വൈദിക കര്‍മ്മങ്ങള്‍ ചെയ്ത് ദേവലോകത്തെത്തിയവര്‍ കര്‍മ്മദേവന്മാര്‍. ദേവന്മാരുടെ അധിപനാണ് ഇന്ദ്രന്‍.  ദേവന്മാരുടെ ആചാര്യനാണ് ബൃഹസ്പതി. മൂന്നുലോകവും ശരീരമായിട്ടുള്ള വിരാട്ട് ആണ് പ്രജാപതി. ഹിരണ്യഗര്‍ഭനാണ് ബ്രഹ്മാവ്. ആത്മാനന്ദത്തില്‍ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ശ്രോത്രിയനായ ഒരാള്‍ക്ക് ഇവരുടെ എല്ലാം ആനന്ദം ലഭിക്കുന്നുവെന്ന് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ.
ശരീരം ഉണ്ടാകുന്നതിനു കാരണം കര്‍മ്മമാണ്. വീണ്ടും കര്‍മ്മം ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നാല്‍ ശരീരം ലഭിച്ച ജീവി ധര്‍മ്മവും അധര്‍മ്മവും ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കും. അതിലൂടെ സുഖദുഃഖങ്ങള്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ആ ശരീരം നശിക്കുമ്പോള്‍ ഈ കര്‍മ്മങ്ങളുടെ ഫലമായി വീണ്ടും ശരീരമെടുക്കുന്നു. പിന്നെയും കര്‍മ്മംചെയ്യുന്നു. ഇങ്ങനെ കര്‍മ്മവും ജന്മവും ഒരു ചക്രംപോലെ ചുറ്റിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
മുക്തികിട്ടാനാഗ്രഹിക്കുന്ന മനുഷ്യന്‍ ആദ്യം തനിക്കു വിധിച്ചിട്ടുള്ള കര്‍മ്മങ്ങള്‍ വിധിപ്രകാരം അനുഷ്ഠിച്ചുതീര്‍ക്കണം. കര്‍മ്മം ചെയ്തതുകൊണ്ടാണ് ജനിച്ചതും. ഇവിടെ നിന്നും രക്ഷപ്പെടാന്‍ കര്‍മ്മവിമുക്തി നേടുകയും വേണം. ഈശ്വരനെ അറിയണമെങ്കില്‍ നാലുകാര്യങ്ങള്‍ സമ്പാദിക്കണം.1. നിത്യാനിത്യ വസ്തുവിവേകം-നിത്യവസ്തുവും അനിത്യവസ്തുവും തിരിച്ചറിയാനുള്ള ബുദ്ധി. ആത്മാവു നിത്യം മറ്റെല്ലാം അനിത്യം.2.ഇഹാമുത്രഫലഭോഗവിരാഗം- ഇഹലോകത്തിലും പരലോകത്തിലുമുള്ള സുഖഭോഗങ്ങളില്‍ രാഗമില്ലാത്ത അവസ്ഥ. 3. ശമാദിഷഡ്ക സമ്പത്തി. ശമം, ദമം, ഉപരമ, തിതിക്ഷ, ശ്രദ്ധ, സമാധാനം ഈ ആറവസ്ഥകള്‍ നേടണം. 4. മുമുക്ഷുത്വം-മോക്ഷം പ്രാപിക്കണമെന്നുള്ള തീവ്രമായ അഭിലാഷം.