പൂർവ്വ മിമാംസ വാക്കുകളുടെ പൂർവ്വ മീമാംസ സിദ്ധാന്തത്തിനുള്ള ആമുഖം പൂർവ്വ മീമാംസ ഒരുപക്ഷേ മനസ്സിലാക്കാൻ ഏറ്റവും അമൂർത്തമായ ഒന്നാണ്. പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ മണ്ഡലത്തിനപ്പുറമുള്ള ഒരു അമാനുഷിക മേഖലയെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്ന ഒരു തത്ത്വചിന്തയാണിത്, പൂർണ്ണമായ വാക്കും പൂർണ്ണമായ വസ്തുവും 'അസ്തിത്വം' 'അസ്തിത്വം' എന്നീ പദങ്ങൾ ധരിച്ച് ലോകത്തിന്റെ വേദിയിലേക്ക് പൊട്ടിത്തെറിക്കുന്നതിനുമുമ്പ് പൂർണ്ണ നിശബ്ദതയിൽ കിടക്കുന്ന ഒരു മണ്ഡലത്തിൽ. മിമാംസ പറയുന്നത് മായ വാക്കുകൾക്കും വസ്തുക്കൾക്കും ബാധകമല്ല എന്നാണ്; അത് ശാശ്വതമായ വാക്കും ശാശ്വതമായ വസ്തുവും താൽക്കാലികവും ക്ഷണികവുമായ അസ്തിത്വങ്ങളാണെന്ന സങ്കൽപ്പവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ് . വേദ പദങ്ങളാണോ അതോ പാരമ്പര്യമായി സ്വീകരിച്ച പദങ്ങളാണോ എന്നത് പ്രശ്നമല്ല; ഒരു വസ്തുവിനെ റഫറന്റ് എന്ന് വിളിക്കുന്നതിന് ഒരു വാക്ക് അനിവാര്യമായും ഒരു റഫറൻസായി ഉണ്ടായിരിക്കണം. ഒരു വസ്തുവിനെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നതിന് ഒരാൾക്ക് സ്വമേധയാ വാക്കുകൾ (ചെറിയ കുട്ടികളുടെ ഭാഷ അല്ലെങ്കിൽ മൃഗങ്ങളുടെ ഭാഷ) തിരഞ്ഞെടുക്കാം, എന്നാൽ ചിഹ്നവും സൂചിതവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം നിർണ്ണയിക്കുന്നത് ശാശ്വതമായി നിലനിൽക്കുന്ന ഒരു മുൻ ബന്ധമാണ്. ഒരു വാക്ക് കേവലം ഒരു കൂട്ടം സ്വരസൂചകങ്ങൾ മാത്രമല്ല, കാരണം സംസാരിക്കുമ്പോൾ സ്വരസൂചകങ്ങൾ ഒരേസമയം നിലനിൽക്കില്ല, അവയെ പരസ്പരം ബന്ധിപ്പിക്കാൻ ഒന്നുമില്ല. ഉച്ചരിക്കുന്ന ശബ്ദത്തിൽ നിന്ന് ഒരു വാക്ക് വേർതിരിച്ചറിയാനുള്ള പ്രധാന കാരണങ്ങളിലൊന്നാണിത്. ശബ്ദം ഒരു പദമായി മാറണമെങ്കിൽ, അതിനെ ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ബന്ധന ഘടകം അതിന് ഉണ്ടായിരിക്കണം. ആ ബന്ധന ഘടകം അർത്ഥം തന്നെയാണ്. https://chodayithri.wordpress.com/wp-content/uploads/2017/01/omc_rigvedabhashya_introduction.pdf