'ഹിരണ്മയേണ പാത്രേണ

സത്യസ്യാപിഹിതം മുഖം

തത്ത്വം പൂഷന്നപാവൃണു

സത്യധര്‍മ്മായ ദൃഷ്ടായ''

(ഈശാവാസ്യോപനിഷത്ത്)

(=ഭക്തന്മാരെ പോഷിപ്പിക്കുന്ന-വളര്‍ത്തുന്ന ഭഗവാനേ, സ്വര്‍ണംപോലെയുള്ള പ്രഭാപൂരം എന്ന മൂടികൊണ്ട്, സത്യത്തെ മൂടിവച്ചിരിക്കുന്നു. അതായത് തീക്ഷ്ണമായ പ്രഭാപൂരമാക്കുന്ന മൂടികൊണ്ട് മൂടിവച്ചതുകാരണം, സൂര്യഗോളത്തെക്കാണാന്‍ കഴിയാത്തതുപോലെയുള്ള അവസ്ഥയിലാണ് ഞാന്‍. എനിക്ക് അങ്ങയുടെ സത്യമായ രൂപത്തെയും സൗന്ദര്യാദി ഗുണങ്ങളെയും കാണാന്‍ കഴിയുംവിധം ആ തേജസ്സിനെ മാറ്റിത്തന്നാലും)

സൂര്യതേജസ്സിനെക്കണ്ട് തൃപ്തിയടയുന്നവനാണോ ശ്രേഷ്ഠന്‍? സൂര്യഗോളത്തെത്തന്നെ കാണുന്നവനാണോ ശ്രേഷ്ഠന്‍? ഭഗവാന്റെ തേജസ്സായ ബ്രഹ്മത്തെ ഉപാസിക്കുന്നവരാണ് ഭക്തന്മാര്‍. മാത്രമല്ല, അവര്‍ നിത്യയുക്തന്മാരാണ്-അവര്‍ എല്ലാ ലൗകികകര്‍മ്മങ്ങളും വൈദികകര്‍മ്മങ്ങളും ആത്മീയകര്‍മ്മങ്ങളും എന്നോട് ബന്ധപ്പെടുത്തി, എനിക്കുവേണ്ടി ചെയ്യുന്നു. അവര്‍ ചിലപ്പോള്‍ കടയില്‍ചെന്ന് അരി, ശര്‍ക്കര, നാളികേരം മുതലായവ വാങ്ങുന്നതുകാണാം; അടുപ്പത്ത് പാകം ചെയ്യുന്നതു കാണാം. അത് എനിക്ക് നിവേദ്യം ഉണ്ടാക്കുകയാണ്. ചിലപ്പോള്‍ പ്രണവം ഗായത്രി മന്ത്രം മുതലായവ ജപിക്കുന്നത് കാണാം. അവര്‍.