വിവേകചൂഡാമണി - 86
വ്യാഖ്യാനം - സ്വാമി അഭയാനന്ദ
******************************
ജ്ഞാനസ്വരൂപനായ ആത്മാവ്
"യാതൊന്നിൽ ഈ വിശ്വം മുഴുവൻ വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നുവോ, ഏതിനെ മറ്റൊന്നും വ്യാപിക്കാതിരിക്കുന്നുവോ, അതാണ് ആത്മാവ്. സ്വയംപ്രകാശസ്വരൂപിയായ യാതൊന്ന് പ്രകാശിക്കുമ്പോൾ അതിന്റെ പ്രതിഫലനമെന്ന പോലെ ഈ പ്രപഞ്ചം വിളങ്ങുന്നുവോ, അത് തന്നെയാണ് ഇത്."
ആത്മസ്വരൂപത്തെക്കുറിച്ച് വിവരണം തുടരുന്നു;
ശ്ലോകം 128
യേന വിശ്വമിദം വ്യാപ്തം
യം ന വ്യാപ്നോതി കിഞ്ചന
ആഭാരൂപമിദം സർവം
യം ഭാന്തമനുഭാത്യയം
യാതൊന്നിൽ ഈ വിശ്വം മുഴുവൻ വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നുവോ, ഏതിനെ മറ്റൊന്നും വ്യാപിക്കാതിരിക്കുന്നുവോ, അതാണ് ആത്മാവ്. സ്വയംപ്രകാശസ്വരൂപിയായ യാതൊന്ന് പ്രകാശിക്കുമ്പോൾ അതിന്റെ പ്രതിഫലനമെന്ന പോലെ ഈ പ്രപഞ്ചം വിളങ്ങുന്നുവോ, അത് തന്നെയാണ് ഇത്.
എങ്ങും എല്ലാറ്റിനേയും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നതാണ് ആത്മാവ്; എന്നാൽ മറ്റൊന്നുകൊണ്ടും വ്യാപിക്കപ്പെടാത്തതുമാണ്.
വിഷയ വികാര വിചാരങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ആവർത്തന യോഗാവസ്ഥയിലാണ് മനസ്സ്. മനസ്സിനേക്കാൾ സൂക്ഷ്മമായതാണ് ആത്മാവ്. എങ്ങും വ്യാപിക്കണമെങ്കിൽ വളരെയേറെ സൂക്ഷ്മമായിരിക്കണം. ഒന്നിനെക്കൊണ്ടും സൂക്ഷമായതിനെ വ്യാപിക്കാൻ കഴിയില്ല. എങ്ങും നിറഞ്ഞ തത്വത്തെ ഒന്നിനും വ്യാപിക്കാനാവില്ല.
എല്ലാം നിലനിൽക്കുന്നതുതന്നെ ആത്മാവിന്റെ ആധാരത്തിലാണ്. ആത്മചൈതന്യ പ്രകാശത്താൽ ഇന്ദ്രിയങ്ങളും മനസ്സും ബുദ്ധിയുമൊക്കെ നന്നായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു.
നമ്മുടെ ഉള്ളിൽ സാക്ഷി ചൈതന്യമായി, ജ്ഞാനസ്വരൂപമായി ആത്മാവിരിക്കുന്നു. ഏറ്റവും അടുത്തെന്ന് കാണിക്കാനാണ് 'ഇത്' എന്നു പ്രയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്.
ശ്ലോകം 129
യസ്യ സന്നിധി മാത്രേണ
ദേഹേന്ദ്രിയമനോധിയഃ
വിഷയേഷു സ്വകീയേഷു
വർത്തന്തേ പ്രേരിതാ ഇവ
ഏതൊന്നിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യംകൊണ്ടാണോ ദേഹം, ഇന്ദ്രിയങ്ങൾ, മനസ്സ്, ബുദ്ധി എന്നിവ അവരവരുടെ ജോലികൾ ഭൃത്യന്മാരെപ്പോലെ യജമാനന്റെ പ്രേരണയാൽ ചെയ്യുന്നത്, അതാണ് ആത്മാവ്.
സ്ഥൂല, സൂക്ഷ്മ, കാരണ ശരീരങ്ങൾ അതാതിന്റെ ധർമ്മങ്ങൾ നിർവ്വഹിക്കുന്നത് ആത്മചൈതന്യത്തിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യംകൊണ്ടാണ്. ആത്മാവ് ഒന്നും ചെയ്യുന്നില്ല, ആത്മ സാന്നിദ്ധ്യത്താൽ അനാത്മ വസ്തുക്കളായ ഉപാധികൾ പ്രവർത്തിക്കുന്നു. പുരുഷന്റെ നോട്ടം കൊണ്ട് പ്രകൃതി എല്ലാം ചെയ്യുന്നതിങ്ങനെയാണ്.
ആത്മാവിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യം, അതു മാത്രം മതി ഏതും സചേതനമാകാൻ. ഇതിന്റെ അഭാവത്തിൽ കരണങ്ങൾ പ്രവർത്തിക്കില്ല.
ഉപാധികൾ അവയുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ചെയ്യുന്നത് ആത്മചൈതന്യത്തിന്റെ പ്രേരണ മൂലമാണോ എന്നു തോന്നും. സൂര്യപ്രകാശത്തെ ആശ്രയിച്ച് ജീവികൾ ജീവിക്കുന്നതുപോലെയാണിത്. സൂര്യൻ പ്രകാശം നൽകുന്നു, എന്നാൽ ഒന്നിലും ഇടപെടുന്നില്ല. ഇവയുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളൊന്നും സൂര്യനെ ബാധിക്കുന്നുമില്ല. സൂര്യനില്ലെങ്കിലോ... എല്ലാറ്റിന്റെയും ഉണർവ്വും ഊർജ്ജവുമൊക്കെ ഇല്ലാതാവുകയും ചെയ്യും.
ആത്മസൂര്യന്റെ സാന്നിദ്ധ്യത്തിലാണ്, അതിന്റെ പ്രകാശത്താലാണ് നമ്മളിലും എല്ലായിടത്തും എല്ലാം നടക്കുന്നത്. മികച്ച ഭരണാധികാരികളുടെ സാന്നിദ്ധ്യം മാത്രം മതി കീഴ് ജീവനക്കാരെല്ലാം ഓടിനടന്ന് പണിയെടുക്കാൻ. നല്ലൊരു അദ്ധ്യാപകന്റെ സാന്നിദ്ധ്യം വിദ്യാർത്ഥികളെ കഴിവുള്ളവരും പഠനത്തിൽ ശ്രദ്ധിക്കുന്നവരുമാക്കും. ഇതുപോലെ, ആത്മാവിന് തന്റെ സാന്നിദ്ധ്യം മാത്രം മതി ജഡ വസ്തുക്കളേയും സചേതനമാക്കാൻ.
വ്യാഖ്യാനം - സ്വാമി അഭയാനന്ദ
******************************
ജ്ഞാനസ്വരൂപനായ ആത്മാവ്
"യാതൊന്നിൽ ഈ വിശ്വം മുഴുവൻ വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നുവോ, ഏതിനെ മറ്റൊന്നും വ്യാപിക്കാതിരിക്കുന്നുവോ, അതാണ് ആത്മാവ്. സ്വയംപ്രകാശസ്വരൂപിയായ യാതൊന്ന് പ്രകാശിക്കുമ്പോൾ അതിന്റെ പ്രതിഫലനമെന്ന പോലെ ഈ പ്രപഞ്ചം വിളങ്ങുന്നുവോ, അത് തന്നെയാണ് ഇത്."
ആത്മസ്വരൂപത്തെക്കുറിച്ച് വിവരണം തുടരുന്നു;
ശ്ലോകം 128
യേന വിശ്വമിദം വ്യാപ്തം
യം ന വ്യാപ്നോതി കിഞ്ചന
ആഭാരൂപമിദം സർവം
യം ഭാന്തമനുഭാത്യയം
യാതൊന്നിൽ ഈ വിശ്വം മുഴുവൻ വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നുവോ, ഏതിനെ മറ്റൊന്നും വ്യാപിക്കാതിരിക്കുന്നുവോ, അതാണ് ആത്മാവ്. സ്വയംപ്രകാശസ്വരൂപിയായ യാതൊന്ന് പ്രകാശിക്കുമ്പോൾ അതിന്റെ പ്രതിഫലനമെന്ന പോലെ ഈ പ്രപഞ്ചം വിളങ്ങുന്നുവോ, അത് തന്നെയാണ് ഇത്.
എങ്ങും എല്ലാറ്റിനേയും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നതാണ് ആത്മാവ്; എന്നാൽ മറ്റൊന്നുകൊണ്ടും വ്യാപിക്കപ്പെടാത്തതുമാണ്.
വിഷയ വികാര വിചാരങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ആവർത്തന യോഗാവസ്ഥയിലാണ് മനസ്സ്. മനസ്സിനേക്കാൾ സൂക്ഷ്മമായതാണ് ആത്മാവ്. എങ്ങും വ്യാപിക്കണമെങ്കിൽ വളരെയേറെ സൂക്ഷ്മമായിരിക്കണം. ഒന്നിനെക്കൊണ്ടും സൂക്ഷമായതിനെ വ്യാപിക്കാൻ കഴിയില്ല. എങ്ങും നിറഞ്ഞ തത്വത്തെ ഒന്നിനും വ്യാപിക്കാനാവില്ല.
എല്ലാം നിലനിൽക്കുന്നതുതന്നെ ആത്മാവിന്റെ ആധാരത്തിലാണ്. ആത്മചൈതന്യ പ്രകാശത്താൽ ഇന്ദ്രിയങ്ങളും മനസ്സും ബുദ്ധിയുമൊക്കെ നന്നായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു.
നമ്മുടെ ഉള്ളിൽ സാക്ഷി ചൈതന്യമായി, ജ്ഞാനസ്വരൂപമായി ആത്മാവിരിക്കുന്നു. ഏറ്റവും അടുത്തെന്ന് കാണിക്കാനാണ് 'ഇത്' എന്നു പ്രയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്.
ശ്ലോകം 129
യസ്യ സന്നിധി മാത്രേണ
ദേഹേന്ദ്രിയമനോധിയഃ
വിഷയേഷു സ്വകീയേഷു
വർത്തന്തേ പ്രേരിതാ ഇവ
ഏതൊന്നിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യംകൊണ്ടാണോ ദേഹം, ഇന്ദ്രിയങ്ങൾ, മനസ്സ്, ബുദ്ധി എന്നിവ അവരവരുടെ ജോലികൾ ഭൃത്യന്മാരെപ്പോലെ യജമാനന്റെ പ്രേരണയാൽ ചെയ്യുന്നത്, അതാണ് ആത്മാവ്.
സ്ഥൂല, സൂക്ഷ്മ, കാരണ ശരീരങ്ങൾ അതാതിന്റെ ധർമ്മങ്ങൾ നിർവ്വഹിക്കുന്നത് ആത്മചൈതന്യത്തിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യംകൊണ്ടാണ്. ആത്മാവ് ഒന്നും ചെയ്യുന്നില്ല, ആത്മ സാന്നിദ്ധ്യത്താൽ അനാത്മ വസ്തുക്കളായ ഉപാധികൾ പ്രവർത്തിക്കുന്നു. പുരുഷന്റെ നോട്ടം കൊണ്ട് പ്രകൃതി എല്ലാം ചെയ്യുന്നതിങ്ങനെയാണ്.
ആത്മാവിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യം, അതു മാത്രം മതി ഏതും സചേതനമാകാൻ. ഇതിന്റെ അഭാവത്തിൽ കരണങ്ങൾ പ്രവർത്തിക്കില്ല.
ഉപാധികൾ അവയുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ചെയ്യുന്നത് ആത്മചൈതന്യത്തിന്റെ പ്രേരണ മൂലമാണോ എന്നു തോന്നും. സൂര്യപ്രകാശത്തെ ആശ്രയിച്ച് ജീവികൾ ജീവിക്കുന്നതുപോലെയാണിത്. സൂര്യൻ പ്രകാശം നൽകുന്നു, എന്നാൽ ഒന്നിലും ഇടപെടുന്നില്ല. ഇവയുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളൊന്നും സൂര്യനെ ബാധിക്കുന്നുമില്ല. സൂര്യനില്ലെങ്കിലോ... എല്ലാറ്റിന്റെയും ഉണർവ്വും ഊർജ്ജവുമൊക്കെ ഇല്ലാതാവുകയും ചെയ്യും.
ആത്മസൂര്യന്റെ സാന്നിദ്ധ്യത്തിലാണ്, അതിന്റെ പ്രകാശത്താലാണ് നമ്മളിലും എല്ലായിടത്തും എല്ലാം നടക്കുന്നത്. മികച്ച ഭരണാധികാരികളുടെ സാന്നിദ്ധ്യം മാത്രം മതി കീഴ് ജീവനക്കാരെല്ലാം ഓടിനടന്ന് പണിയെടുക്കാൻ. നല്ലൊരു അദ്ധ്യാപകന്റെ സാന്നിദ്ധ്യം വിദ്യാർത്ഥികളെ കഴിവുള്ളവരും പഠനത്തിൽ ശ്രദ്ധിക്കുന്നവരുമാക്കും. ഇതുപോലെ, ആത്മാവിന് തന്റെ സാന്നിദ്ധ്യം മാത്രം മതി ജഡ വസ്തുക്കളേയും സചേതനമാക്കാൻ.
No comments:
Post a Comment