ഹൈന്ദവ വിശ്വാസപ്രകാരം ക്ഷേത്ര പൂജ എന്നത് കേവലം ഒരു ആചാരമല്ല, മറിച്ച് ക്ഷേത്രത്തിലെ വിഗ്രഹത്തിൽ കുടികൊള്ളുന്ന ഈശ്വര ചൈതന്യത്തെ ഉണർത്തി, ആ ചൈതന്യവുമായി ഭക്തന് മാനസികമായി സംവദിക്കാൻ അവസരമൊരുക്കുന്ന ഒരു താന്ത്രിക പ്രക്രിയയാണ്. ​ലളിതമായി പറഞ്ഞാൽ, 'പൂജ' എന്ന വാക്കിന്റെ അർത്ഥം പാപങ്ങളെ നശിപ്പിക്കുന്നത് എന്നാണ് ('പൂ' എന്നാൽ പൂർണ്ണത അല്ലെങ്കിൽ പുഷ്പം, 'ജ' എന്നാൽ ജനിപ്പിക്കുന്നത് എന്നും അർത്ഥമുണ്ട്). ​ഇതിനെക്കുറിച്ച് പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യങ്ങൾ താഴെ നൽകുന്നു: ​1. പൂജയുടെ അടിസ്ഥാന തത്വം (Basic Concept) ​ക്ഷേത്രത്തിലെ വിഗ്രഹത്തെ ജീവനുള്ള ഒരു രാജാവിനെയോ അല്ലെങ്കിൽ ബഹുമാന്യനായ ഒരു അതിഥിയെയോ പോലെ പരിഗണിച്ചാണ് പൂജകൾ ചെയ്യുന്നത്. ഇതിനെ 'ഷോഡശോപചാരം' (16 ഉപചാരങ്ങൾ) എന്ന് പറയുന്നു. ഒരു അതിഥി വീട്ടിൽ വരുമ്പോൾ നമ്മൾ നൽകുന്ന സ്വീകരണം പോലെയാണ് ഇത്. ​2. പൂജയിലെ പ്രധാന ഘട്ടങ്ങൾ ​ഒരു സാധാരണ പൂജയിൽ താഴെ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുന്നു: ​ആവാഹനം: ഈശ്വര ചൈതന്യത്തെ വിഗ്രഹത്തിലേക്ക് ക്ഷണിക്കുന്നു. ​അഭിഷേകം (സ്നാനം): വിഗ്രഹത്തെ ശുദ്ധീകരിക്കുന്നതിനായി ജലം, പാൽ, നെയ്യ്, ഇളനീർ തുടങ്ങിയവ കൊണ്ട് കുളിപ്പിക്കുന്നു. ​അലങ്കാരം: പട്ടുടയാടകളും ആഭരണങ്ങളും ചന്ദനവും ചാർത്തി വിഗ്രഹത്തെ അലങ്കരിക്കുന്നു. ​നിവേദ്യം (ഭക്ഷണം): ഈശ്വരന് ഭക്ഷണം സമർപ്പിക്കുന്നു. (ഇത് പിന്നീട് പ്രസാദമായി ഭക്തർക്ക് നൽകുന്നു). ​ദീപാരധന: ഈശ്വരന്റെ രൂപം ഭക്തർക്ക് വ്യക്തമായി കാണുന്നതിനായി ദീപം ഉഴിഞ്ഞു കാണിക്കുന്നു. ​3. താന്ത്രിക പ്രാധാന്യം ​കേരളത്തിലെ ക്ഷേത്രങ്ങൾ തന്ത്രശാസ്ത്ര വിധിപ്രകാരമാണ് പ്രവർത്തിക്കുന്നത്. ഇവിടെ തന്ത്രി (മുഖ്യ പുരോഹിതൻ) മന്ത്രങ്ങളിലൂടെയും മുദ്രകളിലൂടെയും (കൈകളുടെ പ്രത്യേക ചലനങ്ങൾ) പ്രകൃതിയിലെ ഊർജ്ജത്തെ വിഗ്രഹത്തിലേക്ക് കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.