*രാസലീല30.*

ഗോപികകൾ ഭഗവാനോട് പറയാണ്. ഭഗവാനേ ഇങ്ങനെ പറയരുത്. അവിടുന്ന് ആരാണെന്നു ഞങ്ങൾക്ക് നല്ലവണ്ണം അറിയാം.

മൈവം വിഭോർഹതി ഭവാൻ ഗദിതും നൃശംസം
സന്തജ്യ സർവ്വ വിഷയാംസ്തവ പാദമൂലം
ഭക്താ ഭജസ്വ ദുരവഗ്രഹ മാ ത്യജാസ്മാൻ
ദേവോ യഥാ ആദിപുരുഷോ ഭജതേ മുമുക്ഷുൻ.

അവഗ്രഹം എന്നുവെച്ചാൽ നല്ല മഴ. മഴയേ ഇല്ലാത്ത സ്ഥലം. അവിടെ മഴയ്ക്കു വേണ്ടി ജനങ്ങള് പ്രാർത്ഥിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഒരു ചൊട്ടു വെള്ളം വീണാൽ വേണ്ടില്ല്യ എന്ന് കാത്തുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ അങ്ങട് കറുത്തിരുണ്ടു മേഘം ആകാശത്ത്. ഇപ്പൊ വീഴും അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോൾ എവിടുന്നോ പ്രബലമായ ഒരു കാറ്റ് വന്നിട്ട് ആ മേഘത്തിനെ കൊണ്ട് പോയാൽ മഴ പെയ്യാതാക്ക്വാണെങ്കിൽ എത്രയധികം ദുഖോണ്ടാവും മഴയ്ക്ക്. അതുപോലെ രാസവൃഷ്ടിക്കായി എവിടുന്നോ ഒരു നീലമേഘം ഇവിടെ വന്നു നില്ക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങളെല്ലാം കാത്തു കൊണ്ട് ഇവിടെ വന്നു നില്ക്കുമ്പോൾ ആ നീലമേഘം എവിടെ നിന്ന് വന്നു. നിത്യാനന്ദമാകുന്ന സമുദ്രത്തിൽ നിന്നും പൊന്തി വന്ന ഒരു നീലമേഘം. ആ നീലമേഘം എന്താപ്പോ വൃന്ദാവനത്തിലെ യമുനാപുളിനത്തിൽ വന്നു നില്ക്കുന്നതെന്നു വെച്ചാൽ ഗോപസ്ത്രീകളാകുന്ന ചകോതങ്ങള് കൃഷ്ണസാന്നിദ്ധ്യത്തിനായി കൃഷ്ണപ്രിയത്തിനായി കൊതിച്ചു കൊതിച്ചു കൊതിച്ച് ഒരു കൊടുങ്കാറ്റായി മാറി
നിത്യാനന്ദസമുദ്രത്തിലെ നീലമേഘത്തിനെ വൃന്ദാവനത്തിലെ യമുനാപുളിത്തിൽ കൊണ്ട് നിർത്തി. രാസവൃഷ്ടി ഇല്ലാതെ നിക്ക്വാണ്. ഭഗവാനേ ഇങ്ങനെ പറയരുതേ.

സന്ത്യജ്യ സർവ്വവിഷയാന്.

വിഷയങ്ങളെ ഒക്കെ ഉപേക്ഷിച്ചിട്ടാ ഞങ്ങളിവിടെ വന്നു നിക്കണത്. വിഷയക്കൊതിയാടെയാണോ ഞങ്ങളിവിടെ വന്നിരിക്കണത്? വിഷയം എന്ന്വാച്ചാൽ എന്താണ്. ഏതാണോ നമ്മളെ മാറ്റിക്കളയുന്നത് അതാണ് വിഷയം. ശാന്തമായിരിക്കണത് എന്റെ സ്വഭാവം. കോപം വരുമ്പോൾ ഞാൻ കോപമായിട്ട് മാറി. കാമം വരുമ്പോൾ ഞാൻ കാമം ആയിട്ട് മാറി. അസൂയ വരുമ്പോൾ ഞാൻ അസൂയ ആയിട്ട് മാറി. തന്നേപ്പോലെ തന്നെ ആക്കി തീർക്കണതാണ് വിഷയം. കോപം വരുമ്പോൾ നമ്മള് കോപി ആയിട്ട് തീരും. കാമം വരുമ്പോൾ കാമി ആയിട്ട് തീരും. അങ്ങനെ വികാരങ്ങളിൽ പെട്ടു പോവാതെ വികാരങ്ങളിൽ നിന്ന് ഒക്കെ വിട്ടു ഞങ്ങളിതാ വന്നിരിക്കയാണ്. ഒക്കെ ഉപേക്ഷിച്ച് വന്നിരിക്കയാണ്. സന്ത്യജ്യ സർവ്വവിഷയാന്. അകമേക്കും പുറമേക്കും. തവ പാദമൂലം ഭക്താ : ഞങ്ങള് ഭക്തരാണ്. ഹേ കൃഷ്ണാ അങ്ങ് തന്നെ എന്താ പറഞ്ഞിരിക്കണത്. സർവ്വധർമ്മാൻ പരിത്യജ്യ മാമേകം ശരണം വ്രജ ഞങ്ങള് ഉപേക്ഷിച്ചതല്ല. അങ്ങ് ഉപേക്ഷിപ്പിച്ചതാണ്.

ഭക്താ ഭജസ്വ ദുരവഗ്രഹ.
രാസവൃഷ്ടി ഉണ്ടാവാതെ ഞങ്ങളെയൊക്കെ വലിച്ച് ഇവിടെ കൊണ്ട് നിർത്തിയിരിക്കുണുവല്ലോ. അക്ഷരമണമാലയിൽ രമണ ഭഗവാൻ ഇതേ ഭാവത്തിലൂടെ പാടുന്നു. ഒരു സ്ത്രീയെ വിവാഹം കഴിക്കാംന്ന് പറഞ്ഞു വീട്ടിൽനിന്നും തെരുവിലേക്കിറക്കി വിട്ട പോലെ

എനൈയഴിത്തിപ്പോത് എനൈക്കവലാവിടൈ ഇതുവോ ആൺമയി അരുണാചലാ.

അവിടുത്തെ കൃപാവൃഷ്ടി ചൊരിയൂ. ഞാനിങ്ങനെ വിരഹം കൊണ്ട് എരിഞ്ഞുപോകുന്നതിന് മുമ്പ് അവിടുത്തെ കൃപാവൃഷ്ടി ചൊരിയൂ. എല്ലാം വിട്ടിട്ട് വരാൻ പറഞ്ഞു. ഞാനിതാ വന്നു. നാമസ്മരണസമയത്ത് തന്നെ അവിടുന്ന് എന്നെ പിടിച്ചു വലിച്ചു. അവിടുത്തെ വൈഭവത്തിനെ ആർക്ക് പറയാൻ പറ്റും. എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച് ഇവിടെ വന്നു നില്ക്കുമ്പോ എന്തിനാ വന്നത് എന്നു ചോദിച്ചാൽ ഞാൻ എന്തു പറയും. അവിടുന്ന് ദൈവമാണെന്ന് കരുതി ഞാനിവിടെ വന്നു. എന്നെ ഒന്നുമില്ലാതാക്കിത്തീർത്തു. എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച് ഇവിടെ മുമ്പില് വന്നു നില്ക്കണ സമയത്ത് അവിടുന്ന് എന്തിനാ വന്നത് എന്നു ചോദിച്ചാൽ എന്താ ഇതിനിപ്പോ അർത്ഥം. ഭക്താ ഭജസ്വ അവിടുന്ന് തന്നെ പറഞ്ഞു ഭക്തന്മാരൊക്ക എനിക്ക് ശരണാഗതി ചെയ്യൂ. മാമേവ എനിക്ക് തന്നെ ശരണാഗതി ചെയ്യൂ. എന്നൊക്കെ ഗീതയിൽ പറഞ്ഞിട്ട് എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച് ഇങ്ങട് വരുമ്പോ എന്തിനാ വന്നത് ന്ന് ചോദിച്ചാൽ എന്താ പറയ്യാ.
യഥാ മാം പ്രപദ്യന്തേ താം തഥൈവ ഭജാമ്യഹം.

ആര് ലൗകികമായ വിഷയങ്ങള് ചോദിച്ചാലും ഭഗവാനത് കൊടുക്കും. കുഞ്ഞുങ്ങള് വേണംന്ന് പറഞ്ഞാൽ കുഞ്ഞുങ്ങളെ കൊടുക്കും. കല്യാണം വേണംന്ന് പറഞ്ഞാൽ കല്യാണം കഴിച്ചു കൊടുക്കും. പണം വേണംന്ന് ആഗ്രഹിച്ചാൽ പണം കൊടുക്കും. സ്ഥാനമാനങ്ങൾ കൊതിച്ചാൽ സ്ഥാനമാനങ്ങൾ കൊടുക്കും. ഒരേ ആളു തന്നെ പിന്നെയും പിന്നെയും ചോദിച്ചാലും കൊടുത്തു കൊണ്ടേ ഇരിക്കും. ല്ലേ. നമുക്കാണ് ദേഷ്യം വരിക. കൃപാനന്ദവാര്യർ ഒരു കഥ പറയും .ഒരാള് സ്കൂളിൽ പഠിക്കുന്ന കുട്ടി മുരുകന്റെ അടുത്ത് പോയി ചോദിച്ചു. 1st rank വേണംന്ന് പറഞ്ഞു. കൊടുത്തു. വലിയ കോളേജിൽ admission വേണം ന്ന് പറഞ്ഞു കൊടുത്തു. വലിയ കമ്പനിയിൽ ജോലി കിട്ടണംന്ന് പറഞ്ഞു. കൊടുത്തു. ഇഷ്ടപ്പെട്ട കുട്ടിയെ കല്യാണം കഴിക്കാംന്ന് പറഞ്ഞു കൊടുത്തു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോ കുഞ്ഞു വേണംന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു. അതും കൊടുത്തു. എല്ലാം ആയി. നാട്ടിൽ തന്നെ ജോലി കിട്ടണംന്ന് പറഞ്ഞു. അതും കൊടുത്തു. എല്ലാം ആയിട്ട് ധാരാളം ചില്ലറ കൈയ്യിൽ വെച്ച് റെയിൽവേസ്റ്റേഷനിൽ ഭിക്ഷക്കാർക്ക് കൊടുക്ക്വാ. ഓരോ coin ആയിട്ട്. അപ്പോ കണ്ണ് കാണാത്ത ഒരാൾ വന്നു. ഒരുറുപ്പിക കൊടുത്തു. ചെവി കേൾക്കാത്ത ഒരാള് വന്നു. ഒരുറുപ്പിക കൊടുത്തു. നടക്കാൻ വയ്യാത്ത ഒരാള് വന്നു. ഒരുറുപ്പിക കൊടുത്തു. കുറേ നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോ ഈ വന്നവര് പിന്നെയും വന്നു
ദേഷ്യമായി. നീയല്ലേ നേരത്തെ എന്റെ കൈയ്യിന്ന് വാങ്ങിച്ചത് എന്നു ചോദിച്ചു. അപ്പോ ചോദിക്കാണ് ഈവാ ങ്ങിച്ചവനേ തിരിച്ചു വാങ്ങിക്കാൻ വരുമ്പോ ദേഷ്യം വരണു. ഈ ചോദിച്ചവനേ മുരുകന്റെ അടുത്ത് എത്ര പ്രാവശ്യം പോയി ചോദിച്ചു. ഭഗവാൻ കോപിച്ചില്ലല്ലോ. എത്ര പ്രാവശ്യം ചോദിക്കണു. എന്തൊക്കെ ചോദിക്കണു. ല്ലേ. ചോദിക്കുന്നതൊക്കെ കൊടുക്കുണുണ്ട്. ഒരേ ആള് തന്നെ. അദ്ദേഹത്തിന് ബോറടിക്കില്ലേ. അപ്പോ എത്ര ആഗ്രഹിക്കുന്നുവോ എങ്ങനെ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവോ യത് ക്രതു: യത് സങ്കല്പ: തത് അപിസംഭ്യത്ത്യതേ. എങ്ങനെ സങ്കല്പമോ അതനിനുസരിച്ച് അനുഗ്രഹവും ഉണ്ടാവും. ഫലിക്കുകയും ചെയ്യും സങ്കല്പത്തിന്റെ പ്രാബല്യത്തിനനുസരിച്ച്. ഈ സങ്കല്പം ഉള്ള ആളെ ഭഗവാന് വളരെ പേടിയാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് ഈ ആഗ്രഹം ഉള്ളവരുടെ മുമ്പിൽ ഭഗവാൻ ഒളിഞ്ഞിരിക്കണത്. കണ്ടാൽ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ചോദിക്കുംന്നാണ്. ഈ കടം ചോദിക്കണ പോലെ. ചില ആളുകളുണ്ട്. വെറുതെയെങ്കിലും കൈ നീട്ടി കളയും. ഒന്നും വേണ്ടെങ്കിലും വെറുതെയെങ്കിലും ചോദിക്കും.അതോണ്ട് ഭഗവാന് ചോദ്യം കേട്ട് മതിയായി. സംസ്കൃതത്തിൽ പാട്ട് എഴുതാൻ ബുദ്ധിമുട്ടേയില്ല്യ. ഒരു ദേഹി വേണം പിന്നെ പാലയമാം വേണം പാഹി മാം വേണം. പിന്നെ ഗോപാലനോ കൃഷ്ണനോ ശിവനോ രാമനോ വേണം. അതൊക്കെ ഉണ്ടെങ്കിൽ നമുക്ക് ആർക്കും പാട്ടെഴുതാം. ഇത് കേട്ട് കേട്ട് ഭഗവാന് ബോറടിച്ചു അത്രേ. ഭഗവാൻ പറയണു ഒരു ചോദ്യവും ഇല്ലാത്ത ആള് നിരപേക്ഷം മുനിം ശാന്തം നിർവൈരം സമദർശനം. യാതൊന്നും അപേക്ഷിക്കാത്തവനും പരമപ്രശാന്തനും എന്നിൽ തന്നെ മനസ്സ് വെച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നവനും സർവ്വസംഗപരിത്യാഗി ആയി യാതൊരു മുനി ഉണ്ടോ അവന്റെ പുറകേ ഞാൻ നടക്കുംന്നാണ്. എന്നെ നോക്കൂ നോക്കൂ ന്ന് പറഞ്ഞ്. അവന്റെ മുമ്പിൽ നിന്ന് ഞാൻ മറയുകയേ ഇല്ല്യ. എന്തിനാ നടക്കണത്. യാതോരു സങ്കല്പവും ഇല്ലാത്ത ആള് മോക്ഷസങ്കല്പം പോലും ഇല്ലാത്ത ആള് അങ്ങനെ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ ഭഗവാൻ പറയാണ് അവന്റെ പാദധൂളികൾ കൊണ്ട് എന്നെ ശുദ്ധാക്കാൻ. എന്നാണ് ഭഗവാൻ പറേണത്.
ശ്രീനൊച്ചൂർജി