*രാസലീല 31*
ഏതുവിധത്തിൽ ഭഗവാനോട് പ്രതിപത്തിയോ ആ വിധത്തിൽ ഭഗവാൻ നമ്മളുടെ മുമ്പിൽ ആവിർഭവിക്കും. മുമുക്ഷു ആണെങ്കിൽ മോക്ഷ രൂപത്തിൽ പ്രകാശിക്കും. ഇവിടെ ഗോപികകൾ മുമുക്ഷുവും അല്ല. എല്ലാം വിട്ടു. സന്ത്യജ്യ സർവ്വവിഷയാന് തവ പാദമൂലം അവിടുത്തെ പാദമൂലത്തിൽ ഇവിടെ നില്ക്കാണ്. അപ്പഴാണ് പറയുന്നത് ഭർത്താവിനെ നോക്ക്വാ. കുട്ടികളെ നോക്ക്വാ. ഭഗവാനേ ഈ കച്ചോടം തുടങ്ങി കാലം എത്രയായി. എത്ര ജന്മത്തിൽ എത്ര ബന്ധുക്കളായി എത്ര ഭർത്താക്കന്മാരായി എത്ര കുട്ടികളായി ആരെയൊക്കെ നോക്കി ക്കഴിഞ്ഞു. ആരുടെ ഒക്കെ ചുമതല വഹിച്ചു കഴിഞ്ഞു. എന്തൊക്കെ ചെയ്തു കഴിഞ്ഞു. മതിയായിരിക്കണു.

യത് പത്യ പത്യാം സുഹൃദാം അനുവൃത്തി: അംഗ
സ്ത്രീണാം സ്വധർമ്മ ഇതി ധർമ്മവിദാ ത്വയോക്തം
അസ്ത്വേവമേത ഉപദേശപദേ ത്വയീശേ
പ്രേഷ്ഠം ഭവാംസ്തനുഭൃതാം കില ബന്ധുരാത്മാ

ഞങ്ങള് വല്ല്യ ശാസ്ത്രോം ധർമ്മശാസ്ത്രോം ഒന്നും പഠിച്ചിട്ടില്ല്യേ. അവിടുന്ന് പറഞ്ഞു
യത് പത്യ അപത്യ സുഹൃദാം അനുവൃത്തി അംഗ പ്രിയമായിട്ട് ഭഗവാനേ അംഗ എന്ന് വിളിച്ചു. ഹേ പ്രിയനായ കൃഷ്ണാ സ്ത്രീകൾക്ക് ഭർത്താവിനോടും കുട്ടികളോടും ബന്ധുക്കളോടും ഒക്കെ കടപ്പാട് ഉണ്ടെന്നും കടമയുണ്ടെന്നും ഒക്കെ ധർമ്മ ശാസ്ത്രം നല്ല വണ്ണം പഠിച്ചിട്ടുള്ള അങ്ങ് പറഞ്ഞുവല്ലോ. ഇതൊക്കെ അസ്തു ഏവം ഉപദേശപദേ ത്വയീശേ. അവിടുന്ന് ഈശ്വരനാണ്. ഞങ്ങൾക്കറിയാം. ഇതൊക്കെ ഉപദേശപദത്തിൽ അവിടുന്ന് തന്നെ വെച്ചു കൊള്ളുക. അവിടുന്ന് പറയുന്നതൊക്കെ ശരി ആയിരിക്കട്ടെ. അങ്ങനെ തന്നെയിരിക്കട്ടെ. പക്ഷേ മാതൃദേവോ ഭവ പിതൃ ദേവോ ഭവ ആചാര്യ ദേവോ ഭവ എന്നൊക്കെ വേദം പറയണു. ഇതിന് എന്താ അർത്ഥം. അമ്മയെ ദേവനായി ഉപാസിക്കൂ. അച്ഛനെ ദേവനായി ഉപാസിക്കൂ. ആചാര്യന്മാരുടെ ദേവനായി ഉപാസിക്കൂ. എന്തിനാ ദേവനെ പ്രാപിക്കാനാണ്. ആ ദേവനേ മുമ്പില് വന്നു നില്കുമ്പോ എല്ലാ പ്രേമത്തിനും മൂലം ആത്മാവാണ്. ശ്രുതി തന്നെ അങ്ങനെ പറയുന്നു. ഭർത്താവിനു വേണ്ടി അല്ല ഭർത്താവ് പ്രിയങ്കരനായത്. ഇന്നലെ വരെ അറിയ്യേ ഇല്ല്യ ആ മനുഷ്യനെ. ആരോ പറഞ്ഞു ജാതകം ഒക്കെ കൊണ്ട് വന്നു. നോക്കി. ഒക്കെ ചേർന്നു. വിവാഹം കഴിച്ചു. അപ്പഴാണ് ഒരു പ്രിയം വരണത്. ഇടേല് എവിടെയെങ്കിലും പിരിഞ്ഞു പോയാൽ തലേലടിക്കും കരയും പിന്നെ ഞാൻ ജീവനോടെ ഇരിക്കില്ലേ എന്നൊക്കെ പറയും. കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞാ മറന്നു പോവും. ഓർമ്മേ ഉണ്ടാവില്ല്യ. കാരണം നമുക്ക് ആരോടും സംഗമില്ല്യ. സംഗം ഉണ്ട് എന്ന ഭ്രമമേയുള്ളൂ. സംഗം ഉപേക്ഷിക്ക്യ ഒന്നും വേണ്ട. വെറുതേയാണ്. ആർക്കും ആരോടും attachment ഇല്ല്യ. ചില പെൺകുട്ട്യോളൊക്കെ വീട്ടിലുണ്ടാവും. നോക്കിക്കൊളളുക. ഞാനൊന്നും കല്യാണം കഴിക്കില്ല്യ. എനിക്ക് അമ്മേം അച്ഛനേം ഒന്നും വിട്ടിട്ട് പോവാൻ പറ്റില്ല്യ എന്നൊക്കെ പറയും. കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് പോവുമ്പോ കരഞ്ഞു കൊണ്ടേ പോവും. പിന്നീട്. ഇടയ്ക്ക് വരും പോവും രണ്ടു മൂന്നു പ്രാവശ്യം വരും പോവും പിന്നെ ഇവിടെ നില്കൂന്ന് പറഞ്ഞാൽ അയ്യോ അവര് കാത്തോണ്ടിരിക്കണു. അവിടെ ഞാൻ പോയിട്ടില്ലെങ്കിൽ ഒന്നും നടക്കില്ലാന്ന് പറയും. ആസക്തി ഒന്നും ഇല്ല്യേ ഇവിടെ. ആസക്തി ഒന്നും ഉപേക്ഷിക്കേ വേണ്ട. സമയം ആവുമ്പോ എല്ലാം വിട്ടു പോവാണ്. ഉപനിഷദ് തന്നെ പറയാണ് അസംഗോഹി അയം പുരുഷ:ഈ പുരുഷന് ആരോടും സംഗം ഉണ്ടാവാനേ പറ്റില്ല്യ. ഉള്ളിലുള്ള വസ്തുവില് നിങ്ങള് ഒട്ടിച്ചാലും ഒട്ടില്ല്യ. പക്ഷേ തല്കാലത്തേക്ക് നാടകത്തിൽ പിരിച്ചാൽ പിരിച്ചപോലെ നില്കും. പിരിയുകയൊന്നുമില്ല്യ. നാടകത്തിലെ റോള് കഴിയുന്ന വരെ അതൊക്കെ നില്കും . ആ റോൾ കഴിഞ്ഞാൽ അതൊക്കെ വിട്ടു പോകും. ഇത് അറിയുക മാത്രം ചെയ്താ മതി. അറിഞ്ഞിട്ട് സ്വരൂപമാണ് മുഖ്യം ആത്മാവാണ് മുഖ്യം ഭഗവാനാണ് മുഖ്യം ഭഗവാനോടുള്ള പ്രീതി ആണ് അവിടെ. അവര് എന്റെ ഗോത്രത്തിലാണ് എന്റെ കുട്ടിയാണ് എന്ന് കരുതുന്നതുവരെ പ്രിയം. അങ്ങട് പോയിക്കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ആ കുടുംബത്തിനോടായി ആസക്തി. ഒക്കെ അംഗീകരിക്കാണേ. അപ്പോ ഇവിടെ ഭർത്താവിനു വേണ്ടി ഭർത്താവ് പ്രിയമല്ല. ഭാര്യയ്ക്ക് വേണ്ടി ഭാര്യ പ്രിയമല്ല. കുട്ടികൾക്ക് വേണ്ടി കുട്ടികൾ പ്രിയമല്ല. എല്ലാറ്റിന്റേയും പ്രിയത്തിന് മൂലം നമ്മളുടെ ഉള്ളിൽ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുണു. പ്രിയത്തിന്റെ സോഴ്സിനെ നമ്മൾ കണ്ടെത്താത്തിടത്തോളം കാലം പുറത്ത് ഓരോ വസ്തുവിലും അന്വേഷിച്ച് നടക്കും.
ശ്രീനൊച്ചൂർജി