*ശ്രീമദ് ഭാഗവതം 83*
*ചികിത്സേവ ഗതായുഷി*
ഒരാൾക്ക് വൈദ്യൻ മരുന്ന് വിധിച്ചു അത്രേ. ഒരു പ്രത്യേക നക്ഷത്രം ഉച്ചത്തിലുള്ളപ്പോ മഴ പെയ്യണം. മഴവെള്ളം തലയോട്ടിയിൽ വീഴണം, നര കപാലത്തിൽ വീഴണം. അതിൽ ഒരു പാമ്പ് വിഷം കക്കണം. എന്നിട്ട് അത് കരസ്പർശം ഏല്ക്കാതെ എടുത്ത് കൊണ്ട് വന്നാലേ ഈ രോഗം മാറൂ എന്ന്. ഇങ്ങനെ ഒരു മരുന്ന് വിധിച്ചു.
ഒരാൾക്ക് വൈദ്യൻ മരുന്ന് വിധിച്ചു അത്രേ. ഒരു പ്രത്യേക നക്ഷത്രം ഉച്ചത്തിലുള്ളപ്പോ മഴ പെയ്യണം. മഴവെള്ളം തലയോട്ടിയിൽ വീഴണം, നര കപാലത്തിൽ വീഴണം. അതിൽ ഒരു പാമ്പ് വിഷം കക്കണം. എന്നിട്ട് അത് കരസ്പർശം ഏല്ക്കാതെ എടുത്ത് കൊണ്ട് വന്നാലേ ഈ രോഗം മാറൂ എന്ന്. ഇങ്ങനെ ഒരു മരുന്ന് വിധിച്ചു.
അപ്പോ ഇയാള് തപസ്സ് ചെയ്തു. ഭഗവാൻ മുമ്പിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. ഭഗവാൻ ചോദിച്ചു. എന്താ വേണ്ടത്. കുറേക്കാലം തപസ്സ് ചെയ്തു ഈ രോഗം മാറാനായിട്ട് ഭഗവാനേ, ഈ നക്ഷത്രം ഉച്ചത്തിലുള്ളപ്പോ മഴ പെയ്യണം. തലയോട്ടിയിൽ വെള്ളം വീഴണം. അതിൽ പാമ്പ് വിഷം കക്കണം. എന്നിട്ട് അത് ഞാൻ കൈ തൊടാതെ എടുത്ത് കൊണ്ട് വന്ന് രോഗം മാറണം. ഭഗവാൻ 'തഥാസ്തു' ന്ന് പറഞ്ഞു വരം കൊടുത്തു. എന്നിട്ട് പോകുമ്പോ പറഞ്ഞു എടോ മഠയാ, ഈ മരുന്നൊക്കെ നിനക്ക് കിട്ടും. പക്ഷേ അതു കഴിഞ്ഞ് അരമണിക്കൂറിനുള്ളിൽ നീ മരിച്ചു പോകും. ആയുസ്സ് അത്രേ ഉള്ളൂ. ആയുസ്സില്ലാത്ത സ്ഥലത്ത് വ്യാധി മാറിയിട്ട് നിനക്ക് എന്ത് കാര്യം?
*ചികിത്സേവ ഗതായുഷി*
ധ്രുവൻ പറയാണ് ഇതുപോലെയാണ് എന്റെ സ്ഥിതി. എത്രയൊക്കെ സുഖം എന്തൊക്കെ കിട്ടിയാലും എത്ര കാലം ജീവിക്കാൻ പോണു. ഞാൻ ശാശ്വതമായ ഭഗവദ് പദത്തിനെ കൈവിട്ടു കളഞ്ഞുവല്ലോ എന്ന് കരഞ്ഞു കൊണ്ട് പോയി.
ധ്രുവൻ കുറച്ച് കാലം രാജ്യഭരണം ഒക്കെ ചെയ്തു. പിന്നീട് ഉത്തമനെ കുബേരാനുചരന്മാൻ വധിച്ചപ്പോ അവരോട് യുദ്ധം ഒക്കെ ചെയ്തു കോപിച്ചു. അപ്പോ മനു വന്നു പറഞ്ഞു അരുത് കുഞ്ഞേ കോപിക്കരുതേ, അഞ്ച് വയസ്സ് ഉള്ളപ്പോ ഭഗവാനെ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുത്തിയതാണ്. എന്നിട്ടും ഈ കോപമോ. ഇവിടെ സകലർക്കും പുറകിൽ ഒരേ ഒരു ഭഗവദ് ശക്തി ആണ്.
ജനം ജനേന ജനയന്മാരയൻ മൃത്യുനാന്തകം
കുറേ ആളുകളെ വെച്ച് കുറെ ആളുകളെ ജനിപ്പിക്കുന്നു. കുറെ ആളുകളെ വധിപ്പിക്കണു. ആ ഭഗവാനെ ചിലർ കർമ്മം, സ്വഭാവം എന്നൊക്കെ വിളിക്കണു. ആ ഭഗവാനെ ഹൃദയത്തിൽ അറിയാ.
കുറേ ആളുകളെ വെച്ച് കുറെ ആളുകളെ ജനിപ്പിക്കുന്നു. കുറെ ആളുകളെ വധിപ്പിക്കണു. ആ ഭഗവാനെ ചിലർ കർമ്മം, സ്വഭാവം എന്നൊക്കെ വിളിക്കണു. ആ ഭഗവാനെ ഹൃദയത്തിൽ അറിയാ.
തമേനമംഗാത്മനി മുക്തവിഗ്രഹേ വ്യപാശ്രിതം നിർഗ്ഗുണം ഏകം അക്ഷരം
ആത്മാനം അന്വിച്ഛ വിമുക്തം ആത്മദൃഗ്യസ്മിന്നിദം ഭേദം അസത്പ്രതീയതേ.
ആത്മാനം അന്വിച്ഛ വിമുക്തം ആത്മദൃഗ്യസ്മിന്നിദം ഭേദം അസത്പ്രതീയതേ.
ഇവർ എന്റെ ഇഷ്ടക്കാർ, ഇവർ എന്റെ ഇഷ്ടമില്ലാത്തവർ, ഇവർ വധിച്ചു, ഇവർ എനിക്ക് ഉപകാരം ചെയ്തു എന്നുള്ള അസത്തായ ഭേദബുദ്ധിയെ കളഞ്ഞ് സ്വരൂപജ്ഞാനനിഷ്ഠരാവുക.
ത്വം പ്രത്യഗാത്മനി തദാ ഭഗവത്യനന്ത
ആനന്ദമാത്ര ഉപപന്ന സമസ്ത ശക്തൗ
ഭക്തിം വിധായ പരമാം ശനകൈ: അവിദ്യാ
ഗ്രന്ഥിം വിഭേത്സ്യസി മമ അഹം ഇതി പ്രരൂഢം.
ആനന്ദമാത്ര ഉപപന്ന സമസ്ത ശക്തൗ
ഭക്തിം വിധായ പരമാം ശനകൈ: അവിദ്യാ
ഗ്രന്ഥിം വിഭേത്സ്യസി മമ അഹം ഇതി പ്രരൂഢം.
അന്തര്യാമി ആയി, പ്രത്യഗാത്മാവായി, ആനന്ദമേ സ്വരൂപമായ ഭഗവാൻ ഹൃദയത്തിൽ പ്രകാശിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ആ ഭഗവാനോട് ഭക്തി ചെയ്ത് സ്വരൂപജ്ഞാനം നേടി അഹങ്കാരഗ്രന്ഥിയെ, ചിത്ജ്ജഡഗ്രന്ഥിയെ ഭേദിച്ച് 'ഞാൻ' 'എന്റെ 'എന്നുള്ള അഹങ്കാരത്തിനെ നിശ്ശേഷം നീക്കി സ്വരൂപജ്ഞാനനിഷ്ഠനായി തീരുക എന്ന് അനുഗ്രഹിച്ചു മനു.
ഈ "ഞാൻ" 'എന്റെ' എന്നുള്ള വ്യക്തിത്വം സത്യമല്ല ഭഗവാൻ മാത്രേ ഉള്ളൂ സത്യം എന്ന അനുഭവം ഹൃദയത്തിൽ ണ്ടെങ്കിൽ ആരോടും രാഗം ഇല്ല്യ ദ്വേഷം ഇല്ല്യ മനസ്സ് ശാന്തമായി. ആ പ്രശാന്തിയെ ധ്രുവന് അനുഗ്രഹം ചെയ്തു. ആദ്യം രാജാവായിട്ടും പിന്നെ ഭഗവദ് അനുഭവത്തിനേയും ലഭിച്ചു .ധ്രുവപദത്തിനേയും കൊടുത്തു. അങ്ങനെ ധ്രുവചരിത്രം സമാപ്തം.
സർവ്വത്ര ഗോവിന്ദ നാമ സങ്കീർത്തനം ഗോവിന്ദ ഗോവിന്ദാ. 🙏
ശ്രീനൊച്ചൂർജി
*തുടരും. ..*
ശ്രീനൊച്ചൂർജി
*തുടരും. ..*
lakshmi prasad
No comments:
Post a Comment