Monday, December 09, 2019

പരമാനന്ദലഹരി

Saturday 7 December 2019 5:30 am IST

നാം ആരാധിക്കുന്ന ശക്തിയില്‍ നമുക്ക് അടിയുറച്ച വിശ്വാസം ഉണ്ടാകണം . ഏതു വിഷമഘട്ടവും മറികടക്കുവാന്‍  ആ  ശക്തി നമ്മോടൊപ്പം  ഉണ്ടാകും എന്ന വിശ്വാസം  ഇവിടെ  പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ് .  ഈ രണ്ട് വിഭാഗക്കാരേയും  ഭഗവാന്‍ പാടേ അവഗണിക്കും. ഇതൊന്നും ഭക്തിയേയല്ല  . അത്തരം ഭക്തരെ  ഭഗവാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കുകയുമില്ല . ഇക്കൂട്ടര്‍ക്ക്  ഈശ്വരകാരുണ്യവും സാമീപ്യവും അനുഭവിക്കാനാകില്ല .
പിന്നെ  എന്താണ് 'ഭക്തി'  ,  ആരാണ്  'ഭക്തര്‍ '?  ഏതവസ്ഥയിലും  ഭഗവാനെ വിശ്വസിക്കണം, ആശ്രയിക്കണം. സുഖത്തില്‍  സന്തോഷിക്കുകയോ  ദുഃഖത്തില്‍ സങ്കടപ്പെടുകയോ ചെയ്യാതെയാകണം . ഉള്ളിന്റെയുള്ളിലെ   ഈശ്വരചൈതന്യത്തില്‍  സദാ അഭിരമിക്കണം . അതാണ്  ഭക്തി . അവരാണ്  ഭക്തര്‍ .  അങ്ങനെയായാല്‍ നമുക്ക് ഈശ്വരനെ അറിയാനാകും , ഈശ്വരനോട്    സംസാരിക്കാനാകും  , ചുറ്റിലും ഈശ്വരരൂപം ദര്‍ശിക്കാനാകും .അപ്പോള്‍പ്പിന്നെ  പരമാനന്ദമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും നമുക്കുണ്ടാകില്ല .ഇക്കൂട്ടര്‍  മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് അനാകര്‍ഷരും  പരിഹാസ്യരുമൊക്കെ  ആയേക്കാം . ചിലപ്പോള്‍ ഭ്രാന്തന്‍ എന്നുകരുതി  അവഹേളിക്കുകയും അവഗണിക്കുകയും ഉപദ്രവിക്കുകയും ചെയ്‌തേക്കാം . പക്ഷെ  അവര്‍ക്ക് അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാന്‍  താല്‍പര്യം ഉണ്ടാകില്ല . അവര്‍ക്ക് മുന്നില്‍  ഭഗവാന്‍ മാത്രമേയുള്ളൂ . ആ ദിവ്യതേജസ്സിന്റെ  പ്രഭയില്‍   എല്ലാം ആനന്ദമയമായ ഈശ്വരരൂപങ്ങളായി അവര്‍  കാണുന്നു .   അവര്‍ണ്ണനീയമായൊരു ആനന്ദാവസ്ഥ . ആ  മഹനീയമായ അവസ്ഥയിലേക്ക് എത്തുക  എന്നതാണ് നമ്മുടെ ജന്മലക്ഷ്യം . അവിടെ എത്തുന്നതുവരേയും   നമ്മളിങ്ങനെ  മരിച്ചും ജനിച്ചും കറങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കും . ശരീരം കൊണ്ട്  എന്തു   ചെയ്യുകയാണെന്നാലും മനസ്സുകൊണ്ട്   ഇത്തരക്കാര്‍  ഭഗവാന്റെ ഏതെങ്കിലുമൊരു നാമം ഉരുവിട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയാകും. ആ രുപം മുന്നില്‍കണ്ടിട്ടെന്നതുപോലെ  ചിലപ്പോള്‍ പെരുമാറിയെന്നുവരാം. ഈ അവസ്ഥയാണ്  പരമഭക്തി. ഭഗവാനും  ഭക്തനും ഒന്നായിത്തീരുന്ന ഈ  ആനന്ദലഹരിയാണ്  പരമാനന്ദലഹരി. ഇത്തരം പരമഭക്തരിലൂടെ  ഭഗവാന്‍  പറയും ... 'ഞാനും എന്റെ ഭക്തനും ഒന്നാണ്.'
പൂന്താനം നമ്പൂതിരി   ഗുരുവായൂരപ്പന്റെ പരമഭക്തനായിരുന്നു .  അദ്ദേഹവും  ഗുരുവായൂരപ്പനും തമ്മില്‍  ഭേദമുണ്ടായിരുന്നില്ല .  ഭക്തനും ഭഗവാനും   തമ്മിലൊരു   വിശാലമായൊരു ലോകം അവര്‍ക്കിടയില്‍ രൂപപ്പെട്ടിരുന്നു . ആ  സ്‌നേഹലോകത്തില്‍ പരമാനന്ദലഹരിയില്‍  ജീവിച്ചിരുന്ന  പൂന്താനത്തിന്റെ  പുണ്യജന്മം  അപൂര്‍വം ചിലര്‍ക്കു ലഭിക്കുന്ന മഹാഭാഗ്യമാണ് .  നമ്മുടെ  ഭക്തിയെ  ഇത്തരം  പരമഭക്തിയുടെ  തലത്തിലേക്ക് ഉയര്‍ത്തിക്കൊണ്ടുവരേണ്ടതുണ്ട് . നിരന്തരവും   ആത്മാര്‍ഥവുമായ  പരിശ്രമത്തിലൂടെ  ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നാല്‍  അത് സാധ്യമായേക്കാം . ആരാധനാമൂര്‍ത്തിയുടെ  കാരുണ്യവും കൂടിയുണ്ടെങ്കില്‍  നമ്മുടെ ജന്മവും  പുണ്യജന്മമാക്കിമാറ്റുവാന്‍ കഴിയും .
'കൃഷ്ണകൃഷ്ണാ മുകുന്ദാ ജനാര്‍ദ്ദനാ 
കൃഷ്ണഗോവിന്ദ നാരായണാ ഹരേ
അച്യുതാനന്ദ ഗോവിന്ദ മാധവാ
സച്ചിദാനന്ദ നാരായണാ ഹരേ'

No comments: