നാടകാന്തം കവിത്വം എന്നാണല്ലോ പ്രമാണം. ശ്രീ തീര്‍ത്ഥപാദപരമഹംസസ്വാമികള്‍ തന്‍റെ പത്തൊന്‍പതാം വയസ്സില്‍ വേദാന്തതത്ത്വപ്രതിപാദകമായ 'ചൂഡാലാശിഖിദ്ധ്വജം' എന്നൊരു നാടകം രചിച്ചിരുന്നു. സ്വാമികളുടെ കവിത്വത്തെ പ്രകടമാക്കുന്ന ഉജ്ജ്വലമായ ഒരു
നാടകമാണിത്. യോഗവാസിഷ്ഠത്തിലെ ശിഖിദ്ധ്വജോപാഖ്യാനത്തെ ഉപജീവിച്ചാണ് ഇത് എഴുതിയിട്ടുള്ളത്. മനോഹരങ്ങളായ പദ്യങ്ങളും, പ്രൌഡഗംഭീരമാര്‍ന്ന വേദാന്ത തത്ത്വങ്ങളും കൊണ്ടു ശോഭിക്കുന്ന ഈ നാടകത്തിന്‍റെ പൂര്‍ണ്ണരൂപം ലഭ്യമല്ല. ഇതിലെ ചില ഭാഗങ്ങള്‍ സ്വാമികളുടെ ജീവചരിത്രത്തില്‍ വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതില്‍ വിവരിക്കുന്ന ശിഖിദ്ധ്വജമഹാരാജാവും അഗസ്ത്യമുനിയും തമ്മിലുള്ള സംഭാഷണത്തിലെ ഒരു ഭാഗം ജിജ്ഞാസുക്കള്‍ക്കായി ഇവിടെ ഇടുന്നു .

രാജാ: യോഗാദികള്‍കൊണ്ടു മുക്തിസിദ്ധിക്കയില്ലെന്നാണോ അവിടുത്തെ അഭിപ്രായം?

അഗ: അവ അന്തഃകരണശുദ്ധിയുണ്ടാക്കിത്തീര്‍ക്കുന്നതിനാല്‍ പരമ്പരയാ മുക്തിസാധകങ്ങളാണെന്നാണ് നമ്മുടെ അഭിപ്രായം.

നിത്യാനന്ദാവബോധം തെളിവൊടുവെളിവാക്കീടുവാനുള്ള മാര്‍ഗ്ഗം
ചിത്തത്തിന്നേകിടുന്നൂ പവനജയമനോരോധയോഗാദിയെല്ലാം
സത്യത്തില്‍ സാംഖ്യവൈശേഷികമുഖമതവും ജ്ഞാനമാകും ഫലത്തേ
സിദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിന്നായ് ബഹുവിധജഡവാദങ്ങളെച്ചെയ്തിടുന്നു.

രാജാ: ഇപ്പോള്‍ യോഗാദികള്‍ ജ്ഞാനസാധനങ്ങളാണെന്നു മനസ്സിലായി.

അഗ: ശരി

രാജാ: അങ്ങിനെയാണെങ്കില്‍, യോഗാദികള്‍ അഭ്യസിക്കാതെ ജ്ഞാനം സിദ്ധിക്കയില്ലെന്നു വരുന്നല്ലോ?

അഗ: വത്സനിപ്പോള്‍ പറഞ്ഞ യോഗശബ്ദത്തിന് എന്താണ് അര്‍ത്ഥമൂഹിക്കുന്നത്?

രാജാ: യമം, നിയമം, ആസനം, പ്രാണായാമം, പ്രത്യാഹാരം തുടങ്ങിയ എട്ടംഗങ്ങളോടുകൂടിയതു യോഗമെന്നാണ് ഞാന്‍ വിചാരിച്ചിരിക്കുന്നത്.

അഗ: ശരി, മന്ദാധികാരികള്‍ക്കു യോഗം അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്.എന്നാല്‍, പ്രിയദര്‍ശനനെപ്പോലെയുള്ള ഉത്തമാധികാരികള്‍ക്ക് ജ്ഞാനസമ്പാദനത്തിന് യോഗം അഭ്യസിച്ചേതീരു എന്നു നിയമമില്ല. അതിനു ജ്ഞാനസാധകമായ ശ്രവണംതന്നെ ചെയ്താല്‍ മതിയാകും.

രാജാ: യോഗാദികളെവിട്ട് ശ്രവണമെന്നൊരു അഭ്യാസം ജ്ഞാനത്തിന് വേറെയുണ്ടോ?

അഗ: ഉണ്ട്. യോഗം ചിത്തവൃത്തിയുടെ നിരോധമാണ്. എന്നാല്‍, ശ്രവണമാകട്ടെ വിചാരരൂപമാകുന്നു. പക്ഷേ, അതിനേയും യോഗമെന്നു പറയാറുണ്ട്.

രാജാ: അഭ്യാസമാര്‍ഗ്ഗങ്ങളെ എല്ലാം യോഗശബ്ദംകൊണ്ടു വ്യവഹരിക്കാറുണ്ടായിരിക്കാം.

അഗ: അതേ; യുജ്ധാതുവില്‍നിന്നുണ്ടായ രൂപമാണല്ലോ യോഗശബ്ദം. അതിന് യോജിപ്പിക്കുന്നത്, പ്രാപിപ്പിക്കുന്നത്, കൂട്ടിയിണക്കുന്നത്, സംഗമിപ്പിക്കുന്നത്, ഒന്നിച്ചിരിക്കുന്നത്, ശാന്തമായിരിക്കുന്നത് എന്നെല്ലാം പല അര്‍ത്ഥങ്ങളുമുണ്ട്. ''യോഗഃ സംഹനനോപായഃ ധ്യാനസംഗതിയുക്തിഷു.'' എന്ന കോശവാക്യംതന്നെ അതിന് തെളിവാണല്ലോ.

രാജാ: ജ്ഞാനാഭ്യാസം വിചാരരൂപമാണെന്നു പറഞ്ഞതു മനസ്സിലായില്ല.

അഗ: പറയാം. ദൃശ്യരൂപമായ പ്രപഞ്ചത്തേയും, ദൃഗ്രൂപമായ ആത്മാവിനേയും വിവേചിച്ച് അറിഞ്ഞ് ചിത്തവൃത്തിയെ ദൃശ്യത്തില്‍നിന്നും വേര്‍പെടുത്തി ദൃക്‌സ്വരൂപമായ ആത്മാവിന്റെ വടിവിലാക്കുകയാണത്. എന്തെന്നാല്‍,

ചിത്തവൃത്തിപരിശോധനകൊണ്ട
ബ്ബുദ്ധിയേ ദൃഢതരം തെളിയിച്ച്
പ്രത്യഗാത്മവടിവാക്കുകിലപ്പോള്‍
നിത്യസത്യസുഖമാ,മതു ബോധം

രാജാ: ഇതു എല്ലാവര്‍ക്കും സാദ്ധ്യമാണോ?

അഗ: അല്ല; അതിസുകൃതികളായ ജിജ്ഞാസുക്കള്‍ക്കു മാത്രമേ വൃത്തിശോധനദ്വാരാ ജ്ഞാനം ലഭിക്കുകയുള്ളൂ. അതിനാലത്രേ യോഗാദികളെക്കാള്‍ ഇതിനു പ്രചാരം കുറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്.

രാജാ: ഭഗവന്‍, ആത്മജ്ഞാനപ്രദങ്ങളായ മാര്‍ഗ്ഗങ്ങള്‍ ഇത്ര ഗഹനങ്ങളായിരിക്കെ എന്നെപ്പോലെയുള്ള മന്ദപ്രജ്ഞാര്‍ക്ക് എങ്ങനെ ആണ് ആത്മജ്ഞാനം ലഭിക്കുന്നത്? വിശിഷ്യ, രാജകുലത്തില്‍ ജനിച്ചതിനാല്‍ സ്വാതന്ത്ര്യവും ഇല്ലല്ലോ.

അഗ: വത്സ! അങ്ങനെ വിചാരിക്കരുത്. ആത്മജ്ഞാനം ജിജ്ഞാസയുള്ളവര്‍ക്ക് എത്രയും സുലഭമാണ്. അതിനുള്ള സാക്ഷാല്‍കാരണം ശ്രവണവും മനനവും നിദിദ്ധ്യാസനവുമാണ്. അതിന്റെ സ്വരൂപമോ, ആത്മാവ് സത്യവും അനാത്മാവ് മിഥ്യയും ആണെന്നുള്ള വിവേകമാകുന്നു. അതുകൊണ്ടുള്ള ഫലമാകട്ടെ, ഹൃദയ്രഗന്ഥിനാശവുമാണ്. പക്ഷേ, ഇവയെല്ലാമുണ്ടാകണമെങ്കില്‍ വൈരാഗ്യസമ്പാദനം അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. അതില്ലാഞ്ഞിട്ടാണ് ജ്ഞാനം ദുര്‍ഗ്രഹമായി തോന്നുന്നത്. അതിനാല്‍, തത്വവിചാരംകൊണ്ടു വൈരാഗ്യം വരുത്തണം എന്നാല്‍, വത്സന് രാജ്യംതന്നെ തപോവനമായിട്ടും, കൊട്ടാരങ്ങള്‍ പര്‍ണ്ണശാലകളായിട്ടും, വിഷയസുഖം ആത്മാനന്ദമായിട്ടും അനുഭവെടുന്നതാണ്.യഥാര്‍ത്ഥസുഖം ആത്മസ്വരൂപമാണെന്നറിഞ്ഞുണരുമ്പോള്‍ വൈരാഗ്യം തനിയേ ഉണ്ടാകും. സുഖം വിഷയങ്ങളില്‍നിന്നു ണ്ടാകുന്നതാണെന്നുള്ള തെറ്റിദ്ധാരണകൊണ്ടാണ് ദുഃഖമുണ്ടാകുന്നത്. ആ തെറ്റിദ്ധാരണയ്ക്ക് ശാസ്ത്രങ്ങളില്‍ അവിദ്യ എന്നുപേരു പറയുന്നു. യഥാര്‍ത്ഥജ്ഞാനംകൊണ്ടേ, അതു നശിക്കയുള്ളു. സദ്ഗുരുവില്‍നിന്നു വേദാന്തവാക്യങ്ങള്‍ ശ്രവിച്ച് മനനനിദിദ്ധ്യാസനങ്ങള്‍കൊണ്ട് താന്‍ സച്ചിദാനന്ദസ്വരൂപമായ ബ്രഹ്മമാണെന്നുറപ്പു വരുത്തുന്നതിനാണ് യഥാര്‍ത്ഥജ്ഞാനം എന്നുപറയുന്നത്. അഖണ്ഡാകാരരൂപമായ ആ ജ്ഞാനവൃത്തി ഉദയംചെയ്യുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ ദേഹമാണെന്നുള്ള അജ്ഞാനം നശിക്കുന്നു. പിന്നീട് ഈ പ്രപഞ്ചവ്യാപാരമെല്ലാം ഒരു നടനെപ്പോലെ നിര്‍ല്ലേപനായി നടത്തുകയും ആത്മാനന്ദമനുഭവിച്ച് ജീവുക്തനായി വിജയിക്കയും ചെയ്യാവുന്നതാണ്.

രാജാ: ഭഗവന്‍,

''മൃഡനോടുസമന്‍ ഭവാന്റെ വാക്യം
ജഡനാമെന്നുടെ ചിത്തവൃത്തിയെല്ലാം
പരനിര്‍വൃതിയില്‍ പ്രലീനമാക്കി
പ്പരമദ്വൈതസുബോധമേകിടട്ടെ''

അഗസ്ത്യന്‍: പ്രിയദര്‍ശനന് ശുഭംഭവിക്കട്ടെ! നേരം അതിക്രമിക്കുന്നു. വിശേഷിച്ചു ഇന്ന് ഈ തപോവനരക്ഷയ്ക്കുവേണ്ടി നായാട്ടുചെയ്തു ക്ഷീണിച്ചിരിക്കയാണല്ലോ. അതിനാല്‍ നിദ്രാശാലയിലേക്കു പോവുക.

രാജാ: ഭഗവന്‍, രാജധര്‍മ്മത്തില്‍ പ്രധാനമായിട്ടുള്ളഭാഗം തപോവനരക്ഷയാണല്ലോ. അതുകൊണ്ട്, ഇന്നുവിശേഷിച്ചും എനിക്കുകൃതാര്‍ത്ഥതയുണ്ട്. (എന്നു പറഞ്ഞ് എല്ലാപേരും പോകുന്നു)

www,gurukulasramam.org