ശിവാനന്ദലഹരി*
*ശ്ലോകം 8*
*യഥാ ബുദ്ധിഃ ശുക്തൌ രജതമിതി കാചാശ്മനി മണി‍ര്‍ –*
*ജലേ പൈഷ്ടേ ക്ഷീരം ഭവതി മൃഗതൃഷ്ണാസു സലിലം |*
*തഥാ ദേവഭ്രാന്ത്യാ ഭജതി ഭവദന്യം ജഡജനോ*
*മഹാദേവേശം ത്വ‍ാം മനസി ച ന മത്വാ പശുപതേ || 8 ||*
മഹാദേവ! – ദേവദേവനായിരിക്കുന്ന;
പശുപതേ! – ഹേ സര്‍വ്വേശ്വര!;
ശുക്തൗ രജതം – മുത്തുച്ചിപ്പിയില് വെള്ളിയെന്നും;
കാചാശ്മനി മണിഃ – കാചക്കല്ലില് മാണിക്യമെന്നും;
പൈഷ്ടേ ജലേ ക്ഷീരം – മാവുകലര്‍ന്ന വെള്ളത്തില് പാലെന്നും;
മൃഗതൃഷ്ണാസു സലിലം – കാനല്‍നീരി‍ല്‍ വെള്ളമെന്നും;
ഇതി ബുദ്ധിഃ – എന്നിപ്രകാരമുള്ള ബുദ്ധി;
യഥാ ഭവതി – ഏതുവിധത്തില്‍ ഉണ്ടാവുന്നുവോ;
തഥാ ജഡജനഃ അതുപോലെ മൂഢന്മാര്‍;
ഈശം ത്വ‍ാം – ജഗല്‍ക്കാരണനായ നിന്തിരുവടിയെ;
മനസി ച ന മത്വാ – മനസ്സില്‍കൂടി നിനിയ്ക്കാതെ;
ഭവദന്യം – നിന്തിരുവടിയെവിട്ടു വേറൊരുവനെ;
ദേവഭ്രാന്ത്യാ – ഈശ്വരനെന്ന വ്യാമോഹത്താല്‍;
ഭജതി – സേവിക്കുന്നു.
ഹേ ദേവദേവ! സര്‍വ്വേശ്വര! മുത്തുച്ചിപ്പിയില് വെള്ളിയെന്നും കാചക്കല്ലില് മാണിക്യമെന്നും മാവുകലര്‍ന്ന വെള്ളത്തില് പാലെന്നും മരുമരീചികയി‍ല്‍ വെള്ളമെന്നും ഉള്ള മാനസഭ്രാന്തി ഏതു വിധത്തില്‍ ഉണ്ടാവുന്നുവോ അതുപോലെ മുഢന്മാര്‍ ജഗന്നിയന്താവായ നിന്തിരുവടിയെ മനസ്സില്‍കൂടി നിനയ്ക്കാതെ നിന്തിരുവടിയില്‍നിന്നും ഭിന്നനായ വേറൊരുവനെ ഈശ്വരനെന്ന വ്യമോഹത്താല്‍ സേവിക്കുന്നു.
*തുടരും*
*കടപ്പാട്*
No comments:
Post a Comment