മ തി ർമ്മയി നിബദ്ധേയം ന വിപദ്യേത കർഹി ചിത്
പ്രജാ സർഗ്ഗ നിരോധേ / പി സ്മൃതി ശ്ച മദനുഗ്രഹാത്
മയി = എന്നിൽ, നിബദ്ധാ = ഉറച്ചതായ, ഇയം മതി := ഈ ബുദ്ധി, കർഹി ചിത്= ഒരു കാലത്തും , ന വിപദ്യേത = നശിക്കയില്ല, മദനുഗ്രഹാത് = എന്റെ അനുഗ്രഹം ഹേതുവായിട്ട്, പ്രജാ സർഗ്ഗ നിരോധേ അപി = പ്രളയകാലത്തിലും, സ്മൃതി: ച= ഓർമ മയും നശിക്കയില്ല.
എന്നിൽ ബന്ധിച്ചിരിക്കുന്ന ഈ ഭാവത്തിനും ഈ ഓർമ്മയ്ക്കും ലോകം മുഴുവനും നശിച്ച് രണ്ടാമതും സൃഷ്ടി തുടങ്ങുന്ന കാലത്തും നാശം സംഭവിക്കയില്ല. ഭഗവൽ ഭജനത്തിന്റെ മഹിമ ഇവിടെ സൂചിപ്പിച്ചു. കർമ്മഫലം ക്ഷയിക്കുന്നതും ഭഗവൽ ഭജന ഫലം നശിക്കാത്തതുമാണെന്നറിയേണ്ടതാണ്.
ഭാഗവതം - സ്കന്ധം - 1 -അധ്യായം 6- ശ്ലോകം - 2 5
[13/07 8:46 am] sunil: ഭക്തൻ: ഗുരു തന്റെ ശക്തി കൊണ്ട് ശിഷ്യനെ ആത്മാനുഭൂതിയിലെത്തിക്കുമോ?
മഹർഷി: ഉവ്വ്, എന്നാൽ ഗുരു പുതുതായി ഒന്നിനെയും വരുത്തുന്നില്ല. തടസ്ഥങ്ങൾ നീക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. അതാണ് ഗുരുവിന്റെ അരുൾ. തടസ്ഥങ്ങൾ നീങ്ങിയാൽ ആത്മാനുഭവം സ്വയം തെളിയുന്നു.
ഭക്തൻ: ഗുരുവില്ലാതെ ആത്മാനുഭൂതി നേടാനാവില്ലേ ?
മഹർഷി: ആത്മാനുഭവം നേടാനാഗ്രഹിക്കുന്നവന് ഗുരു ആവശ്യമാണ്. ആത്മാവു തന്നെയാണ് ഗുരു. ദ്വൈത ബുദ്ധിയുള്ളവരെ അകറ്റാൻ യോഗ്യതയുള്ള ഗുരുവിന്റെ സാമീപ്യം നല്ലതാണ്. ആരംഭത്തിൽ ശിഷ്യൻ തന്നെയും തന്റെ ഗുരുവിനെയും ശരീരത്തിനോടു ബന്ധപ്പെടുത്തിയാണറിയുന്നത്. എന്നാൽ ഗുരുവിനോടടുക്കും തോറും താനും, ഗുരുവും ശരീരമല്ലാത്ത ആത്മസ്വരൂപമാണെന്ന ബോധമുണ്ടാവുന്നു. അതാണാന്മാനുഭൂതി.
ഭക്തൻ: ഒരാളെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവാണെന്നു തിരിച്ചറിയുന്നതെങ്ങനെ?
മഹർഷി: ഏതൊരാളുടെ സന്നിധിയിലാണോ പ രി പൂർണ്ണമായ ശാന്തി പരിലസിക്കുന്നത് അനുഭവപ്പെടുന്നതെന്നു നോക്കൂ. അദ്ദേഹമാണ് ഗുരു എന്നറിയൂ. ആ ഗുരുവിനെ സമീപിക്കുന്നവരിൽ വിശ്വാസവും ആദരവും സ്വയം ഉളവാകും.
(ശ്രീ രമണാമൃതം - വിവർത്തനം -സരസ്വതി എസ് വാര്യർ )