[15/11, 10:25] +91 94955 57148: വിവേകചൂഡാമണി-84
സ്വാമിൻ നമസ്തേ
നതലോകബന്ധോ
കാരുണ്യസിന്ധോ
പതിതം ഭവാബ്ധൗ
മാമുദ്ധരാത്മീയ
കടാക്ഷദൃഷ്ട്യാ
ഋജ്വാതികാരുണ്യ
സുധാഭിവൃഷ്ട്യാ (35)
ശരണം പ്രാപിക്കുന്നവർക്ക് ബന്ധുവും കാരുണ്യ സിന്ധുവുമായ പ്രഭോ, അങ്ങയ്ക്ക് നമസ്കാരം. സംസാരസാഗരത്തിൽ വീണുഴലുന്ന എന്നെ കാരുണ്യപീയുഷം വർഷിക്കുന്ന അവിടുത്തെ തൃക്കൺകടാക്ഷത്താൽ ഉദ്ധരിച്ചാലും.
ഭാരതീയസ്വഭാവം വ്യക്തമാക്കുമാറ്, ശ്രീശങ്കരനിലെ കവി, തത്ത്വചിന്തകൻ എന്നിവ മുന്നിട്ടുനില്ക്കുകയാണിവിടെ. തത്ത്വ ചിന്തകനെന്ന നിലയിൽ അദ്ദേഹത്തെ വിലയിരുത്തുന്നത് അർദ്ധസത്യമേ ആവൂ. അദ്ദേഹത്തിലെ കവിത്വവുംകൂടി കണക്കിലെടുമ്പോഴേ അത് പൂർണ്ണമാകുന്നുള്ളു. ഉപനിഷത്തുകൾക്ക് ഭാഷ്യം എഴുതുമ്പോൾ പോലും, പ്രധാനമായും താനൊരു തത്ത്വചിന്തകനാണെന്ന കാര്യം മറന്ന്, ശ്രീശങ്കരനിൽ കവിഭാവന ചിറകുവിടർത്തിയതായിക്കാണാം. കാവ്യാത്മകത കൂടുതൽ മുന്നിട്ടു നില്ക്കുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആലങ്കാരികശൈലിക്ക് ഉദാഹരണമാണ് ഈ ശ്ലോകം. വർത്തമാന പത്രപാരായണത്തിൽക്കവിഞ്ഞ സാഹിത്യാഭിരുചിയില്ലാത്തവർക്കുണ്ടോ, ഇതിലെ കാവ്യഭംഗി ആസ്വദിക്കാൻ കഴിയുന്നു?
സദ്ഗുരുവിനെ സംബോധന ചെയ്തുകൊണ്ടുള്ള മികവുറ്റ ഒരു പ്രാർത്ഥന സാധകന്മാർക്ക് ഇവിടെ ലഭിക്കുന്നു. സാധാരണ പലരും കരുതുന്നപോലെ യാചനയല്ല, പ്രാർത്ഥന. ഈശ്വരനോട് വല്ലതും
യാചിക്കുക; അതിന്ന് ഈശ്വരനെ പ്രസാദിപ്പിക്കാൻ, ഭജനകീർത്തനങ്ങൾകൊണ്ട് സ്തുതിക്കുകയും മധുരപലഹാരങ്ങൾ നിവേദിച്ചു
പൂജിക്കുകയും ചെയ്യുക! എത്ര ഹീനമാണത്. ദിവ്യദിവ്യവും,
പരമപാവനവും, അത്യുത്കൃഷ്ടവും, പരിപൂർണ്ണവുമായ ഈശ്വരഭാവത്തെ, രാഗദ്വേഷങ്ങളാൽ മലീമസമായ നമ്മുടെ ശോചനീയ
നിലവാരത്തിലേയ്ക്ക് താഴ്ത്തുകയല്ലേ അതിലൂടെ നാം ചെയ്യുന്നത്? അനന്തമായ സ്വമഹിമയിൽ വിരാജിക്കുന്ന സർവ്വേശ്വരന്ന് നമ്മുടെ
കീർത്തനങ്ങളെക്കൊണ്ടെന്താവശ്യം? സ്വയം പരിപൂർണ്ണനും സർവ്വൈശ്വര്യങ്ങൾക്കും ആശ്രയഭൂതനുമായ ഈശ്വരന്ന് ഭക്തന്മാർ നിവേദിക്കുന്ന മധുരപദാർത്ഥങ്ങളിൽ കൊതിയുണ്ടാകുമോ?
എന്നിട്ടും, എല്ലാ ആചാര്യന്മാരും, ഏതു കാലത്തും, എവിടേയും, പൂജാദ്രവ്യങ്ങളോടെയും, പ്രാർത്ഥനയോടെയും ഈശ്വരോപാസന ചെയ്യാൻ, ഭക്തന്മാരെ ഉപദേശിക്കുന്നതു കാണാം. അതേ സമയം അവരെല്ലാവരും തന്നെ സംശയാതീതമായി വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്, വിലയ്ക്കു വാങ്ങാവുന്ന ഒരു കച്ചവടച്ചരക്കല്ല ഈശ്വരൻ. മാത്രമല്ല, മന്ത്രതന്ത്രാദികളിലൂടെ വശീകരിച്ച്, സ്വാർത്ഥിയായ മനുഷ്യന്ന് തന്റെ നീചപ്രവൃത്തികളിൽ ഈശ്വരനെ പങ്കാളിയാക്കാനും സാദ്ധ്യമല്ല. ആചാര്യന്മാർ നിഷ്കർഷിക്കുന്ന ഈശ്വരാരാധനയുടെ പ്രയോജനം പരമപാവനമാണ്. ശുദ്ധപ്രേമഭക്തിയോടെ, ഭഗവച്ചരണങ്ങളിൽ നമസ്കരിച്ച് സ്വയം അർപ്പിക്കുമ്പോൾ, ഭക്തനിൽ കുടികൊള്ളുന്ന മഹത്ത്വപൂർണ്ണമായ ദിവ്യഭാവം പ്രകടമായിത്തീരും.
ഓം. സ്വാമി ചിന്മയാനന്ദ.
തുടരും.
[15/11, 10:25] +91 94955 57148: *🎼സസ്യാഹാരശീലം* കേവലം ജന്തു ഹിംസ ഒഴിവാക്കലോ സസ്യാഹാരത്തിന്റെ മഹിമ പറയിലിലോ ഒതുക്കേണ്ട ഒന്നല്ല.
അതിലുപരി അതിനൊരു തലമുണ്ട്.
അതിനെപ്പറ്റി ആരും പറയാറില്ല അഥവാ ചിന്തിക്കാറില്ല.
എന്താണ് ഭക്ഷണം?
ഭക്ഷണമെന്നാൽ ഊർജ്ജദായമായിരിക്കണം!
ഈ ഊർജ്ജം ഭക്ഷണത്തിൽ എവിടെ നിന്നു വന്നു?
സൂര്യനാണ് നമ്മുടെ ഈ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ഊർജ്ജ ദാതാവ് അഥവാ ഊർജ്ജ സ്രോതസ്.
മറ്റൊരു തരത്തിൽ ചിന്തിച്ചാൽ ഒരു തക്കാളി അല്ലെങ്കിൽ വെണ്ടയ്ക്ക അരി, ഗോതമ്പ് എല്ലാം ഒരു ചെടി അതിലെ ഹരിതകം (ക്ലോറോഫിൽ) ഉപയോഗിച്ച് സ്വീകരിക്കുന്ന സൗരോർജ്ജത്തെ സൂക്ഷിച്ചു വച്ചതാണ്.
സസ്യാഹാരി സസ്യഭക്ഷണത്തിലൂടെ ഇത് ആഹരിക്കുക വഴി ഊർജ്ജ നഷ്ടം ഒരു പരിധി വരെ ഒഴിവാകുന്നു.
എന്നാൽ സസ്യാഹാരം കഴിക്കുന്ന ഒരു ജീവിയെ നാം കൊന്നു തിന്നുമ്പോൾ ഊർജ്ജ നഷ്ടം ഉണ്ടാകുന്നു എന്നു പറഞ്ഞാൽ മനസിലാകാൻ ബുദ്ധിമുട്ടായിരിക്കും.
ഒരു ഉദാഹരണം പറയാം.
ഒരു കോഴി പൂർണ്ണ വളർച്ചയെത്താൻ എത്ര സസ്യാഹാരം (ഗോതമ്പോ/ അരിയോ) കഴിക്കേണ്ടി വരും.
10 കിലോ എന്നു കരുതിയാൽ (അത്രയുമല്ല) ഒരു കോഴിയെ ഒരു നേരത്തേ ആഹാരത്തിനേ തികയു.
എന്നാൽ 10 കിലോ ധാന്യം ഒരാൾക്ക് ഒരു മാസത്തേക്ക് ഉണ്ടാകുമല്ലോ?
മനുഷ്യന്റെ നാവിന്റെ രുചിയ്ക്കായി മാത്രം മാംസം, പാൽ തുടങ്ങിയ ഭക്ഷണത്തിനായി വേസ്റ്റാക്കുന്ന സസ്യാഹാരം (മൃഗപരിപാലനത്തിനായി ചെലവാക്കുന്ന ഭക്ഷണം) ഉണ്ടെങ്കിൽ മനുഷ്യ കുലം എത്ര പെറ്റുപെരുകിയാലും പട്ടിണിയുണ്ടാകില്ല.
കാപ്പി, ചായ, കഞ്ചാവ് തുടങ്ങിയ ലഹരി വസ്തുക്കൾ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കാനായി കാടുകളും, മേടുകളും വെട്ടിത്തെളിക്കപ്പെട്ടില്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ കേരളത്തിലെ ഭൂമിയിൽ മാത്രം കൃഷി ചെയ്താൽ ഭാരതത്തെ മുഴുവൻ ഊട്ടമായിരുന്നു.
അപ്പോൾ സസ്യാഹാരമെന്നാൽ പ്രകൃതി സംരക്ഷണം കൂടിയാണ്.
നിർഭാഗ്യവശാൽ പ്രകൃതി സ്നേഹം പറയുന്നവർ പോലും മാംസാഹാരികളാണ്.
ആയതിനാൽ ഒരു ദിവസം മാത്രം സസ്യാഹാരിയാകാതെ നിത്യവും സസ്യാഹാരം കഴിക്കുക.
[15/11, 10:28] +91 94955 57148: *ബ്രഹ്മസൂത്രം*
*ലളിതവ്യാഖ്യാനം*
*ഭാഗം - 1⃣7⃣*
*14 Nov 2019, വ്യാഴം*
💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 *ശ്രീകൃഷ്ണകൃപാസാഗരം*
ഓം സദാശിവ സമാരംഭാം
ശങ്കരാചാര്യ മദ്ധ്യമാം
അസ്മദാചാര്യ പര്യന്താം
വന്ദേ ഗുരുപരമ്പരാം.
*6. ആനന്ദമയാധികരണം ( സൂത്രം 12-19)*
കഴിഞ്ഞ പതിനൊന്നു സൂത്രങ്ങളിൽ ജഗത്കരണം ബ്രഹ്മം തന്നെയെന്ന് സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു.
ബ്രഹ്മത്തെപ്പറ്റി രണ്ടുവിധത്തിലുള്ള ഭാവനകളാണ് ലോകത്തിലുള്ളത്. ഒന്ന് നാമരൂപങ്ങളാകുന്നു സഗുണബ്രഹ്മം. രണ്ട് ഉപാധിരഹിതമായ നിർഗ്ഗുണബ്രഹ്മം. ഏതു അവസ്ഥയിലും കാലദേശങ്ങൾക്കൊണ്ട് മാറുന്നതല്ല ബോധം എന്നറിയുന്നതാണ് ജ്ഞാനം. ഇതാണ് അമൃതത്വം മറ്റെല്ലാം മരണമാണ്. മേൽപ്പറഞ്ഞ രണ്ടു മാർഗ്ഗവും ഉപനിഷത്ത് വിഷയമാണ്. ഇതിൽ ഏതു മാർഗ്ഗത്തിൽക്കൂടി സഞ്ചരിച്ചാൽ ജ്ഞാനം സിദ്ധിക്കും എന്നാണ് ഇനി പറയുന്നത്.
*തുടരും...*
_ശ്രീകൃഷ്ണകൃപാസാഗരം_
❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄
[15/11, 10:28] +91 94955 57148: *ബ്രഹ്മസൂത്രം*
*ലളിതവ്യാഖ്യാനം*
*ഭാഗം - 1⃣7⃣*
*14 Nov 2019, വ്യാഴം*
💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 *ശ്രീകൃഷ്ണകൃപാസാഗരം*
ഓം സദാശിവ സമാരംഭാം
ശങ്കരാചാര്യ മദ്ധ്യമാം
അസ്മദാചാര്യ പര്യന്താം
വന്ദേ ഗുരുപരമ്പരാം.
*6. ആനന്ദമയാധികരണം ( സൂത്രം 12-19)*
കഴിഞ്ഞ പതിനൊന്നു സൂത്രങ്ങളിൽ ജഗത്കരണം ബ്രഹ്മം തന്നെയെന്ന് സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു.
ബ്രഹ്മത്തെപ്പറ്റി രണ്ടുവിധത്തിലുള്ള ഭാവനകളാണ് ലോകത്തിലുള്ളത്. ഒന്ന് നാമരൂപങ്ങളാകുന്നു സഗുണബ്രഹ്മം. രണ്ട് ഉപാധിരഹിതമായ നിർഗ്ഗുണബ്രഹ്മം. ഏതു അവസ്ഥയിലും കാലദേശങ്ങൾക്കൊണ്ട് മാറുന്നതല്ല ബോധം എന്നറിയുന്നതാണ് ജ്ഞാനം. ഇതാണ് അമൃതത്വം മറ്റെല്ലാം മരണമാണ്. മേൽപ്പറഞ്ഞ രണ്ടു മാർഗ്ഗവും ഉപനിഷത്ത് വിഷയമാണ്. ഇതിൽ ഏതു മാർഗ്ഗത്തിൽക്കൂടി സഞ്ചരിച്ചാൽ ജ്ഞാനം സിദ്ധിക്കും എന്നാണ് ഇനി പറയുന്നത്.
*തുടരും...*
_ശ്രീകൃഷ്ണകൃപാസാഗരം_
❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄
സ്വാമിൻ നമസ്തേ
നതലോകബന്ധോ
കാരുണ്യസിന്ധോ
പതിതം ഭവാബ്ധൗ
മാമുദ്ധരാത്മീയ
കടാക്ഷദൃഷ്ട്യാ
ഋജ്വാതികാരുണ്യ
സുധാഭിവൃഷ്ട്യാ (35)
ശരണം പ്രാപിക്കുന്നവർക്ക് ബന്ധുവും കാരുണ്യ സിന്ധുവുമായ പ്രഭോ, അങ്ങയ്ക്ക് നമസ്കാരം. സംസാരസാഗരത്തിൽ വീണുഴലുന്ന എന്നെ കാരുണ്യപീയുഷം വർഷിക്കുന്ന അവിടുത്തെ തൃക്കൺകടാക്ഷത്താൽ ഉദ്ധരിച്ചാലും.
ഭാരതീയസ്വഭാവം വ്യക്തമാക്കുമാറ്, ശ്രീശങ്കരനിലെ കവി, തത്ത്വചിന്തകൻ എന്നിവ മുന്നിട്ടുനില്ക്കുകയാണിവിടെ. തത്ത്വ ചിന്തകനെന്ന നിലയിൽ അദ്ദേഹത്തെ വിലയിരുത്തുന്നത് അർദ്ധസത്യമേ ആവൂ. അദ്ദേഹത്തിലെ കവിത്വവുംകൂടി കണക്കിലെടുമ്പോഴേ അത് പൂർണ്ണമാകുന്നുള്ളു. ഉപനിഷത്തുകൾക്ക് ഭാഷ്യം എഴുതുമ്പോൾ പോലും, പ്രധാനമായും താനൊരു തത്ത്വചിന്തകനാണെന്ന കാര്യം മറന്ന്, ശ്രീശങ്കരനിൽ കവിഭാവന ചിറകുവിടർത്തിയതായിക്കാണാം. കാവ്യാത്മകത കൂടുതൽ മുന്നിട്ടു നില്ക്കുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആലങ്കാരികശൈലിക്ക് ഉദാഹരണമാണ് ഈ ശ്ലോകം. വർത്തമാന പത്രപാരായണത്തിൽക്കവിഞ്ഞ സാഹിത്യാഭിരുചിയില്ലാത്തവർക്കുണ്ടോ, ഇതിലെ കാവ്യഭംഗി ആസ്വദിക്കാൻ കഴിയുന്നു?
സദ്ഗുരുവിനെ സംബോധന ചെയ്തുകൊണ്ടുള്ള മികവുറ്റ ഒരു പ്രാർത്ഥന സാധകന്മാർക്ക് ഇവിടെ ലഭിക്കുന്നു. സാധാരണ പലരും കരുതുന്നപോലെ യാചനയല്ല, പ്രാർത്ഥന. ഈശ്വരനോട് വല്ലതും
യാചിക്കുക; അതിന്ന് ഈശ്വരനെ പ്രസാദിപ്പിക്കാൻ, ഭജനകീർത്തനങ്ങൾകൊണ്ട് സ്തുതിക്കുകയും മധുരപലഹാരങ്ങൾ നിവേദിച്ചു
പൂജിക്കുകയും ചെയ്യുക! എത്ര ഹീനമാണത്. ദിവ്യദിവ്യവും,
പരമപാവനവും, അത്യുത്കൃഷ്ടവും, പരിപൂർണ്ണവുമായ ഈശ്വരഭാവത്തെ, രാഗദ്വേഷങ്ങളാൽ മലീമസമായ നമ്മുടെ ശോചനീയ
നിലവാരത്തിലേയ്ക്ക് താഴ്ത്തുകയല്ലേ അതിലൂടെ നാം ചെയ്യുന്നത്? അനന്തമായ സ്വമഹിമയിൽ വിരാജിക്കുന്ന സർവ്വേശ്വരന്ന് നമ്മുടെ
കീർത്തനങ്ങളെക്കൊണ്ടെന്താവശ്യം? സ്വയം പരിപൂർണ്ണനും സർവ്വൈശ്വര്യങ്ങൾക്കും ആശ്രയഭൂതനുമായ ഈശ്വരന്ന് ഭക്തന്മാർ നിവേദിക്കുന്ന മധുരപദാർത്ഥങ്ങളിൽ കൊതിയുണ്ടാകുമോ?
എന്നിട്ടും, എല്ലാ ആചാര്യന്മാരും, ഏതു കാലത്തും, എവിടേയും, പൂജാദ്രവ്യങ്ങളോടെയും, പ്രാർത്ഥനയോടെയും ഈശ്വരോപാസന ചെയ്യാൻ, ഭക്തന്മാരെ ഉപദേശിക്കുന്നതു കാണാം. അതേ സമയം അവരെല്ലാവരും തന്നെ സംശയാതീതമായി വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്, വിലയ്ക്കു വാങ്ങാവുന്ന ഒരു കച്ചവടച്ചരക്കല്ല ഈശ്വരൻ. മാത്രമല്ല, മന്ത്രതന്ത്രാദികളിലൂടെ വശീകരിച്ച്, സ്വാർത്ഥിയായ മനുഷ്യന്ന് തന്റെ നീചപ്രവൃത്തികളിൽ ഈശ്വരനെ പങ്കാളിയാക്കാനും സാദ്ധ്യമല്ല. ആചാര്യന്മാർ നിഷ്കർഷിക്കുന്ന ഈശ്വരാരാധനയുടെ പ്രയോജനം പരമപാവനമാണ്. ശുദ്ധപ്രേമഭക്തിയോടെ, ഭഗവച്ചരണങ്ങളിൽ നമസ്കരിച്ച് സ്വയം അർപ്പിക്കുമ്പോൾ, ഭക്തനിൽ കുടികൊള്ളുന്ന മഹത്ത്വപൂർണ്ണമായ ദിവ്യഭാവം പ്രകടമായിത്തീരും.
ഓം. സ്വാമി ചിന്മയാനന്ദ.
തുടരും.
[15/11, 10:25] +91 94955 57148: *🎼സസ്യാഹാരശീലം* കേവലം ജന്തു ഹിംസ ഒഴിവാക്കലോ സസ്യാഹാരത്തിന്റെ മഹിമ പറയിലിലോ ഒതുക്കേണ്ട ഒന്നല്ല.
അതിലുപരി അതിനൊരു തലമുണ്ട്.
അതിനെപ്പറ്റി ആരും പറയാറില്ല അഥവാ ചിന്തിക്കാറില്ല.
എന്താണ് ഭക്ഷണം?
ഭക്ഷണമെന്നാൽ ഊർജ്ജദായമായിരിക്കണം!
ഈ ഊർജ്ജം ഭക്ഷണത്തിൽ എവിടെ നിന്നു വന്നു?
സൂര്യനാണ് നമ്മുടെ ഈ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ഊർജ്ജ ദാതാവ് അഥവാ ഊർജ്ജ സ്രോതസ്.
മറ്റൊരു തരത്തിൽ ചിന്തിച്ചാൽ ഒരു തക്കാളി അല്ലെങ്കിൽ വെണ്ടയ്ക്ക അരി, ഗോതമ്പ് എല്ലാം ഒരു ചെടി അതിലെ ഹരിതകം (ക്ലോറോഫിൽ) ഉപയോഗിച്ച് സ്വീകരിക്കുന്ന സൗരോർജ്ജത്തെ സൂക്ഷിച്ചു വച്ചതാണ്.
സസ്യാഹാരി സസ്യഭക്ഷണത്തിലൂടെ ഇത് ആഹരിക്കുക വഴി ഊർജ്ജ നഷ്ടം ഒരു പരിധി വരെ ഒഴിവാകുന്നു.
എന്നാൽ സസ്യാഹാരം കഴിക്കുന്ന ഒരു ജീവിയെ നാം കൊന്നു തിന്നുമ്പോൾ ഊർജ്ജ നഷ്ടം ഉണ്ടാകുന്നു എന്നു പറഞ്ഞാൽ മനസിലാകാൻ ബുദ്ധിമുട്ടായിരിക്കും.
ഒരു ഉദാഹരണം പറയാം.
ഒരു കോഴി പൂർണ്ണ വളർച്ചയെത്താൻ എത്ര സസ്യാഹാരം (ഗോതമ്പോ/ അരിയോ) കഴിക്കേണ്ടി വരും.
10 കിലോ എന്നു കരുതിയാൽ (അത്രയുമല്ല) ഒരു കോഴിയെ ഒരു നേരത്തേ ആഹാരത്തിനേ തികയു.
എന്നാൽ 10 കിലോ ധാന്യം ഒരാൾക്ക് ഒരു മാസത്തേക്ക് ഉണ്ടാകുമല്ലോ?
മനുഷ്യന്റെ നാവിന്റെ രുചിയ്ക്കായി മാത്രം മാംസം, പാൽ തുടങ്ങിയ ഭക്ഷണത്തിനായി വേസ്റ്റാക്കുന്ന സസ്യാഹാരം (മൃഗപരിപാലനത്തിനായി ചെലവാക്കുന്ന ഭക്ഷണം) ഉണ്ടെങ്കിൽ മനുഷ്യ കുലം എത്ര പെറ്റുപെരുകിയാലും പട്ടിണിയുണ്ടാകില്ല.
കാപ്പി, ചായ, കഞ്ചാവ് തുടങ്ങിയ ലഹരി വസ്തുക്കൾ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കാനായി കാടുകളും, മേടുകളും വെട്ടിത്തെളിക്കപ്പെട്ടില്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ കേരളത്തിലെ ഭൂമിയിൽ മാത്രം കൃഷി ചെയ്താൽ ഭാരതത്തെ മുഴുവൻ ഊട്ടമായിരുന്നു.
അപ്പോൾ സസ്യാഹാരമെന്നാൽ പ്രകൃതി സംരക്ഷണം കൂടിയാണ്.
നിർഭാഗ്യവശാൽ പ്രകൃതി സ്നേഹം പറയുന്നവർ പോലും മാംസാഹാരികളാണ്.
ആയതിനാൽ ഒരു ദിവസം മാത്രം സസ്യാഹാരിയാകാതെ നിത്യവും സസ്യാഹാരം കഴിക്കുക.
[15/11, 10:28] +91 94955 57148: *ബ്രഹ്മസൂത്രം*
*ലളിതവ്യാഖ്യാനം*
*ഭാഗം - 1⃣7⃣*
*14 Nov 2019, വ്യാഴം*
💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 *ശ്രീകൃഷ്ണകൃപാസാഗരം*
ഓം സദാശിവ സമാരംഭാം
ശങ്കരാചാര്യ മദ്ധ്യമാം
അസ്മദാചാര്യ പര്യന്താം
വന്ദേ ഗുരുപരമ്പരാം.
*6. ആനന്ദമയാധികരണം ( സൂത്രം 12-19)*
കഴിഞ്ഞ പതിനൊന്നു സൂത്രങ്ങളിൽ ജഗത്കരണം ബ്രഹ്മം തന്നെയെന്ന് സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു.
ബ്രഹ്മത്തെപ്പറ്റി രണ്ടുവിധത്തിലുള്ള ഭാവനകളാണ് ലോകത്തിലുള്ളത്. ഒന്ന് നാമരൂപങ്ങളാകുന്നു സഗുണബ്രഹ്മം. രണ്ട് ഉപാധിരഹിതമായ നിർഗ്ഗുണബ്രഹ്മം. ഏതു അവസ്ഥയിലും കാലദേശങ്ങൾക്കൊണ്ട് മാറുന്നതല്ല ബോധം എന്നറിയുന്നതാണ് ജ്ഞാനം. ഇതാണ് അമൃതത്വം മറ്റെല്ലാം മരണമാണ്. മേൽപ്പറഞ്ഞ രണ്ടു മാർഗ്ഗവും ഉപനിഷത്ത് വിഷയമാണ്. ഇതിൽ ഏതു മാർഗ്ഗത്തിൽക്കൂടി സഞ്ചരിച്ചാൽ ജ്ഞാനം സിദ്ധിക്കും എന്നാണ് ഇനി പറയുന്നത്.
*തുടരും...*
_ശ്രീകൃഷ്ണകൃപാസാഗരം_
❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄
[15/11, 10:28] +91 94955 57148: *ബ്രഹ്മസൂത്രം*
*ലളിതവ്യാഖ്യാനം*
*ഭാഗം - 1⃣7⃣*
*14 Nov 2019, വ്യാഴം*
💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 *ശ്രീകൃഷ്ണകൃപാസാഗരം*
ഓം സദാശിവ സമാരംഭാം
ശങ്കരാചാര്യ മദ്ധ്യമാം
അസ്മദാചാര്യ പര്യന്താം
വന്ദേ ഗുരുപരമ്പരാം.
*6. ആനന്ദമയാധികരണം ( സൂത്രം 12-19)*
കഴിഞ്ഞ പതിനൊന്നു സൂത്രങ്ങളിൽ ജഗത്കരണം ബ്രഹ്മം തന്നെയെന്ന് സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു.
ബ്രഹ്മത്തെപ്പറ്റി രണ്ടുവിധത്തിലുള്ള ഭാവനകളാണ് ലോകത്തിലുള്ളത്. ഒന്ന് നാമരൂപങ്ങളാകുന്നു സഗുണബ്രഹ്മം. രണ്ട് ഉപാധിരഹിതമായ നിർഗ്ഗുണബ്രഹ്മം. ഏതു അവസ്ഥയിലും കാലദേശങ്ങൾക്കൊണ്ട് മാറുന്നതല്ല ബോധം എന്നറിയുന്നതാണ് ജ്ഞാനം. ഇതാണ് അമൃതത്വം മറ്റെല്ലാം മരണമാണ്. മേൽപ്പറഞ്ഞ രണ്ടു മാർഗ്ഗവും ഉപനിഷത്ത് വിഷയമാണ്. ഇതിൽ ഏതു മാർഗ്ഗത്തിൽക്കൂടി സഞ്ചരിച്ചാൽ ജ്ഞാനം സിദ്ധിക്കും എന്നാണ് ഇനി പറയുന്നത്.
*തുടരും...*
_ശ്രീകൃഷ്ണകൃപാസാഗരം_
❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄
No comments:
Post a Comment