സുഭാഷിതം

സന്തപ്തായസി സംസ്ഥിതസ്യപയസോ
നാമാപി ന ശ്രൂയതേ
മുക്താകാരതയാ തദേവ നളിനീ-
പത്രസ്ഥിതം ദൃശ്യതേ
അന്തഃസാഗരശുക്തിമദ്ധ്യപതിതം
തന്മൗക്തികം ജായതേ
പ്രായേണാധമമദ്ധ്യമോത്തമജൂഷാ-
മേവംവിധാ വൃത്തയഃ

-ഭര്‍തൃഹരി-

ചുട്ടുപഴുത്ത ഇരുമ്പുകഷണത്തില്‍ വീണ വെള്ളത്തുള്ളിയുടെ പേരുപോലും പിന്നീട് കേള്‍ക്കില്ല. അതേ വെള്ളത്തുള്ളി ഒരു താമരയിലയില്‍ വീണാല്‍ മുത്തുമണിപോലെ കാണാനാകും. സമുദ്രത്തിന്റെ അന്തര്‍ഭാഗത്ത് കിടക്കുന്ന മുത്തുചിപ്പിയില്‍ ഈ ജലകണം വീണാല്‍ അതിമനോഹരമായ ഒരു മുത്തായി അതു രൂപംപ്രാപിക്കുന്നു. അധമന്മാരെയും മദ്ധ്യമന്മാരെയും ഉത്തമന്മാരെയും ആശ്രയിക്കുന്നവരുടെ ഗതിയും ഇവ്വിധമാകുന്നു.