ചിദാഭാസമെന്നാല്‍ ചിത്തത്തില്‍ നിന്നും ആഭാസമായ് തോന്നുന്ന അഹംവൃത്തി. ഈ അഹംവൃത്തി ഒന്നു മൂന്നായി, മൂന്ന് അഞ്ചായി, അഞ്ച് അനേകമാകുന്നു. (എങ്ങനെയെന്നാല്‍ ഒന്നായിരിക്കുന്ന അഹംവൃത്തി രജസ്തമോഗുണ സമ്പര്‍ക്കത്താല്‍ മൂന്നായി, ആ മൂന്നിനാല്‍ പഞ്ചഭൂതോല്‍പ്പത്തിയായ്, ആ പഞ്ചഭൂതങ്ങളാല്‍ അനേകമുളവായെന്ന് താല്‍പര്യം) അതാണ് ശരീരം ഞാനാണന്ന ഭ്രാന്തിയുളവാക്കുന്നത്. ആകാശരൂപമായി പറയേണ്ടി വന്നാല്‍ ചിദാകാശം, ചിത്താകാശം, ഭൂതാകാശം എന്നിങ്ങനെ മൂന്ന് വിധത്തില്‍ നിര്‍വ്വചിച്ചിരിക്കുന്നു. ചിദാകാശം 'ആത്മാവ്'. അതില്‍ പ്രതിബിംബം 'ചിത്താകാശം'. ആ ചിത്തം മനോബുദ്ധ്യഹങ്കാരമായ് മാറുമ്പോള്‍ അന്തഃകരണം എന്നു പറയുന്നു. കാല്‍, കൈയ് മുതലായവ ബാഹ്യകരണങ്ങളാണെങ്കില്‍, അന്തരംഗത്തില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന ഇന്ദ്രിയങ്ങള്‍ അന്തഃകരണമെന്നു പറയുന്നു. ആ അന്തഃകരണത്തോടു കൂടിയ ചിദാഭാസനെ ജീവനെന്നും പറയുന്നു. ചിദാകാശത്തിന്റെ, ആഭാസമായ ചിത്താകാശം ഭൂതീകാശത്തിനെ കാണുമ്പോള്‍ മനോകാശമെന്നും, ആത്മാവിനെ കാണുമ്പോള്‍ ചിന്മയമെന്നും പറയപ്പെടുന്നു. 'മനമേവ കാരണം മനുഷ്യാണാം കാരണം ബന്ധമോക്ഷയോഃ' എന്നു പറയുന്നു. ഈ മനസ്സാണ് എന്തൊക്കയോ ഭ്രാന്തികളുണ്ടാക്കുന്നത്. മേല്‍ വിവരിച്ച കര്‍മ്മം വിചാരണകൊണ്ട് അറിഞ്ഞ് അനേകമായുള്ളത് അഞ്ചിലും, അഞ്ചു മൂന്നിലും, മൂന്ന് ഒന്നിലും ലയിപ്പിച്ച് താന്‍, തനായിരിക്കണം. തലവേദന വന്നാല്‍ ഔഷധം തേച്ച് സുഖപ്പെടുത്തുന്നില്ലേ ? ശരീരം ഞാനെന്ന ഭ്രാന്ത് തലവേദന പോലെയാണ്. വിചാരണ എന്ന മരുന്ന് സേവിച്ചാല്‍ സുഖപ്പെടും. ..remana maharshi
No comments:
Post a Comment