*രാസലീല 36*
ഒരു വസ്തുവും നിത്യമായി നമുക്ക് പ്രിയത്തെ തരുന്നില്ല്യ. പ്രിയം കുറച്ചു തന്നിട്ട് പിന്നെ ആർത്തിയെ ഉണ്ടാക്കും. നമ്മൾ എന്തിലെങ്കിലുമൊന്ന് പ്രിയം വെയ്ക്കുമ്പോൾ എന്നെങ്കിലും ഒരു ദിവസം അത് നമ്മളെ വിട്ടു പോകും ന്ന പേടി പ്രിയം വെയ്ക്കുമ്പോ തന്നെ ഉണ്ട്. പിന്നീടത് വിട്ടു പോകുമ്പോൾ ദുഖം. അടുത്ത് തന്നെ ഇരുന്നാൽ അതിന് എന്തെങ്കിലും കേടുപാടുകൾ വന്നാൽ വിഷമം. എന്തെങ്കിലും സൂക്കേട് ഉണ്ടെന്നറിഞ്ഞാൽ പേടി. പ്രിയത്തിന്റെ ഉള്ളില് ഇത്രയൊക്കെ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുണു. പ്രിയത്തിന്റെ ഉള്ളില് ആർത്തി ഉണ്ട് ദുഖം ണ്ട് അനർത്ഥം ഉണ്ട്. അന്യമായ വസ്തുക്കളിലുള്ള പ്രിയത്തിൽ ഒക്കെ തന്നെ ദുഖയോനയ:ഏവതേ. ഭഗവാൻ തന്നെ പറയണു ദുഖയോനിയാണ്. എപ്പോ ദുഖം വരും എന്നറിയില്ല. ഭർത്താവില് പ്രിയം വെയ്ക്കാം. പ്രിയം എവിടെ വെക്കണതും നല്ലതാണ്. പക്ഷേ എന്താ കുഴപ്പംന്ന് വെച്ചാൽ പ്രിയത്തിനോടുകൂടെ തന്നെ അത് എപ്പോഴും ദുഖം തരും എന്നുള്ള ഭ്രമം നമുക്ക് ഉള്ളതുകൊണ്ട് അവര് പോകുകയോ ഉപേക്ഷിക്കുകയോ അനിഷ്ടായി പെരുമാറുകയോ ഒക്കെ ചെയ്താൽ ദുഖം ഉണ്ടാവും. ഇതൊക്കെ ആർത്തിയാണ്. അതിൽ നിന്ന് അനേകവിഷമങ്ങൾ ഉണ്ടാവും. അതാണ് ഗോപസ്ത്രീകൾ ചോദിക്കുന്നു ഭഗവാനേ വീട്ടില് ചെല്ലൂ ഭർത്താവിനെ ശുശ്രൂഷിക്കൂ എത്ര ജന്മായി ഇവരെയൊക്കെ ശുശ്രൂഷിച്ചു. ശുശ്രൂഷിച്ചതിന്റെ ഫലമായി എത്ര ദുഖവും അനുഭവിച്ചു. അതിനർത്ഥം ശുശ്രൂഷിക്കേണ്ടന്നല്ലാട്ടോ. അതൊക്കെ നിത്യമാണെന്ന് ധരിക്കേണ്ട അത്രേയുള്ളൂ. നിത്യം ഭഗവാൻ മാത്രമാണ്. കൃഷ്ണൻ മാത്രമാണ് നിത്യം എന്നറിഞ്ഞു കൊണ്ട് ശ്രദ്ധ കൃഷ്ണനിലാക്കി കൃഷ്ണനെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് ലോകത്തിലുള്ളതിനോടൊക്കെ സ്നേഹമായിട്ടിരുന്നുകൊള്ളുക. അവരുടെ ഉള്ളിലുള്ള കൃഷ്ണന് വേണ്ടീട്ടാണ് നമ്മള് സ്നേഹിക്കണത് എന്നറിഞ്ഞു കൊണ്ട് സ്നേഹിച്ചു കൊള്ളുക. കുഴപ്പല്ല്യ. പക്ഷേ അവരുടെ ശരീരത്തിനെ ആണ് സ്നേഹിക്കണതെങ്കിൽ ആ ശരീരത്തിന് കുഴപ്പം വന്നാൽ നമ്മുടെ സ്നേഹം പൊയ്പോവും. ഒരാളെ സ്നേഹിക്കണത് അയാളുടെ കണ്ണോ മൂക്കോ വായയോ തൊലിയുടെ നിറമോ തലയിലുള്ള മുടിയോ ഒക്കെ കണ്ടിട്ടാണെങ്കിൽ അതൊക്കെ പൊയ്പോവും. പഠിപ്പും അറിവും ഒക്കെ കണ്ടിട്ടാണെങ്കിൽ അതും പൊയ്പോവും. അതിനകത്തുള്ള ആത്മവസ്തുവിനെ കണ്ടിട്ടാണ് ആ സ്നേഹമെങ്കിൽ ശരീരം പോയാൽ പോലും അതു നില്കും. അതുകൊണ്ട് ഭർത്താവിനോട് ഭാര്യയോട് കുട്ടികളോട് ഇവരിലൊക്കെ ആർത്തിയുണ്ട് ഭഗവാനേ. ആർത്തി വരുമ്പോഴും ഭഗവാന്റെ അടുത്ത് പോവും. അങ്ങനെ ഉള്ളവരെ ഭഗവാൻ ആർത്തഭക്തൻ എന്ന് ഗീതയിൽ പറഞ്ഞണ്ട്. അധികം പേരും ഭഗവാന്റെ അടുത്ത് പോവുന്നത് ഭഗവാന് വേണ്ടീട്ടല്ല. ഭാര്യക്ക് എന്തോ കുഴപ്പംണ്ട്. കുട്ടിക്ക് അഡ്മിഷൻ കിട്ടണം. എന്ട്രൻസ് പരീക്ഷ പാസാവണം. മകൾക്ക് നല്ല വരനെ കിട്ടണം. എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് പോകുമ്പോ നമ്മള് നമ്മളുടെ ആർത്തിയുടെ ഭക്തന്മാരാണ്. ഭഗവാന്റെ ഭക്തന്മാരല്ല. അവരെ ഭഗവാൻ ഗീതയില് കാമകാമീ എന്നാണ് പറയുന്നത്. അവര് ആഗ്രഹത്തിന്റെ ഭക്തന്മാരാണ്. അതിന് ഭഗവാൻ നടുവില് ഒരാള്. അത്രേയുള്ളൂ. അപ്പോ ആർത്തി നമ്മളെ വളരെയധികം ചുവട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട് വരികയും പ്രിയത്തിനെ ഇല്ലാതാക്കുകയും പ്രിയത്തിൽ നിന്ന് ലഭിച്ച സുഖത്തിനെ ഇല്ലാതാക്കുകയും ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ട് ഒന്നിനേയും ചെന്ന് പിടിക്കാൻ കൊള്ളില്ല്യാന്നാണ്. ആശ്രയിക്കാൻ കൊള്ളില്ല്യ. അതൊക്കെ നമ്മളെ വിട്ടു പോവും.

പതിസുതാദിഭിരാർത്തിദൈ: കിം

അതുകൊണ്ട് ഭഗവാനേ ഇനിയും വീണ്ടും വീണ്ടും ഞങ്ങളെ ഇതിലേക്കൊന്നും അയക്കരുത്.

ശ്രീനൊച്ചൂർജി