2025 തിരുവനന്തന്തപുരം ശ്രീ പദ്‌മനാഭ സ്വാമി ക്ഷേത്രത്തിൽ മുറജപത്തിനു ജപിക്കേണ്ട ഋഗ്വേദ മന്ത്രങ്ങൾ . 1..പുരുഷസൂക്തം: ഋഗ്വേദത്തിലെ പതിനാറ് ശ്ലോകങ്ങൾ (മലയാളത്തിൽ അർത്ഥസഹിതം) പുരുഷസൂക്തം ഋഗ്വേദത്തിലെ പത്താം മണ്ഡലത്തിലെ 90-ാം സൂക്തമാണ്. പരമപുരുഷനെ സ്തുതിക്കുന്ന ഈ സൂക്തം പ്രപഞ്ചോൽപ്പത്തിയുടെയും മനുഷ്യന്റെയും ഉത്ഭവത്തെക്കുറിച്ച് വിശദീകരിക്കുന്നു. സാധാരണയായി ഉപയോഗിക്കുന്ന പുരുഷസൂക്തത്തിൽ 16 ശ്ലോകങ്ങളാണുള്ളത്. ആദ്യത്തെ 12 ശ്ലോകങ്ങൾ ഋഗ്വേദത്തിൽ നിന്നും, ബാക്കിയുള്ളവ യജുർവേദത്തിൽ നിന്നും വരുന്നു. ശ്ലോകങ്ങളും അർത്ഥവും 1. ഓം സഹസ്രശീർഷാ പുരുഷഃ സഹസ്രാക്ഷഃ സഹസ്രപാത്। സ ഭൂമിം വിശ്വതോ വൃത്വാത്യതിഷ്ഠദ് ദശാങ്കുലം॥ അർത്ഥം: ആയിരം തലകളും ആയിരം കണ്ണുകളും ആയിരം പാദങ്ങളുമുള്ള പരമപുരുഷൻ (ദൈവം) ഭൂമിയെ എല്ലാ വശങ്ങളിൽ നിന്നും മൂടിക്കൊണ്ട്, പത്ത് ദിശകളിലും വ്യാപിച്ചുനിൽക്കുന്നു. 2. പുരുഷ ഏവേദം സർവ്വം യദ്ഭൂതം യച്ച ഭവ്യം। ഉതാമൃതത്വസ്യേശാനോ യദന്നേനാതിരോഹതി॥ അർത്ഥം: ഈ പ്രപഞ്ചത്തിലെ ഭൂതവും ഭാവിയുമെല്ലാം ആ പരമപുരുഷൻ തന്നെയാണ്. അമരത്വത്തിന്റെ അധിപനും അന്നത്തിലൂടെ വളരുന്ന എല്ലാത്തിൻ്റെയും നിയന്താവും അദ്ദേഹമാണ്. 3. ഏതാവാനസ്യ മഹിമാതോ ജ്യായാഗ്‌ശ്ച പൂരുഷഃ। പാദോസ്യ വിശ്വാ ഭൂതാനി ത്രിപാദസ്യാമൃതം ദിവി॥ അർത്ഥം: ഈ കാണുന്നതൊക്കെ ആ പരമപുരുഷന്റെ മഹിമയുടെ ഒരു ചെറിയ അംശം മാത്രമാണ്. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ഒരു പാദം മാത്രമാണ് ഈ ലോകത്തിലുള്ള എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളും. ബാക്കി മൂന്നു പാദങ്ങൾ അമരത്വമടഞ്ഞ, സ്വർഗ്ഗത്തിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു. 4. ത്രിപാദൂർദ്ധ്വ ഉദൈത് പുരുഷഃ പാദോസ്യേഹാഭവത്‌പുനഃ। തതോ വിഷ്വങ്‌ വ്യക്രാമത്‌ സാശനാശനാനേ അഭി॥ അർത്ഥം: ആ പരമപുരുഷന്റെ മൂന്നു പാദങ്ങൾ മുകളിലേക്ക് ഉയർന്നു. ഒരു പാദം വീണ്ടും ഈ ലോകത്തിൽ ഉണ്ടായി. അതിൽനിന്നും ഭക്ഷണമുള്ളതും ഇല്ലാത്തതുമായ എല്ലാ വസ്തുക്കളും രൂപപ്പെട്ടു. 5. തസ്മാദ് വിരാഡജായത വിരാജോ അധിപൂരുഷഃ। സ ജാതോ അതരിച്യത പശ്ചാദ് ഭൂമിമഥോ പുരഃ॥ അർത്ഥം: ആ പരമപുരുഷനിൽ നിന്ന് വിരാട് എന്ന ശക്തി ഉത്ഭവിച്ചു. ആ വിരാട് പുരുഷനിൽ നിന്നും വീണ്ടും പുരുഷൻ ജനിച്ചു. ജനിച്ച ശേഷം, അവൻ എല്ലാത്തിനെയും അതിശയിച്ചുകൊണ്ട്, ഭൂമിയെയും അതിനും അപ്പുറമുള്ളതിനെയും നിറച്ചു. 6. യത്പുരുഷേണ ഹവിഷാ ദേവാ യജ്ഞമതന്വത। വസന്തോ അസ്യാസീദാജ്യം ഗ്രീഷ്മ ഇധ്മശ്ശരദ്ധവിഃ॥ അർത്ഥം: ദേവന്മാർ പുരുഷനെ ഹവിസ്സായി (ഹോമദ്രവ്യം) കരുതി ഒരു യജ്ഞം നടത്തി. വസന്തം നെയ്യും, ഗ്രീഷ്മം വിറകും, ശരത്കാലം ഹവിസ്സും ആയി ആ യജ്ഞത്തിൽ ഉപയോഗിച്ചു. 7. തം യജ്ഞം ബർഹിഷി പ്രൗക്ഷൻ പുരുഷം ജാതമഗ്രതഃ। തേന ദേവാ അയജന്ത സാധ്യാ ഋഷയശ്ചയേ॥ അർത്ഥം: ആദ്യമായി ഉണ്ടായ ആ പുരുഷനെ ദേവന്മാർ യജ്ഞഭൂമിയിൽ തളിച്ച് ശുദ്ധീകരിച്ചു. അതോടെ ദേവന്മാരും സാധ്യന്മാരും ഋഷിമാരും ആ യജ്ഞം നിർവഹിച്ചു. 8. തസ്മാദ് യജ്ഞാത്സർവഹുതഃ സംഭൃതം പൃഷദാജ്യം। പശൂഗ്‌സ്താംശ്ചക്രേ വായവ്യാനാരണ്യാൻ ഗ്രാമ്യാശ്ച യേ॥ അർത്ഥം: എല്ലാ അർപ്പണങ്ങളും നടന്ന ആ യജ്ഞത്തിൽ നിന്നും തൈരും നെയ്യും ചേർത്തുണ്ടാക്കിയ പ്രത്യേക നെയ്യ് ഉണ്ടായി. ആ നെയ്യ് ഉപയോഗിച്ച് ദേവന്മാർ വായുവിലുള്ളതും, വനത്തിലുള്ളതും, ഗ്രാമത്തിലുള്ളതുമായ എല്ലാ മൃഗങ്ങളെയും സൃഷ്ടിച്ചു. 9. തസ്മാദ് യജ്ഞാത്സർവഹുത ഋചഃ സാമാനി ജജ്ഞിരേ। ഛന്ദാംസി ജജ്ഞിരേ തസ്മാദ് യജുസ്തസ്മാദജായത॥ അർത്ഥം: എല്ലാ അർപ്പണങ്ങളും നടന്ന ആ യജ്ഞത്തിൽ നിന്നും ഋഗ്വേദവും സാമവേദവും ഉണ്ടായി. അതിൽനിന്നും ഛന്ദസ്സുകളും, അതിൽനിന്ന് യജുർവേദവും ജനിച്ചു. 10. തസ്മാദശ്വാ അജായന്ത യേ കേ ചോഭയാദതഃ। ഗാവോ ഹ ജജ്ഞിരേ തസ്മാത് തസ്മാജ്ജാതാ അജാവയഃ॥ അർത്ഥം: ആ യജ്ഞത്തിൽ നിന്നും കുതിരകളും, രണ്ടു നിര പല്ലുകളുള്ള മറ്റു മൃഗങ്ങളും ഉണ്ടായി. പശുക്കളും, ആടുകളും, ചെമ്മരിയാടുകളും അതിൽനിന്നും ജനിച്ചു. 11. യത്പുരുഷം വ്യദധുഃ കതിധാ വ്യകൽപയൻ। മുഖം കിമസ്യ കൗ ബാഹൂ കാവൂരു പാദാ ഉച്യേതേ॥ അർത്ഥം: ദേവന്മാർ പുരുഷനെ വിഭജിച്ചപ്പോൾ, എത്ര ഭാഗങ്ങളായിട്ടാണ് അവനെ വിഭജിച്ചത്? അവന്റെ മുഖം എന്താണ്? അവന്റെ കൈകൾ എന്താണ്? തുടകൾ എന്താണ്? പാദങ്ങൾ എന്താണ്? 12. ബ്രാഹ്മണോസ്യ മുഖമാസീദ് ബാഹൂ രാജന്യഃ കൃതഃ। ഊരൂ തദസ്യ യദ്വൈശ്യഃ പദ്ഭ്യാം ശൂദ്രോ അജായത॥ അർത്ഥം: അവന്റെ മുഖം ബ്രാഹ്മണനായിത്തീർന്നു, കൈകൾ ക്ഷത്രിയനായി. അവന്റെ തുടകൾ വൈശ്യനായി, പാദങ്ങളിൽ നിന്ന് ശൂദ്രൻ ജനിച്ചു. 13. ചന്ദ്രമാ മനസോ ജാതഃ ചക്ഷോഃ സൂര്യോ അജായത। മുഖാദിന്ദ്രശ്ചാഗ്നിശ്ച പ്രാണാദ്വായുരജായത॥ അർത്ഥം: അവന്റെ മനസ്സിൽ നിന്ന് ചന്ദ്രൻ ജനിച്ചു, കണ്ണിൽ നിന്ന് സൂര്യൻ. വായിൽ നിന്ന് ഇന്ദ്രനും അഗ്നിയും, പ്രാണനിൽ നിന്ന് വായുവും ഉണ്ടായി. 14. നാഭ്യാ ആസീദന്തരിക്ഷം ശീർഷോ ദ്യൗഃ സമവർത്തത। പദ്ഭ്യാം ഭൂമിർദിശഃ ശ്രോത്രാത് തഥാ ലോകാഗ്‌ അകൽപയൻ॥ അർത്ഥം: അവന്റെ നാഭിയിൽ നിന്ന് ആകാശവും, തലയിൽ നിന്ന് സ്വർഗ്ഗവും ഉണ്ടായി. പാദങ്ങളിൽ നിന്ന് ഭൂമിയും, ചെവികളിൽ നിന്ന് ദിശകളും വന്നു. ഇപ്രകാരമാണ് ലോകങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടത്. 15. സപ്താസ്യാസൻ പരിധയഃ ത്രിസ്സപ്ത സമിധഃ കൃതാഃ। ദേവാ യദ്യജ്ഞം തന്വാനാ അബധ്നൻ പുരുഷം പശും॥ അർത്ഥം: ഏഴ് ചുറ്റുകളോടും ഇരുപത്തിയൊന്ന് വിറകുകളോടും കൂടി ദേവന്മാർ യജ്ഞം ചെയ്തപ്പോൾ, അവർ പുരുഷനെ യജ്ഞമൃഗമായി ബന്ധിച്ചു. 16. യജ്ഞേന യജ്ഞമയജന്ത ദേവാഃ താനി ധർമ്മാണി പ്രഥമാന്യാസൻ। തേ ഹ നാകം മഹിമാനഃ സചന്തേ യത്ര പൂർവ്വേ സാധ്യാഃ സന്തി ദേവാഃ॥ അർത്ഥം: യജ്ഞത്തിലൂടെ ദേവന്മാർ യജ്ഞത്തെ ആരാധിച്ചു. ആ ധർമ്മങ്ങളായിരുന്നു ആദ്യത്തേത്. ആദ്യത്തെ ദേവന്മാരും സാധ്യരും വസിക്കുന്ന ആ സ്വർഗ്ഗലോകത്ത് മഹത്വമുള്ളവർ എത്തുന്നു. 2.വിഷ്ണു സൂക്തം 1 .22 .16 -21 ഋഗ്വേദം ഒന്നാം മണ്ഡലത്തിലെ 22-ാം സൂക്തത്തിലെ 16 മുതൽ 21 വരെയുള്ള മന്ത്രങ്ങൾ വിഷ്ണുവിനെ സ്തുതിക്കുന്നവയാണ്. ഈ മന്ത്രങ്ങളും അവയുടെ അർത്ഥവും താഴെക്കൊടുക്കുന്നു: മന്ത്രം 16 സംസ്കൃതം: അതോ ദേവാ അവന്തു നോ യതോ വിഷ്ണുർ വി ചക്രമേ പൃഥിവ്യാ: സപ്ത ധാമഭിഃ. അർത്ഥം: വിഷ്ണു ഏഴു ലോകങ്ങളിലും കാൽവെച്ചുകൊണ്ട് സഞ്ചരിച്ച ആ ഭൂമിയിൽനിന്ന് ദേവന്മാർ നമ്മെ രക്ഷിക്കട്ടെ. മന്ത്രം 17 സംസ്കൃതം: ഇദം വിഷ്ണുർ വി ചക്രമേ ത്രേധാ നി ദധേ പദം സമൂഢമസ്യ പാംസുരേ. അർത്ഥം: വിഷ്ണു മൂന്നു ലോകങ്ങളെയും അളന്നപ്പോൾ, അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പാദങ്ങൾ വെച്ചതിൻ്റെ പൊടിയിൽ എല്ലാം ഒതുങ്ങി. മന്ത്രം 18 സംസ്കൃതം: ത്രീണി പദാ വി ചക്രമേ വിഷ്ണുർ ഗോപാ അദാഭ്യഃ അതോ ധർമാണി ധാരയൻ. അർത്ഥം: ആരും വഞ്ചിക്കാത്ത രക്ഷകനായ വിഷ്ണു മൂന്നു ചുവടുകൾവെച്ച് തൻ്റെ നിയമങ്ങൾ സ്ഥാപിച്ചു. മന്ത്രം 19 സംസ്കൃതം: വിഷ്ണോ: കർമ്മാണി പശ്യത യതോ വ്രതാനി പസ്പശേ ഇന്ദ്രസ്യ യുജ്യാ സഖാ. അർത്ഥം: ഇന്ദ്രൻ്റെ സഖാവായി, തൻ്റെ നിയമങ്ങൾ വെളിപ്പെടുത്തിയ വിഷ്ണുവിൻ്റെ പ്രവൃത്തികൾ നിങ്ങൾ കാണുക. മന്ത്രം 20 സംസ്കൃതം: തദ് വിഷ്ണോഃ പരമം പദം സദാ പശ്യന്തി സൂരയഃ ദിവീവ ചക്ഷുരാതതമ്. അർത്ഥം: ആകാശത്ത് പരന്ന സൂര്യനെപ്പോലെ, വിവേകികളായവർ എന്നും വിഷ്ണുവിൻ്റെ പരമോന്നത പദത്തെ ദർശിക്കുന്നു. മന്ത്രം 21 സംസ്കൃതം: തദ് വിപ്രാസോ വിപന്യവോ ജാഗൃവാംസഃ സമിന്ധതേ വിഷ്ണോർ യത് പരമം പദമ്. അർത്ഥം: എപ്പോഴും ജാഗരൂകരും, സ്തുതിക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരുമായ വിപ്രന്മാർ വിഷ്ണുവിൻ്റെ പരമോന്നത പദത്തെ പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു. 3. അഘമർഷണ സൂക്തം ഋഗ്വേദത്തിൽനിന്നുള്ളതാണ്. 'അഘം' എന്നാൽ പാപം എന്നും 'മർഷണം' എന്നാൽ നശിപ്പിക്കുക എന്നും അർഥം വരുന്നു. പാപങ്ങൾ നശിപ്പിക്കാൻ ഉതകുന്ന സൂക്തമാണിത്. മഹാ നാരായണ ഉപനിഷത്തിലും ഇത് ഉൾപ്പെടുന്നു. അഘമർഷണ സൂക്തം ഋതം ച സത്യം ചാഭീദ്ധാത് തപസോദ്ധ്യജായതഃ അർഥം: തപസ്സിൽനിന്നും ആദ്യം സത്യവും ഋതവും ഉണ്ടായി. തതോ രാത്ര്യജായത തതഃ സമുദ്രോ അർണവഃ അർഥം: അതിനുശേഷം രാത്രിയും വെള്ളമുള്ള സമുദ്രവും ഉണ്ടായി. സമുദ്രാദർണവാ-ദധി സംവത്സരോ അജായത അർഥം: വെള്ളമുള്ള സമുദ്രത്തിൽനിന്നും സംവത്സരം (വർഷം) ഉണ്ടായി. അഹോരാത്രാണി വിദധ-ദ്വിശ്വസ മിഷതോ വശീ അർഥം: ഈ സംവത്സരം അഹോരാത്രങ്ങളെ (രാവും പകലും) സൃഷ്ടിക്കുകയും സർവ ചരാചരങ്ങളുടെയും ഈശ്വരനായിത്തീരുകയും ചെയ്തു. സൂര്യചന്ദ്രമസൗ ധാതാ യഥാ പൂർവമകൽപ്പയത് അർഥം: സൃഷ്ടികർത്താവ് മുൻപ് ഉണ്ടായിരുന്നതുപോലെ സൂര്യനെയും ചന്ദ്രനെയും സൃഷ്ടിച്ചു. ദ്യാം ച പൃഥിവീം ചാന്തരിക്ഷമഥോ സുവഃ അർഥം: സ്വർഗത്തെയും ഭൂമിയെയും അന്തരീക്ഷത്തെയും മുൻപത്തെപ്പോലെത്തന്നെ സൃഷ്ടിച്ചു. സൂക്തത്തിന്റെ പൊരുൾ പ്രപഞ്ചസൃഷ്ടിയെക്കുറിച്ചും ധർമത്തെക്കുറിച്ചും ഈ സൂക്തം പ്രതിപാദിക്കുന്നു. പുണ്യകർമങ്ങൾ ചെയ്യുന്നവർക്ക് സ്വർഗലോകം ലഭിക്കുമെന്നും, വരുണൻ പാപങ്ങളെ ഇല്ലാതാക്കുന്നതിനാൽ പാപത്തിൽനിന്ന് മുക്തി നേടാമെന്നും സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഈ മന്ത്രങ്ങൾ ജലത്തിൽ നിന്നുകൊണ്ടാണ് ജപിക്കേണ്ടത്. മന്ത്രോച്ചാരണം മനസ്സിനെയും ശരീരത്തെയും ശുദ്ധീകരിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു. സൂക്തത്തിന്റെ അവസാനഭാഗത്ത്, "ആ പ്രകാശത്തെ ഞാനാണ്, ഞാൻ ബ്രഹ്മമാണ്" എന്ന ഉയർന്ന ആത്മീയഭാവം പ്രകടമാവുന്നു. 4. ധ്രുവഃ സൂക്‌തം Dhruva Suktam (Rig Veda 10.173) with Meaning Dhruva Suktam is a hymn from the tenth mandala of the Rig Veda (RV 10.173). It is a prayer for stability, prosperity, and firmness, and it was traditionally recited during a king's coronation to ensure a stable reign. The sage of this hymn is Dhruva, and the deities addressed are Indra, Soma, and Brahmanaspati. The central theme revolves around the idea of "Dhruva," which means firm, stable, or constant. Here is the text of the Dhruva Suktam (RV 10.173), along with a translation of each verse. 1.1 आ त्वाहार्षमन्तरेधि ध्रुवस्तिष्ठाविचाचलिः । विशस्त्वा सर्वा वाञ्छन्तु मा त्वद्राष्ट्रमधि भ्रशत् ॥ Transliteration: ā tvāhārṣamantar edhi dhruvas tiṣṭhāvicācaliḥ | viśas tvā sarvā vāñchantu mā tvad rāṣṭram adhi bhraśat || Meaning: "I have brought you in; be firm within (your kingdom). Stand unmoving and unshakable. May all the people desire you, and may your kingdom never fall away from you." 1.2 इहैवैधि मा प च्योष्ठाः पर्वत इवाविचाचलिः । इन्द्र इवेह ध्रुवस्तिष्ठेह राष्ट्रमु धारय ॥ Transliteration: ihaiv edhi māpa cyoṣṭhāḥ parvata ivāvicācaliḥ | indra iveha dhruvas tiṣṭhehā rāṣṭramu dhāraya || Meaning: "Remain here, do not fall away, like a mountain that is unshakable. Stand firm here like Indra and hold this kingdom secure." 1.3 इममिन्द्रो अदीधरद्ध्रुवं ध्रुवेण हविषा । तस्मै सोमो अधि ब्रवत्तस्मा उ ब्रह्मणस्पतिः ॥ Transliteration: imam indro adīdharad dhruvaṃ dhruveṇa haviṣā | tasmai somo adhi bravat tasmā u brahmaṇas patiḥ || Meaning: "May Indra, through the perpetual offering, firmly establish this person (the king). May Soma declare him exalted, and may Brahmanaspati do likewise." 1.4 ध्रुवा द्यौर्ध्रुवा पृथिवी ध्रुवासः पर्वता इमे । ध्रुवं विश्वमिदं जगद् ध्रुवो राजा विशामयम् ॥ Transliteration: dhruvā dyaur dhruvā pṛthivī dhruvāsaḥ parvatā ime | dhruvaṃ viśvam idaṃ jagad dhruvo rājā viśām ayam || Meaning: "Firm is the heaven, firm is the earth, and firm are these mountains. Firm is this entire world, and firm is this king of the people." 1.5 ध्रुवं ते राजा वरुणो ध्रुवं देवो बृहस्पतिः । ध्रुवं त इन्द्रश्चाग्निश्च राष्ट्रं धारयतां ध्रुवम् ॥ Transliteration: dhruvaṃ te rājā varuṇo dhruvaṃ devo bṛhaspatiḥ | dhruvaṃ ta indraś cāgniś ca rāṣṭraṃ dhārayatāṃ dhruvam || Meaning: "May King Varuna make you firm, may the god Brihaspati make you firm. May Indra and Agni hold your kingdom firm and stable." 1.6 ध्रुवं ध्रुवेण हविषा ऽभि सोमं मृशामसि । अथो त इन्द्रः केवलीर्विशो बलिहृतस्करत् ॥ Transliteration: dhruvaṃ dhruveṇa haviṣā 'bhi somaṃ mṛśāmasi | atho ta indraḥ kevalīr viśo balihṛtas karat || Meaning: "With a constant oblation, we touch the constant Soma. Therefore, may Indra render your subject people their tribute." 5. . ഭാഗ്യസൂക്തം (മലയാളം ലിപിയിൽ) അർത്ഥസഹിതം ഓം പ്രാതരഗ്നിം പ്രാതരിന്ദ്രം ഹവാമഹേ പ്രാതർമിത്രാ വരുണാ പ്രാതരശ്വിനാ | പ്രാതർഭഗം പൂഷണം ബ്രഹ്മണസ്പതിം പ്രാതഃ സോമ മുത രുദ്രം ഹുവേമ || അർത്ഥം: പ്രഭാതത്തിൽ അഗ്നി, ഇന്ദ്രൻ, മിത്രൻ, വരുണൻ, അശ്വിനിദേവകൾ എന്നിവരെ ഞങ്ങൾ ആവാഹിക്കുന്നു. പ്രഭാതത്തിൽ ഭഗൻ, പൂഷാവ്, ബ്രഹ്മണസ്പതി, സോമൻ, രുദ്രൻ എന്നിവരെയും ഞങ്ങൾ ആവാഹിക്കുന്നു. പ്രാതർജിതം ഭഗമുഗ്രം ഹുവേമ വയം പുത്രമദിതേർയോ വിധർതാ | ആദ്ധ്രശ്ചിദ്യം മന്യമാനസ്തുരശ്ചി ദ്രാജാ ചിദ്യം ഭഗം ഭക്ഷീത്യാഹ || അർത്ഥം: രാവിലെ വിജയിയും ഭയങ്കരനുമായ ഭഗനെ ഞങ്ങൾ വിളിക്കുന്നു. അദിതിയുടെ പുത്രനായ അദ്ദേഹം എല്ലാം താങ്ങുന്നു. എങ്കിലും ചില അസൂയാലുക്കൾ 'ഞാനെല്ലാം നശിപ്പിക്കും' എന്ന് പറഞ്ഞാൽപോലും, ഭഗൻ അതൊന്നും വകവെക്കാതെ ഭക്തരെ രക്ഷിക്കുന്നു. ഭഗ പ്രണേതർഭഗ സത്യരാധോ ഭഗേമാം ധിയമുദവദദന്നഃ | ഭഗ പ്രണോ ജനയ ഗോഭിരശ്വൈർ ഭഗ പ്രനൃഭിർനൃവന്തസ്സ്യാമ || അർത്ഥം: ഹേ ഭഗവാനേ, അങ്ങ് ഞങ്ങളെ നയിക്കുന്നവനും സത്യസന്ധമായ വരദാനങ്ങളോടുകൂടിയവനുമാണ്. ഈ സദ്‌ബുദ്ധിയിൽ ഞങ്ങളെ ഉയർത്തേണമേ. കന്നുകാലികളാലും കുതിരകളാലും ഞങ്ങൾക്ക് സമ്പത്തുണ്ടാക്കേണമേ. ഞങ്ങൾക്ക് ധാരാളം സന്താനങ്ങളുണ്ടാകേണമേ. ഉതേദാനീം ഭഗവന്തസ്സ്യാമോ ത പ്രപിത്വ ഉത മധ്യേ അഹ്നാം | ഉതോദിതാ മഘവന്ത്സൂര്യസ്യ വയം ദേവാനാം സുമതൗസ്യാമ || അർത്ഥം: ഇപ്പോൾത്തന്നെ ഞങ്ങൾ ഭാഗ്യവാന്മാരാകട്ടെ. അതുപോലെ പ്രഭാതത്തിലും മധ്യാഹ്നത്തിലും ഞങ്ങൾ ഭാഗ്യവാന്മാരാകട്ടെ. സൂര്യന്റെ ഉദയത്തോടെ ഞങ്ങൾ ദേവന്മാരുടെ നല്ല ബുദ്ധിയോടുകൂടിയവരാകട്ടെ. ഭഗ ഏവ ഭഗവാം അസ്തു ദേവാ സ്തേന വയം ഭഗവന്തസ്സ്യാമ | തം ത്വാ ഭഗ സർവ ഇജ്ജോഹവീമി സ നോ ഭഗ പുര ഏതാ ഭവേഹ || അർത്ഥം: ഭഗൻ ദേവന്മാരിൽ വെച്ച് ഏറ്റവും ഭാഗ്യവാനാണ്. ആ ഭഗവാനാൽ ഞങ്ങൾ ഭാഗ്യവാന്മാരാകട്ടെ. ഹേ ഭഗവാനേ, അങ്ങയെ എല്ലാവരും വിളിക്കുന്നു. അങ്ങ് ഞങ്ങളുടെ മുമ്പിൽ നിന്ന് വഴി കാട്ടുന്നവനാകേണമേ. സമധ്വരായോഷസോഽനമന്ത ദധിക്രാവേവ ശുചയേ പദായ | അർവാചീനം വസുവിദം ഭഗന്നോ രഥമിവാശ്വാ വാജിന ആവഹന്തു || അർത്ഥം: യജ്ഞത്തിനുവേണ്ടി കുതിരകൾ രഥം വലിക്കുന്നതുപോലെ, പ്രഭാതങ്ങൾ ഭഗനുവേണ്ടി യജ്ഞത്തിനായി നമിക്കുന്നു. ഞങ്ങൾക്ക് ഐശ്വര്യം നൽകാനായി കുതിരകൾ രഥം വലിക്കുന്നതുപോലെ ഭഗനെ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുവരേണമേ. അശ്വാവതീർഗോമതീർന ഉഷാസോ വീരവതീഃ സദമുച്ഛന്തു ഭദ്രാഃ | ഘൃതം ദുഹാനാ വിശ്വതഃ പ്രപീനാ യൂയം പാത സ്വസ്തിഭിഃ സദാ നഃ || അർത്ഥം: കുതിരകളോടും കന്നുകാലികളോടും വീരന്മാരോടും കൂടിയ നല്ല പ്രഭാതങ്ങൾ എന്നും നമുക്കായി ഉദിക്കട്ടെ. എല്ലായിടത്തുനിന്നും ഐശ്വര്യത്തെയും സമ്പത്തിനെയും ഒഴുക്കുന്നവരായ നിങ്ങൾ ഞങ്ങളെ എല്ലായ്പ്പോഴും നല്ല കാര്യങ്ങളാൽ സംരക്ഷിക്കട്ടെ. 6. ഐക്യമത്യ സൂക്തം ഋഗ്വേദത്തിലെ അവസാനത്തെ സൂക്തമാണ് (മണ്ഡലം 10, സൂക്തം 191). ഇത് സംവാദ സൂക്തം എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു. സമൂഹത്തിലും കുടുംബത്തിലും ഐക്യവും യോജിപ്പും ഉണ്ടാക്കുന്നതിനായുള്ള മന്ത്രങ്ങളാണിവ. ഐകമത്യസൂക്തം (ഋഗ്വേദം 10.191) - മലയാളത്തിൽ സൂക്തം: സംഗച്ഛധ്വം സംവദധ്വം സം വോ മനാംസി ജാനതാം ദേവാ ഭാഗം യഥാ പൂർവേ സംജാനാ ഉപാസതേ. അർഥം: നിങ്ങൾ ഒരുമിച്ചു മുന്നോട്ട് പോകുക, ഒരേ മനസ്സോടെ സംസാരിക്കുക, നിങ്ങളുടെ മനസ്സുകൾ പരസ്പരം മനസ്സിലാക്കട്ടെ. പണ്ട് ദേവന്മാർ തങ്ങളുടെ ഭാഗം ഒരു മനസ്സോടെ സ്വീകരിച്ചതുപോലെ. സൂക്തം: സമാനോ മന്ത്ര: സമിതി: സമാനീ സമാനം മന: സഹ ചിത്തമേഷാം സമാനം മന്ത്രമഭിമന്ത്രയേ വ: സമാനേന വോ ഹവിഷാ ജുഹോമി. അർഥം: നിങ്ങളുടെ മന്ത്രം ഒന്നായിരിക്കട്ടെ, നിങ്ങളുടെ കൂട്ടായ്മ ഒന്നായിരിക്കട്ടെ, നിങ്ങളുടെ മനസ്സുകളും ചിന്തകളും ഒന്നായിരിക്കട്ടെ. ഒരുമിച്ചുള്ള ഹവിസ്സ് (അർപ്പണം) കൊണ്ട് ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് ഒരേ മന്ത്രം ഉപദേശിക്കുന്നു. സൂക്തം: സമാനീ വ ആകൂതി: സമാനാ ഹൃദയാനി വ: സമാനമസ്തു വോ മനോ യഥാ വ: സുസഹാസതി. അർഥം: നിങ്ങളുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾ ഒന്നായിരിക്കട്ടെ, നിങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങൾ ഒന്നായിരിക്കട്ടെ. നിങ്ങളുടെ മനസ്സ് ഒന്നായിരിക്കട്ടെ, അതുവഴി നിങ്ങൾക്ക് നല്ല സഹവർത്തിത്വത്തോടെ ഇരിക്കാൻ കഴിയും. ഈ സൂക്തം ഭിന്നിച്ചു നിൽക്കുന്ന കുടുംബാംഗങ്ങൾ, ദമ്പതികൾ, സുഹൃത്തുക്കൾ എന്നിവർക്കിടയിൽ ഐക്യവും സ്നേഹവും വളർത്തുന്നതിന് വളരെ ഉത്തമമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു