Saturday, October 13, 2018

രാസലീല 35*
ഭഗവാനോടുള്ള അനുരാഗത്തിന് എന്താണ് ന്യായീകരണം. കൃഷ്ണമേനമവേഹി ത്വമാത്മാനമഖിലാത്മനാം. ബ്രഹ്മസ്തുതി കഴിഞ്ഞ് ശുകബ്രഹ്മമഹർഷി പറഞ്ഞതാണ് എല്ലാർക്കും ആത്മാവിലാണ് പ്രീതിയുള്ളത് .നിത്യപ്രീതി ആത്മാവിലേ ഉണ്ടാവുള്ളൂ. ബാക്കി ഒക്കെ അനിത്യപ്രീതി ആണ്. ആത്മാവിനോട് അടുത്ത് വരുന്തോറും ലോകത്തിലെ വസ്തുക്കളോടൊക്കെ പ്രീതി തോന്നും. അകന്നു പോകുന്തോറും പ്രീതി ഇല്ലാതാവും. എന്തിനോടും പ്രീതി തോന്നുക നമ്മളോട് തന്നെ അടുക്കുമ്പോഴാണ്. ഭഗവാനോടടക്കം. ഇവിടുന്നിപ്പോ ബോംബെയില് പോയാലും അവിടെ ഉള്ള അമ്പലമൊന്നും പോരാ ഞങ്ങൾക്ക് ഗുരുവായൂരപ്പന്റെ അമ്പലം ഒന്ന് കെട്ടി ഉണ്ടാക്കണം. എന്താന്ന്വാച്ചാൽ ഞങ്ങള് മലയാളികളാണ്. കേരളത്തിലുള്ള സ്വാമി തന്നെ വേണം. എന്താ എന്നോട് അടുക്കമ്പഴേ എനിക്ക് പ്രീതി ഉള്ളൂ. വേറെ വെങ്കിടാചലപതി ഉണ്ടെങ്കിൽ അതോ അത് ആന്ധ്രപ്രദേശിലുള്ള സ്വാമി ആണ്. അത് ഞങ്ങളോട് അടുക്കില്ല്യ. സ്വാമി ഒന്നാണെങ്കിലും എന്നോട് അടുക്കുമ്പോൾ എന്റെ ഭാവത്തിന് ഒത്തുവരുമ്പോൾ ആണ് പ്രിയം തോന്നണത്. അവരവരോട് അടുക്കുമ്പോഴാണ് പ്രിയം തോന്നണത്. ഇങ്ങനെ അടുത്ത് അടുത്ത് വരുന്തോറും അവസാനം തന്നിൽ തന്നെ ആ വസ്തുവിനെ കണ്ട് അവിടെ തന്നെ പ്രീതി വന്നു പോവും.
പ്രേഷ്ഠോ ഭവാന് തനു ഭൃതാം കില ബന്ധു: ആത്മാ.
തനുഭൃതാം പ്രേഷ്ഠ . ശരീരം ധരിച്ചിരിക്കുന്നവർക്ക് ഏറ്റവും പ്രിയങ്കരമായ വസ്തു. ഭർത്താവ് ഭാര്യ കുട്ടികള് അവരവരുടെ മതം ഒക്കെ പറയും. പക്ഷേ ഒക്കെ തന്നെ
ആത്മനസ്തു കാമായ സർവ്വം പ്രിയം ഭവതി.
ആത്മാവിന് വേണ്ടീട്ടാണ് എല്ലാത്തിലും പ്രിയം ഉണ്ടാവണത്. ഏതു വസ്തുവും നമ്മളുടേതാവുമ്പഴാണ് പ്രീതി. കുട്ടിയോട് പ്രിയം. എന്താ എന്റെ കുട്ടിയാണ്. എന്റെ ഭർത്താവാണ് എന്റെ ഭാര്യ ആണ്. എന്റെ ഭാര്യ ആയതു കൊണ്ട് എനിക്ക് പ്രിയം. എന്റെ മതമായതുകൊണ്ട് എനിക്ക് ഹിന്ദുധർമ്മത്തിൽ പ്രിയം. എനിക്ക് ഉപയോഗപ്പെടുമെങ്കിൽ അതില് പ്രിയം. എല്ലാം സൂക്ഷ്മമായി നോക്കുമ്പോൾ അവനവനിൽ വന്നു നില്കും. അവനവനിൽ ന്നാച്ചാ ശരീരത്തിലാണോ ശരീരത്തിലല്ല. ശരീരത്തിനോടും പ്രീതി ഇല്ല്യ. ഏതെങ്കിലും അംഗം ജീവന് അപകടം ന്ന് പറഞ്ഞാൽ എടുത്തോളൂന്ന് പറയും. കൈയില് ഒരു ഗ്രോത്ത് ഉണ്ട്. അപകടം ആണ്. മുറിച്ചു കളയണംന്ന് പറഞ്ഞാൽ മുറിച്ചുകളയൂന്ന് പറയും. എന്ത് അംഗങ്ങള് എന്തിനെ വേണമെങ്കിലും ഉപേക്ഷിക്കാം. എല്ലാം പ്രിയങ്കരമാവുന്നത് നമ്മളുടെ ഉള്ളിൽ എവിടെയോ പ്രിയത്തിന്റെ മൂലം പ്രിയത്തിന്റെ സോഴ്സ് ഒളിഞ്ഞിരിക്കണ്ട്. ആ സോഴ്സിനെ കണ്ടെത്തിയാൽ നിത്യപ്രിയം ഉണ്ടാവും ന്നാണ്. എപ്പോഴും പ്രിയം. പ്രിയത്തിന് എന്തെങ്കിലും ഒരു വസ്തു വേണേ. മനുഷ്യരെ കിട്ടിയില്ലെങ്കിൽ മൃഗങ്ങളെ വെക്കും ചിലരൊക്കെ. അമേരിക്കയിലൊക്കെ ഇപ്പൊ നായക്കുട്ടി ഒക്കെ പോയിട്ട് പുലിക്കുട്ടി സിംഹക്കുട്ടി മലമ്പാമ്പ് ഇതിനെയൊക്കെ വളർത്തി പ്രിയമാണ്. എന്തിനോടെങ്കിലും പ്രിയം വെയ്കുമ്പോൾ എനിക്കെന്തോ ഒരു സുഖംണ്ട്. അതിനെ സുഖിപ്പിക്കാനൊന്നുമല്ല. അതിന് ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. നമ്മള് നായും പൂച്ചേം ഒക്കെ റോഡില് സുഖായിട്ട് നടക്കേണ്ടതിനെ വിട്ടില് വെച്ച് വളർത്തുമ്പോൾ. സുഖം എനിക്കാണുണ്ടാവണത്. അവയ്ക്ക് ദുഖമാണ്. ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയെ ചുംബിക്കുമ്പോൾ കുട്ടിക്ക് സുഖംന്നൂല്ല്യ. അത് കരയും. ഇയാടെ താടീം മീശേം ഒക്കെ അതില് കുത്തീട്ട് അത് കരയും. ഈ ചുംബിക്കുന്ന ആളിന് സുഖം. സുഖം തന്നിലാണ്. അപ്പോ സുഖം തന്നിലാണുണ്ടാവണത് പ്രിയം തന്നിലാണുണ്ടാവണത് ആ പ്രിയത്തിന് മൂലമോ തന്റെ ഉള്ളിൽ ഒളിഞ്ഞുകിടക്കണു.
ശ്രീനൊച്ചൂർജി 

No comments: