അക്ഷൈർമ്മ ദീവ്യഃ കൃഷിമിത്കൃഷസ്വ വിഗത്തേ രാമസ്വ ബഗഹു മന്യഃ । തത്രാ ഗാവോ: കിതവഗ് തത്രോ ജാഗയാ തൻമേ വി ചാഷ്ടേ സവിഗതായമാഗര്യഃ ॥ അഗക്ഷൈഃ । മാ. ദീഗവ്യഃ । കൃഷിം. ഇത്. കൃഷ്‌ടസ്വഗാ । വിഗത്തെ. രാഗംസ്വഗാ । बहहु. മാന്യമാനഃ । തത്രാ. ഗാവഃ. കിടത്തവ. തത്രാ. ജാഗായ । തത്. മെ. വി. ഛഷ്ടേ. സഗവിഗത । അഗയം. അഗര്യഃ ॥ ഒരു വാക്കിലെ ആദ്യത്തെ സ്വരം സ്വരിതമോ ഏകാശ്രുതിയോ ആണെങ്കിൽ (മുൻ പാദത്തിന്റെ പ്രഭാവം കാരണം) ആ ആദ്യ സ്വരാക്ഷരവും തുടർന്നുള്ള ഏതെങ്കിലും ഏകാശ്രുതിയും അനുദാട്ടം എന്ന് മാറ്റുക. ദിവ്യഃ –> ദീഗവ്യഃ …ത്കൃഷ്‌സ്വ –> കൃഷ്‌ടസ്‌വ റോഡ് –> രാഗസ്വ കിതവ - > കിറ്റവ ഛഷ്ടേ –> ഛഷ്ടേ (കുറിപ്പ് ഏകശ്രുതിയും അനുദാട്ടയായി മാറി) सवि॒ता … –> स॒वि॒ता (കുറിപ്പ് ഏകശ്രുതി അനുദാട്ടയിലേക്ക് മാറ്റി) ഒരു പദത്തിലെ അവസാന സ്വരം അനുദാട്ടമാണെങ്കിൽ (താഴെ പറയുന്ന പാദത്തിന്റെ പ്രഭാവം കാരണം), മുമ്പത്തെ സ്വരം ഉദാത്തമാണെങ്കിൽ അത് സ്വരിത എന്ന് മാറ്റുക; മുമ്പത്തെ സ്വരിതമാണെങ്കിൽ അത് ഏകശ്രുതി എന്ന് മാറ്റുക. തത്ര –> തത്രോ പദചേദത്തിനു ശേഷം, അടുത്ത സ്വരം ഒരു ഉദാത്തമാണെങ്കിൽ, രണ്ടാമത്തെ പദത്തിലെ ആദ്യത്തെ സ്വരം അനുദാത്തമായി അടയാളപ്പെടുത്തുക; അല്ലെങ്കിൽ അടുത്ത സ്വരം ഒരു സ്വരിതമാണെങ്കിൽ, രണ്ടാമത്തെ പദത്തിലെ ആദ്യത്തെ സ്വരം ഉദാത്തമായി കണക്കാക്കുക; അല്ലെങ്കിൽ മന്ത്രത്തിലെ സ്വരം ഒരു ഉദാത്തമാണെങ്കിൽ, ആദ്യത്തെ വാക്കിൽ ഇതിനകം ഒരു ഉദാത്തമുണ്ടെങ്കിൽ അത് രണ്ടാമത്തെ പദത്തിലെ ഉദാത്തമായി കണക്കാക്കുക; सवि॒तायमॗर्यः –> स॒वि॒ता अ॒yam् (അനുദാട്ട ഇനിപ്പറയുന്ന ഉദാട്ട കാരണം) പ്ര വിഷ്ണുവേ ശുഗഷമേഓതുഗ് മന്മോ ഗിരിക്ഷിതോ ഉരുഗാഗയായ വൃണേ । യ ഇഗദം ദീഗർഘം പ്രയോതം സഗദ്ധസ്ഥമേകോ വിമോഗമേ ത്രിഗഭിരിത്പരാഗിദേഭി ॥ ​ പ്ര. വിഷ്ണുവേ । ഷൂഷം. എഗ്ഗതു. മന്മോ. ഗിഗാരിഗ്യക്ഷിതേഃ । ഉഗരുഗത്യഗാഗയായോ । വൃഷ്ണം. യഃ ഇഗ്ഗദം. ദീർഘം. പ്രിയതം. സഗധയസ്ഥോം । ഏക. വിഘ്യമഗമേ । ത്രിഗ്യഭിഃ । ഇത്. പഗദേഭിഃ ॥ ഒരു വാക്കിലെ ആദ്യത്തെ സ്വരം സ്വരിതമോ ഏകാശ്രുതിയോ ആണെങ്കിൽ (മുൻ പാദത്തിന്റെ പ്രഭാവം കാരണം) ആ ആദ്യ സ്വരാക്ഷരവും തുടർന്നുള്ള ഏതെങ്കിലും ഏകാശ്രുതിയും അനുദാട്ടം എന്ന് മാറ്റുക. ഷൂഷമേതു- > എഗ്ഗതു ഗിരിക്ഷിതോ –> ഗിഗാരിഗരിക്ഷിതേ (ആദ്യം ഏകശ്രുതി അനുദാട്ടയായി മാറി) ഉറുഗായോയ്യോ –> ഉറുഗായോയ്യോയ്യോയ് (ആദ്യ ഏകശ്രുതിയെ അനുദാട്ടം എന്ന് മാറ്റി) വിമോ॒മേ –> വിമോ॒മേ (ആദ്യ ഏകശ്രുതിയെ അനുദാട്ടം എന്ന് മാറ്റി) ഒരു പദത്തിലെ അവസാന സ്വരം അനുദാട്ടമാണെങ്കിൽ (താഴെ പറയുന്ന പാദത്തിന്റെ പ്രഭാവം കാരണം), മുമ്പത്തെ സ്വരം ഉദാത്തമാണെങ്കിൽ അത് സ്വരിത എന്ന് മാറ്റുക; മുമ്പത്തെ സ്വരിതമാണെങ്കിൽ അത് ഏകശ്രുതി എന്ന് മാറ്റുക. ഉരുഗാഗയായ് –> ഉഗരുഗത്യഗാഗയായോ സഗധസ്ഥാമെക്കോ –> സദസ്ഥം തദോസ്യ പ്രിയമഗഭി പാഥോ അശ്യാം നരോ യാത്ര ദേവോഗയവോ മദോന്തി । ഉഗരുഗക്രമസ്യഗ സ ഹി ബന്ധുരിഗത്ഥാ വിഷ്ണോ : പഗദേ പോരമേ : സൃഗം ॥ ​ തത്. അഗസ്യ. പ്രിയം. അഗഭി. പാതഃ അഗശ്യാഗം । നരഃ യാത്ര. ദേവവാഗയവः॑ । മദോന്തി. ഉഗരുഘ്യക്രമസ്യോ । സഃ ഹി. ബന്ധുഃ ഇഗത്ത. വിഷ്ണുഃ । പഠേ. പരാഗമേ. മധ്വഃ. ഉത്സൃഃ ॥ ഒരു വാക്കിലെ ആദ്യത്തെ സ്വരം സ്വരിതമോ ഏകാശ്രുതിയോ ആണെങ്കിൽ (മുൻ പാദത്തിന്റെ പ്രഭാവം കാരണം) ആ ആദ്യ സ്വരാക്ഷരവും തുടർന്നുള്ള ഏതെങ്കിലും ഏകാശ്രുതിയും അനുദാട്ടം എന്ന് മാറ്റുക. तद॑स्य –> अ॒स्य॒ (ആദ്യത്തെ സ്വരിതയും തുടർന്നുള്ള ഏകശ്രുതിയും അനുദാത്തയായി മാറി) അശ്യാം –> അഗസ്ത്യ(ഏകശ്രുതി അനുദാട്ടയായി മാറി) പോരമേ –> പരാഗമേ ഒരു പദത്തിലെ അവസാന സ്വരം അനുദാട്ടമാണെങ്കിൽ (താഴെ പറയുന്ന പാദത്തിന്റെ പ്രഭാവം കാരണം), മുമ്പത്തെ സ്വരം ഉദാത്തമാണെങ്കിൽ അത് സ്വരിത എന്ന് മാറ്റുക; മുമ്പത്തെ സ്വരിതമാണെങ്കിൽ അത് ഏകശ്രുതി എന്ന് മാറ്റുക. नरो॒ –> नर॑ देव॒यवोऒ –> देऒव॒यव॑ उगरु॒क्र॒मस्य –> उगरोऽक्र॒मस्य॑ മധ്വ –> മധ്വ യോ ജാഗത് ഏവ പ്രോഥ്യോ മനോസ്വാന്ദേവോ ദേഗവാൻക്രതുഓനാ പര്യഭൂത് । യസ്യ ശുഷ്മാഗദ്രോദോസീ അഭ്യസേതാം നൃഗമ്നസ്യോ മഘ്ന സ ॥ജോൺ​​ ​ യഃ ജാഗതഃ । എഗവ. പ്രഗത്ഭമഃ । മനോസ്വാൻ. ദേവഃ. ദേവൻ. ക്രതുനാ । പഗരിഗത്യഅഭൂഷത് । യസ്യോ. ശുഷ്മാത് । രോദോസീഗ ഇത്. അഭ്യോസേതാം. നൃഗംനസ്യോ । മഗ്ന. സഃ ജഗനാഗസഃ । ഇന്ദ്രഃ ॥ ഒരു വാക്കിലെ ആദ്യത്തെ സ്വരം സ്വരിതമോ ഏകാശ്രുതിയോ ആണെങ്കിൽ (മുൻ പാദത്തിന്റെ പ്രഭാവം കാരണം) ആ ആദ്യ സ്വരാക്ഷരവും തുടർന്നുള്ള ഏതെങ്കിലും ഏകാശ്രുതിയും അനുദാട്ടം എന്ന് മാറ്റുക. പ്രോഥ്മോ –> പ്രഥമഃ ज॑नास॒ — > ज॑ना॒सः॒ ഒരു പദത്തിലെ അവസാന സ്വരം അനുദാട്ടമാണെങ്കിൽ (താഴെ പറയുന്ന പാദത്തിന്റെ പ്രഭാവം കാരണം), മുമ്പത്തെ സ്വരം ഉദാത്തമാണെങ്കിൽ അത് സ്വരിത എന്ന് മാറ്റുക; മുമ്പത്തെ സ്വരിതമാണെങ്കിൽ അത് ഏകശ്രുതി എന്ന് മാറ്റുക. യസ്യ - > യസ്യോ ശുഷ്മാ .... — > ശുഷ്മാത് പദചേദത്തിനു ശേഷം, അടുത്ത സ്വരം ഒരു ഉദാത്തമാണെങ്കിൽ, രണ്ടാമത്തെ പദത്തിലെ ആദ്യത്തെ സ്വരം അനുദാത്തമായി അടയാളപ്പെടുത്തുക; അല്ലെങ്കിൽ അടുത്ത സ്വരം ഒരു സ്വരിതമാണെങ്കിൽ, രണ്ടാമത്തെ പദത്തിലെ ആദ്യത്തെ സ്വരം ഉദാത്തമായി കണക്കാക്കുക; അല്ലെങ്കിൽ മന്ത്രത്തിലെ സ്വരം ഒരു ഉദാത്തമാണെങ്കിൽ, ആദ്യത്തെ വാക്കിൽ ഇതിനകം ഒരു ഉദാത്തമുണ്ടെങ്കിൽ അത് രണ്ടാമത്തെ പദത്തിലെ ഉദാത്തമായി കണക്കാക്കുക; पॗर्यभू॑षत् –> पॗरि॒ऽअभू॑षत् ( അടുത്ത ഭൂ സ്വരിത ആയതിനാൽ अ ഉദാത്തയാണ്) തിഗസ്രോ ദ്യാവോ : സവിഗതുർദ്വാ ഉപസ്ഥാങ് ഏകോ യോഗസ്യ ഭുവനേ വിരാ । ആഗണിം ന രഥ്യോമൃതാധിയോ തസ്തുരിഗഃ ബ്രൌവീതു യ ഉഗ തച്ഛികേഓത്ത് ॥ തിഗസ്രഃ. ദ്യാവഃ. സഗവിഗതുഃ । ദ്വൌ. ഉഭയസ്ഥാഃ । ഏകാ. യഗമസ്യോ । ഭുവോനെ. വിഗാരാഘാട്ട് । ആഗണിം. ന. രഥ്യം. അഗമൃതാ. അധി4. തഗസ്ഥുഃ । ഇഗാഹ്. ബ്രഗവീഗതു. യഃ ഊँ॒ ഇത്. തത്. ചികേതത് ॥ ഒരു വാക്കിലെ ആദ്യത്തെ സ്വരം സ്വരിതമോ ഏകാശ്രുതിയോ ആണെങ്കിൽ (മുൻ പാദത്തിന്റെ പ്രഭാവം കാരണം) ആ ആദ്യ സ്വരാക്ഷരവും തുടർന്നുള്ള ഏതെങ്കിലും ഏകാശ്രുതിയും അനുദാട്ടം എന്ന് മാറ്റുക. സവിഗതുർദ്വാ — > സവിഗതുഃ (ഏകശ്രുതി ആയിരുന്നു) വിരാഗ്ശാട്ട് –> വിഗ്രാഗശാട്ട് (ഏകശ്രുതി ആയിരുന്നു) तस्तुरि॒ह –> त॒स्थुः॒ (ഏകശ്രുതി ആയിരുന്നു) ബ്രैവീതു॒ –> ബ്രैവീതു॒ (ആദ്യ സ്വരാക്ഷരവും തുടർന്ന് ഏകാശ്രുതിയും) ഒരു പദത്തിലെ അവസാന സ്വരം അനുദാട്ടമാണെങ്കിൽ (താഴെ പറയുന്ന പാദത്തിന്റെ പ്രഭാവം കാരണം), മുമ്പത്തെ സ്വരം ഉദാത്തമാണെങ്കിൽ അത് സ്വരിത എന്ന് മാറ്റുക; മുമ്പത്തെ സ്വരിതമാണെങ്കിൽ അത് ഏകാശ്രുതി എന്ന് മാറ്റുക. उ॒पस्थांऒ –> उ॒प्ठ्ठा॑ യഗമസ്യ –> യഗമസ്യോ പദചേദത്തിനു ശേഷം, അടുത്ത സ്വരം ഒരു ഉദാത്തമാണെങ്കിൽ, രണ്ടാമത്തെ പദത്തിലെ ആദ്യത്തെ സ്വരം അനുദാത്തമായി അടയാളപ്പെടുത്തുക; അല്ലെങ്കിൽ അടുത്ത സ്വരം ഒരു സ്വരിതമാണെങ്കിൽ, രണ്ടാമത്തെ പദത്തിലെ ആദ്യത്തെ സ്വരം ഉദാത്തമായി കണക്കാക്കുക; അല്ലെങ്കിൽ മന്ത്രത്തിലെ സ്വരം ഒരു ഉദാത്തമാണെങ്കിൽ, ആദ്യത്തെ വാക്കിൽ ഇതിനകം ഒരു ഉദാത്തമുണ്ടെങ്കിൽ അത് രണ്ടാമത്തെ പദത്തിലെ ഉദാത്തമായി കണക്കാക്കുക; രഥ്യോമൃതാധിയോ = … അഗമൃതാ. अधि॑ (ആദ്യ വാക്കിൽ ഉടാട്ട ഉള്ളതിനാൽ) സംഹിത മന്ത്രം വി സുപഗർണോ അഗന്തരിക്ഷാണ്യഖ്യദ്ഗഭീഗാരവേപാഗ അസുരഃ സുനിഃ । ക്വേഗ്3ഗൊദാനീങ് സൂര്യ: കശ്ചിഓകേത് കഠാമാം ദ്യാം രാഗശ്മിരഗസ്യ തോ ॥ പദപാഠഃ വി. ശുഭ്രപഗർണഃ । അഗന്തരിക്ഷാണി । അഗഖ്യാത് । ഗഭീഗാരയവേപാഃ । അസുരഃ. സുഗതനീതഃ । ക്വോ. ഇഗദാനിഓം. സൂര്യഃ. കഃ ചിഗ്കെഗത. കഠഗമാം. ദ്യാം. രാഗശ്മിഃ । അഗസ്യ. എ. തഗതാഗന ॥ (ശ്രദ്ധിക്കുക: വേദകോശം ഉൾപ്പെടെയുള്ള ഓൺലൈൻ സൈറ്റുകൾക്ക് മറ്റൊരു പതിപ്പുണ്ട്, അത് എനിക്ക് തെറ്റാണെന്ന് തോന്നുന്നു). വി. ശുഭ്രപഗർണഃ । അഗന്തരിക്ഷാണി । അഗഖ്യാത് । ഗഭീഗാരയവേപാഃ । അശുഗരഃ । സുഗതനീതഃ । ക്വോ. ഇഗദാനീഗം । സൂര്യഃ. കഃ ചിഗ്കെഗത. കഠഗമാം. ദ്യാം. രാഗശ്മിഃ । അഗസ്യ. എ. തഗതാഗന ॥ നിയമം 1: സുപർണ്ണോ ​​ ..ഖ്യദ്ഗഭീഗാരവേപാഗ à ।ഗഭീഗാരയവേപാഃ । സുനിതഃ à സുഗതനീതഃ കശ്ചിയോകേത കഃ । ചിഗ്കെഗത. കതഗമാം à കതഗമാം തൗതാൻ à തഗതാഗന നിയമം 2: ..ഖ്യദ്ഗഭീഗാരവേപാഗ à ।ഗഭീഗാരയവേപാഃ । കഴിഞ്ഞ ഏകശ്രുതി ക്വേഗ ൩ഗ്ഗോദാനീങ് à ക്വോ । സൂര്യ: à സൂര്യഃ നിയമം 3: അഗന്തരിയോക്ഷാൺയഖ്യ …​ ​अ॒ख्य॒त् രണ്ടും അനുദാട്ട രാഗസ്മിരാഗസ്യ à രശ്മിഃ । അഗസ്യ. രണ്ടാമത്തേത് സ്വരിത മൂലം ലഭിക്കണം. ആദ്യ ഭാഗത്തിന് ഉടാട്ട കിട്ടുന്നില്ല (കാരണം?) ഈ പദത്തിന് സ്വാഭാവികമായതിനാൽ कवे॒३॒॑दानीं॒ ठ क्व॑ എന്നത് ജാത്യസ്വരിതമാണ്. കുറിപ്പുകൾ: ജാത്യസ്വരിത – ഒരു അനുദാട്ടത്തിനു തൊട്ടുപിന്നാലെയോ ഒരു പാദയുടെ തുടക്കത്തിലോ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന സ്വരിത, ഉടാട്ടയുടെയും അനുദാട്ടയുടെയും സംയോജനം കൂടുതൽ പുറകിലോ മറഞ്ഞോ പദത്തിന് സ്വാഭാവികമായിരിക്കുമ്പോൾ. ഉദാ. കെ.വി ക്ഷൈപ്രസ്വരിത് – ഉദാത്തയും അനുദാട്ടയും യൺ മൂലം ചേരുന്നു പ്രശ്ലിഷ്ടസ്വരിത് - ചേരുന്നത് സവർണ്ണദീർഘസന്ധി ഹേതുവായി വരുന്നു അഭിനിഹിതസ്വരിത – ചേരുന്നത് പൂർവരൂപസന്ധിഃ മൂലമാണ്. ജാത്യസ്വരിതത്തിന് ശേഷം മറ്റൊരു ജാത്യസ്വരിത അല്ലെങ്കിൽ ഉദാത്തം വരുമ്പോൾ ഒരു കമ്പ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു കുലുക്കം സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നു. സ്വരം ചെറുതാണെങ്കിൽ 1 ചേർക്കുന്നു. ദീർഘ സ്വരാക്ഷരങ്ങൾക്ക്, 3 ഉം അനുദാത്തയും സ്വരിതയും ചേർക്കുന്നു. ഉദാ. സുനിഗഥഃ । ക്വേ൒3॒॑ദാനീങ് == സുഗതനീതഃ । ക്വോ. ഇഗദാനീഗം । വോനാനി –> ഭുവനാനി (ഏകശ്രുതി)