*ശ്രീമദ് ഭാഗവതം 336*
അവധൂതന്റെ സന്തോഷം കണ്ടപ്പോ രാജാവിന് ആശ്ചര്യം! എത്രയോ ദൂരത്ത് നിന്നാണ് നോക്കണത്. പക്ഷേ it is contagious. അവിടെ നിന്ന് ഈ ആനന്ദം ഇങ്ങനെ പടർന്നു പടർന്നു വരണു. കാണുമ്പോ തന്നെ രാജാവിന് സന്തോഷം തോന്നന്നു ആനന്ദം തോന്നുന്നു . ശാന്തി തോന്നുന്നു .
രാജാവ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കണ്ണിലേയ്ക്ക് നോക്കീത്രേ. ഇതൊക്കെ മഹാത്മാക്കളുടെ വ്യാഖ്യാനം, അവരുടെ ഭാവം, അനുഭവം ആണ്.
രാജാവ് ആ അവധൂതന്റെ ദൃഷ്ടി നോക്കി.
കണ്ണ് തുറന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഒന്നും കാണുന്നില്യാന്നാണ്.
അദ്ദേഹത്തിന്റെ ദൃഷ്ടി അലോകദൃഷ്ടി എന്നാണ്. അലോക ദൃഷ്ടിയും ആലോകദൃഷ്ടിയും ആണ്.
ആലോകം എന്നാൽ പ്രകാശം.
ദൃഷ്ടിയിൽ ഒരു പ്രകാശം ണ്ട്.
അലോക ദൃഷ്ടിയിൽ ലോകമേ ഇല്ല്യ. എവിടെയോ നോക്കുന്നു.
തത് ദൃഷ്ടോ: പരമം പദം സദാ പശ്യന്തി സൂരയ:
വിഷ്ണോ:;പരമം പദം സദാ പശ്യന്തി.
ആ സന്തോഷമായ അവസ്ഥയിൽ രാജാവ് ഇറങ്ങിവന്ന് നമസ്ക്കരിച്ചു.
ഹേ ഭഗവൻ, അവിടുന്ന് ആരാണ്?
കതോ ബുദ്ധിരിയം ബ്രഹ്മൻ അകർത്തു: സുവിശാരദാ
യാമാസാദ്യ ഭവാംല്ലോകം വിദ്വാംശ്ചരതി ബാലവത്
അങ്ങയെ കണ്ടാൽ അങ്ങ് വിദ്വാനാണെന്ന് അറിയണണ്ട്. അറിയേണ്ടത് അറിഞ്ഞ ആളാണ്. എന്നിട്ടും കൊച്ചുകുട്ടിയെ പോലെ സ്വതന്ത്രമായിട്ട് നടക്കണുവല്ലോ. ഇതെങ്ങനെ സാധിക്കുന്നു?
വിദ്വാംശ്ചരതി ബാലവത്
ലോകത്തിൽ ഞാൻ കാണുന്ന ആളുകളൊക്കെ ധർമ്മത്തിലോ അർത്ഥത്തിലോ കാമത്തിലോ ആസക്തരായിട്ടിരിക്ക്യാണ്.
ധർമ്മാർത്ഥകാമേഷു വിവിത്സായാം ച മാനവാ:
ഹേതുനൈവ സമീഹന്തേ ആയുഷ: യശസ: ശ്രിയ:
അവര് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ കർമ്മം ചെയ്ത് ഞങ്ങൾക്ക് ആയുർബലം ണ്ടാവണം,
ഞങ്ങൾക്ക് പ്രസിദ്ധി ണ്ടാവണം,
ഞങ്ങൾക്ക് ധാരാളം ധനലാഭം ണ്ടാവണം അതിനൊക്കെ വേണ്ടി അവര് കർമ്മം ചെയ്യും. യാഗം ചെയ്യും, യജ്ഞം ചെയ്യും, പൂജ ചെയ്യും ഇങ്ങനെയുള്ള ആളുകളെയാണ് ഞാൻ ലോകത്തിൽ കാണുന്നത്.
അങ്ങാകട്ടെ യുവാവാണ്,
യാതൊരു കർമ്മത്തിലും കുടുങ്ങാത്ത സ്വതന്ത്രനാണ്.
സുഭഗ:
കാണനോ സുന്ദരനാണ്.
അമൃതഭാഷണ:
അമൃതഭാഷണനാണ്.
വാക്കുകൾ അമൃതം പോലെ ണ്ട്. കേൾക്കുന്നവർക്ക് അമൃതാനുഭവം ഉണ്ടാവുന്ന വാക്കുകൾ! കേൾക്കുന്നവർക്ക് താൻ അമൃതനാണ്. തനിക്ക് മരണമില്ലാത്ത അനുഭവം ഉണ്ടാക്കുന്ന വാക്കുകളായിരിക്കും.
സുഭഗോ അമൃതഭാഷണ:
ന കർത്താ നേഹസേ കിഞ്ചിദ്
താങ്കളായിട്ട് ഒന്നും ചെയ്യണുമില്യ.
എന്തെങ്കിലും ചെയ്യണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നുമില്യ.
എന്നിട്ട് ലോകത്തിൽ സഞ്ചരിക്കണതോ
ജഡോന്മത്ത പിശാചവത്
ഒന്നുമറിയാത്ത മന്ദനെപ്പോലെയും,
ഉന്മാദം പിടിച്ചവനെപ്പോലെയും,
പിശാചിനെ പോലെയും ഒക്കെ അങ്ങ് ലോകത്തിൽ സഞ്ചരിക്കണു.
ലോകത്തിലുള്ള ആളുകളൊക്കെ കാട്ടുതീയിൽ പെട്ട മൃഗങ്ങളെ പോലെ കത്തിയെരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
കാമലോഭദവാഗ്നിനാ
കാട്ടില് കാട്ടുതീ പിടിക്കുമ്പോ ആന വെള്ളത്തിൽ ഇറങ്ങി നില്ക്കും. കാട്ടുതീയുടെ ചൂട് ബാധിക്കാതെ. അതുപോലെ ഈ കൂട്ടത്തിന്റെ നടുവിൽ അവിടുന്ന് കുളിർമ്മ ആയിട്ട് ശീതളമായിട്ടിരിക്കണു.
ഈ ശീതളത എവിടുന്ന് വന്നു?
എങ്ങനെ കിട്ടി?
പറയാമെങ്കിൽ പറഞ്ഞു തരൂ.
ശ്രീനൊച്ചൂർജി
*തുടരും. .*
Lakshmi prasad
അവധൂതന്റെ സന്തോഷം കണ്ടപ്പോ രാജാവിന് ആശ്ചര്യം! എത്രയോ ദൂരത്ത് നിന്നാണ് നോക്കണത്. പക്ഷേ it is contagious. അവിടെ നിന്ന് ഈ ആനന്ദം ഇങ്ങനെ പടർന്നു പടർന്നു വരണു. കാണുമ്പോ തന്നെ രാജാവിന് സന്തോഷം തോന്നന്നു ആനന്ദം തോന്നുന്നു . ശാന്തി തോന്നുന്നു .
രാജാവ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കണ്ണിലേയ്ക്ക് നോക്കീത്രേ. ഇതൊക്കെ മഹാത്മാക്കളുടെ വ്യാഖ്യാനം, അവരുടെ ഭാവം, അനുഭവം ആണ്.
രാജാവ് ആ അവധൂതന്റെ ദൃഷ്ടി നോക്കി.
കണ്ണ് തുറന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഒന്നും കാണുന്നില്യാന്നാണ്.
അദ്ദേഹത്തിന്റെ ദൃഷ്ടി അലോകദൃഷ്ടി എന്നാണ്. അലോക ദൃഷ്ടിയും ആലോകദൃഷ്ടിയും ആണ്.
ആലോകം എന്നാൽ പ്രകാശം.
ദൃഷ്ടിയിൽ ഒരു പ്രകാശം ണ്ട്.
അലോക ദൃഷ്ടിയിൽ ലോകമേ ഇല്ല്യ. എവിടെയോ നോക്കുന്നു.
തത് ദൃഷ്ടോ: പരമം പദം സദാ പശ്യന്തി സൂരയ:
വിഷ്ണോ:;പരമം പദം സദാ പശ്യന്തി.
ആ സന്തോഷമായ അവസ്ഥയിൽ രാജാവ് ഇറങ്ങിവന്ന് നമസ്ക്കരിച്ചു.
ഹേ ഭഗവൻ, അവിടുന്ന് ആരാണ്?
കതോ ബുദ്ധിരിയം ബ്രഹ്മൻ അകർത്തു: സുവിശാരദാ
യാമാസാദ്യ ഭവാംല്ലോകം വിദ്വാംശ്ചരതി ബാലവത്
അങ്ങയെ കണ്ടാൽ അങ്ങ് വിദ്വാനാണെന്ന് അറിയണണ്ട്. അറിയേണ്ടത് അറിഞ്ഞ ആളാണ്. എന്നിട്ടും കൊച്ചുകുട്ടിയെ പോലെ സ്വതന്ത്രമായിട്ട് നടക്കണുവല്ലോ. ഇതെങ്ങനെ സാധിക്കുന്നു?
വിദ്വാംശ്ചരതി ബാലവത്
ലോകത്തിൽ ഞാൻ കാണുന്ന ആളുകളൊക്കെ ധർമ്മത്തിലോ അർത്ഥത്തിലോ കാമത്തിലോ ആസക്തരായിട്ടിരിക്ക്യാണ്.
ധർമ്മാർത്ഥകാമേഷു വിവിത്സായാം ച മാനവാ:
ഹേതുനൈവ സമീഹന്തേ ആയുഷ: യശസ: ശ്രിയ:
അവര് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ കർമ്മം ചെയ്ത് ഞങ്ങൾക്ക് ആയുർബലം ണ്ടാവണം,
ഞങ്ങൾക്ക് പ്രസിദ്ധി ണ്ടാവണം,
ഞങ്ങൾക്ക് ധാരാളം ധനലാഭം ണ്ടാവണം അതിനൊക്കെ വേണ്ടി അവര് കർമ്മം ചെയ്യും. യാഗം ചെയ്യും, യജ്ഞം ചെയ്യും, പൂജ ചെയ്യും ഇങ്ങനെയുള്ള ആളുകളെയാണ് ഞാൻ ലോകത്തിൽ കാണുന്നത്.
അങ്ങാകട്ടെ യുവാവാണ്,
യാതൊരു കർമ്മത്തിലും കുടുങ്ങാത്ത സ്വതന്ത്രനാണ്.
സുഭഗ:
കാണനോ സുന്ദരനാണ്.
അമൃതഭാഷണ:
അമൃതഭാഷണനാണ്.
വാക്കുകൾ അമൃതം പോലെ ണ്ട്. കേൾക്കുന്നവർക്ക് അമൃതാനുഭവം ഉണ്ടാവുന്ന വാക്കുകൾ! കേൾക്കുന്നവർക്ക് താൻ അമൃതനാണ്. തനിക്ക് മരണമില്ലാത്ത അനുഭവം ഉണ്ടാക്കുന്ന വാക്കുകളായിരിക്കും.
സുഭഗോ അമൃതഭാഷണ:
ന കർത്താ നേഹസേ കിഞ്ചിദ്
താങ്കളായിട്ട് ഒന്നും ചെയ്യണുമില്യ.
എന്തെങ്കിലും ചെയ്യണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നുമില്യ.
എന്നിട്ട് ലോകത്തിൽ സഞ്ചരിക്കണതോ
ജഡോന്മത്ത പിശാചവത്
ഒന്നുമറിയാത്ത മന്ദനെപ്പോലെയും,
ഉന്മാദം പിടിച്ചവനെപ്പോലെയും,
പിശാചിനെ പോലെയും ഒക്കെ അങ്ങ് ലോകത്തിൽ സഞ്ചരിക്കണു.
ലോകത്തിലുള്ള ആളുകളൊക്കെ കാട്ടുതീയിൽ പെട്ട മൃഗങ്ങളെ പോലെ കത്തിയെരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
കാമലോഭദവാഗ്നിനാ
കാട്ടില് കാട്ടുതീ പിടിക്കുമ്പോ ആന വെള്ളത്തിൽ ഇറങ്ങി നില്ക്കും. കാട്ടുതീയുടെ ചൂട് ബാധിക്കാതെ. അതുപോലെ ഈ കൂട്ടത്തിന്റെ നടുവിൽ അവിടുന്ന് കുളിർമ്മ ആയിട്ട് ശീതളമായിട്ടിരിക്കണു.
ഈ ശീതളത എവിടുന്ന് വന്നു?
എങ്ങനെ കിട്ടി?
പറയാമെങ്കിൽ പറഞ്ഞു തരൂ.
ശ്രീനൊച്ചൂർജി
*തുടരും. .*
Lakshmi prasad
No comments:
Post a Comment