ഗുരുവിനെക്കാൾ അധികമായി ഒന്നും തന്നെ ഇല്ല.ഗുരു ബ്രഹ്മാവും,ശിവനും,വിഷ്ണുവും ആകുന്നു,ഗുരു തന്നെയാണ് സാക്ഷാൽ പരബ്രഹ്മവും.
ഗുരുവിന് അതിപ്രധാനമായ സ്ഥാനമാണ് മന്ത്രശാസ്ത്രവും നൽകിയിട്ടുള്ളത്.ഗുരു പലപേരുകളിലായി അറിയപ്പെടുന്നുണ്ട് സൂചകൻ,പ്രേരകൻ,വാചകൻ,ദർശകൻ,ശിക്ഷകൻ,ബോധകൻ.
ഗുരു സർവ്വജ്ഞനാണ്,ദോഷയുക്തമല്ലാത്ത മന്ത്രം ശിഷ്യൻ്റെ നിലക്കനുസരിച്ച് ഉപദേശിക്കുന്നതിന് ശരിയായ ഗുരുവിന് മാത്രമേ കഴിയൂ. വിധിപ്രകാരം ഗുരു സമ്പ്രദായമനുസരിച്ചുള്ള ദീക്ഷ സ്വീകരിച്ചു പുരശ്ചരണ വിധിക്കനുസരണമായി മന്ത്ര പുരശ്ചരണം നടത്തിയാൽ മാത്രമേ സിദ്ധി ലഭിക്കൂ.പുസ്തകങ്ങളിൽ പറഞ്ഞിട്ടുള്ള മന്ത്രങ്ങൾക്കും മറ്റു അറിവുകൾക്കും തെറ്റ് സംഭവിക്കാം അവിടെ ഗുരുവിന്റെ ആവശ്യം അനിവാര്യമാണ്.
സർവ്വപ്രധാനമായി ആദ്യം ഗുരുവിനെ അറിയേണ്ടതാണ്.ഗുരു തന്നെയാണ് ശിവൻ,ശിവൻ തന്നെയാണ് ഗുരു,ഇതിനു വിപരീതമായി ചിന്തക്കുന്നവൻ പാപിയാണ്.
ഗുരു വേദശാസ്ത്ര പുരാണങ്ങളും,ഇതിഹാസവും മന്ത്രയന്ത്രാദി വിദ്യകളും മോഹനം,ഉച്ചാടനം മുതലായവയും ശൈവം ശാക്തം ആഗമാദികളും മറ്റൂ സാംഖ്യാദി മതങ്ങളും പഠിച്ചവനുമായിരിക്കണം.
ശിഷ്യനെ സംസാര സമുദ്രത്തിൻ നിന്നും കര കടത്തുന്ന തോണിയാണ് ഗുരു.ഗുരുവിൻ്റെ പാദസേവയാൽ തന്നെ മുക്തി ലഭിക്കുന്നു.ഗുരുവിൻ്റെ പാദോദകത്തെ കുടിച്ച് ശേഷമുള്ള ത് ശിരസ്സിൽ പ്രോക്ഷിച്ചാൽ സർവ്വതീർത്ഥങ്ങളിലും സ്നാനം ചെയ്ത ഫലം ലഭിക്കും.
ഗുരുവിൻ്റെ വാസസ്ഥലം കാശീക്ഷേത്രവും,ചരണോദകം ഗംഗയും ഗുരു സാക്ഷാൽ വിശ്വേശ്വരനാകുന്ന താരക ബ്രഹ്മവുമാണ്.
തൻെറ കീർത്തി,വീട്, ജാതി, പുഷ്ടി എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച് ഗുരുവിനെ ആശ്രയിക്കണം.
ഗുരുവിൻ്റെ മുഖത്തിരിക്കുന്ന വിദ്യ ഗുരു സേവയാലും ഭക്തി യാലും മാത്രമേ കിട്ടൂ.ഗുരു സന്നിധിയിൽ ഒരു നാണവും കൂടാതെ ദണ്ഡത്തെപോലെ ഭൂമിയിൽ വീണ് നമസ്കരിക്കണം.
ഗുരുവിൻ്റെ അടുത്ത് അദ്വൈതവാദിയായി പെരുമാറാൻ പാടില്ല, ഗുരുവിനെക്കാൾ നേരത്തെ ഉറങ്ങാൻ പാടില്ല, ഭക്ഷിക്കാനും,ഗുരുസേവയിൽ തൽപരനായിരിക്കണം.അദ്ദേഹത്തേ ആരെങ്കിലും ആക്ഷേപിച്ചാൽ അവൻ്റെ നാവ് അരിഞ്ഞു വീഴ്ത്തണം അതിനു കഴിഞ്ഞില്ല എങ്കിൽ നാട് വിട്ടോടണം.ഗുരുവിൻ്റെ നിഴലിനെ പോലും മറികടക്കരുത്,ആ സന്നിധിയിൽ കാലു നീട്ടി ഇരിക്കരുത്,ഉയർന്ന പീഠത്തിലിരിക്കരുത്.
അച്ഛനേക്കാളും നൂറ് മടങ്ങ് അമ്മയ്ക്കും,അമ്മയേക്കാൾ നൂറ് മടങ്ങ് ഗുരുത്വം ഗുരുവിനുമാണ്.ഗുരുവിനോടുള്ള കടം വീട്ടാൻ ശിഷ്യന് ഒരു ജന്മം കൊണ്ടും സാധിക്കില്ല.അദ്ദേഹം ശിഷ്യൻ്റെ സർവ്വ പാപങ്ങളും തെറ്റുകളും സ്വീകരിക്കുന്നു.മറിച്ച് ശിഷ്യൻ എന്താണ് ഗുരുവിന് നൽകുന്നത് ,ആ കടം വീട്ടാൻ ഒരു വസ്തു വും ഇല്ല.
ഗുരുവിൻ്റെ സാന്നിധ്യം കൊണ്ട് മാത്രമാണ് ശ്ഷ്യനിൽ ജ്ഞാനം പ്രകാശിക്കുന്നത്.ഒരു അക്ഷരമെങ്കിലും പറഞ്ഞു തന്നിട്ടുള്ള ഗുരുവിനെ ആദരിക്കാത്തവൻ നൂറ് തവണ നായ ആയി ജനിച്ച് പിന്നീട് ചണ്ഡാലനായി ജനിക്കുന്നു.
ഗുരുവിനെ കുറച്ചു പറയാൻ ആർക്കും തന്നെ സാധ്യമല്ല,എനിക്ക് അറിയാവുന്നത് പറഞ്ഞന്നേയുള്ളൂ.
ഗൂരുവിനെ നേടിയവൻ സത്യത്തെ അറിയുന്നു.
ഗുരു അച്ഛനും അമ്മയുമാണ്,ഗുരുവാണ് നമുക്ക് പുനർജന്മം നൽകുന്നത്.
ഗുരുവിന് അതിപ്രധാനമായ സ്ഥാനമാണ് മന്ത്രശാസ്ത്രവും നൽകിയിട്ടുള്ളത്.ഗുരു പലപേരുകളിലായി അറിയപ്പെടുന്നുണ്ട് സൂചകൻ,പ്രേരകൻ,വാചകൻ,ദർശകൻ,ശിക്ഷകൻ,ബോധകൻ.
ഗുരു സർവ്വജ്ഞനാണ്,ദോഷയുക്തമല്ലാത്ത മന്ത്രം ശിഷ്യൻ്റെ നിലക്കനുസരിച്ച് ഉപദേശിക്കുന്നതിന് ശരിയായ ഗുരുവിന് മാത്രമേ കഴിയൂ. വിധിപ്രകാരം ഗുരു സമ്പ്രദായമനുസരിച്ചുള്ള ദീക്ഷ സ്വീകരിച്ചു പുരശ്ചരണ വിധിക്കനുസരണമായി മന്ത്ര പുരശ്ചരണം നടത്തിയാൽ മാത്രമേ സിദ്ധി ലഭിക്കൂ.പുസ്തകങ്ങളിൽ പറഞ്ഞിട്ടുള്ള മന്ത്രങ്ങൾക്കും മറ്റു അറിവുകൾക്കും തെറ്റ് സംഭവിക്കാം അവിടെ ഗുരുവിന്റെ ആവശ്യം അനിവാര്യമാണ്.
സർവ്വപ്രധാനമായി ആദ്യം ഗുരുവിനെ അറിയേണ്ടതാണ്.ഗുരു തന്നെയാണ് ശിവൻ,ശിവൻ തന്നെയാണ് ഗുരു,ഇതിനു വിപരീതമായി ചിന്തക്കുന്നവൻ പാപിയാണ്.
ഗുരു വേദശാസ്ത്ര പുരാണങ്ങളും,ഇതിഹാസവും മന്ത്രയന്ത്രാദി വിദ്യകളും മോഹനം,ഉച്ചാടനം മുതലായവയും ശൈവം ശാക്തം ആഗമാദികളും മറ്റൂ സാംഖ്യാദി മതങ്ങളും പഠിച്ചവനുമായിരിക്കണം.
ശിഷ്യനെ സംസാര സമുദ്രത്തിൻ നിന്നും കര കടത്തുന്ന തോണിയാണ് ഗുരു.ഗുരുവിൻ്റെ പാദസേവയാൽ തന്നെ മുക്തി ലഭിക്കുന്നു.ഗുരുവിൻ്റെ പാദോദകത്തെ കുടിച്ച് ശേഷമുള്ള ത് ശിരസ്സിൽ പ്രോക്ഷിച്ചാൽ സർവ്വതീർത്ഥങ്ങളിലും സ്നാനം ചെയ്ത ഫലം ലഭിക്കും.
ഗുരുവിൻ്റെ വാസസ്ഥലം കാശീക്ഷേത്രവും,ചരണോദകം ഗംഗയും ഗുരു സാക്ഷാൽ വിശ്വേശ്വരനാകുന്ന താരക ബ്രഹ്മവുമാണ്.
തൻെറ കീർത്തി,വീട്, ജാതി, പുഷ്ടി എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച് ഗുരുവിനെ ആശ്രയിക്കണം.
ഗുരുവിൻ്റെ മുഖത്തിരിക്കുന്ന വിദ്യ ഗുരു സേവയാലും ഭക്തി യാലും മാത്രമേ കിട്ടൂ.ഗുരു സന്നിധിയിൽ ഒരു നാണവും കൂടാതെ ദണ്ഡത്തെപോലെ ഭൂമിയിൽ വീണ് നമസ്കരിക്കണം.
ഗുരുവിൻ്റെ അടുത്ത് അദ്വൈതവാദിയായി പെരുമാറാൻ പാടില്ല, ഗുരുവിനെക്കാൾ നേരത്തെ ഉറങ്ങാൻ പാടില്ല, ഭക്ഷിക്കാനും,ഗുരുസേവയിൽ തൽപരനായിരിക്കണം.അദ്ദേഹത്തേ ആരെങ്കിലും ആക്ഷേപിച്ചാൽ അവൻ്റെ നാവ് അരിഞ്ഞു വീഴ്ത്തണം അതിനു കഴിഞ്ഞില്ല എങ്കിൽ നാട് വിട്ടോടണം.ഗുരുവിൻ്റെ നിഴലിനെ പോലും മറികടക്കരുത്,ആ സന്നിധിയിൽ കാലു നീട്ടി ഇരിക്കരുത്,ഉയർന്ന പീഠത്തിലിരിക്കരുത്.
അച്ഛനേക്കാളും നൂറ് മടങ്ങ് അമ്മയ്ക്കും,അമ്മയേക്കാൾ നൂറ് മടങ്ങ് ഗുരുത്വം ഗുരുവിനുമാണ്.ഗുരുവിനോടുള്ള കടം വീട്ടാൻ ശിഷ്യന് ഒരു ജന്മം കൊണ്ടും സാധിക്കില്ല.അദ്ദേഹം ശിഷ്യൻ്റെ സർവ്വ പാപങ്ങളും തെറ്റുകളും സ്വീകരിക്കുന്നു.മറിച്ച് ശിഷ്യൻ എന്താണ് ഗുരുവിന് നൽകുന്നത് ,ആ കടം വീട്ടാൻ ഒരു വസ്തു വും ഇല്ല.
ഗുരുവിൻ്റെ സാന്നിധ്യം കൊണ്ട് മാത്രമാണ് ശ്ഷ്യനിൽ ജ്ഞാനം പ്രകാശിക്കുന്നത്.ഒരു അക്ഷരമെങ്കിലും പറഞ്ഞു തന്നിട്ടുള്ള ഗുരുവിനെ ആദരിക്കാത്തവൻ നൂറ് തവണ നായ ആയി ജനിച്ച് പിന്നീട് ചണ്ഡാലനായി ജനിക്കുന്നു.
ഗുരുവിനെ കുറച്ചു പറയാൻ ആർക്കും തന്നെ സാധ്യമല്ല,എനിക്ക് അറിയാവുന്നത് പറഞ്ഞന്നേയുള്ളൂ.
ഗൂരുവിനെ നേടിയവൻ സത്യത്തെ അറിയുന്നു.
ഗുരു അച്ഛനും അമ്മയുമാണ്,ഗുരുവാണ് നമുക്ക് പുനർജന്മം നൽകുന്നത്.
No comments:
Post a Comment