ്ത്രമാണ്. ഓരോ മനുഷ്യൻ്റേയും ഉള്ളിലുറങ്ങുന്ന ശാസത്രമാണ്. ചുരുക്കത്തിൽ പ്രകൃതിയുടെ ധർമ്മശാസത്രമാണ് EcoIogy.

     *" കൊവിഡ് കാലം "* നമ്മെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നത് ഇനി നാം വഴിതെറ്റിയാൻ അപകടം ഉറപ്പാണ് എന്നുള്ളതാണ്. 11 വർഷക്കാലത്തെ ' *പുനരാവർത്തനചക്രം* ' ആവർത്തിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. നമ്മൾ എന്തുതെരഞ്ഞെടുക്കുന്നു എന്നതാണ് ഏറ്റവും പ്രധാനം. നമ്മുടെ ഭാവി കൂടുതൽ ദിവ്യത്തമുള്ളതും ( Divine nature) ശോഭയാർന്നതുമാക്കിത്തീർക്കുവാൻ പ്രകൃതി നമ്മെ നിരന്തരം വിളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. നമുക്ക് ഇന്നിൻ്റെ അപകടകരമായ ആഡംബരങ്ങളെ പരമാവധി ഉപേക്ഷിച്ച്... ആനന്ദത്തിലേക്ക് പോകാം....പൊതുവായ ഒരു പ്രാർത്ഥനയും ധ്യാനവും രൂപപ്പെടുത്താം... ആരോഗ്യനിർഭരമായ പുതിയ ഒരു ലോകക്രമത്തിനായുള്ള മുറവിളി.. പുതിയ ഒരു ഹരിത വിപ്ലവം.. നിലവിലുള്ള ക്രമങ്ങളിൽ നിന്ന് പുതിയതിലേക്കുള്ള ഒരു തുടക്കം... ആ പുതിയ തുടക്കം മറ്റൊന്നുമല്ല കൃഷി.. കൃഷി... കൃഷി...

'വിത്ത് വിതരണം' (Seed distribution) എന്നത് നമ്മുടെ *സ്വധർമ്മമായി* മാറണം. 

      ഇന്ന് ഉള്ളിതിനെ നാളേയ്ക്കു വേണ്ടി ഫലകരമായി കരുതി യ്ക്കുന്ന *കുലധർമ്മം* അനുഷ്ഠിക്കുന്നവരായിത്തീരാം..

       അവസാനമായി... നമുക്ക് *സനാതനധർമ്മത്തിൻ്റെ* വക്താക്കളാകാം ... അതായത് പ്രകൃതിയിലുള്ള എല്ലാത്തിൻ്റെയും പ്രതിനിധിയായി ഉത്തമമായ കർമ്മം ചെയ്യാം. പ്രകൃതിയെ സ രംക്ഷിക്കുന്ന ഈശ്വരനായി നിലകൊള്ളാം.

           അങ്ങനെ ആഡംബരം നിറഞ്ഞതും സ്വാർത്ഥ ഭരിതവുമായ ഇന്നിൻ്റെ ദുഷിച്ച വ്യവസ്ഥിതിയിൽ നിന്നും ആനന്ദനിർഭരവും ആത്മചൈതന്യവും നിറഞ്ഞ  കാർഷിക സംസ്ക്കാരത്തിലേക്ക് നമുക്ക് മടങ്ങിപ്പോകാം. *മനസ്സിലൊരു മന്ത്രമുണരട്ടെ... ആഡംബരത്തിൽ നിന്നും ആനന്ദത്തിലേക്കു* *നയിക്കുന്ന... കൃഷി എന്ന ജൈവ മന്ത്രം...!!*.

കടപ്പാട്.