“പഴം വേണോ മാമ്പഴം” വൃദ്ധ വിളിച്ചു കൂവി. യശോദ പൂമുഖത്തില്ല; ഉണ്ണിക്കൃഷ്ണന്‍ ഓടി ചെന്നു.
“എനിക്കു പഴം തരുമോ” ജഗന്നിയന്താവ് മധുരമൂറുന്ന സ്വരത്തില്‍ കൊഞ്ചി.
വൃദ്ധ കണ്ണന്‍റെ സ്വരത്തില്‍, ആ മനോഹരമായ രൂപത്തില്‍ മതിമറന്നു പോയി.
“തരാമല്ലോ കുട്ടാ, പക്ഷേ പകരം എനിക്കെന്തു തരും?” അവര്‍ കുഞ്ഞിനോട് കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“എന്തു വേണം?” കണ്ണന്‍.
“എന്തെങ്കിലും തന്നാല്‍ മതി. ഒന്നും വാങ്ങാതെ കൊടുത്താല്‍ ഈ കിഴവി പട്ടിണിയാവില്ലേ കുഞ്ഞേ...”
“ഇപ്പൊ വരാം” ഉണ്ണിക്കണ്ണന്‍ അകത്തേക്ക് ഓടി. തിരിച്ചു വന്നത് കുഞ്ഞിക്കൈയില്‍ ഒരു പിടി അരിയുമായി. “ഇതാ... ഇതു മതിയോ?” കണ്ണന്‍ കുസൃതിയോടെ തിരക്കി.
“ഉം; ധാരാളം..” അതു വാങ്ങി തന്‍റെ മടിയിലിട്ടിട്ട് വൃദ്ധ നല്ല പഴുത്ത മാമ്പഴം ഉണ്ണിക്കണ്ണന്‍റെ കുഞ്ഞിക്കൈകളില്‍ നിറയെ വച്ചു കൊടുത്തു.
“ഞാന്‍ പോവ്വാ..” മാമ്പഴം മാറോടു ചേര്‍ത്ത്, കുഞ്ഞുകൈകള്കൊണ്ട് പൊത്തിപ്പിടിച്ച് യശോദാതനയന്‍ അകത്തേക്ക് ഓടി.
“ഹാവൂ...എന്തൊരു ഓമന..” വൃദ്ധ ആ ദര്‍ശനത്തിലും സ്പര്‍ശനത്തിലും മതിമറന്ന് ഏറെനേരം അവിടെയിരുന്നു. പിന്നീട് അന്ന് അവര്‍ മാമ്പഴം വില്‍ക്കാ ന്‍ പോയില്ല; ആനന്ദത്തോടെ വീട്ടിലേക്കു മടങ്ങി.
വീട്ടിലെത്തി; തലയില്‍ നിന്നും കുട്ട താഴെവച്ച് അരിമണികള്‍ ഒരു പാത്രത്തിലേക്കു കുടഞ്ഞിട്ടു; അവര്‍ അന്തം വിട്ടുപോയി. ഉണ്ണിക്കണ്ണന്‍ കൊടുത്ത അരിമണികള്‍ മുഴുവന്‍ വിലയേറിയ രത്നങ്ങളായി മാറിയിരിക്കുന്നു!!
“ഈ കുഞ്ഞ് ഈശ്വരന്‍ തന്നെ” കൈകൂപ്പി വൃദ്ധ നിറമിഴികളോടെ പറഞ്ഞു.
എന്ത് കൊടുത്തു എന്നതല്ല, എങ്ങനെ കൊടുത്തു എന്നതിനനുസരിച്ചാണ് ഭഗവത് കൃപ വര്‍ഷിക്കുക.Parvati Sankar
“എനിക്കു പഴം തരുമോ” ജഗന്നിയന്താവ് മധുരമൂറുന്ന സ്വരത്തില്‍ കൊഞ്ചി.
വൃദ്ധ കണ്ണന്‍റെ സ്വരത്തില്‍, ആ മനോഹരമായ രൂപത്തില്‍ മതിമറന്നു പോയി.
“തരാമല്ലോ കുട്ടാ, പക്ഷേ പകരം എനിക്കെന്തു തരും?” അവര്‍ കുഞ്ഞിനോട് കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“എന്തു വേണം?” കണ്ണന്‍.
“എന്തെങ്കിലും തന്നാല്‍ മതി. ഒന്നും വാങ്ങാതെ കൊടുത്താല്‍ ഈ കിഴവി പട്ടിണിയാവില്ലേ കുഞ്ഞേ...”
“ഇപ്പൊ വരാം” ഉണ്ണിക്കണ്ണന്‍ അകത്തേക്ക് ഓടി. തിരിച്ചു വന്നത് കുഞ്ഞിക്കൈയില്‍ ഒരു പിടി അരിയുമായി. “ഇതാ... ഇതു മതിയോ?” കണ്ണന്‍ കുസൃതിയോടെ തിരക്കി.
“ഉം; ധാരാളം..” അതു വാങ്ങി തന്‍റെ മടിയിലിട്ടിട്ട് വൃദ്ധ നല്ല പഴുത്ത മാമ്പഴം ഉണ്ണിക്കണ്ണന്‍റെ കുഞ്ഞിക്കൈകളില്‍ നിറയെ വച്ചു കൊടുത്തു.
“ഞാന്‍ പോവ്വാ..” മാമ്പഴം മാറോടു ചേര്‍ത്ത്, കുഞ്ഞുകൈകള്കൊണ്ട് പൊത്തിപ്പിടിച്ച് യശോദാതനയന്‍ അകത്തേക്ക് ഓടി.
“ഹാവൂ...എന്തൊരു ഓമന..” വൃദ്ധ ആ ദര്‍ശനത്തിലും സ്പര്‍ശനത്തിലും മതിമറന്ന് ഏറെനേരം അവിടെയിരുന്നു. പിന്നീട് അന്ന് അവര്‍ മാമ്പഴം വില്‍ക്കാ ന്‍ പോയില്ല; ആനന്ദത്തോടെ വീട്ടിലേക്കു മടങ്ങി.
വീട്ടിലെത്തി; തലയില്‍ നിന്നും കുട്ട താഴെവച്ച് അരിമണികള്‍ ഒരു പാത്രത്തിലേക്കു കുടഞ്ഞിട്ടു; അവര്‍ അന്തം വിട്ടുപോയി. ഉണ്ണിക്കണ്ണന്‍ കൊടുത്ത അരിമണികള്‍ മുഴുവന്‍ വിലയേറിയ രത്നങ്ങളായി മാറിയിരിക്കുന്നു!!
“ഈ കുഞ്ഞ് ഈശ്വരന്‍ തന്നെ” കൈകൂപ്പി വൃദ്ധ നിറമിഴികളോടെ പറഞ്ഞു.
എന്ത് കൊടുത്തു എന്നതല്ല, എങ്ങനെ കൊടുത്തു എന്നതിനനുസരിച്ചാണ് ഭഗവത് കൃപ വര്‍ഷിക്കുക.Parvati Sankar
No comments:
Post a Comment